INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 10 maja 2011 r. (data wpływu 13 maja 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia – brak daty sporządzenia pisma (data wpływu 22 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów. Wniosek uzupełniono pismem z dnia – brak daty sporządzenia pisma (data wpływu 22 lipca 2011 r.) o dokument, z którego wynika prawo do występowania osoby upoważnionej w imieniu Zainteresowanego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) prowadzi działalność polegającą na hurtowej sprzedaży produktów kosmetycznych. W ramach prowadzonej działalności Spółka organizuje różne akcje charytatywne oraz wspiera organizacje pożytku publicznego przekazując na ich rzecz jednorazowo pewną ilość produktów kosmetycznych. Aby nadal wspierać i rozwijać działalność charytatywną Spółka zamierza założyć fundację, której celem byłby rozwój działalności w zakresie pożytku publicznego poprzez między innymi bezpłatne przekazywanie produktów kosmetycznych osobom potrzebującym.

Większość towarów przekazywanych nieodpłatnie w ramach darowizny jest nabywana przez Spółkę po jednostkowej wartości netto nieprzekraczającej 10 zł.

Przy nabyciu wydanych towarów Spółka skorzystała z prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy nieodpłatne przekazania jednorazowo pewnej ilości towarów, których jednostkowa wartość nabycia nie przekraczała 10 zł w ramach darowizny dla organizacji pożytku publicznego można uznać za przekazanie prezentów o małej wartości zgodnie z art. 7 ust. 4 pkt 2...
2. Czy nieodpłatne przekazania jednorazowo pewnej ilości towarów, których jednostkowa wartość nabycia nie przekraczała 10 zł do fundacji, której celem będzie dalsze przekazanie ich osobom fizycznym, będzie można uznać za przekazanie prezentów o małej wartości zgodnie z art. 7 ust. 4 pkt 2...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: ustawy) opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez dostawę towarów rozumie się również – w myśl art. 7 ust. 2 ustawy – przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

   - jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Powyższego przepisu nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek – art. 7 ust. 3 ustawy.

Definicja prezentów o małej wartości zawarta jest w ustawie w art. 7 ust. 4 i obejmuje ona przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.
   
   

Z uwagi na fakt, iż definicja ustawowa zawiera tylko jedno ograniczenie wartościowe w odniesieniu do klasyfikacji wydanych towarów jako prezentu o małej wartości opodatkowaniu podatkiem dochodowym od towarów i usług nie podlega zatem przekazanie klientom towarów, których jednostkowa cena nabycia nie przekracza 10 zł, zatem charakter nieodpłatnego przekazania towaru (np. w formie darowizny) w myśl przepisów nie dyskwalifikuje dostawy jako prezentu o małej wartości przewidzianego w art. 7 ust. 4 pkt 2.

Dodatkowo, zgodnie z art. 7 ust. 4 pkt 2, jedynym kryterium uznania nieodpłatnego przekazania towarów jest ich jednostkowa cena nabycia. Definicja ustawowa nie zawiera limitu łącznej wartości jednorazowej dostawy ani limitu łącznej wartości bezpłatnej dostawy w ciągu danego okresu. W związku z powyższym przekazanie jednorazowo większej liczby towarów o jednostkowej cenie nabycia poniżej 10 zł nadal spełnia definicję przekazania prezentów o małej wartości, zawartą w art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy i nie rodzi obowiązku opodatkowania ich podatkiem VAT.

W wyniku analizy powyższych przepisów Spółka stoi na stanowisku, iż nieodpłatne wydania towarów nabytych po cenie jednostkowej nieprzekraczającej 10 zł spełniają definicję prezentów o małej wartości, a tym samym ich dostawa nie rodzi konieczności opodatkowania podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

   – jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Zgodnie z powołanymi regulacjami, dla uznania nieodpłatnej dostawy towarów za odpłatną dostawę towarów w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., muszą być spełnione łącznie 2 przesłanki, tj.:

• podatnik przekazuje nieodpłatnie lub zużywa towary należącego do jego przedsiębiorstwa oraz
• podatnikowi przysługiwało w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.
  
  

Przepisu ust. 2 – na mocy art. 7 ust. 3 ustawy – nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Stosownie do art. 7 ust. 4 ustawy, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.
   
   

Przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy (art. 7 ust. 7 ustawy).

Z analizy cytowanych wyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa podatnika, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne, bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność polegającą na hurtowej sprzedaży produktów kosmetycznych. W ramach prowadzonej działalności Spółka organizuje różne akcje charytatywne oraz wspiera organizacje pożytku publicznego przekazując na ich rzecz jednorazowo pewną ilość produktów kosmetycznych. Aby nadal wspierać i rozwijać działalność charytatywną Spółka zamierza założyć fundację, której celem byłby rozwój działalności w zakresie pożytku publicznego poprzez między innymi bezpłatne przekazywanie produktów kosmetycznych osobom potrzebującym. Większość towarów przekazywanych nieodpłatnie w ramach darowizny jest nabywana przez Spółkę po jednostkowej wartości netto nieprzekraczającej 10 zł. Przy nabyciu wydanych towarów Spółka skorzystała z prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W świetle przytoczonych przepisów, nie jest opodatkowane przekazanie klientom towarów, których jednostkowa cena nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia określony w momencie przekazywania towaru nie przekracza 10 zł, nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których wartość mieści się w przedziale od 10,01 zł do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. Jeżeli wartość przekazanego towaru przekracza 100 zł, to podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

Spełnienie zatem którejkolwiek z powyżej wskazanych przesłanek pozwala na nieopodatkowywanie nieodpłatnych wydań. Uznać więc należy, że konstrukcja przewidziana w art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy zakłada, że jeżeli wartość jednostkowa wydawanego towaru nie przekracza 10 zł, jego wydanie nie będzie podlegać opodatkowaniu niezależnie od tego komu zostały wydane towary i czy podatnik prowadzi ewidencję obdarowanych, o której mowa w pkt 1 analizowanego przepisu.

W świetle powyższego oraz mając na uwadze przytoczone wyżej przepisy należy stwierdzić, iż bez względu na ilość przekazywanych przez Spółkę jednemu podmiotowi towarów oraz status tego podmiotu (organizacja pożytku publicznego czy fundacja), z uwagi na fakt, że jednostkowa wartość nabycia tych towarów nie przekracza 10 zł, nieodpłatne ich wydanie nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 7 ust. 3 w związku z art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.