Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/415-1428/10-3/TW
z 14 marca 2011 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPB1/415-1428/10-3/TW
Data
2011.03.14



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu


Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Źródła przychodów


Słowa kluczowe
kasyno
napiwki
obowiązek podatkowy
płatnik
przychód
stosunek pracy
wynagrodzenia


Istota interpretacji
Czy w stosunku do pracowników, którzy otrzymywać będą napiwki bezpośrednio od klientów kasyna gry, na Wnioskodawcy ciążą obowiązki płatnika, o których mowa w art. 31 i 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: u.p.d.o.f.)?



Wniosek ORD-IN 373 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki X, przedstawione we wniosku z dnia 9 grudnia 2010 r. (data wpływu 14 grudnia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 20 grudnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Wniosek uzupełniono w dniu 20 grudnia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza ubiegać się o koncesję na kasyno gry na podstawie przepisów ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych. Pracownicy prowadzonego przez Wnioskodawcę kasyna gry, obsługując klientów, otrzymywać będą bezpośrednio od tych klientów napiwki. Ponieważ napiwki będą miały formę żetonów (podobnie jak żetony, na podstawie których ustalana będzie podstawa opodatkowania podatkiem od gier – POG) niezbędnym będzie odseparowanie na czas gry żetonów – napiwków od żetonów tworzących podstawę POG. Dlatego pracownicy na czas prowadzenia gry, otrzymane bezpośrednio od graczy napiwki – żetony deponować będą w należących do tych pracowników pudełek (tzw. tip box’ów).

Spółka na podstawie art. 78 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych zobowiązana będzie prowadzić rejestr napiwków, wg wzoru ustalonego w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 4 stycznia 2010 r. w sprawie dokumentacji prowadzonej przez podmioty prowadzące działalność w zakresie gier hazardowych. Dlatego w każdym przypadku otrzymania przez pracownika bezpośrednio od klienta napiwku, wyznaczony pracownik Spółki wpisze w odpowiednią rubrykę rejestru napiwków: wartość przekazanego pracownikowi bezpośrednio przez klienta napiwku (w pozycji – „Wartość wypłaconych napiwków”), datę otrzymania bezpośrednio od klienta napiwku (w pozycji: – „Data wypłaty napiwków”), a pracownik każdorazowo pokwituje otrzymanie bezpośrednio od klienta napiwku (w pozycji – „Podpis odbierającego”).

Po zakończeniu gry, pracownik wymieni otrzymane bezpośrednio od klientów napiwki – żetony w kasie kasyna na gotówkę.

Podsumowując, Wnioskodawca nie będzie: gromadzić, przechowywać, dzielić, ani wypłacać napiwków poszczególnym pracownikom. Wnioskodawca będzie natomiast ewidencjonować otrzymane przez pracowników od klientów napiwki w rejestrze napiwków prowadzonym na podstawie art. 78 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w stosunku do pracowników, którzy otrzymywać będą napiwki bezpośrednio od klientów kasyna gry, na Wnioskodawcy ciążą obowiązki płatnika, o których mowa w art. 31 i 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: u.p.d.o.f.)...

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji opisanej we wniosku na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek płatnika określony w art. 31 i 38 u.p.d.o.f.

Zgodnie z art. 31 u.p.d.o.f., osoby prawne, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku pracy. z kolei, zgodnie z art. 38 ust. 1 u.p.d.o.f. płatnik przekazuje kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego.

Obowiązek płatnika nie powstaje zatem w stosunku do osób, które co prawda przy okazji świadczenia pracy uzyskują określony przychód (np. w postaci napiwków otrzymanych bezpośrednio od klientów), ale przychód ten nie jest ani uzyskany od zakładu pracy, ani jego źródłem nie jest stosunek pracy łączący ich z tym zakładem pracy.

W przedmiotowej sprawie przychód w postaci napiwku, czyli zwyczajowo przyjętego, uznaniowego i dobrowolnego świadczenia pieniężnego, stanowiącego wyraz zadowolenia gracza z jakości obsługi bądź z faktu uzyskania wygranej będzie miał swoje źródło w stosunku prawnym zawartym między klientem a pracownikiem, a nie w stosunku prawnym zawartym między pracodawcą a pracownikiem, czyli stosunkiem pracy.

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro źródłem przychodu jest stosunek prawny inny niż stosunek pracy, a także przychód ten nie został uzyskany od pracodawcy, obowiązek płatnika nie powstaje. Bez znaczenia jest w tym przypadku obowiązek ewidencyjny w zakresie napiwków wynikający z odrębnych przepisów, tj. z ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, gdyż Spółka ewidencjonować będzie kwoty bezpośrednio przekazywane przez graczy pracownikom.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkie dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

O zakwalifikowaniu świadczenia jako przychodu ze stosunku pracy, w rozumieniu powołanego wyżej art. 12 ust. 1 ustawy decyduje to, czy określone świadczenie może otrzymać wyłącznie pracownik, w rozumieniu ust. 4 tego przepisu, czy również inna osoba, niezwiązana tego rodzaju stosunkiem prawnym. Istotne jest więc to, czy istnieje związek prawny lub też faktyczny, danego świadczenia z istniejącym stosunkiem pracy.

Natomiast w myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Napiwki otrzymane przez pracowników zawsze stanowią przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Mogą jednak stanowić przychód ze stosunku pracy (art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), bądź przychód, z tzw. innych źródeł (art. 20 ust. 1 tej ustawy). o zakwalifikowaniu napiwków do jednego z wyżej wymienionych źródeł decyduje sposób ich otrzymania.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, iż napiwki będą ewidencjonowane w rejestrze, jednakże Wnioskodawca nie będzie gromadzić, przechowywać, dzielić ani wypłacać napiwków poszczególnym pracownikom. Pracownicy będą otrzymywać napiwki bezpośrednio od klientów.

Przedstawiona w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definicja przychodu ze stosunku pracy nie daje zatem podstawy do zaliczenia przedmiotowych należności (napiwków) wypłaconych pracownikom bezpośrednio przez klientów do przychodów z tego źródła. Dowodzi to zatem stanowiska, iż należności te nie będą stanowiły pochodnej wynagrodzenia. Napiwki te będą stanowiły bowiem przychód z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przedmiotowej sprawie należy stwierdzić, że środki pieniężne w postaci napiwków, otrzymywane przez pracowników bezpośrednio od klientów będą stanowiły przychód tych osób z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika, o których mowa w art. 31 i art. 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj