Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-344/11-4/AS
z 4 lipca 2011 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
|
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPPB5/423-344/11-4/AS
Data
2011.07.04
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Przychody --> Przychody
Słowa kluczowe
architektura
oddział
spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
usługi projektowe
Istota interpretacji
Czy ODDZIAŁ postąpi prawidłowo, zaliczając do przychodów za miesiąc luty 2011 r. na podstawie art. 12 ust. 3 w poł. z ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kwotę w wysokości X zł za wykonanie ww. usługi, która została potwierdzona w wystawionej przez ODDZIAŁ na rzecz Zamawiającego fakturze?
Wniosek ORD-IN  744 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 31.03.2011 r. (data wpływu 07.04.2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17.06.2011 r. (data nadania 17.06.2011 r., data wpływu 20.06.2011 r.) na wezwanie Nr IPPB5/423-344/11-2/AS z dnia 16.06.2011 r. (data nadania 16.06.2011 r., data odbioru 17.06.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia daty powstania przychodu z tytułu usługi projektowej wykonanej na rzecz Zamawiającego w Aktualizacji Studium Wykonalności dla inwestycji pn. „(...)” – jest nieprawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 07.04.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia daty powstania przychodu z tytułu usługi projektowej wykonanej na rzecz Zamawiającego w Aktualizacji Studium Wykonalności dla inwestycji pn. „(...)”. W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny: Wnioskodawca – Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Oddział w Polsce stanowi oddział zagranicznego przedsiębiorcy (tu: niemieckiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) - zwany dalej: „ODDZIAŁEM”, który w Warszawie prowadzi działalność w zakresie planowania przestrzennego i architektury. Oddział ma podpisane ze swoimi kontrahentami („Zamawiającymi”) umowy na wykonanie usług projektowych. Jedną z takich umów ODDZIAŁ podpisał w dniu 21 kwietnia 2010 r. z Generalną Dyrekcją Dróg Krajowych i Autostrad (zwaną dalej: „Zamawiającym”). Zgodnie z § 1 ust. 3 przedmiotowej umowy ODDZIAŁ zobowiązał się wykonać na rzecz Zamawiającego Aktualizację Studium Wykonalności dla inwestycji pn. „(...)”. Usługę tę ODDZIAŁ, zgodnie z § 2 ust. 1 zobowiązał się wykonać do dnia 15 czerwca 2010 r.; aneksem do umowy z dnia -09 czerwca 2010 r. termin wykonania prac został przedłużony do dnia 15 lipca 2010 r. Sposób zapłaty wynagrodzenia za wykonaną usługę został określony w § 3 umowy, zgodnie z którym Zamawiający przekaże ODDZIAŁOWI wynagrodzenie w następujący sposób:
Podstawą do wystawienia faktury jest protokół przekazania prac projektowych potwierdzony przez obydwie strony. Przedmiotową usługę ODDZIAŁ wykonał do dnia 27 września 2010 r. i w tym dniu przekazał ją Zamawiającemu. W dniu 11 lutego 2011 r. ODDZIAŁ otrzymał od Zamawiającego drogą mailową prośbę o wystawienie faktury za wykonanie przedmiotowej usługi. Następnie w dniu 22 lutego 2011 r. ODDZIAŁ otrzymał od ZAMAWIAJĄCEGO ponownie drogą mailową potwierdzony przez Zamawiającego protokół przekazania prac projektowych, będących przedmiotem zawartej umowy, na którym jako data podpisania protokołu został podany dzień 15 lipca 2010 r. Dzień po otrzymaniu protokołu ODDZIAŁ wystawił Zamawiającemu fakturę na uzgodnioną w umowie kwotę netto w wysokości X zł wraz z należnym podatkiem VAT. W związku z powyższym zadano następujące pytanie: Czy ODDZIAŁ postąpi prawidłowo, zaliczając do przychodów za miesiąc luty 2011 r. na podstawie art. 12 ust. 3 w poł. z ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kwotę w wysokości X zł za wykonanie ww. usługi, która została potwierdzona w wystawionej przez ODDZIAŁ na rzecz Zamawiającego fakturze... Zdaniem Wnioskodawcy: ODDZIAŁ postąpi prawidłowo, zaliczając do przychodów za miesiąc luty 2011 r. na podstawie art. 12 ust. 3 w poł. z ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kwotę w wysokości 41.875,00 zł za wykonanie ww. usługi określonej w drodze umowy, która została potwierdzona w wystawionej przez ODDZIAŁ na rzecz Zamawiającego fakturze. Uzasadnienie: Definicję przychodów w spółkach kapitałowych zawierają art. 12 ust. 1, ust. 3 i 4 oraz art. 14 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654 z późn. zm., zwanej dalej: „ustawą”). I tak, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 przychodami są otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Stosownie do art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e (nieistotnych w przedmiotowej sprawie), dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności. Powyższe przepisy określają więc jednoznacznie:
Do a) Ponieważ art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mówi o przychodach „związanych” z działalnością gospodarczą, należy stwierdzić, iż odnosi się on do przychodów będących następstwem prowadzonej działalności gospodarczej, związanych z nią bezpośrednio lub pośrednio. Jest więc poza wszelką wątpliwością, że przepis ten obejmuje przychody należne ODDZIAŁOWI za wykonanie ww. usługi określonej w drodze umowy. Użyty w przytoczonym art. 12 ust. 3 ustawy zwrot „należne przychody” służy podkreśleniu, że przychodem są również kwoty, które nie zostały faktycznie otrzymane, a więc takie które w danym momencie są należne podatnikowi, czyli są wymagalne, niewątpliwe i bezwarunkowe (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 13 października 2010 r., I SA/Gd 567/10). Zdaniem Sądu Najwyższego: „należne przychody” to te, które wynikają ze źródła przychodów, np. z działalności gospodarczej i stały się w jej następstwie należnością (wierzytelnością), tyle tylko, że jeszcze faktycznie nie uzyskaną. Należność (wierzytelność) nie istnieje bez drugiej strony, tj. dłużnika (zobowiązania) (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 marca 1993 r., III ARN 6/93). Należne przychody oznaczają więc przychody, które powinny wpłynąć do przedsiębiorcy, choć jeszcze to nie nastąpiło (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 stycznia 2011 r., III SA/Wa 750/10), czyli są to przysługujące przedsiębiorcy przychody (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 stycznia 2003 r., SA/Bd 106/03). Warunkiem koniecznym powstania przychodu należnego jest uprzednie wykonanie usługi i/lub dostawa towarów (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 10 stycznia 2007 r., I SA/Wr 555/05). Dlatego jako przychody należne należy rozumieć te, których zapłaty podatnik może żądać. Musi zatem istnieć podstawa prawna tego żądania, wynikająca z jakiegoś zdarzenia prawnego lub faktycznego (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 17 października 2007 r., I SA/Bd 569/07). Można żądać otrzymania należności bowiem tylko wówczas, gdy będą miały miejsce określone zdarzenia stanowiące efekt prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, takie jak np. wykonanie usługi i/lub wydanie towaru (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 16 stycznia 2008 r., I SA/Bk 570/07 i wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 marca 2002r., III SA 371/00). Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że ODDZIAŁ do dnia 27 września 2010 r. wykonał na rzecz Zamawiającego ww. usługę określoną w umowie między nimi. Po uzyskaniu w dniu 22 lutego 2011 r. potwierdzonego przez Zamawiającego protokołu przekazania prac projektowych, ODDZIAŁ wystawił Zamawiającemu fakturę. Postępowanie ODDZIAŁU jest prawidłowe, gdyż dopiero od dnia 22 lutego 2011 r. przysługujące mu wynagrodzenie za wykonaną ww. usługę stało się - zgodnie z przytoczonym 3 umowy - należne, tj. wymagalne, niewątpliwe i bezwarunkowe. Od tego dnia ODDZIAŁ może bowiem żądać otrzymania należności za wykonaną usługę, gdyż jest w posiadaniu podpisanego przez obie strony umowy przedmiotowego protokołu, z którego wynika, że Zamawiający potwierdza odbiór wykonanej przez ODDZIAŁ usługi, za co przysługuje mu ustalone w umowie wynagrodzenie. Bez posiadania protokołu ODDZIAŁ - jak ustalono w § 3 umowy - nie ma podstawy do wystawienia Zamawiającemu faktury. Brak potwierdzenia ze strony Zamawiającego wykonanej przez ODDZIAŁ na jego rzecz usługi lub jej części oznacza brak podstawy prawnej do żądania zapłaty; bez posiadania przedmiotowego protokołu ODDZIAŁ nie jest ponadto w stanie ustalić wysokości wynagrodzenia (tj. przychodu należnego), gdyż nie wie, czy i jeżeli tak, to które wykonane przez niego dla Zamawiającego usługi zostały przez tego ostatniego odebrane. Wpisana przez Zamawiającego data podpisania protokołu przekazania prac projektowych, tj. 15 lipca 2010 r., jest dla oceny przychodu należnego ODDZIAŁU zupełnie nieistotna, ponieważ ODDZIAŁ przekazał Zamawiającemu wykonane świadczenie (dokumenty) dopiero w dniu 27 września 2010 r., a więc ponad dwa miesiące później. Zgodnie z powyższym, warunkiem koniecznym powstania przychodu należnego jest wykonanie świadczenia na rzecz dłużnika (tu: Zamawiającego), co na dzień 15 lipca 2010 r. nie było spełnione. Do b) Jak wyżej przytoczono, art. 12 ust. 3a ustawy za datę powstania przychodu należnego, z którą ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych łączy moment powstania obowiązku podatkowego, w pierwszej kolejności wskazuje dzień dokonania czynności, tj. w przypadku umowy o świadczenie usług, wykonanie lub częściowe wykonanie usługi, a następnie w kolejności dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności. Dzień wykonania usługi stanowi więc zasadniczą przesłankę dla ustalenia momentu powstania przychodu (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 13 października 2010r., I SA/Gd 567/10 i wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 stycznia 2011 r., III SA/Wa 1116/10). Mając na uwadze powyższą wykładnię przepisów art. 12 ust. 3 ustawy przy ustaleniu momentu powstania przychodu należnego należy uwzględnić - jak słusznie zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 10 stycznia 2007r., I SA/Wr 555/05 - treść łączącego podatnika i jego kontrahenta stosunku prawnego, a zwłaszcza charakter, czy też rodzaj usługi. Z punktu widzenia przychodu podatkowego, konieczne jest bowiem jego wartościowe (kwotowe) ujęcie - dany przychód powstaje tylko jeden raz i w określonej wysokości. O ile więc, wykonanie usług (dostawa towarów) jest - jak wyżej przytoczono - warunkiem powstania przychodu (z tego tytułu), to sam przychód powstaje w momencie określenia należności z tytułu wykonania usług (zrealizowania dostaw). Przychód musi bowiem zostać określony co do kwoty, gdyż nie znając jego wysokości nie można go wykazać. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika bezspornie, że strony ustaliły w umowie wysokość wynagrodzenia za wykonanie ww. usługi, jak również warunki zapłaty (w terminie ... dni od daty wpłynięcia faktury z załączonym protokołem przekazania). Jak przytoczono powyżej, od dnia 22 lutego 2011 r., czyli od dnia otrzymania potwierdzonego przez Zamawiającego protokołu przekazania prac projektowych, ODDZIAŁOWI przysługuje ustalone w umowie co do wysokości wynagrodzenie za wykonanie ww. usługi. Oznacza to, że w tym dniu należność (wierzytelność) ODDZIAŁU wobec Zamawiającego została określona co do wysokości. W konsekwencji doszło w tym dniu do powstania przychodu należnego. Reasumując należy uznać, iż w przedstawionym stanie faktycznym przychód należny ODDZIAŁOWI za wykonanie ww. usługi na rzecz Zamawiającego zgodnie z art. 12 ust. 3 w poł. z ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych powstał w dniu 22 lutego 2011 r. i w związku z tym w tym miesiącu należy go wykazać jako przychód podlegający opodatkowaniu. Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje: Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Przychodem są wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, bezzwrotnym i definitywnym, których rzeczywiste otrzymywanie powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. O przychodzie z działalności gospodarczej można zatem mówić już w momencie powstania uprawnienia podatnika do uzyskania przysporzenia, niezależnie od jego faktycznego otrzymania. Przychody należne to wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego. „Należność" wynika z treści stosunku prawnego, a odnosi się zarówno do możliwości dochodzenia konkretnego świadczenia oraz do powinności jego spełnienia. Zatem dla celów podatku dochodowego w przypadku prowadzenia przez podatnika działalności gospodarczej bez znaczenia jest, czy otrzymał należne mu kwoty za świadczone usługi, czy też należności tych nie zrealizował. Do przychodów związanych z działalnością gospodarczą należą nie tylko przychody będące bezpośrednio wynikiem tej działalności, ale także przychody z każdej innej działalności z nią związanej, np. przychody ze sprzedaży składników majątku trwałego i obrotowego, które służyły tej działalności. Zwrot „przychód należny” dotyczy również sytuacji, gdy strony odroczyły termin płatności. Co istotne, że przychodu należnego w rozumieniu prawa podatkowego nie można utożsamiać z „wymagalnością” świadczenia pieniężnego na gruncie prawa cywilnego. Odroczenie (lub ustalenie w terminie późniejszym) przez strony terminu płatności nie wywołuje skutków podatkowych i nie ma wpływu na fakt uzyskania przychodu należnego. Z kolei art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:
Przepis art. 12 ust. 3a cytowanej ustawy wyraża zasadę, że momentem istotnym dla ustalenia przychodu jest wykonanie świadczenia. Moment wykonania świadczenia określają przepisy Kodeksu cywilnego w zakresie zobowiązań, przepisy regulujące poszczególne umowy, z których wynika zobowiązanie do świadczenia oraz konkretne postanowienia umowy zawartej pomiędzy stronami. Co istotne, w każdym przypadku należy brać pod uwagę postanowienia umowy dotyczące momentu, który strony uważają za wykonanie świadczenia, przy czym dla prawnopodatkowych skutków zawartej umowy istotnym jest, czy dana zapłata ma charakter zaliczkowy, czy jest rezultatem wykonania określonej i zamkniętej części świadczenia. W praktyce o wykonaniu umowy można mówić wtedy, kiedy podmiot zrealizował zobowiązanie wynikające z umowy istniejącej między nim, a zamawiającym towar bądź usługę. Należy bowiem mieć na uwadze zapis art. 12 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku. Na podstawie art. 12 ust. 3d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przepis ust. 3c stosuje się odpowiednio do dostawy energii elektrycznej, cieplnej oraz gazu przewodowego. W myśl art. 12 ust. 3e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c i 3d, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty. W oparciu o przywołane powyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że dla celów podatku dochodowego od osób prawnych przychód powstaje w dniu wykonania usługi bądź wydania rzeczy. Wyjątek od tej zasady stanowi:
Zgodnie z opisanym we wniosku stanem faktycznym Spółka z o.o. (zwana dalej: „ODDZIAŁEM”) będąca oddziałem zagranicznego przedsiębiorcy (tu: niemieckiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) prowadzi działalność w zakresie planowania przestrzennego i architektury, ma podpisane ze swoimi kontrahentami („Zamawiającymi”) umowy na wykonanie usług projektowych. Jedną z takich umów ODDZIAŁ podpisał w dniu XX. kwietnia 2010 r. z Generalną Dyrekcją Dróg Krajowych i Autostrad (zwaną dalej: „Zamawiającym”). Zgodnie z § 1 ust. 3 przedmiotowej umowy ODDZIAŁ zobowiązał się wykonać na rzecz Zamawiającego Aktualizację Studium Wykonalności dla inwestycji pn. „(...)”. Usługę tę ODDZIAŁ, zgodnie z § 2 ust. 1 zobowiązał się wykonać do dnia 15 czerwca 2010 r.; aneksem do umowy z dnia XX. czerwca 2010 r. termin wykonania prac został przedłużony do dnia 15 lipca 2010 r. Sposób zapłaty wynagrodzenia za wykonaną usługę został określony w § 3 umowy, zgodnie z którym Zamawiający przekaże ODDZIAŁOWI wynagrodzenie w następujący sposób:
Podstawą do wystawienia faktury jest protokół przekazania prac projektowych potwierdzony przez obydwie strony. Przedmiotową usługę ODDZIAŁ wykonał do dnia 27 września 2010 r. i w tym dniu przekazał ją Zamawiającemu. W dniu 11 lutego 2011 r. ODDZIAŁ otrzymał od Zamawiającego drogą mailową prośbę o wystawienie faktury za wykonanie przedmiotowej usługi. Następnie w dniu 22 lutego 2011 r. ODDZIAŁ otrzymał od ZAMAWIAJĄCEGO ponownie drogą mailową potwierdzony przez Zamawiającego protokół przekazania prac projektowych, będących przedmiotem zawartej umowy, na którym jako data podpisania protokołu został podany dzień 15 lipca 2010 r. Dzień po otrzymaniu protokołu ODDZIAŁ wystawił Zamawiającemu fakturę na uzgodnioną w umowie kwotę netto w wysokości X zł wraz z należnym podatkiem VAT. Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, że wykonana na rzecz Zamawiającego Aktualizacja Studium Wykonalności dla inwestycji pn. „(...)” nie miała charakteru usługi ciągłej wykonywanej w okresach rozliczeniowych, ale wynikała z konkretnej umowy. Na podstawie umowy zawartej dnia XX. kwietnia 2010 r. Wnioskodawca zobowiązał się do dnia 15 czerwca 2010 r. wykonać określoną usługę projektową dla Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad jako „Zamawiającego”. W dnu XX. czerwca 2010 r. strony zawarły Aneks do umowy, w którym przedłużono termin wykonania prac do dnia 15.07.2010 r. Co istotne, w samej umowie strony ustaliły wysokość wynagrodzenia za wykonanie ww. usługi, jak również warunki zapłaty (80% wartości umownej - w terminie 30 dni od daty wpłynięcia faktury z załączonym protokołem przekazania prac projektowych potwierdzony przez obydwie strony, 20% wartości umownej - po akceptacji opracowania przez Jednostkę Pośredniczącą PARP - jednak nie dłużej niż 1 rok po oddaniu dokumentacji). Nie można zatem twierdzić, że Spółka na dzień wykonania usługi nie była w stanie na gruncie prawa podatkowego określić kwotowo należnego jej z tego tytułu przychodu. Jak wskazał Wnioskodawca – do dnia 27 września 2010 r. Spółka wykonała przedmiotową usługę i w tym dniu przekazała ją Zamawiającemu. W dniu 11 lutego 2011 r. ODDZIAŁ otrzymał od Zamawiającego drogą mailową prośbę o wystawienie faktury za wykonanie przedmiotowej usługi. Następnie w dniu 22 lutego 2011 r. Spółka otrzymała od Zamawiającego ponownie drogą mailową potwierdzony przez Zamawiającego protokół przekazania prac projektowych, będących przedmiotem zawartej umowy, na którym jako data podpisania protokołu został podany dzień 15 lipca 2010 r. Dzień po otrzymaniu protokołu Spółka wystawiła Zamawiającemu fakturę na uzgodnioną w umowie kwotę netto w wysokości 41.875,00 zł wraz z należnym podatkiem VAT. W niniejszej sprawie należy mieć na uwadze, że w myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy są zobowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy (…). Wskazać przy tym trzeba, że zasady prowadzenia ewidencji rachunkowej przez podatników określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.). W tym miejscu zaznaczyć należy, że tut. Organ podatkowy w toku wydawania interpretacji indywidualnej związany jest opisanym we wniosku stanem faktycznym sprawy, a zakres przedmiotowy interpretacji wyznacza zawarte we wniosku pytanie, które Spółka sformułowała w następujący sposób: „Czy ODDZIAŁ postąpi prawidłowo, zaliczając do przychodów za miesiąc luty 2011 r. na podstawie art. 12 ust. 3 w poł. z ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kwotę w wysokości 41.875,00 zł za wykonanie ww. usługi, która została potwierdzona w wystawionej przez ODDZIAŁ na rzecz Zamawiającego fakturze...”. Zaprezentowane w sprawie stanowisko prawne Organu podatkowego nie może sprowadzać się przy tym do polemiki ze stanem faktycznym opisanym we wniosku. Ponadto tut. Organ podatkowy w toku wydawania interpretacji indywidualnej nie ma uprawnień do przeprowadzania postępowania dowodowego bądź kontrolnego. W związku z powyższym, tut. Organ podatkowy nie może odnieść się do kwestii prawidłowości sporządzanej dokumentacji księgowej, bo wykracza to poza ramy niniejszego wniosku, a także nie może ocenić kwestii związanej z datą podpisania protokołu przekazania prac projektowych na dzień 15 lipca 2010 r. Zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy - jest to „stan faktyczny”, z którym się nie polemizuje. W oparciu o opisany we wniosku stan faktyczny i przywołane powyżej przepisy prawa wskazać zatem należy, że w przedmiotowej sprawie przychód należny w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej z tytułu usługi projektowej wykonanej na rzecz Zamawiającego w Aktualizacji Studium Wykonalności dla inwestycji pn. „(...)” powstał w dniu wykonania usługi, tj. 27 września 2010 r. Podkreślić przy tym należy, że „przychodu należnego” w rozumieniu prawa podatkowego nie można utożsamiać z „wymagalnością” świadczenia pieniężnego na gruncie prawa cywilnego. Odroczenie (lub ustalenie w terminie późniejszym) przez strony terminu płatności nie wywołuje skutków podatkowych i nie ma wpływu na fakt uzyskania przychodu należnego. Podsumowując, w oparciu o opisany we wniosku stan faktyczny i przywołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że ODDZIAŁ, zaliczając do przychodów za miesiąc luty 2011 r. na podstawie art. 12 ust. 3 w poł. z ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kwotę w wysokości X zł za wykonanie ww. usługi, która została potwierdzona w wystawionej przez ODDZIAŁ na rzecz Zamawiającego fakturze nie postąpi prawidłowo. Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie określenia daty powstania przychodu z tytułu usługi projektowej wykonanej na rzecz Zamawiającego w Aktualizacji Studium Wykonalności dla inwestycji pn. „(...)” należało uznać za nieprawidłowe. Końcowo należy zaznaczyć, że przywołane przez Wnioskodawcę orzeczenia sądów administracyjnych:
- zapadły w indywidualnych sprawach, nie związanych z rozpatrywaną sprawą i nie mogą być źródłem praw i obowiązków w innych sprawach, ani stanowić przykładu na poparcie twierdzeń Wnioskodawcy. Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 roku - Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) źródłami powszechnie obowiązującego prawa w Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia. Dostępna za pośrednictwem internetu Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych uruchomiona została, by przyczynić się do upowszechnienia wiedzy z zakresu prawa administracyjnego, przy czym baza ta ma charakter jedynie informacyjny i edukacyjny, nie jest natomiast oficjalnym publikatorem orzeczeń sądowych. Z uwagi na ich indywidualny charakter także nie może być źródłem do wywodzenia konkretnych rozwiązań, nawet w analogicznych sprawach. Każdą sprawę Organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie. Z uwagi na powyższe przywołane orzeczenia nie mogą być wiążące dla tut. Organu podatkowego, a ich walor informacyjny z uwagi na rozbieżność tematyczną, którą wykazano powyżej, ma wątpliwy charakter. Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.