Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/2/415-729/09/NG
z 6 października 2010 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPBII/2/415-729/09/NG
Data
2010.10.06



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach


Temat
Zwrot niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym --> Warunki przyznania prawa do zwrotu podatku


Słowa kluczowe
budynek usługowo-mieszkalny
budynek usługowo-mieszkalny
zwrot wydatków budowlanych
zwrot wydatków budowlanych


Istota interpretacji
W jaki sposób ustalić kwoty brutto oraz kwoty podatku VAT do wniosku VZM-1 o zwrot niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w części dotyczącej pomieszczeń przeznaczonych na cele mieszkalne?



Wniosek ORD-IN 2 MB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 08 lipca 2009r. (data wpływu do tut. Biura 13 lipca 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lipca 2009r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 17 sierpnia 2005r. wnioskodawczyni uzyskała pozwolenie na budowę budynku pod nazwą „Budynek handlowo-usługowy z mieszkaniem na poddaszu”. W dniu 20 grudnia 2006r. wnioskodawczyni uzyskała kredyt w wysokości 151 800 zł, a z umowy wynika, że dotyczy on tej inwestycji. Zakończenie budowy potwierdzone określonym w przepisach prawa budowlanego pozwoleniem na użytkowanie budynku nastąpiło w dniu 09 maja 2008r. Budynek ten został wybudowany zgodnie z projektem budowlanym i składa się z trzech kondygnacji: podpiwniczenia, parteru i poddasza.

Powierzchnia użytkowa wszystkich pomieszczeń podpiwniczenia wynosi 144,50 m² w tym: powierzchnia użytkowa pomieszczeń przeznaczonych na cele handlowo-usługowe wynosi 111,00 m² co stanowi 76,82% powierzchni użytkowej wszystkich pomieszczeń podpiwniczenia, zaś powierzchnia użytkowa pomieszczeń przeznaczonych na cele mieszkalne wynosi 33,50 m² co stanowi 23,18% powierzchni użytkowej wszystkich pomieszczeń podpiwniczenia.

Powierzchnia użytkowa wszystkich pomieszczeń parteru wynosi 180,30 m², w tym: pomieszczenia użytkowa pomieszczeń przeznaczonych na cele handlowo-usługowe wynosi 151,90 m² co stanowi 84,25% powierzchni użytkowej wszystkich pomieszczeń parteru, zaś powierzchnia użytkowa pomieszczeń przeznaczonych na cele mieszkalne wynosi 28,40 m² co stanowi 15,75% powierzchni użytkowej wszystkich pomieszczeń parteru.

Powierzchnia użytkowa wszystkich pomieszczeń poddasza wynosi 147,30 m², które w całości są przeznaczone na cele mieszkalne co stanowi 100% powierzchni użytkowej wszystkich pomieszczeń poddasza.

Podsumowując, powierzchnia użytkowa wszystkich pomieszczeń budynku wynosi 472,10 m² w tym: powierzchnia użytkowa pomieszczeń przeznaczonych na cele handlowo-usługowe wynosi 262,90 m² co stanowi 55,69% powierzchni użytkowej wszystkich pomieszczeń budynku zaś powierzchnia użytkowa pomieszczeń przeznaczonych na cele mieszkalne wynosi 209,20 m² co stanowi 44,31% powierzchni użytkowej wszystkich pomieszczeń budynku.

Wnioskodawczyni w okresie trwania w/w inwestycji prowadziła i aktualnie nadal prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych w podatku dochodowym (wnioskodawczyni prowadziła i aktualnie nadal prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, była i aktualnie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a ponadto w związku z tą inwestycją do dnia złożenia wniosku nie dokonała odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego VAT, nie dokonała ustalenia wartości początkowej środka trwałego i odpisów amortyzacyjnych, nie złożyła wniosku VZM-1 o zwrot niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie.

W jaki sposób ustalić kwoty brutto oraz kwoty podatku VAT do wniosku VZM-1 o zwrot niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w części dotyczącej pomieszczeń przeznaczonych na cele mieszkalne...

Zdaniem wnioskodawczyni, ażeby ustalić kwotę brutto i podatku VAT do wniosku VZM-1 zamierza do każdej faktury na nabycie towarów i usług dołączyć rozliczenie wg wzoru określonego w załączniku nr 1 do wniosku.

Rozliczenia w załącznikach wnioskodawczyni zamierza dokonać wg następujących zasad:

  1. nabyte towary i usługi, które jednoznacznie można przyporządkować do poszczególnych części budynku (handlowo-usługowej lub mieszkalnej) rozliczy w 100% na te części,
  2. nabyte towary i usługi, których nie można bezpośrednio przyporządkować do poszczególnych części (handlowo-usługowej lub mieszkalnej) rozliczy proporcjonalnie do udziału sumy powierzchni użytkowych wszystkich pomieszczeń części handlowo-usługowej oraz sumy powierzchni użytkowych wszystkich pomieszczeń części mieszkalnej do sumy powierzchni użytkowych wszystkich pomieszczeń handlowo-usługowych i mieszkalnych na poszczególnych kondygnacjach (podpiwniczenie, parter, poddasze) oraz całego budynku.

Wnioskodawczyni proporcjonalnie określi jako współczynnik procentowy w zaokrągleniu do jednej setnej części procenta, które zgodnie z projektem budowlanym i stanem faktycznym wynoszą:

  1. podpiwniczenie – część handlowo-usługowa 76,82% część mieszkalna 23,18%,
  2. parter – część handlowo-usługowa 84,25%, część mieszkalna 15,75%,
  3. poddasze - część mieszkalna 100,00%,
  4. całość budynku-część handlowo usługowa 55,69%, część mieszkalna 44,31%.

Współczynniki 55,69% dla części handlowo-usługowej i 44,31% dla części mieszkalnej wnioskodawczyni zamierza zastosować do niżej wymienionych wydatków:

  • wykonanie projektu budowlanego,
  • opłat administracyjnych związanych z projektowaniem oraz uzyskaniem pozwolenia na budowę,
  • opłat za nadzór budowlany,
  • robót ziemnych związanych z wykopami pod fundamenty oraz zagospodarowaniem terenu,
  • wykonanie fundamentów budynku,
  • wykonanie szkieletu i pokrycia dachowego,
  • wykonanie ocieplenia i elewacji ścian zewnętrznych budynku,
  • budowa przyłączy: energetycznego, gazowego, wodociągowego, kanalizacyjnego, telekomunikacyjnego,
  • budowa urządzeń zagospodarowania terenu: drogi dojazdowej, chodników, opaski odbojowej budynku, utwardzonego placu, ogrodzenia i zieleni,
  • inne towary i usługi, których nie można przyporządkować do poszczególnych kondygnacji.

Na powyższej odstawie oraz na podstawie prawidłowo wypełnionych załączników do faktur możliwe będzie sporządzenie wniosku VZM-1 o zwrot niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 2005r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 177, poz. 1468 ze zm.) osoba fizyczna ma prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z budową budynku mieszkalnego.

Jak wynika z art. 2 pkt 1 ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym - rozumie się przez to budynek lub jego część, służące zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, oraz związane z nimi urządzenia techniczne zapewniające możliwość użytkowania tego budynku lub jego części zgodnie z ich przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków. Zwrot, o którym mowa w ust. 1, dotyczy wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, które do dnia 30 kwietnia 2004r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 1 maja 2004r. są opodatkowane podatkiem VAT, tj. stawką podstawową 22% (art. 3 ust. 3 ww. ustawy).

Z treści art. 3 ust. 4 tej ustawy wynika, iż dokumentem stanowiącym podstawę do obliczenia kwoty zwrotu części wydatków, o których mowa w ust. 1, jest faktura wystawiona dla osoby fizycznej.

Zgodnie z art. 3 ust. 5 pkt 1 ww. ustawy kwota zwrotu, o której mowa w ust. 4, jest równa, z zastrzeżeniem ust. 6, 68, 18% kwoty podatku VAT wynikającej z faktur, nie więcej jednak niż 12,295% kwoty stanowiącej iloczyn 70 m² powierzchni użytkowej i ceny 1 m² powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego, przyjmowanej na potrzeby obliczenia premii gwarancyjnej od wkładów oszczędnościowych na książeczkach mieszkaniowych, ostatnio ogłoszonej przed kwartałem złożenia wniosku o dokonanie zwrotu, w przypadku inwestycji związanych z wydatkami, o których mowa w ust. 1, wymagających pozwolenia na budowę. Limity kwoty zwrotu obliczone zgodnie z zasadami określonymi w ust. 5 i 6 dotyczą okresów pięcioletnich liczonych od daty złożenia pierwszego wniosku, o którym mowa w art. 5 ust. 1 (art. 3 ust. 6a).

Kwota zwrotu obliczona zgodnie z zasadami określonymi w ust. 5-6a dotyczy sumy wszystkich wydatków udokumentowanych w sposób określony w ust. 2 i podlega zaokrągleniu do pełnych złotych (art. 3 ust. 7).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ww. ustawy prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przysługuje, pod warunkiem że osoba fizyczna lub jej małżonek nie dokonywali czynności, o których mowa w art. 3 ust. 1, jako podatnicy podatku od towarów i usług, w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Przepis art. 4 ust. 2 ww. ustawy stanowi, iż prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przysługuje, pod warunkiem że osoba fizyczna posiada:

  1. prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2003r. Nr 207, poz. 2016, ze zm.) albo tytuł prawny do budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w przypadku inwestycji określonej w art. 3 ust. 1 pkt 3;
  2. pozwolenie na budowę w przypadku inwestycji, dla której zgodnie z ustawą z dnia 07 lipca 1994r. - Prawo budowlane wymagane jest takie pozwolenie.

Z treści art. 5 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż zwrot, o którym mowa w art. 3 ust. 1, dokonywany jest na wniosek osoby fizycznej złożony w urzędzie skarbowym, natomiast z jego ust. 3 wynika, że wniosek, o którym mowa w ust. 1, może być składany nie częściej niż raz w roku.

Ze zdarzenia przedstawionego we wniosku wynika, iż wnioskodawczyni wybudowała budynek usługowo-mieszkalny i zamierza wystąpić z wnioskiem VZM-1 o zwrot podatku VAT.

Zdaniem wnioskodawczyni będzie mogła nabyte towary i usługi, które może jednoznacznie przyporządkować do mieszkalnej części budynku będzie mogła rozliczyć w 100%, natomiast nabyte towary i usługi, których nie można bezpośrednio przyporządkować do poszczególnych części (handlowo-usługowej lub mieszkalnej) wnioskodawczyni powinna rozliczyć proporcjonalnie do udziału sumy powierzchni użytkowej części mieszkalnej do sumy wszystkich powierzchni użytkowych części mieszkalnej i handlowo-usługowej tj. jak wynika ze zdarzenia przedstawionego we wniosku w 44,31%.

Tymczasem organ podatkowy zauważa, że stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 1 i następnych ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, wnioskodawczyni jako osoba fizyczna ma prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z budową budynku mieszkalnego. Oznacza to, że o ile wnioskodawczyni jest w stanie rozróżnić poszczególne wydatki związane z budową przedmiotowego budynku na wydatki, które dotyczą wyłącznie części mieszkalnej oraz na wydatki które dotyczą wyłącznie części handlowo usługowej, to w takim przypadku wydatki dotyczące części mieszkalnej wnioskodawczyni będzie mogła rozliczyć w całości. Również odnośnie wydatków poniesionych przez wnioskodawczynię, co do których nie jest możliwe przyporządkowanie ich do części mieszkalnej bądź usługowo-handlowej, należy stwierdzić, że wnioskodawczyni będzie przysługiwało prawo do rozliczenia części tych wydatków. Natomiast ustalenia, którą część przedmiotowych wydatków będzie mogła wnioskodawczyni rozliczyć, należy dokonać poprzez zastosowanie odpowiedniej proporcji. Mianowicie należy ustalić proporcję całkowitej powierzchni mieszkalnej budynku do całkowitej powierzchni budynku. Tym samym organ podatkowy nie może potwierdzić, że obliczenia proporcji będącej podstawą określenia części wydatków poniesionych na budowę powierzchni mieszkalnej budynku należy dokonać poprzez zastosowanie proporcji pomiędzy powierzchnią użytkową części handlowo-usługowej a powierzchnią użytkowej części mieszkalnej i że jak twierdzi wnioskodawczyni, jest to powierzchnia 209,20m2 (44,31%). Należy bowiem zauważyć, że ustalając jaką powierzchnię zaliczyć do całkowitej powierzchni mieszkalnej a jaką do usługowej trzeba wziąć pod uwagę, że do powierzchni całkowitej budynków wlicza się także powierzchnię nie stanowiącą powierzchni użytkowej, która będzie wykorzystywana wyłącznie do celów mieszkaniowych bądź wyłącznie od celów usługowych, ale może być też wykorzystywana zarówno do celów mieszkaniowych jak i usługowych. Wówczas takie powierzchnie wspólne należy podzielić i dodać w części do całkowitej powierzchni mieszkalnej i w części do całkowitej powierzchni usługowej. Podziału części wspólnej należy dokonać proporcjonalnie do udziału powierzchni całkowitej mieszkalnej bądź usługowej w powierzchni całkowitej budynku. Nie ma żadnych podstaw prawnych dla tego, aby obliczenia ograniczyć wyłącznie do powierzchni użytkowej. Skoro jak wynika z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, odliczenia przysługują w związku z budową budynku mieszkalnego, to dotyczą całego budynku a nie jedynie powierzchni użytkowej tego budynku.

Tak obliczona powierzchnia mieszkalna w stosunku do powierzchni całkowitej budynku mieszkalno-usługowego stanowi procent powierzchni całkowitej mieszkalnej, może stanowić podstawę obliczenia wysokości zwrotu wydatków przeznaczonych na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych wnioskodawczyni.

Procentem tym wnioskodawczyni może potraktować wydatek na zakup materiałów budowlanych, których nie może przyporządkować wyłącznie do części mieszkalnej lub wyłącznie do części usługowej. Z powyższego wynika również, że wydatek podlegający odliczeniu ma dotyczyć zakupu materiałów budowlanych przeznaczonych na budowę budynku, o którym mowa w przywołanym na wstępie art. 2 pkt 1 ustawy. Innymi słowy oznacza to, że również nie każdy zakup materiału budowlanego musi podlegać odliczeniu, jeśli nie wiąże się z budową budynku w rozumieniu powyższego przepisu. Odliczeniem takim nie będą zatem podlegać przykładowo materiały na budowę drogi, chodników, ogrodzeń.

Reasumując, wnioskodawczyni przysługuje prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przeznaczonych na budowę części mieszkalnej budynku, jednakże zaproponowany przez wnioskodawczynię sposób ustalenia części wydatków dotyczących materiałów, których nie można bezpośrednio przyporządkować do poszczególnych części (handlowo-usługowej albo mieszkalnej) jest niewłaściwy.

Tym samym stanowisko wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj