Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-3.4012.763.2018.3.JC
z 5 lutego 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2018 r. (data wpływu 14 listopada 2018 r.), uzupełnionym w dniu 14 grudnia 2018 r. (data wpływu 19 grudnia 2018 r.) i 18 stycznia 2019 r. (data wpływu 23 stycznia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania stawki 0% dla otrzymanej zaliczki w sytuacji, gdy wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej nastąpi w terminie dłuższym niż 2 miesiące od otrzymania tej zaliczki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 19 grudnia 2018 r. i 23 stycznia 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania stawki 0% dla otrzymanej zaliczki w sytuacji, gdy wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej nastąpi w terminie dłuższym niż 2 miesiące od otrzymania tej zaliczki.

We wniosku oraz jego uzupełnieniach przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

M Sp. z o.o. zajmuje się kompleksowymi dostawami instalacji produkcyjnych, przeznaczonych dla producentów materiałów budowlanych. Cechą charakterystyczną instalacji dostarczanych przez Spółkę jest ich złożoność oraz indywidualny charakter kompletacji.

Realizacja dostaw zaczyna się od fazy projektowej całego wyposażenia zakładu i jego poszczególnych urządzeń, następnie poprzez fazę produkcji i kompletowania urządzeń aż do fazy wysyłki do odbiorcy (w tym przypadku dla R…z siedzibą w …).

Cały proces będzie trwał około siedmiu, dziewięciu miesięcy i Spółka niebawem otrzyma na mocy umowy … z dnia 1 sierpnia 2018 r. zaliczkę w wysokości 40% kontraktu w celu zabezpieczenia kosztów związanych z realizacją dostawy.

Transakcja, choć typowa, jest realizowana na terenie Federacji Rosyjskiej. Zaliczka ma stanowić swoistego rodzaju zabezpieczenie finansowania dostawy, gdyż ryzyko co do możliwości egzekucji roszczeń … zdaniem Wnioskodawcy jest duże.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 19 grudnia 2018 r. wskazano, że:

• Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny od 1 stycznia 1997 r.,
• przedmiot umowy zawartej z kontrahentem: sprzedający zaprojektuje, wyprodukuje i dostarczy kupującemu linię do produkcji brykietu oraz linię produkcyjną do frezowania certyfikowaną do eksploatacji w Federacji Rosyjskiej, w tym urządzenia wspomagające, narzędzia, sprzęt pomocniczy i dokumentację techniczną,
• przedmiot umowy jest produkowany głównie na terenie Polski, ale częściowo również na terenie innych krajów Unii Europejskiej. Niektóre elementy, będą także wykonywane na miejscu jego przyszłej instalacji, w Rosji.
• specyfika realizacji dostaw przekłada się na warunki dostawy, wynikające z umowy. Skomplikowane, duże technologiczne instalacje produkcyjne zawsze są projektowane, produkowane i kompletowane w wielomiesięcznych cyklach realizacyjnych i dostarczane w wielu częściach,
• warunki dostawy zawarte w umowie określają termin wywozu towarów. Umowa dokładnie określa wymagany termin dokonania wszystkich częściowych dostaw urządzeń składających się wg specyfikacji technicznej na przedmiot umowy. W umowie został ustalony termin wykonania dostaw na 31 marca 2019 r. Obecnie kontrahent, firma R…, w związku z opóźnianiem się prowadzonych przez niego przygotowawczych prac budowlanych, skorzystał z klauzuli zapisanej w punkcie 4.12. Kontraktu, która umożliwia przesunięcie wymaganego terminu wykonania dostaw o 60 dni, bez ponoszenia z tego tytułu żadnych konsekwencji. Tak więc aktualnie Spółka jest zobowiązana do dostarczenia przedmiotu umowy w terminie do 30 maja 2019 r.
• podjęcie projektowania i produkcji dużego zestawu kosztownych urządzeń nie było możliwe dopóki Spółka nie uzyskała wiarygodnego potwierdzenia i zabezpieczenia otrzymania zapłaty za wykonaną dostawę, a takim zabezpieczeniem w tym przypadku mogła być tylko odpowiednio wysoka zaliczka. Z kolei cykl przygotowania i wykonania dostawy tak skomplikowanej instalacji technologicznej, trwa zawsze od daty rozpoczęcia prac projektowych do wysyłki urządzeń co najmniej 6-7 miesięcy,
• odbiorcą dostawy jest firma R…,
• Spółka będzie posiadała dokumenty potwierdzające wywóz poza terytorium Unii Europejskiej, z których wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Dokonanie celnej odprawy wjazdowej dostarczanej instalacji będzie odbywało się na granicy rosyjskiej na podstawie wydanej przez Urząd celny wstępnej zgody, umożliwiającej dokonanie odprawy wielu różnych elementów, pod wspólnym kodem taryfy celnej, dotyczącym kompletnej instalacji produkcyjnej. Ta wstępna zgoda będzie dotyczyła dokładnie wyspecyfikowanego zestawu elementów składowych kolejnych dostaw. Aktualnie jest rozpoczynana procedura zmierzająca do uzyskania takiej zgody, która potrwa około 3 miesięcy.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 23 stycznia 2019 r. Wnioskodawca wyjaśnił, że przedmiotem dostawy jest linia do produkcji brykietów i linia do mielenia wełny mineralnej (…), a nie wymieniona wcześniej linia do frezowania.

Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że cała dostarczana przez Spółkę instalacja produkcyjna jest budowana z elementów wykonywanych na jej rzecz oraz kupowanych przez nią w kilku krajach np. młyn Co… oraz mieszalnik betonu wraz ze skipem S… są budowane dla Spółki we Włoszech, sonda H… pochodzi z Wielkiej Brytanii, osłony taśmociągów C… z Hiszpanii, zgarniacze i osłony bezpieczeństwa ze Szwecji, zaś elementy systemów sterowania i bezpieczeństwa z Niemiec. W Polsce Spółka zamawia wykonanie przenośników ślimakowych i taśmowych, regałów dojrzewalni, całego zespołu urządzeń obiegu palet oraz wentylatorów i nagrzewnic. W Rosji Spółka zamówiła wykonanie jednej kosztownej pozycji; wibroprasy do prasowania brykietów, która przed wysyłką do końcowego klienta zostanie przewieziona do Polski. Ponadto w Rosji będą jeszcze wykonywane różne konstrukcje stalowe o stosunkowo niewielkiej wartości, które nie będą wożone w te i z powrotem, gdyż nie mają wpływu na wartość celną całej dostawy. Wszystkie wyżej wymienione elementy obu linii, są kupowane przez Spółkę od wyspecjalizowanych producentów i przez nią są kompletowane w określoną całość. Końcowemu klientowi jest dostarczana i sprzedawana kompletna instalacja produkcyjna. Wszystkie wymienione elementy były dotychczas przedmiotem prac projektowych Spółki, a przez następne 4 miesiące będą wykonywane i kompletowane przez Spółkę oraz jej kooperantów. Wszystkie wymienione elementy są częściami składowymi całej, kompletnej instalacji. Dopiero po zakończeniu wszystkich prac cała instalacja produkcyjna zostanie dostarczona do siedziby klienta Spółki, firmy R…w ….

Przedmiotem umowy jest tylko dostarczenie instalacji. Zgodnie z aktualnymi ustaleniami wszystkie elementy instalacji muszą zostać dostarczone do siedziby klienta w terminie do 31 maja 2019 r. Umowa przewiduje, że klient końcowy wykona we własnym zakresie montaż instalacji produkcyjnej dostarczanej przez Spółkę.

Wykonanie montażu takiej instalacji jest znacznie mniej pracochłonne i skomplikowane od jej zaprojektowania i wykonania. Polega na prostych czynnościach tj. zestawieniu wszystkich urządzeń w odpowiednim układzie i podłączeniu do systemu sterowania, a następnie przeprowadzeniu prób i regulacji zapewniających harmonijne współdziałanie. Do prowadzenia prac montażowych będzie wykorzystywany normalny sprzęt dźwigowy oraz narzędzia ręczne. Możliwym jest, że klient zleci Spółce sprawowanie nadzoru nad prowadzonymi przez niego pracami montażowymi oraz rozruchem instalacji, ale byłoby to przedmiotem odrębnej umowy (do tej pory nie zawartej).

W związku z powyższym opisem zadano pytanie sprowadzające się do kwestii.

Czy w przedstawionej sytuacji znajdzie zastosowanie stawka 0% dla zaliczki otrzymanej od firmy R…, w kontekście procedury określonej w art. 41 ust. 9b ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, wobec opisanej sytuacji w pełni zasadne jest zastosowanie do zaliczki stawki 0% podatku od towarów i usług w kontekście procedury określonej w art. 41 ust. 9b ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) – zwanej dalej „ustawą” – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które – stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (z zastrzeżeniem art. 2a). Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium państwa trzeciego rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3 (art. 2 pkt 5 ustawy).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W rozumieniu tego przepisu, istotą dostawy towarów, jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym.

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy, przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
   
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

• jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Miejscem dostawy towarów - na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy - jest w przypadku towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz - miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane; nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem.

Ustawodawca uznał, że mogą zaistnieć sytuacje, w których poza dokonaniem dostawy towarów, dostawca zobowiązuje się również zainstalować/zamontować dostarczany towar, przy użyciu środków własnych, lub przy wykorzystaniu zasobów innego podmiotu. Ponadto, ustawodawca uznał, że w takich sytuacjach świadczeniem nadającym charakter wszystkim podjętym przez dostawcę czynnościom jest właśnie dostawa towarów.

Regulacje dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług zawiera przepis art. 19a ustawy. Zgodnie z zasadą ogólną zawartą w art. 19a ust. 1 ustawy – obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 19a ust. 8 ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Zgodnie natomiast z art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23% (art. 146aa ust. 1 pkt 1 ww. ustawy).

Jednakże zarówno w treści ustawy o VAT, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów lub świadczenia niektórych usług, a także określił warunki stosowania tych obniżonych stawek i zwolnień.

Jedną z czynności, która korzysta z obniżonej stawki podatku od towarów i usług jest eksport towarów.

W myśl przepisu art. 41 ust. 4 ustawy, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.

Stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej (art. 41 ust. 6 ustawy).

Zgodnie z art. 41 ust. 6a ustawy, dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

1. dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu;
2. dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;
3. zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.

Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. W przypadku nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju (art. 41 ust. 7 ustawy).

Stosownie do art. 41 ust. 8 ustawy, przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny potwierdzający procedurę wywozu.

W myśl art. 41 ust. 9 ustawy, otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 6 i 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument.

Na podstawie art. 41 ust. 9a ustawy, jeżeli podatnik otrzymał całość lub część zapłaty przed dokonaniem dostawy towarów, stawkę podatku 0% w eksporcie towarów stosuje się w odniesieniu do otrzymanej zapłaty, pod warunkiem że wywóz towarów nastąpi w terminie 2 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym podatnik otrzymał tę zapłatę, oraz podatnik w tym terminie otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6. Przepisy ust. 7, 9 i 11 stosuje się odpowiednio.

Przepis ust. 9a stosuje się również, jeżeli wywóz towarów nastąpi w terminie późniejszym niż określony w ust. 9a, pod warunkiem że wywóz towarów w tym późniejszym terminie jest uzasadniony specyfiką realizacji tego rodzaju dostaw potwierdzoną warunkami dostawy, w których określono termin wywozu towarów (art. 41 ust. 9b ustawy).

Oznacza to, że w przypadku otrzymania zaliczki (zapłaty) zastosowanie 0% stawki podatku do eksportowej dostawy towarów będzie zasadne, jeżeli:

1. wywóz towaru nastąpi w ciągu 2 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym podatnik otrzymał zapłatę;
2. podatnik otrzymał dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej w takim terminie.

W przypadku jednak nieotrzymania dokumentu w tym terminie zastosowanie ma odpowiednio przepis art. 41 ust. 7 ustawy, zgodnie z którym podatnik będzie mógł zastosować stawkę 0% w odniesieniu do otrzymanej zaliczki, pod warunkiem otrzymania dokumentu przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres następny po okresie rozliczeniowym, w którym nastąpił wywóz towarów.

Stawkę 0% w związku z otrzymaniem zaliczki na poczet dostawy eksportowej można również zastosować w sytuacji, gdy wywóz towarów nastąpi w terminie późniejszym, niż dwa miesiące. Należy jednak spełnić określony warunek, tj. wywóz w późniejszym terminie musi być uzasadniony specyfiką realizacji tego rodzaju dostawy, w której termin wywozu towarów został określony.

W kontekście zasadności zastosowania procedury określonej w art. 41 ust. 9b ustawy, należy zaznaczyć, że przymiot „specyficzności” nie dotyczy samej „dostawy”, ale dotyczy jej „realizacji”. Oznacza to, że nie dostawa powinna być specyficzna, ale jej realizacja. Zatem nie zawsze to niestandardowość np. produkcji towaru powinna być decydująca, ale nietypowość realizacji dostawy.

Zatem o zasadności zastosowania normy art. 41 ust. 9b ustawy, każdorazowo decydować będą obiektywne okoliczności towarzyszące danej dostawie. O faktycznym przedmiocie czynności przesądzać będzie zakres oraz specyfika tych czynności oraz treść umów (warunków dostawy), zawartych każdorazowo przez podatnika i jego kontrahenta (kontrahentów).

Biorąc pod uwagę opis stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz treść powołanych przepisów potwierdzić należy pogląd Wnioskodawcy, że w sytuacji, gdy wywóz przedmiotu eksportu (linii do produkcji brykietów i linii do mielenia wełny mineralnej), na poczet którego Wnioskodawca otrzyma zaliczkę nastąpi w terminie późniejszym niż określony w art. 41 ust. 9a ustawy, ale uzasadnione będzie to specyfiką realizacji dostaw potwierdzoną warunkami dostawy (przygotowanie i wykonanie dostawy tak skomplikowanej instalacji technologicznej, trwa zawsze od daty rozpoczęcia prac projektowych do wysyłki urządzeń co najmniej 6-7 miesięcy), w których zawarty będzie termin wywozu towarów, zastosowanie ma norma art. 41 ust. 9b ustawy. W tej sytuacji Spółka winna posiadać dokument, o którym mowa w art. 41 ust. 6a ustawy, potwierdzający wywóz towarów poza terytorium UE przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpi wywóz towarów (zgodnie z warunkami dostawy) – art. 41 ust. 9b w zw. z art. 41 ust. 9a oraz art. 41 ust. 6 w zw. z art. 41 ust. 6a ustawy. Należy przy tym uwzględnić ewentualność zastosowania art. 41 ust. 7, 9 i 11 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.