INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. Biura w dniu 08 lutego 2010r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08 lutego 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni od dnia 17 września 2008r. sprawuje opiekę nad małoletnimi dziećmi po zmarłym synu: ur. 18 lutego 1994r. oraz ur. 18 kwietnia 1996r. Matka dzieci wyjechała do Niemiec i tam założyła rodzinę wychodząc za mąż w styczniu 2009r. Matka dzieci nie rozlicza podatku w Polsce.

Od 17 września 2008r. do 21 grudnia 2009r. wnioskodawczyni sprawowała opiekę nad dziećmi na podstawie oświadczenia matki dzieci, potwierdzonego w kancelarii notarialnej. Od dnia 21 grudnia 2009r. wnioskodawczyni pełni opiekę na podstawie postanowienia sądu o rodzinie zastępczej (w załączeniu kopia).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wnioskodawczyni może rozliczyć ulgę rodzinną na dzieci w rozliczeniu podatkowym za 2009r....

Zdaniem wnioskodawczyni może rozliczyć ulgę podatkową na dzieci.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Z dniem 01 stycznia 2009r. uregulowaniami art. 1 pkt 21 ustawy z dnia 06 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2008r., Nr 209, poz. 1316) zostały zmienione zasady odliczania ulgi z tytułu wychowywania dzieci, określone w treści art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2000r., Nr 14, poz. 176 ze zm.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską,
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało,
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

W myśl art. 27f ust. 2 tejże ustawy, odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek (tj. w 2009r. 1112,04 zł za cały rok), określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1.

Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych,
2. wstąpiło w związek małżeński.
   
   

Zgodnie z art. 27f ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Z przepisu art. 27f ust. 4 wyżej cyt. ustawy wynika, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 ww. ustawy odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka,
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka,
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą,
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Biorąc pod uwagę powyższe, uprawnionymi do skorzystania z ulgi za 2009r. są zatem podatnicy, którzy spełnili poniższe przesłanki tj:

• osiągali dochody opodatkowane wg skali podatkowej,
• wykonywali władzę rodzicielską, pełnili funkcje opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało lub sprawowali opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą,
• utrzymywali pełnoletnie dziecko w związku z wykonywaniem przez siebie ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej,
• wykażą podatek (po odliczeniu składki na ubezpieczenia zdrowotne).
  
  

Oznacza to, że z ulgi mogą skorzystać podatnicy, którzy osiągają dochody opodatkowane według skali podatkowej. Do ulgi mają prawo również podatnicy opodatkowani zryczałtowanym podatkiem dochodowym lub podatnicy osiągający dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej, czy też z działów specjalnych produkcji rolnej opodatkowanych 19% podatkiem liniowym pod warunkiem, iż uzyskają w roku podatkowym także dochody opodatkowane według skali np. zasiłek chorobowy, dochody z najmu.

Przy czym warunkiem do skorzystania z ulgi z tytułu wychowywania dziecka jest również brak zastosowania w stosunku do dziecka przepisów:

• art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem najmu prywatnego,
• ustawy z dnia 24 sierpnia 2006r. o podatku tonażowym.
  
  

Podkreślenia wymaga fakt, iż korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że wnioskodawczyni od 17 września 2008r. do 21 grudnia 2009r. sprawowała opiekę nad małoletnimi dziećmi na podstawie oświadczenia matki dzieci, potwierdzonego w kancelarii notarialnej. Od dnia 21 grudnia 2009r. wnioskodawczyni pełni opiekę na podstawie postanowienia sądu o rodzinie zastępczej.

W świetle powołanych powyżej przepisów należy zatem stwierdzić, że jak wynika z art. 27f ust. 1 ww. ustawy podatnik ma prawo odliczyć kwotę ulgi na każde małoletnie dziecko w stosunku do którego w roku podatkowym m.in. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą

Stosownie do treści art. 518 ustawy z dnia 17 listopada 1964r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 1964r. Nr 43, poz. 296) od postanowień sądu pierwszej instancji orzekających co do istoty sprawy przysługuje apelacja. Na inne postanowienia sądu pierwszej instancji, w wypadkach wskazanych w ustawie, przysługuje zażalenie.

Jeżeli przepis szczególny inaczej nie stanowi, postanowienie orzekające co do istoty sprawy staje się skuteczne, a jeżeli wymaga wykonania - także wykonalne, po uprawomocnieniu się (art. 521 § 1 k.p.c.).

W myśl art. 13 § 1 k.p.c sąd rozpoznaje sprawy w procesie, chyba że ustawa stanowi inaczej. W wypadkach przewidzianych w ustawie sąd rozpoznaje sprawy według przepisów o postępowaniach odrębnych. Przepisy o procesie stosuje się odpowiednio do innych rodzajów postępowań unormowanych w niniejszym kodeksie, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej (art. 13 § 2 k.p.c.).

Zgodnie z art. 367 § 1 ustawy Kodeks postępowania cywilnego od wyroku sądu pierwszej instancji przysługuje apelacja do sądu drugiej instancji. Apelację wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok, w terminie dwutygodniowym od doręczenia stronie skarżącej wyroku z uzasadnieniem (art. 369 § 1 k.p.c.). Jeżeli strona nie zażądała uzasadnienia wyroku w terminie tygodniowym od ogłoszenia sentencji, termin do wniesienia apelacji biegnie od dnia, w którym upłynął termin do żądania uzasadnienia (art. 369 § 2 k.p.c.).

Stosownie do art. 365 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego dopiero prawomocne orzeczenie wiąże strony, sąd który je wydał, inne sądy i inne organy państwowe i organy administracji publicznej.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że uprawomocnienie postanowienia sądowego trwa 21 dni, zatem dopiero po upływie tego okresu orzeczenie staje się prawomocne, a co za tym idzie wiążące m.in. inne organy państwowe i organy administracji publicznej. Natomiast z opisu stanu faktycznego wynika, że od dnia 21 grudnia 2009r. na mocy postanowienia sądowego (wydanego 21 grudnia 2009r.) wnioskodawczyni powierzono pełnienie obowiązków rodziny zastępczej nad małoletnimi. W związku z powyższym, uprawomocnienie postanowienia sądowego z dnia 21 grudnia 2009r. następuje dopiero w roku 2010. Zatem w 2009r. wnioskodawczyni nie spełniła wszystkich przesłanek wymaganych do zastosowania ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dopiero w rozliczeniu za 2010r. wnioskodawczyni będzie mogła skorzystać z odliczenia ulgi z tytułu wychowywania dzieci, pod warunkiem spełnienia wszystkich pozostałych przesłanek wymaganych do jej zastosowania. Podkreślić bowiem jeszcze raz należy, iż prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej przysługuje na warunkach ściśle określonych przez wnioskodawcę. Zatem tylko w sytuacji, kiedy zostaną spełnione wszystkie warunki – ulga może być zastosowana. Jak wynika z opisu stanu faktycznego – w 2009r. nie pełniła Pani jeszcze, w świetle przepisów prawa, funkcji rodziny zastępczej. A właśnie sprawowanie opieki poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej jest jedną z przesłanek do zastosowania ulgi. Przy czym zaznaczyć należy, że gdyby – zgodnie z odrębnymi przepisami – ww. postanowienie sądu wywierało skutek prawny już od dnia 21 grudnia 2009r. (od dnia jego wydania), a nie dopiero od dnia jego uprawomocnienia, to dopiero od tego dnia – a nie za cały rok podatkowy, jak sądzi wnioskodawczyni – przysługiwałoby jej prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej i tylko w proporcji przypadającej za ten okres.

Stosownie bowiem do treści art. 27f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w przypadku, gdy w danym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza rodzicielska, pełniona jest funkcja opiekuna prawnego lub też sprawowana jest opieka w ramach rodziny zastępczej, to odliczenie przysługuje w kwocie 1/30 miesięcznej kwoty ulgi. Tym samym prawo do skorzystania za 2009r. z ulgi prorodzinnej przysługiwałoby, ale tylko w kwocie proporcjonalnie odpowiadającej okresowi za jaki w tym roku podatkowym sprawowała wnioskodawczyni opiekę nad dziećmi w ramach pełnienia funkcji rodziny zastępczej.

Podkreślić przy tym należy, iż opiekowanie się wnukami - powierzone przez matkę dzieci, na podstawie notarialnie złożonego oświadczenia – przed powierzeniem przez sąd funkcji rodziny zastępczej nie uprawnia do skorzystania z ulgi bowiem nie zostały spełnione warunki do skorzystania z tej ulgi, ściśle przez ustawodawcę określone.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawczyni jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.