Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.569.2018.2.MG
z 11 lutego 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 listopada 2018 r. (data wpływu 11 grudnia 2018 r.), uzupełnionym 25 i 28 stycznia 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy w sytuacji opisanej we wniosku (wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów na terytorium Niemiec oraz import towarów na terytorium Niemiec) dla Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodów (proporcjonalnie do jego udziału w zyskach spółki komandytowej) będzie koszt nabycia towarów w kwocie netto, tj. bez niemieckiego podatku od wartości dodanej, podczas gdy należny podatek od wartości dodanej nie będzie stanowił kosztu uzyskania przychodu, a naliczony podatek od wartości dodanej nie będzie stanowił przychodu w związku z wykazaniem go w deklaracji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 grudnia 2018 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, m.in. w zakresie ustalenia czy w sytuacji opisanej we wniosku (wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów na terytorium Niemiec oraz import towarów na terytorium Niemiec) dla Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodów (proporcjonalnie do jego udziału w zyskach spółki komandytowej) będzie koszt nabycia towarów w kwocie netto, tj. bez niemieckiego podatku od wartości dodanej, podczas gdy należny podatek od wartości dodanej nie będzie stanowił kosztu uzyskania przychodu, a naliczony podatek od wartości dodanej nie będzie stanowił przychodu w związku z wykazaniem go w deklaracji. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 18 stycznia2019 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.522.2018.1.MG,0111-KDIB1-1.4010.568.2018.1.MG, 0111-KDIB1-1.4010.569.2018.1.MG wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 25 i 28 stycznia 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki komandytowej (dalej: „Spółka”). Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży towarów, w tym przede wszystkim łóżek, materaców i tekstyliów domowych. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółka nabywa w Niemczech różne towary i usługi. Sprzedaż towarów i usług na rzecz Spółki może mieć miejsce w formie:

  1. dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium Niemiec,
  2. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium Niemiec,
  3. importu towarów na terytorium Niemiec.

Nabywane w Niemczech towary i usługi mogą być opodatkowane niemieckim podatkiem od wartości dodanej, będącym odpowiednikiem polskiego podatku od towarów i usług (podatku uregulowanego w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług). W przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium Niemiec (pkt a), zgodnie z przepisami obowiązującymi w Niemczech, podatek od wartości dodanej jest doliczany do ceny sprzedaży towarów i usług. Koszt nabycia towarów lub usług to cena brutto (razem z podatkiem od wartości dodanej). Spółka, jako nabywca towarów i usług, ponosi ekonomiczny ciężar tego podatku, ponieważ jest on wliczony w cenę towarów i usług. Jednocześnie Spółka będzie mogła wykazać naliczony podatek od wartości dodanej w deklaracji podatkowej składanej w Niemczech i w związku z tym pomniejszyć kwotę należnego podatku od wartości dodanej do którego zapłaty zobowiązana jest w Niemczech. W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium Niemiec (pkt b) oraz importu towarów na terytorium Niemiec (pkt c), zgodnie z przepisami obowiązującymi w Niemczech, podatek od wartości dodanej nie jest doliczany do ceny sprzedaży towarów i usług. Koszt nabycia towarów lub usług to cena netto (bez podatku od wartości dodanej). W związku z takim zakupem to Spółka będzie zobowiązana wykazać należny podatek od wartości dodanej w deklaracji podatkowej składanej w Niemczech. Jednocześnie Spółka będzie mogła wykazać ten podatek, jako naliczony podatek od wartości dodanej w deklaracji podatkowej składanej w Niemczech. Naliczony podatek od wartości dodanej będzie pomniejszał należny podatek od wartości dodanej. W Niemczech deklaracje w zakresie podatku od wartości dodanej składane są za okresy miesięczne. Termin złożenia deklaracji to określony dzień miesiąca następującego po miesiącu za który rozliczany jest podatek od wartości dodanej. Natomiast termin zapłaty podatku to określony dzień miesiąca następującego po miesiącu w którym złożono deklarację. Przykładowo: w przypadku podatku za styczeń termin złożenia deklaracji przypada w lutym, a termin zapłaty podatku przypada w marcu. Nabywane w Niemczech towary i usługi będą przez Spółkę wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Koszt nabycia tych towarów i usług będzie ponoszony w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Spółka dokona faktycznej zapłaty za kupowane towary i usługi. Spółka jest zarejestrowana w Polsce jako czynny podatnik VAT oraz podatnik VAT- UE. Spółka jest zarejestrowana w Niemczech jako podatnik VAT oraz podatnik VAT-UE. Wnioskodawca podlega opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów. Wnioskodawca nie posiada w Niemczech zakładu w rozumieniu przepisów polsko-niemieckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z 14 maja 2003 r.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w sytuacji opisanej w pkt b i c (wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów na terytorium Niemiec oraz import towarów na terytorium Niemiec) dla Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodów (proporcjonalnie do jego udziału w zyskach spółki komandytowej) będzie koszt nabycia towarów w kwocie netto, tj. bez niemieckiego podatku od wartości dodanej, podczas gdy należny podatek od wartości dodanej nie będzie stanowił kosztu uzyskania przychodu, a naliczony podatek od wartości dodanej nie będzie stanowił przychodu w związku z wykazaniem go w deklaracji?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 3 )

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z ustawą z dnia 15 lutego 1995 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036, z późn. zm., dalej: „u.p.d.o.p.”), z przytaczanym już art. 15 ust. 1, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1”. Na podstawie tego przepisu w doktrynie i w orzecznictwie wskazuje się na warunki, jakie muszą być łącznie spełnione, aby wydatek stanowił dla podatnika koszt uzyskania przychodów. Przede wszystkim wydatek musi być faktycznie poniesiony przez podatnika, a jego poniesienie musi mieć charakter definitywny. Przez faktyczne poniesienie wydatku należy rozumieć, że „wydatek musi zostać faktycznie poniesiony przez podatnika w sensie realnym, tzn. musi nastąpić uszczuplenie jego zasobów finansowych, z których wydatek jest dokonywany (zob. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 16 kwietnia 2014 r., sygn. II FSK 1163/12). Z perspektywy art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. poniesienie to faktyczne wydatkowanie, gdyż wykładnia przepisu wskazuje na czas dokonany co oznacza, że chodzi o taki stan, w którym nastąpiło obciążenia kosztem nie tylko w sensie ewidencyjnym, ale w znaczeniu realnym. W sytuacji poniesienia kosztów musiało dojść do wydatkowania określonej sumy pieniężnej. Wydatek musi być poniesiony przez podatnika, a więc w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych tego podatnika. Wydatek musi mieć charakter definitywny, co oznacza że wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona albo zrefundowana. Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium Niemiec oraz importu towarów na terytorium Niemiec kosztem uzyskania przychodów będzie koszt nabycia towarów w kwocie netto, tj. bez niemieckiego podatku od wartości dodanej. Kosztem uzyskania przychodów może być jedynie wydatek faktycznie poniesiony przez podatnika. Tymczasem w omawianej sytuacji Spółka będzie nabywała towary za wynagrodzeniem w kwocie netto (bez podatku od wartości dodanej). Inaczej niż w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium Niemiec Spółka nie będzie nabywała towarów za wynagrodzeniem w kwocie brutto (razem z podatkiem od wartości dodanej). Podatek od wartości dodanej nie będzie stanowił części wynagrodzenia za towar, a Spółka nie będzie ponosiła ekonomicznego ciężaru tego podatku. Nie ma zatem podstaw do przyjmowania, że w związku z omawianym nabyciem towarów Spółka faktycznie poniosła wydatek w postaci naliczonego podatku od wartości dodanej. W związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów na terytorium Niemiec oraz importem towarów na terytorium Niemiec Spółka będzie zobowiązana do wykazania należnego podatku od wartości dodanej w deklaracji podatkowej składanej w Niemczech. Jednocześnie wykazany należny podatek od wartości dodanej będzie stanowił naliczony podatek od wartości dodanej. Podatek naliczony pomniejsza podatek należny. Tym samym w omawianym przypadku Spółka nie ponosi żadnego definitywnego wydatku w zakresie podatku od wartości dodanej.

Reasumując, w sytuacji opisanej w pkt b i c (wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów na terytorium Niemiec oraz import towarów na terytorium Niemiec) dla Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodów (proporcjonalnie do jego udziału w zyskach spółki komandytowej) będzie koszt nabycia towarów w kwocie netto, tj. bez niemieckiego podatku od wartości dodanej, podczas gdy należny podatek od wartości dodanej nie będzie stanowił kosztu uzyskania przychodu, a naliczony podatek od wartości dodanej nie będzie stanowił przychodu w związku z wykazaniem go w deklaracji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Nadmienić należy, że w pozostałym zakresie wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (t.j. Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj