Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/436-200/10/ENB
z 14 stycznia 2011 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ITPB2/436-200/10/ENB
Data
2011.01.14



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy


Temat
Podatek od spadków i darowizn --> Przedmiot opodatkowania --> Przedmiot podatku


Słowa kluczowe
darowizna
darowizna
fundacje
fundacje
środki pieniężne
środki pieniężne


Istota interpretacji
Czy środki pieniężne przyznane przez Fundację podlegają opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn?



Wniosek ORD-IN 2 MB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 10 października 2010 r. (data wpływu 14 października 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 4 stycznia 2011 r. (data wpływu 10 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania pomocy finansowej z Fundacji – jest nieprawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 14 października 2010 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem w dniu 10 stycznia 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania pomocy finansowej z Fundacji.


We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.


W związku z długotrwałą chorobą i trudną sytuacją materialną otrzymuje Pani pomoc z Fundacji. Środki pieniężne na Pani rzecz są przyznawane na podstawie umowy darowizny, która jest Pani przesyłana. Do wniosku załączyła Pani trzy umowy darowizny. W dniu 20 sierpnia 2010 r. przyznano Pani kwotę 3.500 zł. Do chwili obecnej z tej kwoty wydatkowała Pani na leki 1.600 zł. W dniu 18 września 2008 r. otrzymała również pomoc od Fundacji w kwocie 3.600 zł, a w dniu 23 października 2009 r. w kwocie 1000 zł. Środków pieniężnych będących przedmiotem darowizny nie otrzymuje Pani bezpośrednio od Fundacji, lecz wykupuje w aptece leki, za które z przyznanych pieniędzy płaci Fundacja. Nie otrzymywała Pani innej pomocy od Fundacji.

Kwoty zsumowane z trzech wymienionych umów, przekraczają kwotę 4902 zł.


Wobec powyższego zadano następujące pytanie.


Czy nabycie środków pieniężnych od Fundacji należy traktować jako darowiznę i czy w związku z tym środki te podlegają opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn...


Zdaniem Wnioskodawczyni, nie powinna płacić podatku od spadków i darowizn. Środki które otrzymuje są pozyskiwane przez Fundację z wysyłanych sms-ów i nie stanowią majątku Fundacji.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.


Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768) , podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny i polecenia darczyńcy.

Przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia „darowizna”, a zatem należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Z powyżej zacytowanego przepisu wynika, że podstawową cechą umowy darowizny jest bezpłatne świadczenie darczyńcy na rzecz obdarowanego kosztem jego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego) i zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za otrzymane świadczenie. Istotą darowizny – jako czynności nieodpłatnej – jest więc brak po drugiej stronie ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego.

Natomiast z treści art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, iż oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione. Przepisy Kodeksu cywilnego przewidują zatem szczególną formę dla umowy darowizny, umowa taka – pod rygorem nieważności powinna zostać sporządzona w formie aktu notarialnego. Niezachowanie tej formy nie powoduje nieważności umowy tylko wówczas, gdy darowizna została spełniona.


Jak wynika z powyższego, przy uwzględnieniu postanowień art. 9 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek zapłaty podatku od spadków i darowizn wystąpi w przypadku, jeżeli spełnione będą łącznie warunki:


  • pomoc będzie świadczona na podstawie umowy darowizny w rozumieniu art. 888 Kodeksu cywilnego i będzie miała postać rzeczy (w tym pieniędzy) lub prawa majątkowego oraz
  • wartość darowizny przekroczy w okresie 5 lat kwotę wolną od podatku (dla nabywców zaliczonych do III grupy podatkowej – kwotę 4 902 zł ).


Zatem decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania danej czynności podatkiem od spadków i darowizn ma kwalifikacja formy prawnej świadczonej pomocy, a zatem treść konkretnej umowy wiążącej strony.

O tym, czy dokonana czynność ma charakter prawny darowizny (art. 888 Kodeksu cywilnego) czy też jest to świadczenie nieodpłatne wynikające z innego stosunku prawnego, każdorazowo powinien przesądzać podmiot, który podejmuje decyzje o świadczeniu pomocy. Strony mogą bowiem dokonać wyboru rodzaju czynności prowadzącej do udzielania pomocy, przy wykorzystaniu nie tylko ogólnej zasady swobody zawierania umów, postanowień statutu tych organizacji, ale również z uwzględnieniem skutków podatkowych tych czynności, wybierając najkorzystniejsze w tym zakresie rozwiązanie.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż w związku z długotrwałą chorobą i trudną sytuacją materialną Wnioskodawczyni otrzymuje pomoc z Fundacji. Środki pieniężne na rzecz Wnioskodawczyni są przyznawane na podstawie umowy darowizny, która jest do Wnioskodawczyni przesyłana. W dniu 20 sierpnia 2010 r. Wnioskodawczyni przyznano kwotę 3.500 zł. Do chwili obecnej z tej kwoty Wnioskodawczyni wydatkowała na leki 1.600 zł. W dniu 18 września 2008 r. Fundacja przyznała Wnioskodawczyni kwotę 3.600 zł, a w dniu 23 października 2009 r. kwotę 1000 zł – środki te już zostały wydatkowane na zakup leków. Środków pieniężnych będących przedmiotem darowizny Wnioskodawczyni nie otrzymuje bezpośrednio od Fundacji, lecz wykupuje w aptece leki, za które z przyznanych pieniędzy płaci Fundacja. Wnioskodawczyni nie otrzymywała innej pomocy od Fundacji.

Kwoty zsumowane z trzech wymienionych umów, przekraczają kwotę 4902 zł.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że z uwagi na fakt, iż – jak wskazano we wniosku – środki pieniężne są przyznawane Wnioskodawczyni przez Fundację na podstawie umów darowizny wystąpi obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn, który stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze darowizny - z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.


Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej:


  1. 9.637 zł - jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej;
  2. 7.276 zł - jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do II grupy podatkowej;
  3. 4.902 zł - jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.


Jeżeli nabycie własności rzeczy i praw majątkowych od tej samej osoby następuje więcej niż jeden raz, do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych od tej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie. Od podatku obliczonego od łącznej wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych potrąca się podatek przypadający od opodatkowanych poprzednio nabytych rzeczy i praw majątkowych. Wynikająca z obliczenia nadwyżka podatku nie podlega ani zaliczeniu na poczet innych podatków, ani zwrotowi. Nabywcy obowiązani są w zeznaniu podatkowym wymienić rzeczy i prawa majątkowe nabyte w podanym wyżej okresie (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).


Zgodnie z art. 14 ust. 3 do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:


  1. do grupy I - małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;
  2. do grupy II - zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;
  3. do grupy III - innych nabywców.


Podsumowując powyższe rozważania należy stwierdzić, że w sytuacji gdy dokonywana przez Fundację pomoc ma charakter prawny darowizny to otrzymując tę pomoc jest Pani zobowiązana do zapłaty podatku od spadków i darowizn, jeżeli w okresie 5 lat (zgodnie z zasadą kumulacji określoną w art. 9 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn) nabyła Pani od Fundacji rzeczy i prawa majątkowe w tym środki pieniężne, w wysokości przekraczającej kwotę wolną, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatek oblicza się od nadwyżki podstawy opodatkowania ponad kwotę wolną od podatku. Podatek naliczany jest zależnie od wartości otrzymanej darowizny. Dla nabywców zaliczonych do III grupy podatkowej, do kwoty 10.278 zł podatek będzie naliczany w wysokości 12%, od kwoty 10.278 zł do 20.556 zł podatek wyniesie 1.233 zł 40 gr i 16% nadwyżki ponad 10.278 zł natomiast w przypadku podstawy opodatkowania wyższej aniżeli 20.556 zł podatek wyniesie 2.877 zł 90 gr i 20% od nadwyżki ponad 20.556 zł.

W myśl art. 17a ust. 1 ww. ustawy podatnicy podatku od spadków i darowizn są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru zgodnie z § 2 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2006 r. w sprawie zeznań podatkowych składanych przez podatników podatku od spadków i darowizn (Dz. U. Nr 139 poz. 988 ze zm.). Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania.

Reasumując, otrzymane przez Panią środki pieniężne po przekroczeniu kwoty wolnej, która w przypadku III grupy podatkowej wynosi 4.902 zł, podlegają opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, a co za tym idzie ciąży na Pani obowiązek złożenia zeznania podatkowego SD-3, o których mowa w art. 17a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Powyższe będzie miało zastosowanie również do darowizn otrzymanych w przyszłości od tego samego podmiotu.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj