INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 14 kwietnia 2011r. (data wpływu do tut. Biura – 08 kwietnia 2011r.) uzupełniony w dniu 16 czerwca 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zasiłku otrzymywanego z Wielkiej Brytanii

• w części dotyczącej zwolnienia z opodatkowania zasiłku z Wielkiej Brytanii otrzymywanego przez osobę fizyczną zamieszkałą w Polsce - jest prawidłowe,
• w części dotyczącej uznania ww. zasiłku jako renty - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 08 kwietnia 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia z Wielkiej Brytanii otrzymywanego przez osobę fizyczną zamieszkałą w Polsce.

Z uwagi na stwierdzone braki formalne wniosku pismem z dnia 06 czerwca 2011r. znak: IBPB II/1/415-397/11/MCZ wezwano wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Wniosek uzupełniono w dniu 16 czerwca 2011r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W roku 2009 w Londynie zmarł mąż wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni otrzymuje rentę z ZUS oraz świadczenie z pomocy społecznej - zasiłek rodzinny i świadczenie opiekuńcze. Wychowuje trójkę dzieci. Utrzymuje dwóch uczących się synów. Trzeci syn kształci się w Wyższej Szkole Oficerskiej i otrzymuje stypendium wojskowe. Wnioskodawczyni starała się o rentę rodzinną. Obecnie otrzymała z Wielkiej Brytanii decyzję czek na sumę 1.363,5 funtów jako wyrównanie za okres od 2009r. oraz czek za miesiąc luty 2011 na sumę 74,92 funty. Wnioskodawczyni otrzymuje „ ...”, jest to zasiłek dla owdowiałego rodzica na wychowanie dziecka do lat 20 (wg tłumaczenia biegłego) przyznany na mocy przepisów UE na podstawie angielskich przepisów o świadczeniach rodzinnych i dodatkach. Wielka Brytania nie posiada rent rodzinnych tylko zasiłek dla wdowy na wychowanie dziecka. W Polsce być może jest on taktowany jako renta na dziecko do lat 20. Polski bank, od ww. świadczenia, chciał pobierać podatek lecz tego nie zrobił, gdyż wnioskodawczyni złożyła oświadczenie że zasiłki nie podlegają opodatkowaniu (taką informację uzyskała w urzędzie skarbowym). Zakład Ubezpieczeń w Warszawie Wydział Umów Międzynarodowych poinformował wnioskodawczynię, że strona brytyjska potwierdziła okres pracy jej męża za lata 2006-2009. Wnioskodawczyni nie wie czy w Wielkiej Brytanii był pobrany podatek od ww. zasiłku. Na pozostałe dzieci pomimo tego, że się kształcą wnioskodawczyni nie otrzymuje renty rodzinnej. W Polsce również nie jest wypłacana renta rodzinna pomimo tego, że mąż wnioskodawczyni przepracował 15 lat – wygasł okres ubezpieczenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy należy odprowadzić podatek od zasiłku otrzymywanego z Wielkiej Brytanii dla owdowiałego rodzica na dziecko uczące się do lat 20-tu...

Czy ww. dochód należy uznać w Polsce jako rentę czy jak zasiłek który nie podlega opodatkowaniu...

Wnioskodawczyni uważa, że skoro w Polsce otrzymuje zasiłek dla samotnej matki to możliwe, że zasiłek przychodzący z Wielkiej Brytanii trzeba traktować jako rentę.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Zgodnie z art. 4a powołanej wyżej ustawy, powyższe przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z treści wniosku wynika, że wnioskodawczyni otrzymuje z Wielkiej Brytanii zasiłek dla owdowiałego rodzica na wychowanie dziecka do lat 20. Ze względu na to, że wnioskodawczyni ma miejsce zamieszkania w Polsce, a otrzymywany zasiłek wypłacany jest przez instytucję brytyjską, zastosowanie w tej sprawie będzie miała Konwencja w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawarta między Polską a Wielką Brytanią.

Stosownie do art. 17 ust. 1 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006r. (Dz. U. z 2006r. Nr 250, poz. 1840), z zastrzeżeniem postanowień artykułu 18 ustęp 2 – emerytury, renty i inne podobne wynagrodzenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (w Polsce), podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie (w Polsce).

Ponieważ ww. zasiłek – jak wynika z treści wniosku - jest związany z potwierdzonym przez stronę brytyjską okresem pracy męża wnioskodawczyni w Wielkiej Brytanii w latach 2006-2009, to można go zakwalifikować jako „inne podobne wynagrodzenie”, o którym mowa w art. 17 ust. 1 Konwencji polsko-brytyjskiej.

Zatem na podstawie powołanych przepisów prawa, świadczenia z Wielkiej Brytanii otrzymane przez osobę mającą miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terenie Polski określone w art. 17 ust. 1 ww. Konwencji jako „inne podobne wynagrodzenia” podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce. Oznacza to, że do ich opodatkowania w Polsce stosuje się przepisy polskiego prawa podatkowego obowiązujące w danym roku podatkowym.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania, wyrażoną art. 9 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednakże na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy, wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny należy zatem stwierdzić, iż zgodnie z postanowieniami Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych świadczenie w postaci zasiłku dla owdowiałego rodzica na wychowanie dziecka do lat 20 z Wielkiej Brytanii przyznany na podstawie brytyjskich przepisów o świadczeniach rodzinnych wypłacany osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce podlega opodatkowaniu tylko w Polsce.

Jednocześnie jednak, przedmiotowy zasiłek jako świadczenie rodzinne jest zwolnione od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego zajęte przez wnioskodawczynię stanowisko, że ww. zasiłek nie podlega w Polsce opodatkowaniu należało uznać za prawidłowe. Natomiast stanowisko wnioskodawczyni, że zasiłek wypłacany z Wielkiej Brytanii trzeba traktować w Polsce jako rentę należało uznać za nieprawidłowe.

Organ jednocześnie zaznacza, iż interpretacja została wydana w oparciu o stan przedstawiony przez wnioskodawczynię. Jeżeli jednak przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różni się od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy nie jest bowiem uprawniony do prowadzenia postępowania wyjaśniającego w sprawie przedstawionej we wniosku.

W związku z dołączeniem do wniosku oryginału i kserokopii dokumentów, należy zauważyć, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do jego oceny; jest związany wyłącznie opisem przedstawionym przez wnioskodawczynię i jej stanowiskiem.

Oryginał dokumentu PIT-11A Organ zwraca dołączając go do przedmiotowej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.