INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 02.02.2011 r. (data wpływu 04.02.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki w wysokości 0% na świadczone usługi organizacji rejsów morskich - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04.02.2011 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki w wysokości 0% na świadczone usługi organizacji rejsów morskich.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Zdarzenie nr 1

Wnioskodawca ma zamiar rozpocząć działalność w zakresie organizacji zagranicznych rekreacyjnych rejsów morskich na jachtach. W związku z prowadzoną działalnością będzie czasowo, długotrwale przebywał poza miejscem zamieszkania i siedzibą prowadzonej działalności. W związku z powyższym Wnioskodawca będzie osobiście prowadził organizowane przez siebie rejsy.

Zdarzenie nr 2

Podatnik ma zamiar rozpocząć działalność w zakresie organizacji rekreacyjnych rejsów morskich na jachtach. Rejsy odbywać się będą na wodach terytorialnych państw nie należących do wspólnoty UE. W związku z powyższym Wnioskodawca będzie nabywał usługi dla bezpośredniej korzyści turysty od innych podmiotów i świadczył je fizycznie poza terytorium wspólnoty UE. Wnioskodawca posiada miejsce zamieszkania w Polsce. Główną siedzibą działalności gospodarczej jest Polska. Nabywcami usług będą zarówno obywatele RP jak osoby będące obywatelami innych państw wspólnoty UE, jak również państw nie należących do wspólnoty UE.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie dotyczące zdarzenia nr 2

Czy można zastosować stawkę 0% podatku od towarów i usług od rejsów, które będą świadczone poza terytorium wspólnoty UE...

W ocenie Wnioskodawcy można zastosować stawkę 0% podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do postanowień zawartych w art. 119 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, w przypadku wykonywania usług turystyki, jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5. Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, przez marżę, o której mowa w ust. 1, rozumie się różnicę między kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty; przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie. Na podstawie ust. 3 cytowanego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku gdy podatnik:

1. ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju,
2. działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek,
3. przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty.

Jak wynika z ww. regulacji, istotnym elementem szczególnych zasad opodatkowania usług turystyki jest uznanie całego pakietu świadczeń za jedną usługę. Usługa turystyki jest bowiem kompleksową usługą świadczoną na rzecz turysty, obejmującą swym zakresem usługi cząstkowe świadczone dla bezpośredniej korzyści turysty, bez których dana impreza turystyczna nie mogłaby się odbyć. Są to np.: transport, zakwaterowanie, czy wyżywienie. Art. 119 ust. 5 ustawy stanowi, że w przypadku, gdy przy świadczeniu usługi turystyki podatnik oprócz usług nabywanych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty część świadczeń w ramach tej usługi wykonuje we własnym zakresie, zwanych dalej „usługami własnymi”, odrębnie ustala się podstawę opodatkowania dla usług własnych i odrębnie w odniesieniu do usług nabytych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. W celu określenia podstawy opodatkowania dla usług własnych stosuje się przepisy art. 29. Natomiast w myśl ust. 6 tego artykułu, w przypadkach, o których mowa w ust. 5, podatnik obowiązany jest do wykazania w prowadzonej ewidencji, jaka część należności za usługę przypada na usługi nabyte od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, a jaka na usługi własne.

Biorąc pod uwagę wyżej powołane przepisy prawne należy stwierdzić, iż usługa turystyki, o której mowa w art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług to świadczenie złożone, na które składa się szereg usług (obcych i własnych), mających na celu zorganizowanie pobytu klientowi poza miejscem jego zamieszkania (stałego pobytu). Usługi te są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość (jedną usługę, jeden produkt). Z punktu widzenia klienta (usługobiorcy) istotny jest zakup usługi turystycznej. Konsekwencje podatkowe powinny być więc przyporządkowane świadczeniu wiodącemu.

Podstawowa stawka podatku – w myśl art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Niemniej jednak, jak wynika z art. 146a ustawy, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r., a wprowadzonego ustawą z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578 ze zm.), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Co do zasady usługi turystyki podlegają opodatkowaniu stawką podstawową. Jeżeli jednak usługi nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty są świadczone poza terytorium Wspólnoty to zastosowanie ma wówczas art. 119 ust. 7 ustawy. Stosownie do powołanego powyżej przepisu, usługi turystyki podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0%, jeżeli usługi nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty są świadczone poza terytorium Wspólnoty. W tym miejscu należy także wskazać na brzmienie art. 119 ust. 8 ustawy, zgodnie z którym, w przypadku gdy usługi nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty są świadczone zarówno na terytorium Wspólnoty, jak i poza nim, to usługi turystyki podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% tylko w części, która dotyczy usług świadczonych poza terytorium Wspólnoty. Przepisy ust. 7 i 8 stosuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika dokumentów potwierdzających świadczenie tych usług poza terytorium Wspólnoty (art. 119 ust. 9 ustawy).

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca zamierza rozpocząć działalność gospodarczą w zakresie organizacji rekreacyjnych rejsów morskich na jachtach, które będą odbywać się na wodach terytorialnych państw nie należących do Wspólnoty Unii Europejskiej. W związku z powyższym wnioskodawca będzie nabywał usługi dla bezpośredniej korzyści turysty od innych podmiotów.

Z powołanych przepisów wynika wprost, iż decydujące znaczenie dla kwestii opodatkowania usług zakupionych dla bezpośredniej korzyści turysty, ma fakt gdzie usługi te są faktycznie świadczone. W przedmiotowej sytuacji należy zatem odnieść się do miejsca, w którym następuje korzystanie z usług świadczonych dla bezpośredniej korzyści turysty.

Z uwagi na opis zdarzenia przyszłego, z którego wynika, iż nabywane od innych podmiotów usługi, będą konsumowane przez ostatecznego odbiorcę, uczestnika rejsu, poza terytorium Wspólnoty, zasadne jest zastosowanie stawki podatku VAT w wysokości 0% w stosunku do tych usług, pod warunkiem posiadania przez Podatnika dokumentów potwierdzających świadczenie usługi poza terytorium Wspólnoty.

Zatem w przypadku, gdy na świadczoną usługę turystyki będą składały się wyłącznie usługi nabyte od innych podmiotów, Wnioskodawca uprawniony jest do opodatkowania usługi organizowania rekreacyjnych rejsów morskich na jachtach, na wodach terytorialnych państw niebędących członkami Unii Europejskiej, stawką podatku w wysokości 0%.

Jednocześnie tut. Organ zauważa, iż w sytuacji, gdy usługa turystyki obejmować będzie swym zakresem również usługi własne świadczone przez Wnioskodawcę, wówczas usługi te podlegać będą opodatkowaniu stawką podstawową, która do dnia 31.12.2013 roku wynosi 23%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydawania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.