INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 16.08.2011 r. (data wpływu 05.09.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie usług promocji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05.09.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie usług promocji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

A. Sp. z o.o. będąca hurtownią farmaceutyczną (zwana dalej: A.) nabywa od L. Sp. z o.o. (zwana dalej: L.) usługi promocji produktów leczniczych. Usługi świadczone są w stosunku do produktów leczniczych dystrybuowanych na rynku polskim przez A..

Działania L. podejmowane w ramach usług promocji produktów leczniczych pozostają w zgodzie z wymogami ustawy z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne obejmują m.in.: przekazywanie lekarzom i farmaceutom materiałów promocyjnych takich jak ulotki, foldery, prezenty o wartości do 100 zł; wizyty przedstawicieli handlowych u lekarzy i farmaceutów; organizowanie spotkań informacyjno-promocyjnych w szpitalach, przychodniach lub innych miejscach, podczas których przekazywane są informacje o produktach dystrybuowanych przez A.; sponsorowanie udziału w kongresach i sympozjach dla lekarzy, w trakcie których promowane są produkty sprzedawane przez A.; sponsorowanie publikacji i czasopism przekazywanych lekarzom, w których prowadzona jest reklama produktów spółki A.; itp.

A. ustala z L. ogólny zakres świadczonych usług promocyjnych, jednakże w zakreślonych ramach działań i ustalonego budżetu L. L. jako podmiot profesjonalnie zajmujący się świadczeniem usług promocyjno-reklamowych dotyczących produktów leczniczych, podejmuje samodzielnie decyzje jakie konkretnie powinny być podjęte czynności, aby skutecznie promować dany produkt leczniczy. Swoboda L., ograniczona procedurami wewnętrznymi oraz prawem farmaceutycznym, dotyczy m.in. wyboru lekarzy i farmaceutów, którym przekazuje materiały promocyjne, w tym prezenty oraz wyboru rodzaju tych prezentów w zależności od własnej oceny przydatności danego prezentu dla potrzeb promowania konkretnego produktu leczniczego.

L. świadczy usługi na rzecz A. w sposób ciągły. A. otrzymuje co miesiąc faktury VAT wystawione przez L. z tytułu wynagrodzenia za wykonane usługi promocji produktów leczniczych w danym okresie rozliczeniowym. Wynagrodzenie ustalone jest za świadczenie kompleksowych usług promocji produktów leczniczych i obejmuje łącznie wszystkie koszty poniesione przez L. w związku ze świadczeniem na rzecz A. przedmiotowych usług, w tym koszty nabycia w/w prezentów dla lekarzy i farmaceutów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym A. jest uprawniona do odliczenia w całości podatku VAT wynikającego z faktur VAT wystawionych przez L. z tytułu świadczenia usług promocji produktów leczniczych...

Zdaniem Wnioskodawcy, A. przysługuje prawo do odliczenia całej kwoty podatku VAT zawartego w fakturach wystawionych przez L. z tytułu świadczenia usług promocji produktów leczniczych, gdyż usługi te są ściśle związanie z prowadzoną przez A. opodatkowaną podatkiem VAT działalnością gospodarczą, polegającą na sprzedaży produktów leczniczych.

Odliczalność podatku VAT polega na tym, iż każdy z podatników na własnym etA.ie obrotu towarami (usługami), dokonując naliczenia podatku należnego obciążającego kolejnego odbiorcę, ma jednocześnie prawo do odliczenia (potrącenia) od swojego podatku należnego podatku VAT, którym obciążyli go jego dostawcy przy nabyciu towarów i usług. Prawo do odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących nabycie towarów lub usług wykorzystywanych do wykonywania przez podatnika VAT czynności opodatkowanych jest fundamentalnym prawem podatnika VAT, wynikającym z zasady neutralności tego podatku, wyrażonym na gruncie polskiej ustawy o VAT w art. 86 ust. 1 tej ustawy. W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Z treści przywołanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z tytułu nabycia których podatek VAT został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ograniczenia w prawie do odliczenia stanowią wyjątek i dopuszczalne są tylko w przypadkach ściśle określonych przepisami ustawy o VAT. Wyjątki te zawiera art. 88 ustawy o VAT. Jakikolwiek inny przypadek nie wymieniony wprost w przepisach ustawy o VAT nie może pozbawić podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego. Europejski Trybunał Sprawiedliwości (zwany dalej: ETS) w swoim orzecznictwie wielokrotnie podkreślał, że prawo do odliczenia VAT naliczonego zostało wprowadzone po to, aby uwolnić przedsiębiorcę od kosztów VAT zA.łaconego lub podlegającego zA.łacie w toku jego działalności gospodarczej. W orzeczeniu w sprawie C-37/95 pomiędzy Państwem Belgijskim a Chent Coal Terminal NV ETS stwierdził, iż: „Wspólny system podatku VAT gwarantuje w ten sposób, iż wszelka działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu lub rezultatu, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny pod warunkiem, że działalność ta podlega temu podatkowi”. Nie ulega zatem wątpliwości, iż zasadą jest odliczalność podatku VAT. Zasada ta powinna znaleźć zastosowanie do stanu faktycznego przedstawionego w niniejszym wniosku o interpretację, tj. do podatku VAT naliczonego z tytułu świadczenia usług promocyjnych, w ramach których świadcząca usługi spółka L. podejmuje szereg działań skierowanych do lekarzy i farmaceutów, tj. do podmiotów mających wpływ na sprzedaż produktów leczniczych oferowanych przez A., składających się na kompleksową usługę o charakterze promocyjno -reklamowym. Działania te stanowią przewidzianą przez Prawo farmaceutyczne formę reklamy produktów leczniczych (art. 52-64 ustawy Prawo farmaceutyczne).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 w/w ustawy. Należy zauważyć, że w przypadku gdy transakcja składa się z zespołu świadczeń i działań, w celu określenia czy chodzi o dwa lub więcej świadczeń odrębnych, czy też o jedno świadczenie złożone, należy wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności w jakich transakcja jest dokonywana. W orzecznictwie ETS, między innymi w orzeczeniach; C-69/92 pomiędzy Komisją Europejską a Wielkim Księstwem Luksemburga oraz C-68/92 pomiędzy Komisją Europejską a Republiką Francuską, Trybunał stwierdził, że pojęcie usług reklamowych należy rozumieć w sposób szeroki: „Pojęcie usług reklamowych obejmuje wszelką działalność promocyjną, tzn. taką, której celem jest informowanie odbiorców o istnieniu firmy oraz jakości oferowanych produktów lub usług, w celu zwiększenia ich sprzedaży”. Co więcej, zdaniem ETS usługi reklamowe obejmują również: nieodpłatne przekazywanie lub sprzedaż towarów po promocyjnych cenach, świadczenie usług promocyjnych według niższych stawek lub bez wynagrodzenia czy też organizację przyjęć, konferencji prasowych, seminariów lub bankietów promocyjnych. Dotyczy to także wszelkich czynności stanowiących integralną część kampanii reklamowej, które przyczyniają się do reklamy produktu lub usługi, takich jak: wytwarzanie przedmiotów wykorzystywanych w konkretnej reklamie, jak i przekazywanie odbiorcy — w ramach kampanii reklamowej — towarów lub świadczenia usług w trakcie różnych imprez public relations, nawet jeśli towary te lub usługi — rozpatrywane odrębnie — nie zawierałyby treści reklamowych.

Z powołanych orzeczeń ETS wynika, że usługa promocji produktów leczniczych może polegać na wykonywaniu różnych czynności faktycznych, które mają na celu zwiększenie sprzedaży promowanych towarów, przy czym nadal wszystkie te czynności łącznie składają się na jednolitą usługę opodatkowaną podatkiem VAT. Niedopuszczalne jest zatem rozdzielanie tej usługi na elementy składowe w celu ich odrębnej oceny z punktu widzenia opodatkowania podatkiem VAT. Powyższe wskazuje, iż nawet w przypadku, jeśli w ramach danej usługi promocji dochodzi do wydania materiałów promocyjnych, w tym prezentów promocyjnych to stanowi to część składową świadczonej usługi.

Należy zauważyć, iż podstawowym kryterium stosowania wspólnego systemu podatku VAT jest uwzględnianie rzeczywistych zdarzeń gospodarczych (orzeczenia ETS z dnia 20 lutego 1997 r. w sprawie C- 260/95 DFDS, z dnia 28 czerwca 2007 r. w sprawie C- 73/06 Planzer Luxembourg, z dnia 6 lutego 2003 r. w sprawie C -185/01 Auto Lease Holland).

A. podkreśla, że rzeczywistym zdarzeniem gospodarczym jest w niniejszej sprawie świadczenie kompleksowej usługi promocji produktów leczniczych. Celem ekonomicznym transakcji zawieranej z L. jest sprzedaż przez L. i nabycie przez A. usługi promocji produktów leczniczych, składającej się z tak dobranych poszczególnych czynności (elementów), aby jak najskuteczniej wpływać - poprzez oddziaływanie na lekarzy i farmaceutów - na wzrost sprzedaży tych produktów leczniczych. Istotą usługi promocyjnej nabywanej przez A. od L. jest zachęcenie do stosowania produktów leczniczych oferowanych przez A., mające na celu zwiększenie liczby przepisywanych recept, dostarczania, sprzedaży i konsumpcji tych produktów (cele zgodne z art. 52 Prawa farmaceutycznego). Należy przy tym zauważyć, iż poszczególni lekarze i farmaceuci, będący reprezentantami grup zawodowych do których kierowane są działania L. podejmowane w ramach usługi promocji produktów leczniczych, nie mają żadnego roszczenia w stosunku do L. czy też A. o realizację konkretnych działań promocyjnych, w tym o przekazanie materiałów promocyjnych, sponsorowanie udziału w kongresie czy też sympozjum lub sponsorowanie artykułu prasowego. Podjęcie danych czynności w ramach usługi promocji produktów leczniczych pozostaje wyłącznie w gestii L.. Korzyść z podjętych działań odnosi natomiast przede wszystkim A., gdyż dzięki usługom promocji produktów leczniczych, A. może realizować sprzedaż tych produktów.

Za wszystkie podejmowane przez L. działania w ramach świadczonych usług promocji produktów leczniczych A. płaci ustalone wynagrodzenie. Wynagrodzenie to obejmuje koszty własne L., a także koszty ponoszone na rzecz dostawców zewnętrznych, jeśli w celu świadczenia usług promocji produktów leczniczych L. nabywa towary lub usługi od zewnętrznych dostawców. A zatem koszty nabycia przez L. towarów i usług niezbędnych do świadczenia usług promocyjnych wkalkulowane są w cenę sprzedaży tych usług. Oznacza to, że w/w koszty są elementem składowym podstawy opodatkowania podatkiem VAT usługi promocji produktów leczniczych świadczonej przez L., zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT.

Nabycie usługi promocyjnej jest z kolei ściśle związane z wykonywanymi przez A. czynnościami opodatkowanymi, tj. sprzedażą produktów leczniczych. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT jeżeli nabyte towary i usługi służą czynnościom opodatkowanym, tzn. czynnościom, które generują podatek należny, to podatnikowi nabywającemu te usługi przysługuje odliczenie podatku VAT. Koszt zakupu przez A. usług promocji produktów leczniczych stanowi koszt działalności A. i zarazem element cenotwórczy w odniesieniu do produktów leczniczych oferowanych przez A.. Koszt ten zatem zwiększa podstawę opodatkowania i kwotę podatku należnego VAT wykazanego przez A.. W związku z tym A. jest uprawniona do odliczenia całości podatku VAT zawartego w fakturze VAT wystawionej przez L. z tytułu wynagrodzenia za usługi promocji produktów leczniczych świadczone na jej rzecz przez L., o ile nie wystąpią przesłanki wykluczające to prawo określone w art. 88 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.