Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-60/10-5/MM
z 1 kwietnia 2010 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPB3/423-60/10-5/MM
Data
2010.04.01


Referencje


Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu


Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Przedmiot i podmiot opodatkowania --> Zasięg terytorialny

Podatek dochodowy od osób prawnych --> Podstawa opodatkowania i wysokość podatku --> Opodatkowanie dochodów uzyskanych za granicą


Słowa kluczowe
Bułgaria
dochody uzyskiwane za granicą
dochód
najem
należności licencyjne
odliczenia
umowa najmu
umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania
unikanie podwójnego opodatkowania
urządzenie przemysłowe
użytkowanie (używanie)


Istota interpretacji
Czy Spółka powinna od usług najmu sprzętu – dźwigów płacić podatek dochodowy na terenie wymienionych państw, czy tylko w Polsce?



Wniosek ORD-IN 498 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 05 stycznia 2010 r. (data wpływu 11 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania dochodów z tytułu najmu dźwigów w Bułgarii – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 16 marca 2010 r. (data wpływu 18 marca 2010 r.) – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania dochodów z tytułu najmu dźwigów w Rumunii i Bułgarii.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka uzyskuje dochody na terenie Bułgarii i Rumunii. Przedmiotem uzyskiwania dochodów w tych krajach jest najem sprzętu budowlanego (dźwigi), należącego do przedsiębiorstwa polskiego, które nie posiada zakładu ani placówki stałej na terenie Państwa, w którym uzyskuje dochody. Faktury za usługi najmu dla firm w Rumunii i Bułgarii są wystawiane w siedzibie firmy. Dochody z tych usług zostały opodatkowane w 100% w deklaracji CIT-8 w Polsce.

Firma w Rumunii żąda od Spółki zwrotu 10% od wartości każdej faktury tytułem podatku dochodowego, który według ich stanowiska powinien być zapłacony na terenie Rumunii, a przez przeoczenie tej wartości nie został potrącony. Firma w Bułgarii nie ma wyrobionego stanowiska i wstrzymała część płatności za faktury Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka powinna od usług najmu sprzętu – dźwigów płacić podatek dochodowy na terenie wymienionych państw, czy tylko w Polsce...

Zdaniem Wnioskodawcy, dochody te Spółka powinna opodatkować tylko w Polsce, ponieważ nie posiada na terenie wymienianych państw zakładu ani stałej placówki.

Stanowisko Spółka opiera na artykułach nr 7 i 23 ustawy z Bułgarią oraz artykułach nr 7 i 24 ustawy z Rumunią.

Odpowiedź jest dla Spółki ważna, ponieważ w przypadku zapłaty podatku dochodowego w Rumunii i Bułgarii Spółka będzie występować z korektą CIT-8.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

W myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, osiągają również dochody (przychody) poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i dochody te podlegają w obcym państwie opodatkowaniu, a nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 3, w rozliczeniu za rok podatkowy dochody (przychody) te łączy się z dochodami (przychodami) osiąganymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. w tym wypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi zapłaconemu w obcym państwie. Kwota odliczenia nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie.

Na podstawie art. 20 ust. 6 tej ustawy, łączna kwota odliczenia, o którym mowa w ust. 1 i 2, nie może przekroczyć tej części podatku, która została obliczona przed dokonaniem odliczenia i która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany z tego źródła dochodu.

Przepisy art. 20 - 22 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 22a ww. ustawy).

Przepisy poszczególnych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawierają rozwiązania szczególne w stosunku do przepisów ustaw podatkowych i na podstawie art. 91 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, mają pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Republiką Bułgarii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Warszawie dnia 11 kwietnia 1994 r. (Dz. u. 1995 Nr 137, poz. 679), należności licencyjne, powstające w Umawiającym się Państwie, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Jednak należności licencyjne, o których mowa w ustępie 1 tego artykułu, mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale ustalony podatek nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto należności licencyjnych (art. 12 ust. 2 tej umowy).

Stosownie natomiast do art. 12 ust. 3 ww. umowy, określenie „należności licencyjne”, użyte w tym artykule, oznacza wszelkiego rodzaju należności otrzymywane za użytkowanie lub prawo do użytkowania dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin oraz filmami i taśmami dla transmisji telewizyjnych lub radiowych, patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego, jak również za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje związane z doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej i naukowej.

Postanowienia ustępów 1 i 2 niniejszego artykułu nie mają zastosowania, jeżeli właściciel należności licencyjnych mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, z którego pochodzą należności licencyjne, działalność gospodarczą przez zakład w nim położony bądź wolny zawód za pomocą tam położonej stałej placówki, a prawa lub majątek, z tytułu których wypłacane są należności licencyjne, rzeczywiście związane są z działalnością zakładu lub stałej placówki. w takim przypadku stosuje się odpowiednio, w zależności od konkretnej sytuacji, postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14 (art. 12 ust. 4 umowy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka uzyskuje dochody na terenie Bułgarii z tytułu najmu sprzętu budowlanego, tj. dźwigów. Spółka nie posiada zakładu ani placówki stałej na terenie Bułgarii.

Przez sformułowanie „należności licencyjne” w odniesieniu do należności za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego należy uznać opłaty za wynajęcie, wydzierżawienie lub inne korzystanie z takiego urządzenia przemysłowego na podstawie zawartej umowy, w wyniku której następuje oddanie urządzenia przemysłowego w używanie. Należy nadmienić, że pojęcie „należności licencyjnych” zawarte w umowie nie dotyczy wszelkich opłat dokonywanych w związku z zawartymi kontraktami, lecz wyłącznie tych, w których mamy do czynienia z ustanowieniem prawa do ich użytkowania (używania).

Podkreślić należy, że zarówno postanowienia umowy, jak i przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają definicji urządzenia przemysłowego.

Zatem, aby wyjaśnić sens tego pojęcia należy sięgnąć do języka potocznego wyrażonego w określeniach słownikowych (por. uzasadnienie wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6.12.1996 r., sygn. akt III SA 1091-1092/94, publ. LEX nr 27418, Glosa 1998, nr 9, s. 31, Monitor Prawniczy 1998, nr 6, s. 237). i tak, według „Słownika Języka Polskiego” (PWN Warszawa 1996 r. tom III, str. 575) urządzenie jest rodzajem mechanizmu lub zespołem elementów, przyrządów, służącym do wykonywania określonych czynności, ułatwiającym pracę; urządzenie przeładunkowe, transportowe. Przymiotnik „przemysłowy” oznacza natomiast dotyczący przemysłu, związany z przemysłem, stosowany w przemyśle (Mały słownik języka polskiego; PWN Warszawa 1995 r.).

W świetle zaprezentowanego rozumienia omawianego terminu uzasadniony jest pogląd, że przedmiotowe dźwigi należy zaliczyć do urządzeń przemysłowych, o których mowa w art. 12 ust. 3 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Wobec powyższego, zapłata wynagrodzenia na rzecz Spółki przez kontrahenta z Bułgarii z tytułu wynajmu przedmiotowych dźwigów stanowi – w świetle art. 12 ww. umowy polsko – bułgarskiej – zapłatę należności licencyjnej. Jednocześnie, postanowienia dotyczące opodatkowania zysku przedsiębiorstwa (art. 7 umowy polsko – bułgarskiej) nie znajdą w przedmiotowej sprawie zastosowania.

Zatem, podmiot bułgarski winien pobrać jako płatnik, na gruncie umowy polsko – bułgarskiej (przy uwzględnieniu przepisów prawa bułgarskiego) podatek od wypłaconych na rzecz Spółki należności licencyjnych. Jednak na mocy art. 12 ust. 2 ww. umowy, podmiot bułgarski ma prawo obniżyć stawkę podatku do wysokości 5 % kwoty brutto tych należności.

Reasumując powyższe, w związku z uzyskaniem przez Spółkę dochodów (należności licencyjnych wypłaconych przez podmiot bułgarski) na terenie Bułgarii z tytułu najmu sprzętu – dźwigów, Spółka powinna zapłacić podatek u źródła na terenie Bułgarii.

Jednocześnie nadmienia się, że umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, oparte na modelu OECD, zwalniają z opodatkowania w kraju siedziby podatnika niektóre dochody na rzecz ich opodatkowania za granicą, w kraju źródła. Umowy jednocześnie wskazują zastosowanie odpowiedniej metody unikania podwójnego opodatkowania wobec uzyskanych dochodów.

Zatem, zgodnie z art. 24 ust. 2 umowy polsko – bułgarskiej, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie osiąga część dochodu, który zgodnie z postanowieniami artykułów 10, 11 i 12 niniejszej umowy może być opodatkowany w drugim Umawiającym się Państwie, to pierwsze wymienione Państwo zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu tej osoby kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu w drugim Państwie. Jednakże takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, która została obliczona przed dokonaniem odliczenia i która odpowiada tej części dochodu, która została osiągnięta w tym drugim Państwie.

Zatem, Spółka jest zobowiązana dochód uzyskany od bułgarskiej spółki doliczyć do swoich dochodów uzyskanych w Polsce i opodatkować według zasad ogólnych, może jednak skorzystać z prawa do odliczenia zapłaconego w Bułgarii podatku u źródła na podstawie art. 24 ust. 2 ww. umowy polsko - bułgarskiej w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż wniosek Spółki dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania dochodów z tytułu najmu dźwigów w Rumunii został rozpatrzony odrębną interpretacją wydaną w dniu 01 kwietnia 2010 r. nr ILPB3/423-60/10-4/MM.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


Referencje


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj