INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku (data wpływu: 31 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dokonania aportu udziałów (akcji) do spółek – jest:

• nieprawidłowe – w części dotyczącej pytania nr 1,

• bezprzedmiotowe – w części dotyczącej pytania nr 2,

• prawidłowe – w części dotyczącej pytań nr 3 i nr 4.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 31 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dokonania aportu udziałów (akcji) do spółek.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca posiada udziały i akcje w kilku spółkach, w tym m. in. 100% akcji spółki akcyjnej z siedzibą w Polsce (dalej: spółki akcyjnej), posiadanych jako aktywa związane z indywidualną działalnością gospodarczą. Działalność ta, zgodnie z wpisem do ewidencji działalności gospodarczej, obejmuje m. in. „pośrednictwo finansowe pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane” ujęte w grupowaniu PKD 65.23.Z według PKD z 2004 r. Zgodnie z wyjaśnieniami do PKD z 2004 r., grupowanie 65.23.Z obejmuje m. in. lokowanie w papiery wartościowe, np. akcje, obligacje, weksle, poręczenia oraz transakcje na własny rachunek dokonywane przez osoby obracające papierami wartościowymi (obecnie grupowanie PKD 64.99.Z).

Obecnie Wnioskodawca rozważa nawiązanie współpracy z głównym akcjonariuszem jednej ze spółek notowanych na Giełdzie Papierów Wartościowych (dalej spółka notowana). Efektem zamierzonej współpracy ma być powstanie nowej grupy kapitałowej (z udziałem spółki akcyjnej oraz spółki notowanej), kontrolowanej wspólnie przez Wnioskodawcę oraz dotychczasowego głównego akcjonariusza spółki notowanej, która realizowałaby wspólne przedsięwzięcia biznesowe. W sprawie tej został juz podpisany list intencyjny oraz prowadzone są przygotowania do przeprowadzenia transakcji w szczególności obie strony są w trakcie badań due diligence. Ponadto, niezależny rzeczoznawca przeprowadza wyceny obydwu spółek.

Jednocześnie, na obecnym etapie, pomimo zaawansowanych przygotowań, dojście transakcji do skutku nie jest jeszcze przesądzone.

Jednocześnie i niezależnie od powyższych planów, Wnioskodawca zamierza zracjonalizować oraz usprawnić swoje działania biznesowe poprzez skupienie różnych posiadanych przez siebie udziałów i akcji w spółce holdingowej z siedzibą w Polsce lub w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, w której to spółce wspólnikiem jest jeden z partnerów biznesowych Wnioskodawcy (dalej: spółka holdingowa).

Aby zrealizować wskazane powyżej dwa cele (realizacja wspólnych przedsięwzięć ze spółką notowaną oraz skupienie posiadanych udziałów i akcji w spółce holdingowej) Wnioskodawca rozważa kilka scenariuszy, uzależnionych od takich czynników jak przykładowo techniczne możliwości i ograniczenia realizacji transakcji ze spółką notowaną (np. objęcie jej akcji wymaga nowej publicznej emisji akcji, co wiąże się z licznymi wymogami). Pierwsze rozwiązanie (scenariusz 1) zakłada wniesienie akcji spółki akcyjnej jako wkładu niepieniężnego (aportu) do spółki notowanej i objęcie w zamian za ten wkład większościowego (ponad 50%) pakietu akcji spółki notowanej nowej emisji. W dalszej kolejności tak objęte akcje spółki notowanej zostałyby wniesione przez Wnioskodawcę aportem do spółki holdingowej. Drugie rozważane rozwiązanie zakłada wniesienie akcji spółki akcyjnej do spółki holdingowej, która w dalszej kolejności wniosłaby je jako wkład niepieniężny do spółki notowanej (scenariusz 2). W każdym z tych scenariuszy w efekcie realizacji transakcji Wnioskodawca stałby się wspólnikiem w spółce holdingowej. Z kolei ta spółka byłaby większościowym akcjonariuszem spółki notowanej, zaś spółka notowana posiadałaby 100% akcji spółki akcyjnej.

W obydwu rozważanych scenariuszach Wnioskodawca dokona transakcji aportu akcji do innej spółki, z tym, że w scenariuszu 1 Wnioskodawca wykonałby taką operację dwukrotnie (pierwszy raz byłby to aport akcji spółki akcyjnej do spółki notowanej, drugi raz aport akcji spółki notowanej do spółki holdingowej). Należy przy tym podkreślić, iż w każdym przypadku wkład będzie stanowić pakiet większościowy (lub nawet pakiet 100%, jeżeli chodzi o akcje spółki akcyjnej), dający spółce otrzymującej wkład kontrolę nad podmiotem, którego akcje są wnoszone jednocześnie, w zamian za to Wnioskodawca otrzyma udziały lub akcje stanowiące ponad 50% kapitału spółki, do której wkład wniesie (czyli spółki notowanej lub spółki holdingowej).

Ponadto, w każdym przypadku objęcie akcji w spółce notowanej lub udziałów w spółce holdingowej nastąpi w taki sposób, aby nie doszło do zmniejszenia praw istniejących wspólników/akcjonariuszy będących partnerami biznesowymi Wnioskodawcy w spółce notowanej lub spółce holdingowej. Będzie tak zarówno w przypadku wniesienia wkładu do spółki notowanej, w której akcje posiada również szereg akcjonariuszy mniejszościowych, jak i w przypadku spółki holdingowej, w którą zaangażowany będzie jeden z partnerów biznesowych Wnioskodawcy. W szczególności oznacza to, że wkład niepieniężny Wnioskodawcy zostanie alokowany na kapitał zakładowy oraz na kapitał zapasowy zgodnie z zastaną w dacie aportu strukturą kapitałową spółki notowanej lub spółki holdingowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, w wypadku dokonania aportu w celu podwyższenia kapitału spółki notowanej lub holdingowej, Wnioskodawca dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych powinien wykazać przychód podlegający opodatkowaniu...
2. Jeżeli w wypadku dokonania aportu w celu podwyższenia kapitału spółki notowanej lub holdingowej nie powstaje przychód podlegający opodatkowaniu, czy w przypadku późniejszego zbycia tak objętych udziałów/akcji kosztem uzyskania przychodów będzie wartość wydatków na objęcie lub nabycie akcji spółki akcyjnej...
3. Jeśli odpowiedź na pytanie nr 1 będzie twierdząca, czy przychód ten będzie odpowiadał wysokości nominalnej wartości udziałów/akcji objętych w zamian za wniesiony aport, zaś koszt uzyskania przychodu będzie ustalany zgodnie z art. 22 ust. 1e pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych...
4. Jeśli odpowiedź na pytanie nr 1 będzie twierdząca, czy w przypadku późniejszego zbycia tak objętych udziałów/akcji kosztem uzyskania przychodów na dzień zbycia, będzie wartość nominalna udziałów/akcji z dnia ich objęcia, zaś przychodem kwota należna z tytułu sprzedaży (tj. ich wartość rynkowa)...

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Wniesienie akcji do spółki kapitałowej w sytuacji opisanej w stanie faktycznym nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Bezpośrednie zastosowanie mają bowiem w tym przypadku przepisy dyrektywy rady 90/434/EWG z dnia 23 lipca 1990 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku łączenia, podziałów, wydzieleń, wnoszenia aktywów i wymiany udziałów dotyczących spółek różnych państw członkowskich oraz przeniesienia statutowej siedziby SB lub SCE pomiędzy państwami członkowskimi (Dz.U.UE.L.90.225.1; dalej dyrektywa), zgodnie z którymi to przepisami w przypadku wymiany udziałów/akcji, przydział papierów wartościowych przynależny akcjonariuszowi spółki, której akcje/udziały są przekazywane/wymieniane nie stanowi podstawy do opodatkowania dochodu uzyskanego z tego tytułu przez akcjonariusza.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 dyrektywy, w czasie łączenia, podziału lub wymiany udziałów, przydział papierów wartościowych, reprezentujących kapitał spółki przejmującej lub nabywającej, akcjonariuszowi spółki przekazującej lub nabywanej w zamian za papiery wartościowe, reprezentujące kapitał tej ostatniej spółki, nie stanowi podstawy do opodatkowania dochodu, zysków lub zysków kapitałowych tego akcjonariusza. Dyrektywa przewiduje zatem wyłączenie z opodatkowania dla wymiany akcji bądź udziałów (również w formie aportu) pod warunkiem, iż w wyniku wymiany spółka nabywa udziały w kapitale innej spółki, uzyskując w ten sposób większość praw głosu w tej spółce lub posiadając taką większość praw głosu, nabywa dalsze udziały, w zamian za wyemitowanie na rzecz akcjonariuszy tej ostatniej spółki w zamian za ich papiery wartościowe, papierów wartościowych swojej spółki. Przepisy te mają przy tym zastosowanie wyłącznie do transakcji mających za przedmiot udziały lub akcje w spółkach mających siedziby w państwach członkowskich UE.

Zainteresowany podkreśla w tym miejscu, iż wyłączenie to jest niezależne od formy prawnej właścicieli udziałów/akcji dokonujących aportu (określanych w dyrektywie mianem „akcjonariuszy”). Zapisy dyrektywy nigdzie nie wskazują bowiem, iż miano „akcjonariusza” ma zastosowanie wyłącznie do osób prawnych. Wnioskować zatem należy, że akcjonariuszem spółek wymieniających udziały/akcje może być zarówno osoba prawna, jak i osoba fizyczna.

Nie ulega wątpliwości, iż powyższe uregulowanie nie zostało implementowane do ustawy pdof. Przewiduje ona bowiem opodatkowanie aportów – jako przychodu z kapitałów pieniężnych z wyjątkiem sytuacji, gdy przedmiotem aportu jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

W tym miejscu należy więc przypomnieć, że Polska przystępując do Unii Europejskiej, od dnia tego przystąpienia stała się adresatem dyrektyw i decyzji w rozumieniu art. 249 Traktatu Ustanawiającego Wspólnotę Europejską (Dz. U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864/2; dalej: TWE). Nowe państwa członkowskie zostały także zobowiązane do wprowadzenia w życie środków niezbędnych do przestrzegania od dnia przystąpienia przepisów dyrektyw i decyzji.

W myśl art. 249 akapit 3 TWE, dyrektywa wiąże każde państwo członkowskie, do którego jest kierowana, w odniesieniu do rezultatu, który ma być osiągnięty; pozostawia jednak organom krajowym swobodę formy i środków.

Państwa członkowskie mają przy tym obowiązek pełnego i terminowego transponowania treści dyrektywy do krajowego porządku prawnego, a jeżeli tego nie uczynią, jednostki (tu podatnicy) mogą powoływać się przed organami i sądami tych państw na przepisy dyrektyw jako źródło swoich praw o ile są one bezwarunkowe i wystarczająco precyzyjne.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Zainteresowany przytacza orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (np. w sprawie 103/88 Fratelli Constanzo SPA v. Commune di Milano, w sprawie 158/80 Rewe v. Hauptzollamt Kiel), jak i polskich sądów administracyjnych (np. wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 lutego 2006 r., sygn. akt II SA/Wa 3203/05).

Jak już wskazano powyżej, nie ulega wątpliwości, iż uregulowanie wskazane w art. 8 ust. 1 dyrektywy jest bezwarunkowe i wystarczająco precyzyjne, i nie zostało implementowane do ustawy pdof. Przepis ten spełnia zatem wszystkie określone wyżej kryteria pozwalające na jego bezpośrednie zastosowanie i tym samym pominięcie sprzecznych z nim norm prawa krajowego.

Również orzecznictwo sądowe potwierdza stanowisko Zainteresowanego; m. in. w wyroku WSA Warszawie z 27 października 2009 r. (sygn. akt III SA/Wa 603/09) wskazano, iż „(…) art. 8 ust. 1 powyższej dyrektywy jest bezwarunkowy i dostatecznie precyzyjny, albowiem w sposób jednoznaczny nakazuje wyłączenie spod opodatkowania wskazanych w nim czynności (także wymiany udziałów/akcji) wobec „akcjonariuszy”, nie czyniąc przy tym rozróżnienia na akcjonariuszy będących osobami prawnymi (podlegającymi w Polsce przepisom u.p.d.o.p.) i akcjonariuszy – osób fizycznych (do których stosuje się w Polsce przepisy u.p.d.o.f.)”.

W rezultacie, zdaniem Wnioskodawcy, jako że w przedmiotowym stanie faktycznym bezpośrednie zastosowanie znajdzie art. 8 ust. 1 dyrektywy (planowane transakcje dotyczą akcji w spółkach mających swoje siedziby w państwach członkowskich UE, zaś w wyniku aportu Wnioskodawca uzyska większość praw głosu w spółce notowanej lub holdingowej), wniesienie akcji/udziałów do spółki kapitałowej nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

2. Jeżeli podatnik nie będzie zobowiązany do rozpoznania przychodu z tytułu wniesienia akcji do spółki kapitałowej, w przypadku późniejszej sprzedaży udziałów/akcji przychodem z tej sprzedaży będzie, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy pdof, kwota należna z tytułu odpłatnego zbycia (tj. wartość rynkowa), zaś kosztem uzyskania przychodu będzie zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy pdof wartość wydatków na objęcie lub nabycie akcji spółki akcyjnej.

W momencie późniejszej sprzedaży tak objętych udziałów/akcji spółki notowanej lub holdingowej, opodatkowaniu będzie podlegał dochód stanowiący różnicę pomiędzy sumą przychodów uzyskanych ze sprzedaży a kosztem uzyskania przychodu stanowiącym wartość wydatków na objęcie akcji spółki akcyjnej (zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy pdof).

Jeżeli bowiem Wnioskodawca nie rozpozna przychodu z tytułu wniesienia akcji spółki akcyjnej do spółki kapitałowej, będzie on uprawniony do rozpoznania jedynie kosztów uzyskania przychodów jakie faktycznie w przeszłości poniósł, czyli wydatków na nabycie akcji spółki akcyjnej.

3. Natomiast w przypadku przyjęcia stanowiska, iż uregulowania dyrektywy nie mają w przedmiotowym stanie faktycznym zastosowania, zgodnie z brzmieniem art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307; dalej ustawa pdof), przychodem będzie nominalna wartość udziałów/akcji objętych w spółce notowanej lub holdingowej w zamian za wkład niepieniężny w postaci akcji/udziałów. Natomiast koszt uzyskania przychodu zostanie ustalony zgodnie z art. 22 ust. 1e pkt 2 ustawy pdof.

W przypadku przyjęcia hipotetycznego stanowiska, iż uregulowania dyrektywy nie mają w przedmiotowym stanie faktycznym zastosowania (z czym Wnioskodawca, jak wskazano powyżej, się nie zgadza), zgodnie z brzmieniem art. 17 ust 1 pkt 9 ustawy pdof, przychodem będzie nominalna wartość udziałów/akcji objętych w spółce w zamian za wkład niepieniężny w postaci papierów wartościowych. Natomiast koszt uzyskania przychodu zostanie ustalony zgodnie z art. 22 ust. 1e pkt 2 ustawy pdof.

Zgodnie z ustawą pdof polscy rezydenci podlegają obowiązkowi podatkowemu w Polsce od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów, również zatem w przypadku aportów dokonywanych do spółek zagranicznych, skutki podatkowe transakcji wniesienia akcji jako wkładu niepieniężnego, należy oceniać w świetle ustawy pdof, nawet jeśli wkład wnoszony jest do spółki z siedzibą poza Polską.

Wniesienie przez Wnioskodawcę aportu w postaci papierów wartościowych do spółki notowanej lub holdingowej spowoduje powstanie po stronie Wnioskodawcy przychodu ze źródła kapitały pieniężne. Nominalna wartość udziałów/akcji w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny została bowiem wprost wymieniona jako przychód ze źródła kapitały pieniężne w art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy pdof.

Jedynym wyjątkiem, kwalifikującym tego typu przychody do innego źródła, jest przypadek, gdy osiągane one są w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, z której przychody wskazuje art. 14 ustawy pdof. Ponieważ przepis ten nie przewiduje opodatkowania czynności wniesienia wkładu niepieniężnego, należy uznać, że jeśli czynność taka jest dokonywana w ramach działalności gospodarczej, nie stanowi zdarzenia opodatkowanego. Wydaje się jednak, że w przypadku Wnioskodawcy wyjątek ten nie będzie miał zastosowania. Jak wskazuje się w licznych interpretacjach organów podatkowych, transakcja dotycząca akcji lub udziałów będzie mogła zostać zakwalifikowana jako dokonana w ramach działalności gospodarczej wyłącznie w przypadku gdy obrót papierami wartościowymi, podejmowany w sposób zorganizowany i ciągły w celu osiągnięcia zysku jest przedmiotem prowadzonej działalności.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Zainteresowany przytacza następujące interpretacje podatkowe: Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 stycznia 2010 r., sygn. IPPB1/415-840/09-4/MT, Dyrektora Izby Skarbowe w Katowicach z dnia 8 grudnia 2009 r., sygn. IBPBI/415-990/09/AB, Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 listopada 2009 r., sygn. IPPB1/415-540/09-2/EC, Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 15 października 2009 r., sygn. ITPB1/415-602B/09/HD, Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 23 czerwca 2009 r., sygn. ILPB1/415-413/09-2/IM.

Tymczasem, pomimo, że zgodnie z wpisem do ewidencji działalności gospodarczej, działalność Wnioskodawcy obejmuje m. in. lokowanie w papiery wartościowe, np. akcje, obligacje, weksle, poręczenia oraz transakcje na własny rachunek dokonywane przez osoby obracające papierami wartościowymi, trudno jednak uznać, aby działalność gospodarcza mogła polegać na wnoszeniu wkładów niepieniężnych. Czynności takie ze swej natury nie mają bowiem zorganizowanego i ciągłego charakteru. W konsekwencji, należy uznać, że wniesienie przez Wnioskodawcę aportu w postaci papierów wartościowych do spółki powinno być oceniane z punktu widzenia przepisów regulujących źródło przychodów w postaci kapitałów pieniężnych.

Na podstawie art. 30b ustawy pdof, przychód z transakcji wniesienia akcji jako wkładu niepieniężnego podlega opodatkowaniu podatkiem wg stawki 19%. Podstawą opodatkowania jest różnica pomiędzy przychodem (tj. nominalną wartością objętych udziałów/akcji) a kosztami uzyskania przychodu określonymi wart. 22 ust. 1e ustawy pdof. Mając na uwadze fakt, iż przedmiotem aportu będą akcje, do ustalenia wysokości kosztów na podstawie art. 22 ust. 1e pkt. 2 lit. b) należy zastosować wartości określone zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy pdof. Zgodnie z jego treścią, kosztem uzyskania przychodu będzie wartość faktycznie poniesionych, niezaliczonych uprzednio do kosztów uzyskania przychodów, wydatków na nabycie tych papierów i wartościowych.

Należy również zauważyć, iż art. 17 ustawy pdof nie pozostawia podatnikom dowolności przy ustalaniu wartości przychodu. Zawiera on odwołanie do art. 19 ustawy pdof, na podstawie którego, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jednocześnie, jeżeli tak określona cena, bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, dochód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

Zgodnie więc z powołanym przepisem, wartość rzeczy lub praw będących przedmiotem aportu powinny być ustalone w wysokości ich wartości rynkowej.

Wnioskodawca zaznacza, że w analizowanym zdarzeniu przyszłym wkład niepieniężny zostanie wniesiony z uwzględnieniem warunków rynkowych. W szczególności, wartość emisyjna akcji otrzymanych w zamian za aport będzie odpowiadać wartości rynkowej przedmiotu wkładu (papierów wartościowych będących przedmiotem transakcji).

Wkład niepieniężny w postaci akcji zostanie wniesiony z uwzględnieniem istniejącej w spółce notowanej lub holdingowej struktury kapitałów. Należy zwrócić uwagę, że wniesienie dodatkowego wkładu do spółki, która posiada kapitał zapasowy, przez jej udziałowca/akcjonariusza lub nowego inwestora musi odzwierciedlać istniejącą strukturę kapitałów, gdyż w innym przypadku doszłoby do nieuzasadnionego zaburzenia struktury właścicielskiej. W przypadku bowiem spółek, w których poza samym kapitałem zakładowym istnieje kapitał zapasowy, zaliczenie całości wartości wkładu Wnioskodawcy na poczet kapitału zakładowego spowodowałoby nieproporcjonalnie wysoki udział wnioskodawcy w tym kapitale (a przez to również w prawie głosu oraz w prawie do zysków) w stosunku do wartości wnoszonego aportem majątku. Stanowiłoby to zatem pokrzywdzenie innych wspólników/akcjonariuszy, których prawa głosu i prawa do zysków wynikające z posiadanej części kapitału zakładowego, byłyby niejako „sztucznie” zaniżone.

W związku z powyższym, pomimo tego, że wartość emisyjna udziałów/akcji odzwierciedlać będzie wartość rynkową, to wartość nominalna otrzymanych udziałów/akcji będzie niższa. Nie zmienia to jednak faktu, że wartość prawa majątkowego, które otrzyma Wnioskodawca będzie równa wartości rynkowej, jako że w tym wypadku decydująca jest wartość emisyjna.

Przedstawiony powyżej sposób wniesienia aportu o wartości przewyższającej objęte udziały/akcje jest zjawiskiem powszechnym na rynku finansowym. Dlatego też transakcje takie zostały uregulowane przepisami prawa handlowego. Zgodnie z art. 154 § 3 Kodeksu spółek handlowych (dalej: ksh) udziały nie mogą być obejmowane poniżej ich wartości nominalnej. Jeżeli udział jest obejmowany po cenie wyższej od wartości nominalnej nadwyżkę przelewa się do kapitału zapasowego. Zgodnie z art. 261 ksh przepisy te stosuje się odpowiednio przy podwyższeniu kapitału zakładowego. W podobny sposób ksh reguluje także obejmowanie akcji.

W konsekwencji, należy uznać, że warunki przedmiotowego wniesienia (w szczególności struktura kapitałów spółki notowanej lub holdingowej) stanowią uzasadnioną przyczynę, z powodu której wartość nominalna objętych udziałów/akcji będzie odbiegać od ich wartości rynkowej. Zatem odpowiednie zastosowanie art. 19 ustawy pdof nie zmodyfikuje ostatecznej konkluzji, zgodnie z którą przychodem w opisanym stanie faktycznym będzie wartość nominalna objętych udziałów/akcji.

Stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w niniejszym wniosku znajduje potwierdzenie w interpretacjach wydanych w podobnych stanach faktycznych, np. Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Mokotów w dniu 29 sierpnia 2005 r. (sygn. 1433/NG/GF/VIIA/415-28/05/EW) potwierdził, iż „w sytuacji przystąpienia przez Wnioskodawcę do spółki X z siedzibą na Cyprze i objęcia w podwyższonym kapitale zakładowym określonej ilości udziałów w zamian za wkład niepieniężny w postaci akcji polskiej spółki notowanej na giełdzie papierów wartościowych dochodem jest różnica pomiędzy wartością nominalną objętych udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1e osiągnięta w roku podatkowym”. Podobne stanowisko wyrażone zostało w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 1 lutego 2010 r., sygn. IPPB2/415-680/09-2/MK oraz w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 lutego 2010 r., sygn. lPPB2/415-737/09-2/AK.

4. W przypadku późniejszej sprzedaży udziałów/akcji przychodem z tej sprzedaży będzie, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy pdof, kwota należna z tytułu odpłatnego zbycia (tj. wartość rynkowa), zaś kosztem uzyskania przychodu będzie zgodnie z art. 22 ust. 1f pkt 1 ustawy pdof nominalna wartość objętych udziałów/akcji z dnia ich objęcia.

Przy założeniu wystąpienia opodatkowania w momencie wniesienia akcji jako wkładu niepieniężnego, w razie późniejszej sprzedaży tak objętych udziałów/akcji spółki notowanej lub holdingowej, opodatkowaniu będzie podlegał dochód stanowiący różnicę pomiędzy sumą przychodów uzyskanych ze sprzedaży, a kosztem uzyskania przychodu stanowiącym nominalną wartość tych udziałów/akcji, odpowiadającą przychodowi rozpoznanemu przy operacji wniesienia aportu.

W konsekwencji, konstrukcja przepisów ustawy pdof zapewnia, że ostatecznie opodatkowaniu podlega (łącznie przy aporcie zbyciu objętych za aport udziałów/akcji) co najmniej identyczna wartość dochodu niezależnie od wartości nominalnej udziałów/akcji objętych za aport.

Jeśli przy planowanym wniesieniu aportu w sposób opisany w stanie faktycznym Wnioskodawca wykaże przychód w wysokości wartości nominalnej obejmowanych udziałów/akcji (niższej niż wartość rynkowa wnoszonych aktywów), będzie on uprawniony do rozpoznania jedynie odpowiednio niższych (odpowiadających wartości nominalnej objętych udziałów/akcji, tj. wcześniej rozpoznanego przychodu) kosztów uzyskania przychodów w momencie zbycia tak objętych udziałów/akcji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych uznaje się za:

• nieprawidłowe – w części dotyczącej pytania nr 1,

• bezprzedmiotowe – w części dotyczącej pytania nr 2,

• prawidłowe – w części dotyczącej pytań nr 3 i nr 4.
  
  

Odnosząc się do przedstawionej przez Wnioskodawcę argumentacji co do zastosowania w przedmiotowej sprawie Dyrektywy Rady 90/434/EWG z dnia 23 lipca 1990 r., stwierdzić należy, co następuje. Zgodnie z art. 249 Traktatu o ustanowieniu Wspólnoty Europejskiej (TWE) do aktów wspólnotowego prawa wtórnego należy zaliczyć rozporządzenia, dyrektywy, decyzje, zalecenia i opinie. Z uregulowań art. 249 akapit 3 TWE wynika, że normy dyrektyw wymagają wprowadzenia (implementowania, transponowania) do prawa krajowego.

Dyrektywa Rady 90/434/EWG z dnia 23 lipca 1990 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku łączenia, podziałów, wydzieleń, wnoszenia aktywów i wymiany udziałów dotyczących spółek różnych Państw Członkowskich oraz przeniesienia statutowej siedziby SE lub SCE pomiędzy Państwami Członkowskimi (Dz. U. UE. L z dnia 20 sierpnia 1990 r.) nie została implementowana do systematyki ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z orzecznictwem ETS, podatnik może powoływać się bezpośrednio na treść dyrektywy (aktów, które co do zasady wiążą wyłącznie państwa członkowskie i nie mają bezpośredniego zastosowania), jako przepisów prawa wspólnotowego, jeżeli państwo członkowskie nie implementowało przepisów dyrektywy bądź przepisy prawa krajowego są niezgodne z prawem wspólnotowym, a przepis prawa wspólnotowego, na który powołuje się podatnik jest jasny, precyzyjny i bezwarunkowy.

W zdarzeniach przyszłych opisanych we wniosku nie sposób uznać, że zachodzą wszystkie ww. przesłanki, które obligowałyby do bezpośredniego zastosowania przepisów przedmiotowej dyrektywy. W związku z tym zastosowanie znajdą niżej zanalizowane regulacje krajowego materialnego prawa podatkowego.

Zdaniem tut. Organu, szereg przesłanek przemawia za tym, iż art. 8 ust. 1 powyższej dyrektywy dotyczy tylko akcjonariuszy będących spółkami. Już sam tytuł przedmiotowej dyrektywy: „W sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku łączenia, podziałów, wydzieleń, wnoszenia aktywów i wymiany udziałów dotyczących spółek różnych Państw Członkowskich (…)” wskazuje, iż dyrektywa nie dotyczy wnoszenia aktywów czy wymiany udziałów, w których uczestniczą zarówno spółki, jak i osoby fizyczne.

Również z jej art. 1 wynika, iż „Każde Państwo Członkowskie stosuje niniejszą dyrektywę w odniesieniu do łączenia, podziałów, wydzieleń, wnoszenia aktywów oraz wymiany udziałów, w które zaangażowane są spółki z dwóch lub więcej Państw Członkowskie (…)”.

Z powyższych zapisów dyrektywy wynika, iż jej zakres podmiotowy dotyczy wymiany udziałów dokonywanej wyłącznie przez spółki i nie obejmuje swym zakresem takiej wymiany dokonywanej przez osobę fizyczną. Użyte w art. 8 dyrektywy określenie „akcjonariusz” – w ocenie tut. Organu – należy interpretować z uwzględnieniem innych przepisów dyrektywy, a w szczególności z uwzględnieniem art. 1.

Powyższe wątpliwości co do zakresu podmiotowego stosowania tej dyrektywy wykluczają więc możliwość uznania art. 8 dyrektywy za na tyle precyzyjny i jednoznaczny, aby można go było bezpośrednio zastosować.

Oczywiście każde państwo członkowskie Unii Europejskiej może rozszerzyć zakres stosowania dyrektywy również na osoby fizyczne dokonujące wymiany udziałów (akcji), co jednak nie oznacza, iż obowiązek taki wynika z dyrektywy.

Poza tym, zakres podmiotowy dyrektywy, co wynika też z Załącznika II do Traktatu Akcesyjnego, został rozciągnięty na polskie spółki akcyjne oraz spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Jako podatek, któremu podlegają, wskazany został podatek dochodowy od osób prawnych. Do opodatkowania dochodów osoby fizycznej natomiast w żaden sposób nie mogą znaleźć zastosowania przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).

A zatem sposób stosowania prawa wspólnotowego jest uzależniony od rodzaju aktu prawnego, w którym dana norma została zawarta. Do sytuacji przedstawionej w złożonym wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego zastosowanie będą więc miały przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.).

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Przepisy art. 3 ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a tej ustawy).

Z przedstawionych we wniosku opisów zdarzeń przyszłych wynika, że Wnioskodawca zamierza wnieść udziały/akcje w spółkach kapitałowych jako wkład do spółek kapitałowych posiadających siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

Z uwagi na to, iż w przedmiotowym wniosku Zainteresowany nie wskazał nazwy owego innego państwa członkowskiego, w którym mają mieścić się siedziby spółek, w których udziały zamierza nabyć poprzez wniesienie wkładu niepieniężnego (aportu) w postaci przedmiotowych papierów wartościowych, należy odwołać się do Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku.

Brak możliwości odwołania się do konkretnej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania powoduje, iż należy wskazać, iż rozdział V Modelowej Konwencji OECD może posłużyć, jako informacja o istniejących metodach dotyczących unikania podwójnego opodatkowania, w sytuacji uzyskania przychodu z kapitałów pieniężnych.

Zasadne jest więc posiłkowanie się art. 13 Modelowej Konwencji: „Zyski z przeniesienia własności majątku”, który wskazuje, w którym państwie osiągnięty zysk może podlegać opodatkowaniu, co winno znaleźć odzwierciedlenie w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a konkretnym państwem.

W związku z powyższym, ustalenia, o tym czy uzyskany przez Wnioskodawcę przychód podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych decydować będą każdorazowo postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania podpisanej pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a państwem, w którym znajdować się będzie siedziba spółki, której udziały obejmie Wnioskodawca.

Ponadto zauważyć należy, iż zgodnie z art. 30b ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, albo niezapłacenie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Przyjmując, że osiągnięty przychód podlegać będzie opodatkowaniu w miejscu zamieszkania Wnioskodawcy, a więc w Polsce, należy skutki podatkowe przedmiotowej transakcji ocenić w świetle przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 ze. zm.) oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Zatem wszelkie dochody podatnika nie wymienione enumeratywnie w katalogu zwolnień przedmiotowych podlegają opodatkowaniu.

Stosownie natomiast do art. 45 ust. 1 cytowanej ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Jednocześnie, w myśl art. 45 ust. 1a pkt 1 tejże ustawy, w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów (PIT-38), o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b.

Na podstawie art. 45 ust. 4 pkt 2 ustawy, w terminie określonym w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7, podatnicy są obowiązani wpłacić należny podatek dochodowy wynikający z zeznania, o którym mowa w ust. 1a pkt 1.

Odpowiadając na pierwsze z zadanych przez Wnioskodawcę pytań stwierdzić więc należy, iż w niniejszej sprawie nie ma możliwości zastosowania bezpośredniego przepisów wskazanej przez Niego dyrektywy, w związku z czym przedmiotowy przychód winien zostać wykazany w zeznaniu rocznym Zainteresowanego jako podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, odpowiedź na drugie z zadanych przez Zainteresowanego we wniosku pytań podatkowych – dotyczące wyłącznie sytuacji, w której odpowiedź na pierwsze z pytań byłaby negatywna – jest bezprzedmiotowa.

W związku z powyższym, przechodząc do odpowiedzi na trzecie z zadanych we wniosku pytań, wskazuje się co następuje.

W art. 10 ust. 1 pkt 3 i 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyszczególniono dwa odrębne źródła przychodów, tj:

• pozarolniczą działalność gospodarczą,
• kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Pozarolnicza działalność gospodarcza została zdefiniowana w przepisie art. 5a pkt 6 ww. ustawy, jako działalność zarobkowa:

1. wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,
2. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Przychody z działalności gospodarczej zostały zdefiniowane w art. 14 ustawy. Należą do nich wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem przychodów wymienionych w ustępie 3 art. 14 ustawy.

Natomiast zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ww. ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane przychody z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz papierów wartościowych.

Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 30b ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych i z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach, w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Stosownie do art. 30b ust. 2 pkt 1 ww. ustawy dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych, a kosztami uzyskania przychodu określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1g, lub art. 23 ust. 1 pkt 38 z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14.

Dochodów, o których mowa w ust. 1 nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 oraz art. 30c. (art. 30b ust. 5 ustawy).

Natomiast z brzmienia art. 30b ust. 4 ww. ustawy wynika, iż przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli odpłatne zbycie papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacja praw z nich wynikających następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej.

W sytuacji, gdy przedmiotem działalności gospodarczej jest obrót papierami wartościowymi i podatnik dokonuje takiej transakcji, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, uzyskany przychód (dochód) należy traktować jako przychód z wykonywanej działalności gospodarczej. Tak uzyskany przychód (dochód) podlega łącznemu opodatkowaniu z pozostałymi przychodami, w ramach wykonywanej działalności gospodarczej.

Pojęcie kapitałów pieniężnych i praw majątkowych, do których odwołuje się przepis art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest definiowane odpowiednio w art. 17 ust. 1 oraz w art. 18 ustawy. Aczkolwiek nie wszystkie rodzaje dochodów z kapitałów pieniężnych w rozumieniu ustawy mogą stanowić przedmiot działalności gospodarczej, niemniej jednak przedmiotem takiej działalności może być nabywanie i zbywanie udziałów, akcji oraz innych papierów wartościowych. Naturalnie, aby działalność ta mogła być traktowana jako działalność gospodarcza, musi spełniać przesłanki wskazane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że musi być wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. Niezależnie już od tych warunków, w przypadku gdyby działalność miała obejmować handel papierami wartościowymi w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. Nr 183, poz. 1538 ze zm.), wówczas respektowane muszą być wymogi stawiane także i przez tę ustawę. Powołana ustawa reguluje zasady, tryb i warunki podejmowania i prowadzenia działalności w zakresie obrotu papierami wartościowymi i innymi instrumentami finansowymi, prawa i obowiązki podmiotów uczestniczących w tym obrocie oraz wykonywanie nadzoru w tym zakresie.

Skutkiem wskazanego przepisu art. 30b ust. 4 jest konieczność wyłączenia ze źródła przychodów określonego jako kapitały pieniężne, przedmiotu związanego z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą. Jednakże owo wyłączenie dotyczy jedynie odpłatnego zbycia papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacji praw z nich wynikających

Natomiast ustawodawca w cyt. art. 30b ust. 1 ww. ustawy wyraźnie rozróżnił dochody uzyskane z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych i z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną od dochodów z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach, w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.

W przedmiotowej sprawie nie mamy do czynienia z odpłatnym zbyciem papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych, ani też z realizacją praw z nich wynikających, a właśnie z objęciem udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną, w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część. Wobec tego, ww. wymienione wyłączenie uregulowane w cyt. wyżej art. 30b ust. 4 nie będzie mogło mieć w analizowanej sprawie zastosowania.

W konsekwencji, w przedmiotowej sprawie analizowane zdarzenia przyszłe należy rozpatrywać pod kątem przepisów dotyczących kapitałów pieniężnych i praw majątkowych, w tym odpłatnego zbycia praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Art. 17 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy stanowi, iż za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny. Zgodnie z art. 17 ust. 1a ww. ustawy przychód określony w ust. 1 pkt 9 powstaje w dniu:

1. zarejestrowania spółki albo
2. wpisu do rejestru podwyższenia kapitału zakładowego spółki, albo
3. wydania dokumentów akcji, jeżeli objęcie akcji jest związane z warunkowym podwyższeniem kapitału zakładowego.

Na tle analizy przytoczonych powyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy stwierdzić, że jeżeli aport wniesiony do spółki kapitałowej w postaci składnika majątku niestanowiącego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części (wkład niepieniężny), następuje w warunkach, o których mowa w cytowanym art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy podatkowej, to u wnoszącego taki wkład powstanie przychód kwalifikowany do źródła przychodów z kapitałów pieniężnych. Za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny. Stosownie do art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, i z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19 % uzyskanego dochodu. Na podstawie art. 30b ust. 2 pkt 5 ww. ustawy dochodem, o którym mowa w art. 30b ust. 1, jest różnica pomiędzy wartością nominalną objętych udziałów w spółkach mających osobowość prawną w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1e - osiągnięta w roku podatkowym.

Jak wynika więc z art. 17 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, przychodem z tytułu objęcia udziałów w zamian za wkład niepieniężny jest ich wartość nominalna. Z treści tego przepisu wynika, iż w przypadku wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki kapitałowej po stronie udziałowca lub akcjonariusza powstaje przychód w wysokości nominalnej wartości udziałów (akcji) objętych w zamian za wkład niepieniężny. W art. 17 ust. 2 ww. ustawy, ustawodawca wskazał, iż przy ustalaniu wartości uzyskanego w wyżej wymieniony sposób przychodu stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Organ podatkowy zauważa, że przez nominalną wartość należy rozumieć wartość istniejącą tylko z nazwy, tytularną, formalną. Takiego rozumienia powołanego przepisu nie zmienia art. 17 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który w zakresie ustalania wartości przychodów odsyła do odpowiedniego stosowania art. 19 ustawy. Słowo „odpowiednio” oznacza, że do ustalenia wartości przychodu określonego w art. 17 ust. 1 pkt 9 ma zastosowanie wyłącznie zdanie pierwsze art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. A zatem wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty uzyskania przychodu. Wobec powyższego, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym do ustalenia przychodu z tytułu objęcia udziałów w spółce posiadającej osobowość prawną w zamian za wkład niepieniężny należy przyjąć wartość nominalną tych udziałów, a art. 19 znajduje zastosowanie jedynie w zakresie zdania pierwszego ust. 1.

Zgodnie z art. 22 ust. 1e ww. ustawy w przypadku objęcia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część – na dzień objęcia tych udziałów (akcji), wkładów – ustala się koszt uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 9, w wysokości:

1. wartości początkowej przedmiotu wkładu, zaktualizowanej zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszonej o sumę dokonanych przed wniesieniem tego wkładu odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, jeżeli przedmiotem wkładu niepieniężnego są środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne,
2. wartości:
   1. nominalnej wnoszonych w formie wkładu niepieniężnego udziałów (akcji), w spółce albo wkładów w spółdzielni, w przypadku gdy zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana cześć,
   2. określonej zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 38, w przypadku gdy udziały (akcje) w spółce albo wkłady w spółdzielni, które są wnoszone w formie wkładu niepieniężnego, nie zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny,
   3. określonej zgodnie z ust. 1f, w przypadku gdy udziały (akcje) w spółce albo wkłady w spółdzielni, które są wnoszone w formie wkładu niepieniężnego, zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części
      - jeżeli przedmiotem wkładu niepieniężnego są udziały (akcje) w spółce albo wkłady w spółdzielni,
3. faktycznie poniesionych, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, wydatków na nabycie innych niż wymienione w pkt 1 i 2 składników majątku podatnika - jeżeli przedmiotem wkładu są te inne składniki.
   
   

Jeżeli więc wnoszone akcje zostały objęte w zamian za wkład pieniężny, zastosowanie będzie miał art. 22 ust. 1e pkt 2 lit. b).

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji), wkładów oraz innych papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych, albo umorzenia jednostek uczestnictwa, tytułów uczestnictwa oraz certyfikatów inwestycyjnych w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e.

Mając powyższe na uwadze – odpowiadając na trzecie z zadanych we wniosku pytań – należy stwierdzić, iż w każdej z opisanych we wniosku sytuacji do ustalenia przychodu Zainteresowanego z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółce posiadającej osobowość prawną w zamian za wkład niepieniężny należy każdorazowo przyjąć wartość nominalną tych objętych udziałów (akcji).

Przychód Wnioskodawcy z tytułu objęcia przedmiotowych akcji lub udziałów w zamian za wniesione akcje lub udziały – pomniejszony o koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 1e pkt 2 (o ile wydatki te nie stanowiły kosztów uzyskania przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej) – stanowić będzie dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, stosownie do art. 30b ust. 1 tej ustawy.

W konsekwencji – celem przejścia do odpowiedzi na czwarte z pytań Wnioskodawcy – należy uznać, iż skoro objęcie przedmiotowych udziałów (akcji) przez Wnioskodawcę nastąpiło poza prowadzoną przez Niego działalnością gospodarczą, przychód z ich zbycia należy również rozpatrzyć w kontekście przepisów dotyczących opodatkowania przychodów z kapitałów pieniężnych.

Stosownie do art. 30b ust. 2 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochód stanowi różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia udziałów w spółce mającej osobowość prawną a kosztami uzyskania przychodów ustalonymi zgodnie art. 22 ust. 1f lub art. 23 ust. 1 pkt 38 przedmiotowej ustawy.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie przepis art. 22 ust. 1f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowiący, że w przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny, na dzień zbycia tych udziałów (akcji) albo wkładów, koszt uzyskania przychodów ustala się w wysokości:

1. nominalnej wartości objętych udziałów (akcji) albo wkładów z dnia ich objęcia – jeżeli te udziały (akcje) albo wkłady zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część,
2. wartości przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, wynikającej z ksiąg przedsiębiorstwa, określonej na dzień objęcia tych udziałów (akcji) albo wkładów, nie wyższej jednak niż ich wartość nominalna z dnia objęcia.

Jak wynika z powyższego w sytuacji, kiedy objęcie zbywanych udziałów (akcji) w spółce nastąpiło w zamian za wkład niepieniężny, koszty uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia udziałów (akcji) Wnioskodawca ustala zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 22 ust. 1f ustawy. A zatem kosztem uzyskania przychodu będzie nominalna wartość udziałów (akcji) z dnia ich objęcia.

Reasumując – w odpowiedzi na czwarte z zadanych we wniosku pytań – stwierdzić należy, iż stanowisko Zainteresowanego – zgodnie z którym w przypadku późniejszej sprzedaży udziałów/akcji przychodem z tej sprzedaży będzie, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota należna z tytułu odpłatnego zbycia (tj. wartość rynkowa), zaś kosztem uzyskania przychodu będzie zgodnie z art. 22 ust. 1f pkt 1 ww. ustawy, nominalna wartość objętych udziałów/akcji z dnia ich objęcia – jest prawidłowe, pod warunkiem że kwota należna z tytułu tejże transakcji będzie równa owej wartości rynkowej.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie należy wskazać, iż powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, iż zdaniem tut. Organu podatkowego, tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu. Podobnie, w odniesieniu do przywołanych przez Wnioskodawcę rozstrzygnięć organów podatkowych, tut. Organ informuje, że wydane zostały one w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania, ani konsekwencji wiążących, w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.