INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25.02.2010 r. (data wpływu 5.03.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uwzględnienia w przychodach wartości odzyskanego w trakcie modernizacji środka trwałego złomu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5.03.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uwzględnienia w przychodach wartości odzyskanego w trakcie modernizacji środka trwałego złomu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. jest spółką Skarbu Państwa, której celem działalności jest wykonywanie transportu kolejowego. Spółka w ramach realizacji inwestycji zakupiła wyeksploatowane lokomotywy celem głębokiej modernizacji. W trakcie głębokiej modernizacji lokomotywy, zostaje wymontowany szereg jej części (m.in. wymiana silników na wysokoprężne), które zostają zastąpione nowszymi elementami o wyższych parametrach użytkowych.

Odzyskane w wyniku modernizacji części zamienne są zakwalifikowane jako złom.

Pytania postawione przez Spółkę:

Czy odzyskany w wyniku modernizacji złom powinien pomniejszać wartość modernizacji lokomotywy określonej w dokumencie zwiększającym jej wartość tj. OT czy też wartość odzysków (złom) powinna być zarachowana w pozostałe przychody operacyjne do celów podatkowych...

Zdaniem Spółki, wartość odzysków - w formie złomu - z modernizacji lokomotyw może zostać zarachowana do pozostałych przychodów operacyjnych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje:

W przedstawionym opisie stanu faktycznego Spółka dokonuje modernizacji posiadanych środków trwałych. W trakcie modernizacji lokomotywy, zostaje wymontowany szereg jej części (m.in. wymiana silników na wysokoprężne), które zostają zastąpione nowszymi elementami o wyższych parametrach użytkowych. Spółka w wyniku przeprowadzonych prac demontażowych uzyskuje złom.

Zgodnie z art. 16g ust. 13 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. Nr 54, poz. 654 ze zm.), jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Wydatki na ulepszenie środka trwałego powiększają jego wartość początkową, a tym samym nie są uważane za koszty uzyskania przychodów, jeżeli zostały spełnione kumulatywnie dwie przesłanki:

1. ulepszenie polegało na przebudowie, rozbudowie, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji,
2. ulepszenie spowodowało mierzalny wzrost wartości użytkowej środka trwałego w stosunku do tej wartości z dnia przyjęcia środka trwałego do używania.
   
   

Aby uznać określone wydatki za poniesione na ulepszenie środka trwałego, należy najpierw ustalić, czy zabiegi (prace) wykonywane przy danym środku trwałym mogą być zakwalifikowane jako przebudowa, rozbudowa, rekonstrukcja, adaptacja lub modernizacja, podkreślenia przy tym wymaga, że powołany katalog ulepszeń jest katalogiem zamkniętym. Wydatki związane z ulepszeniem powiększają wartość początkową środków trwałych i od tak ustalonej wartości dokonuje się odpisów amortyzacyjnych według odpowiedniej stawki, które to odpisy dopiero stanowią koszty uzyskania przychodów.

W powołanym powyżej przepisie ustawodawca użył sformułowania „powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie”, tak więc w przypadku ustalania wartości ulepszonego środka trwałego, którego ulepszenie polega m.in. na zdemontowaniu konkretnej części środka trwałego i wstawienie w jej miejsce nowej części o wyższych parametrach użyteczności – w wyniku czego uzyskany zostanie złom w postaci wymontowanych części – wartość uzyskanego złomu nie zmniejsza wartości ulepszonego środka trwałego.

Odzyskane części zakwalifikowane do złomu, wycenione wg wartości rynkowej winny zostać ujęte przez Spółkę w przychodach podlegających opodatkowaniu.

Należy więc stwierdzić, że wartość netto uzyskanego złomu (wymontowanych części) w trakcie modernizacji lokomotywy nie powinna pomniejszać „wartości modernizacji”. Ponieważ wartość złomu i uzyskanych części może stanowić majątek o określonej wartości, Spółka winna tą wartość zaliczyć do przychodów. Pomimo, iż przychód ten nie jest literalnie ujęty w katalogu źródeł przychodów zawartym w art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, to biorąc pod uwagę fakt, że ustawa nie zawiera definicji przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych, a wspomniany katalog źródeł przychodów nie jest zamknięty, o czym świadczy użycie przez ustawodawcę w ust. 1 art. 12 wyrażenia „w szczególności”, to winien być uwzględniony jako przysporzenie w rachunku podatkowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Na mocy ustawy z dnia 10 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 141, poz. 888), która zmieniała treść art. 14f § 1 ustawy Ordynacja Podatkowa od dnia 20 września 2008 r. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł. Oznacza to, że wszystkie wnioski, które wpływają do organów od wymienionej daty podlegają opłacie w wysokości 40 zł. Z uwagi na fakt, iż Strona opłaciła wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w kwocie 45 zł w dniu 25.02.2010 r. różnica w kwocie 5 zł zostanie zwrócona zgodnie z § 18 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2006 r. w sprawie gospodarki finansowej jednostek budżetowych, zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych oraz trybu postępowania przy przekształceniu w inną formę organizacyjno – prawną (Dz. U. Nr 116, poz. 783) przelewem na podany we wniosku numer konta.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.