Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.607.2018.1.RK
z 28 stycznia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 21 listopada 2018 r. (data wpływu 28 listopada 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie wskazania, czy Spółka ma prawo do zaliczenia w całości do kosztów uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od Licencji nabytej w drodze wkładu niepieniężnego od podmiotu powiązanego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie wskazania, czy Spółka ma prawo do zaliczenia w całości do kosztów uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od Licencji nabytej w drodze wkładu niepieniężnego od podmiotu powiązanego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką kapitałową w organizacji z siedzibą w Polsce. Spółka jest rezydentem podatkowym Polski, tj. podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów w Polsce. Wnioskodawca będzie także zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy będzie prowadzenie internetowego serwisu rekrutacji pracowników, na którym podmioty gospodarcze będą miały możliwość publikowania odpłatnie ogłoszeń o pracę, a spółka, poprzez działania marketingu on-line, będzie dostarczała kandydatów na opublikowane ogłoszenia o pracę dla Klientów. W ramach tych działań marketingowych spółka zapewni zwiększone zainteresowanie kandydatów i pracodawców ogłoszeniami rekrutacyjnymi. Wyświetlanie ogłoszeń i reklam spółki będzie zintensyfikowane dzięki wykorzystaniu ruchu internetowego. Uzyskany on zostanie za pośrednictwem największych serwisów lub wyszukiwarek internetowych, a także za pomocą przekierowania z tych stron do serwisu spółki i/lub publikowanych przez nią ogłoszeń o pracę. Ogłoszenia i reklamy będą dostępne on-line w Internecie, także za pośrednictwem urządzeń mobilnych, o zagwarantowanej ilości użytkowników i ustalonych ilościach wyświetleń, zapewniając różne ich formy tj. w postaci np. banerów, materiałów video, tzw. słowach kluczach, podlinkowanych w tekście, widżetach etc. Obecnie jedynym wspólnikiem Wnioskodawcy jest spółka z siedzibą w Szwajcarii będąca szwajcarskim rezydentem podatkowym (dalej: „Spółka szwajcarska”).

W przyszłości planowane jest podwyższenie kapitału zakładowego Spółki oraz przystąpienie do Spółki przez spółkę z siedzibą w Niemczech będącą niemieckim rezydentem podatkowym (dalej: „Spółka niemiecka”) w charakterze wspólnika.

Udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Wnioskodawcy zostaną objęte przez Spółkę niemiecką w drodze wniesienia wkładu niepieniężnego, w postaci udzielonej na okres 10 lat licencji na korzystanie ze strony internetowej, znaków towarowych oraz określonych narzędzi internetowych i algorytmów tworzących portal internetowy (dalej „Licencja”). Elementy składające się na Licencję będą integralnym elementem usługi świadczonej przez Wnioskodawcę, która co do zasady polegać będzie na oferowaniu usług za pośrednictwem platformy rekrutacyjnej. Wkłady wniesione przez udziałowców zostaną alokowane w mniejszej części na kapitał zakładowy, a w większej na kapitał zapasowy.

Na podstawie Licencji Spółka uzyska dostęp do portalu internetowego, jako narzędzia niezbędnego do kojarzenia pracodawców z kandydatami dostępnymi na rynku pracy i świadczenia w ten sposób usług polegających na pośrednictwie w poszukiwaniu kandydatów do pracy, publikowania ogłoszeń, a także świadczenia usług z zakresu reklamy.

Wnioskodawca planuje rozpoznać Licencję jako jedną wartość niematerialną i prawną oraz planuje dokonać jej amortyzacji przyjmując jako wartość początkową wskazaną w umowie aportowej wartość rynkową Licencji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka ma prawo do zaliczenia w całości do kosztów uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od Licencji nabytej w drodze wkładu niepieniężnego od podmiotu powiązanego, tj. Spółki niemieckiej?
2. W przypadku uznania przez Organ, że odpisy amortyzacyjne od Licencji nie będą mogły zostać w całości zaliczone do kosztów uzyskania przychodu w świetle art. 15e ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT, czy dokonywane przez Spółkę odpisy amortyzacyjne z tytułu Licencji nie będą podlegać ograniczeniu wynikającemu z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, na podstawie art. 15e ust. 11 ustawy o CIT?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy.

Ad. 1

Wnioskodawca ma prawo do zaliczenia w całości do kosztów uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od Licencji nabytej w drodze wkładu niepieniężnego od podmiotu powiązanego, tj. Spółki niemieckiej.

Ad. 2

W przypadku uznania przez Organ, że odpisy amortyzacyjne od Licencji nie będą mogły zostać w całości zaliczone do kosztów uzyskania przychodu w świetle art. 15e ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT to dokonywane przez Spółkę odpisy amortyzacyjne z tytułu Licencji będą podlegały wyłączeniu z ograniczenia wynikającego z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, na podstawie art. 15e ust. 11 ustawy o CIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Ad. 1

Zgodnie z art. 15e ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 Ustawy o CIT (tj. między innymi koszty wszelkiego rodzaju opłat za korzystanie lub prawo do korzystania z wartości niematerialnych i prawnych) poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek. Zgodnie z art. 15e ust. 12 Ustawy o CIT ograniczenie stosuje się do nadwyżki wartości kosztów wskazanych w tym przepisie, z wyłączeniem kosztów, o których mowa w ust. 11 tego przepisu, przekraczającej w roku podatkowym łącznie kwotę 3 000 000 zł.

Zdaniem Wnioskodawcy przewidziany w przywołanym przepisie limit nie będzie miał zastosowania do odpisów amortyzacyjnych dokonywanych przez Spółkę z tytułu amortyzacji Licencji. Wnioskodawca podkreśla, że przywołany przepis ogranicza możliwość rozpoznania jako koszty uzyskania przychodów wyłącznie kosztów wszelkiego rodzaju opłat za korzystanie lub prawo do korzystania z wartości niematerialnych i prawnych. W ocenie Wnioskodawcy, skoro Licencja została wniesiona na kapitał Spółki jako wkład niepieniężny, Spółka nie będzie zobowiązana do uiszczania jakichkolwiek opłat na rzecz Spółki niemieckiej z tytułu korzystania z niej. Tym samym dokonywane przez Spółkę odpisy amortyzacyjne dotyczące Licencji nie będą objęte limitem przewidzianym w art. 15e ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdza interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 maja 2018 r. nr 0114-KDIP2-3.4010.74.2018.2.MC, w której Dyrektor wskazał, że:

„W świetle powyższego należy stwierdzić, że ograniczenie wynikające z art. 15e updop ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów ponoszonych przez podatników na nabycie określonych usług niematerialnych i prawnych. Wnioskodawca nabył Znak towarowy w drodze aportu, obecnie zalicza do kosztów uzyskania przychodów amortyzację tego Znaku towarowego w pełnej wysokości. Zatem art. 15e updop nie będzie miał tutaj zastosowania, ponieważ Wnioskodawca nie nabywa usług od posiadacza Znaku towarowego (...). Zgodzić zatem należy się z Wnioskodawcą, że podmiotem wobec którego można by zastosować art. 15e updop jest spółka która dokonuje opłat licencyjnych na rzecz Wnioskodawcy”.

Tym samym, w świetle powyższych argumentów fakt otrzymania przez Wnioskodawcę Licencji w drodze aportu, wskutek czego nie ponosi on opłat za korzystanie z Licencji, wyklucza możliwość zakwalifikowania odpisów amortyzacyjnych jako podlegających pod limit określony w art. 15e ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT.

Ad. 2

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku uznania przez organ, że odpisy amortyzacyjne od Licencji, którą Spółka otrzyma od Spółki niemieckiej w formie wkładu niepieniężnego stanowią jakąś formę opłat za korzystanie z niej, zdaniem Wnioskodawcy odpisy te podlegałyby wyłączeniu spod opisywanego limitu jako koszty opłat zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usług w rozumieniu art. 15e ust. 11 pkt 1 Ustawy o CIT.

Swoje stanowisko Wnioskodawca opiera między innymi na wyjaśnieniach Ministerstwa Finansów dotyczących art. 15e Ustawy o CIT, które zostały opublikowane w dniu 25 kwietnia 2018 r. (dalej: „Wyjaśnienia Ministerstwa Finansów”) W wyjaśnieniach tych Ministerstwo wskazuje, że przepis art. 15 ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT „wyłącza z zakresu kosztów podlegających limitowaniu na podstawie art. 15e ust. 1 ustawy o CIT koszty usług i praw bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru albo świadczeniem usługi. Kluczowe dla odczytania zakresu omawianego wyłączenia jest zatem precyzyjne ustalenie znaczenia pojęcia kosztów „bezpośrednio związanych” z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi. Przepis art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT w przeciwieństwie do art. 15 ust. 4 i nast. nie odnosi się do sposobu „związania kosztu z przychodami”, lecz do sposobu związania kosztu „z wytworzeniem lub nabyciem /wytworzeniem towaru lub świadczeniem usługi”. Językowa analiza tego wyrażenia prowadziłaby do wniosku, iż chodzi o związek kosztu z czynnością „wytwarzania” lub „nabywania” towaru albo „świadczenia” usługi. Bardziej funkcjonalna wykładnia tych pojęć sprowadza się do poszukiwania tego związku z samym przedmiotem (efektem) tego wytwarzania (nabywania) albo świadczenia usługi, tj. określonym dobrem lub określoną usługą. Z tego względu należy uznać, iż koszt o którym mowa w omawianym przepisie to koszt usługi lub prawa w jakimkolwiek stopniu „inkorporowanych” w produkcie, towarze lub usłudze. Jest to zatem koszt, który wpływa na finalną cenę danego towaru lub usługi, jako (zazwyczaj) jeden z wielu wydatków niezbędnych do poniesienia w procesie produkcji, dystrybucji danego dobra lub świadczenia określonej usługi. Koszt ten powinien przy tym być możliwy do zidentyfikowania, jako czynnik obiektywnie kształtujący cenę danego dobra lub usługi”.

Wnioskodawca wskazuje, że z powyższych wyjaśnień wynika, iż dokonując wykładni art. 15e ust.11 pkt 1 Ustawy o CIT, nie można się odwoływać do przepisów o kosztach bezpośrednich i pośrednich (art. 15 ust. 4, art. 15 ust. 4b, art. 15 ust. 4c, art. 15 ust. 4d Ustawy o CIT). Nie ma zatem znaczenia związek omawianych kosztów z przychodami, nie ma znaczenia czy z punktu wadzenia Spółki omawiane koszty są kosztami bezpośrednimi czy pośrednimi. W celu ustalenia, czy art. 15 ust. 11 pkt 1 Ustawy o CIT ma zastosowanie w stosunku do odpisów amortyzacyjnych z tytułu Licencji konieczne jest ustalenie, czy koszt ten jest kosztem bezpośrednio związanymi ze świadczeniem usług przez Spółkę. Istotny jest tutaj bezpośredni związek tego kosztu ze świadczeniem usług. Z językowego punktu widzenia „bezpośredni” oznacza dotyczący kogoś lub czegoś wprost, znajdujący się bardzo blisko, niczym nieprzedzielony (internetowy Słownik Języka Polskiego dostępny na www.sjp.pwn.pl). W tym znaczeniu „bezpośredni” związek ze świadczeniem usług przez Spółkę oznacza związek ścisły, bardzo bliski.

Natomiast zgodnie z przedstawionymi wyjaśnieniami Ministra Finansów stosując art. 15e ust. 11 pkt 1 Ustawy o CIT należy poszukiwać bezpośredniego związku między kosztem a świadczeniem usługi (między kosztem a wykonywaniem czynności przez podatnika, między kosztem a usługą będącą efektem tych czynności). Chodzi tutaj o koszty, które w jakimkolwiek stopniu będą wpływały na finalną cenę usługi świadczonej przez podatnika.

W ocenie Wnioskodawcy Licencja ma fundamentalny związek ze świadczeniem usług przez Spółkę, ponieważ umożliwia ona korzystanie z platformy internetowej i integralnie z nią związanych elementów, za pomocą której Spółka świadczy usługi pośrednictwa pracy. W oparciu o określone algorytmy będące przedmiotem Licencji dochodzi do kojarzenia ofert umieszczanych przez pracodawców z aplikacjami osób poszukujących pracy. Sama platforma będzie pełnić funkcję narzędzia (przestrzeni) za pomocą którego spółka będzie świadczyć swoje usługi. Ponadto kontrahenci Spółki będą mieć możliwość umieszczania ofert pracy i reklam na platformie, co będzie miało bezpośredni wpływ na wartość uzyskiwanych przez Wnioskodawcę przychodów. Koszty Licencji są zatem bezpośrednio związane ze świadczeniem przez spółkę usług pośrednictwa pracy, będących głównym przedmiotem prowadzonej przez Spółkę działalności, obok działalności reklamowej, która również będzie możliwa dzięki wykorzystaniu powierzchni reklamowej znajdującej się na platformie. Korzystanie z przedmiotu Licencji przez Spółkę jest wręcz niezbędne aby mogła ona prowadzić działalność, do której została powołana.

W tym miejscu, Wnioskodawca zwraca uwagę, że w przywołanych już Wyjaśnieniach Ministerstwa Finansów jako przykład kosztu bezpośrednio związanego ze świadczeniem usług przez podatnika wskazano nabycie licencji na korzystanie ze znaku towarowego oraz nabycie licencji na potrzeby świadczenia umowy dystrybucyjnej.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje oparcie w interpretacji indywidualnej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 października 2018 r. nr. 0111-KDIB1-1.4010.414.2018.1.ŚS, w której Dyrektor w pełni podzielił stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym: „Kluczowe zatem jest odczytanie zawartego w art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT zakresu wyłączenia. Przepis art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT odnosi się do sposobu związania kosztu „z wytworzeniem lub nabyciem/wytworzeniem towaru lub świadczeniem usługi”. Językowa analiza tego wyrażenia prowadziłaby do wniosku, iż chodzi o związek kosztu z czynnością „wytwarzania” lub „nabywania” towaru albo „świadczenia” usługi. Bardziej funkcjonalna wykładnia tych pojęć sprowadza się do poszukiwania tego związku z samym przedmiotem (efektem) tego wytwarzania (nabywania) albo świadczenia usługi, tj. określonym dobrem lub określoną usługą. Z tego względu należy uznać, iż koszt o którym mowa w omawianym przepisie to koszt usługi lub prawa w jakimkolwiek stopniu „inkorporowanych” w produkcie, towarze lub usłudze. Jest to zatem koszt, który wpływa na finalną cenę danego towaru lub usługi jako (zazwyczaj) jeden z wielu wydatków niezbędnych do poniesienia w procesie produkcji, dystrybucji danego dobra lub świadczenia określonej usługi. Koszt ten powinien przy tym być możliwy do zidentyfikowania jako czynnik obiektywnie kształtujący cenę danego dobra lub usługi. Zatem, w przypadku uznania, że Wnioskodawca nie ma uprawnienia do zaliczenia w całości do kosztów uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od Licencji nabytej w drodze wkładu niepieniężnego (pytanie 1), w stosunku do odpisów amortyzacyjnych z tytułu Licencji znajdzie zastosowanie wyłączenie, o którym mowa w przepisie art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT. Bez przedmiotowej Licencji Spółka nie mogłaby prowadzić zaplanowanej działalności i sprzedawać swoich usług w przyjętym modelu biznesowym.

Reasumując, odpisy amortyzacyjne z tytułu Licencji, o której mowa we wniosku należy uznać w ww. okolicznościach za koszt bezpośrednio związany z prowadzoną działalnością w rozumieniu art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a zatem niepodlegający ograniczeniom wynikającym z art. 15e ust. 1 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1036 z późn. zm., dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Ustawa z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017 r. poz. 2175, dalej ustawa nowelizująca) z dniem 1 stycznia 2018 r. wprowadziła do updop nowy przepis art. 15e, którego istota polega na ograniczeniu wysokości kosztów uzyskania przychodów ponoszonych przez podatnika na nabycie określonych usług niematerialnych i praw.

Stosownie do art. 15e ust. 1 pkt 2 updop podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 – poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych, o których mowa w art. 11, lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 9a ust. 6, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi internetowy serwis rekrutacji pracowników. W ramach tych działań umożliwia podmiotom gospodarczym publikowanie odpłatnie ogłoszeń o pracę, a Spółka, poprzez działania marketingowe on-line, będzie dostarczała kandydatów na opublikowane ogłoszenia o pracę dla klientów. W tym celu Wnioskodawca wykorzystuje największe serwery i wyszukiwarki on-line. W przyszłości udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Wnioskodawcy obejmie Spółka niemiecka w drodze wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci udzielonej Licencji na korzystanie ze strony internetowej, znaków towarowych oraz określonych narzędzi internetowych i algorytmów tworzących portal internetowy. Wnioskodawca planuje rozpoznać Licencję jako wartość niematerialną i prawną oraz planuje dokonać jej amortyzacji.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy Spółka ma prawo do zaliczenia w całości do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od Licencji nabytej w drodze wkładu niepieniężnego od podmiotu powiązanego, tj. Spółki niemieckiej.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że ograniczenie wynikające z art. 15e ust. 1 pkt 2 updop ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów z tytułu wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7, ponoszonych na rzecz podmiotów powiązanych. Wnioskodawca nabędzie Licencję od Spółki niemieckiej w drodze aportu w zamian za udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Wnioskodawcy. Wnioskodawca tak nabytą Licencję planuje rozpoznać jako wartość niematerialną i prawną oraz zamierza dokonywać odpisów amortyzacyjnych od jej wartości początkowej, stanowiącej jej wartość rynkową, wskazaną w umowie. Zatem, art. 15e updop nie będzie miał w tym przypadku zastosowania, ponieważ Wnioskodawca nie ponosi wszelkiego rodzaju opłat za korzystanie lub prawo do korzystania z wartości niematerialnych i prawnych na rzecz podmiotu powiązanego.

Stosownie do art. 15 ust. 6 updop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

W myśl art. 16b ust. 1 updop, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte od innego podmiotu, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej,
7. wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 4 updop, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego wniesionego do spółki albo spółdzielni – ustaloną przez podatnika, z zastrzeżeniem pkt 4c, na dzień wniesienia wkładu wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej.

W myśl art. 16f ust. 1 updop, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 16b tej ustawy.

W związku z powyższym, Wnioskodawca będzie miał prawo do zaliczenia w całości do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od Licencji. W szczególności, Wnioskodawcę nie będą obejmowały ograniczenia wynikające z art. 15e ust. 1 pkt 2 updop, gdyż odpisów amortyzacyjnych od nabytych w drodze aportu Licencji, o których mowa we wniosku, nie można uznać za koszty wszelkiego rodzaju opłat i należności ponoszone na rzecz podmiotu powiązanego za korzystanie lub prawo do korzystania z Licencji.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

W związku z pozytywną odpowiedzią na pytanie oznaczone we wniosku numerem 1, odpowiedź w zakresie pytania nr 2 stała się bezprzedmiotowa.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu złożenia wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.