Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-689/10/ZK
z 19 października 2010 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPBI/1/415-689/10/ZK
Data
2010.10.19



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach


Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Koszty uzyskania przychodów


Słowa kluczowe
działalność gospodarcza
działalność gospodarcza
koszty uzyskania przychodów
koszty uzyskania przychodów
środek trwały
środek trwały
wartość początkowa środka trwałego
wartość początkowa środka trwałego


Istota interpretacji
Czy w zaistniałej sytuacji Wnioskodawca może ustalić wartość początkową środka trwałego w wysokości określonej z uwzględnieniem cen rynkowych przez biegłego?



Wniosek ORD-IN 1021 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 lipca 2010r. (data wpływu do Organu 21 lipca 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej wskazanego we wniosku środka trwałego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lipca 2010r. wpłynął do Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalenia wartości początkowej wskazanego we wniosku środka trwałego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 20 maja 2008r. Wnioskodawca nabył w drodze przetargu lokal mieszkalny o powierzchni 85 m#61447; na czwartym piętrze kamienicy z przeznaczeniem na cele prywatne.

Mieszkanie w dniu zakupu wymagało generalnego remontu. W okresie od kwietnia 2008r. do kwietnia 2010r. Wnioskodawca przeprowadził w mieszkaniu generalny remont systemem gospodarczym. Pomijając wkład pracy własnej Wnioskodawcy, ktory w tym przypadku nie jest brany pod uwage, suma nakładów poniesionych na remonty, modernizację oraz zakup trwałego wyposażenia przekroczyła pierwotny koszt nabycia mieszkania. W zwiazku z pierwotnym przeznaczeniem mieszkania na własne cele mieszkaniowe Wnioskodawca nie posiada faktur za kupowane do mieszkania materiały i elementy wyposażenia. W chwili obecnej rozważa możliwość przeznaczenia mieszkania na cele zwiazane z działalnością gospodarczą, tj. wprowadzenia do ewidencji środkow trwałych i wynajmowania mieszkania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od dnia 04 maja 2005r. w zakresie pośrednictwa i doradztwa finansowego, działalność opodatkowana jest na zasadach ogólnych wg skali podatkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w zaistniałej sytuacji Wnioskodawca może ustalić wartość początkową środka trwałego w wysokości określonej z uwzględnieniem cen rynkowych przez biegłego...

Zdaniem Wnioskodawcy, tak, ponieważ mieszkanie zostało nabyte na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą, poczynione zostały nakłady przekraczające wartość środka trwałego, nie można ustalić w inny sposób wartości części nabytych trwale związanych z przedmiotowym mieszkaniem i obiektywnym będzie zastosowanie się do opinii przedstawionej przez biegłego.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a – 22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 powołanej ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

  1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
  2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
  3. inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Stosownie do treści art. 22c pkt 1 i 2 ww. ustawy, amortyzacji nie podlegają:

  • grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  • budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami lub lokale mieszkalne służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy, jeżeli podatnik nie podejmie decyzji o ich amortyzowaniu.

W świetle powyższego środkiem trwałym może być wskazany we wniosku lokal mieszkalny, jeżeli Wnioskodawca podejmie decyzję o jego amortyzacji.

Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór (art. 22h ust. 1 pkt 1 tej ustawy).

Stosownie do treści art. 22f ust. 1 ww. ustawy, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Zasady ustalania wartości początkowej, stanowiącej podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych, zawarto w art. 22g ww. ustawy.

Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1 i 2 tej ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się:

  • w razie nabycia w drodze kupna - cenę ich nabycia (pkt 1),
  • w razie wytworzenia we własnym zakresie - koszt wytworzenia (pkt 2).


Przy czym za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług (art. 22g ust. 3 ww. ustawy).

Z kolei art. 22g ust. 4 cytowanej ustawy stanowi, że za koszt wytworzenia uważa się wartość w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za pracę wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się wartości pracy własnej podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

W myśl art. 22g ust. 8 ww. ustawy, jeśli nie można ustalić ceny nabycia środków trwałych lub ich części nabytych przez podatników przed dniem założenia ewidencji, o której mowa w art. 22n, wartość początkową tych środków przyjmuje się w wysokości wynikającej z wyceny dokonanej przez podatnika, z uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji oraz stanu i stopnia ich zużycia.

Natomiast zgodnie z art. 22g ust. 9 ww. ustawy, jeżeli podatnik nie może ustalić kosztu wytworzenia, o którym mowa w ust. 4, wartość początkową środków trwałych ustala się w wysokości określonej z uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu oraz stanu i stopnia ich zużycia, przez biegłego, powołanego przez podatnika.

Jednakże niemożność ustalenia kosztu wytworzenia środka trwałego musi być spowodowana sytuacją szczególną, wyjątkową, np. gdy podatnik dla celów prywatnych, a zwłaszcza mieszkaniowych wytworzył dany składnik majątku, a następnie pragnie wykorzystywać go dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, ujmując w ewidencji (wykazie) środków trwałych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż w dniu 20 maja 2008r. Wnioskodawca nabył na cele prywatne lokal mieszkalny o powierzchni 85 m#61447;, który wymagał generalnego remontu. W okresie od kwietnia 2008r. do kwietnia 2010r. przeprowadził w mieszkaniu generalny remont systemem gospodarczym. Suma nakładów poniesionych na remonty, modernizację oraz zakup trwałego wyposażenia przekroczyła pierwotny koszt nabycia mieszkania. W zwiazku z pierwotnym przeznaczeniem mieszkania na własne cele mieszkaniowe Wnioskodawca nie posiada faktur za kupowane do mieszkania materiały i elementy wyposażenia. W chwili obecnej rozważa możliwość przeznaczenia mieszkania na cele zwiazane z działalnością gospodarczą, tj. jego wprowadzenia do ewidencji środkow trwałych i wynajmowania mieszkania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wartość początkową tego lokalu zamierza ustalić w wysokości określonej z uwzględnieniem cen rynkowych przez biegłego.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, iż w dniu nabycia ww. lokal mieszkalny nie stanowił środka trwałego, gdyż nie spełniał warunków wskazanych w cytowanym powyżej art. 22a ww. ustawy. Zatem w przedmiotowej sprawie w wyniku nabycia wskazanego we wniosku lokalu mieszkalnego i przeprowadzenia późniejszych prac został w istocie wytworzony środek trwały, którego wartość początkową należy ustalić zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, tj. według kosztu wytworzenia. W związku z tym do wartości początkowej ww. składnika majątku należy zaliczyć wydatki związane z jego nabyciem (jako element kosztu wytworzenia) oraz wartość poniesionych nakładów.

Wartości przedmiotowego lokalu mieszkalnego nie można jednak w całości ustalić w oparciu o wycenę biegłego zgodnie z art. 22g ust. 9 ww. ustawy. Ustalenie wartości początkowej przez biegłego ma charakter wyjątkowy i dotyczy środków trwałych wytworzonych przez podatnika tylko w sytuacji, gdy nie można ustalić kosztu wytworzenia, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 2, w powiązaniu z art. 22g ust. 4 ww. ustawy.

Zatem, jeżeli w istocie Wnioskodawca nie posiada, bo nie musiał posiadać (np. dla potrzeb rozliczenia tzw. ulgi mieszkaniowej, czy też zwrotu niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym), stosownych dokumentów stwierdzających wysokość poniesionych przez niego nakładów na przedmiotowy lokal mieszkalny, to wyłącznie wartość tych nakładów (jako elementu wartości początkowej środka trwałego), może zostać określona w sposób, o którym mowa w art. 22g ust. 9 ww. ustawy.

Na marginesie, wskazać również należy, iż skoro wskazany we wniosku lokal ma charakter mieszkalny, to jego wartość początkowa może zostać ustalona również metodą uproszczoną, o ktorej mowa w art. 22g ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl bowiem tego przepisu, podatnicy mogą ustalić wartość początkową budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych: wynajmowanych, wydzierżawianych albo używanych przez właściciela na cele prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, przyjmując w każdym roku podatkowym wartość stanowiącą iloczyn metrów kwadratowych wynajmowanej, wydzierżawianej lub używanej przez właściciela powierzchni użytkowej tego budynku lub lokalu i kwoty 988 zł, przy czym za powierzchnię użytkową uważa się powierzchnię przyjętą dla celów podatku od nieruchomości.

W świetle powołanych przepisów i w odniesieniu do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj