2019.02.21 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0111-KDIB2-1.4010.526.2018.3.BKD

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.526.2018.3.BKD
z 21 lutego 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 800, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 grudnia 2018 r. (który w tym samym dniu wpłynął za pośrednictwem platformy e-puap), uzupełnionym 8, 11 oraz 12 lutego 2019 r. wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia, czy na Wnioskodawcy ciąży obowiązek pobrania tzw. podatku u źródła w związku z nabyciem:

Konsumenckich testów produktów, zaliczonych do Usług Inspekcyjnych – jest nieprawidłowe,
pozostałych wskazanych we wniosku usług jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 grudnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia, czy na Wnioskodawcy ciąży obowiązek pobrania tzw. podatku u źródła w związku z nabyciem wskazanych we wniosku usług.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego tez pismem z 4 lutego 2019 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.526.2018.2.BKD, 0115-KDIT2-1.4011.462.2018.3.MN wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano 8, 11 oraz 12 lutego 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 Ustawy CIT, podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wnioskodawca jest firmą świadczącą usługi związane z inspekcjami i badaniami jakości dla przemysłu, handlu, transportu, dystrybucji i składowania takimi jak:

akredytowane usługi laboratoryjne w zakresie analiz żywności, kosmetyków i produktów chemii gospodarczej, farmaceutyków, opakowań i artykułów przemysłowych, paliw ciekłych i stałych oraz chemikaliów, próbek środowiskowych (wody, ścieków, odpadów, gleb itp.) oraz opracowywanie dokumentacji środowiskowej,
konsumenckie testy produktów,
badania sprzętu elektrycznego i elektronicznego na zgodność z dyrektywą RoHS,
usługi rzeczoznawczo-kontrolne i spedycja,
kontrole techniczne oraz nadzór nad terminowością wysyłek,
szkolenia.

Wnioskodawca łączy świadczenie usług rzeczoznawczych, kontrolnych oraz szkoleniowych z badaniami analitycznymi wykonywanymi we własnych laboratoriach. Na potrzeby ww. działalności gospodarczej Wnioskodawca nabywa/będzie nabywał za wynagrodzeniem usługi od podmiotów, o których mowa w art. 3 ust. 2 Ustawy CIT. Nabywanymi usługami są:

usługi laboratoryjne, w tym badanie żywności, kosmetyków i produktów chemii gospodarczej, farmaceutyków, opakowań i artykułów przemysłowych, paliw ciekłych i stałych oraz chemikaliów, próbek środowiskowych (dalej: „Usługi Laboratoryjne”),
usługi inspekcyjne, w tym inspekcje, określanie ilości towaru - nadzór nad ważeniem, obmiary towaru w magazynach płaskich, inspekcje przedwysyłkowe, ekspertyzy w zakresie szkód towarów, określanie ilości składowanych towarów, nadzory nad załadunkami i wyładunkami, ekspertyzy i szkolenia, nadzory nad przeładunkiem i składowaniem towaru, pobieranie próbek, inspekcje magazynów pod względem warunków składowania towarów, dokumentacja fotograficzna, inspekcje techniczne oraz nadzór nad terminowością wysyłek (inspekcje jakości i nadzorowania terminowości produkcji i dostaw urządzeń inwestycyjnych), raporty z ww. inspekcji, konsumenckie testy produktów, badania sprzętu elektrycznego i elektronicznego na zgodność z dyrektywą RoHS (dalej: „Usługi Inspekcyjne”),
usługi badania biegłości, audytów wewnętrznych i zewnętrznych zakończonych wydaniem wszelkich potrzebnych lub pożądanych w branży usług bioanalitycznych uprawnień i certyfikatów potwierdzających jakość świadczonych przez Wnioskodawcę usług oraz jego potencjał (dalej: „Usługi Certyfikacyjne”).

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 11 lutego 2019 r. Wnioskodawca wyjaśnił dodatkowo, że „Konsumenckie testy produktów” to nabywana od zagranicznych podmiotów kompleksowa usługa polegająca na zleceniu przez Wnioskodawcę zagranicznemu podmiotowi (dalej: „Zagraniczne Laboratorium”) realizacji zespołu następujących czynności:

przekazanie przez Zagraniczne Laboratorium otrzymanej od klienta Wnioskodawcy nieoznakowanej próbki produktu osobom testującym z zewnątrz (np. konsumentom, dalej: „Testerzy”),
przekazanie przez Zagraniczne Laboratorium wraz z testowanym produktem ankiety, na którą Testerzy nanoszą oceny testowanego produktu w określonej skali,
sporządzenie przez Zagraniczne Laboratorium raportu kończącego powyższe badanie określającego, w jakim zakresie testowany produkt spełnia oczekiwania Testerów (konsumentów).

Efektem i celem nabywanej usługi „Konsumenckie testy produktów” jest uzyskanie raportu, o którym mowa powyżej, tak aby klient Wnioskodawcy mógł podjąć określone decyzje biznesowe co do testowanego produktu np. wprowadzenie na rynek bądź dokonanie zmian zgodnie z preferencjami konsumentów (Testerów).

„Usługi badania biegłości” – to nabywana od zagranicznych podmiotów usługa polegająca na zleceniu przez Wnioskodawcę zagranicznemu podmiotowi (dalej: „Zagraniczne Laboratorium”) czynności zbadania wysyłanej przez Wnioskodawcę próbki (do oznaczania której Wnioskodawca stosuje w swoim laboratorium pewną metodę) tą samą metodą, która jest stosowana przez Wnioskodawcę, przy zachowaniu warunków: ta sama próbka i te same parametry. Efektem i celem nabywanej usługi „Badania biegłości” jest weryfikacja, czy w metodach badania próbek stosowanych przez Wnioskodawcę nie ma przekłamań. Wnioskodawca dokonuje w tym celu porównania wyników obu badań (wykonanych przez Wnioskodawcę oraz niezależnie przez Zagraniczne Laboratorium). Wnioskodawca jest obowiązany do wykonywania takich badań kontrolnych z pewną częstotliwością - jest to warunek konieczny dla utrzymania akredytacji prowadzonego przez Wnioskodawcę laboratorium.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy art. 21 ust. 1 Ustawy CIT należy interpretować w taki sposób, że przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego usługi nabywane przez Wnioskodawcę stanowią usługi w nich wymienione i w konsekwencji czy Wnioskodawca jest płatnikiem z art. 26 Ustawy CIT -w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r. oraz w brzmieniu obowiązującym od 01 stycznia 2019 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 21 ust. 1 Ustawy CIT należy interpretować w taki sposób, że przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego usługi nabywane przez Wnioskodawcę nie stanowią usług w nich wymienionych i w konsekwencji Wnioskodawca nie jest płatnikiem ani z art. 26 Ustawy CIT - ani w brzmieniu obowiązującym zarówno do 31 grudnia 2018 r. ani w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r. Tym samym wypłacane przez Wnioskodawcę na rzecz zagranicznych podatników wynagrodzenie nie podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem CIT i jednocześnie na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek pobrania i uiszczenia na rachunek organu podatkowego ani zryczałtowanego podatku CIT od wypłat przedmiotowych należności niezależnie od tego czy posiada certyfikaty rezydencji beneficjentów wypłat.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 Ustawy CIT, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Stosownie do art. 21 ust. 1 Ustawy CIT, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),
z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze
-ustala się w wysokości 20% przychodów;
z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych,
uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera
-ustala się w wysokości 10% tych przychodów.

Przy czym, zgodnie z art. 21 ust. 2 Ustawy CIT, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W świetle art. 26 ust. 1 Ustawy CIT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r. osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Natomiast zgodnie z art. 26 ust. 1 Ustawy CIT w brzmieniu obowiązującym od 01 stycznia 2019 r. osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwoty 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter oraz skalę działalności prowadzonej przez płatnika. Ponadto w myśl art. 26 ust. 2e Ustawy CIT dodanego 1 stycznia 2019 r. jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 przekracza kwotę, o której mowa w ust. 1, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę, o której mowa w ust. 1:

z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1 a-le;
bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W miejscu tym należy podkreślić, że nabywane przez Wnioskodawcę Usługi Laboratoryjne, Usługi Inspekcyjne, Usługi Certyfikacyjne nie są wprost wymienione ani w art. 21 ust. 1 pkt 1,2,3 i 4 Ustawy CIT. Natomiast w odniesieniu do przepisu art. 21 ust. 1 pkt 2a Ustawy CIT zauważyć należy, że katalog usług w nim wskazanych jest katalogiem otwartym, na co wskazuje sformułowanie „oraz świadczeń o podobnym charakterze”. W ramach tego katalogu za świadczenia o podobnym charakterze należy jednakże uznać wyłącznie świadczenia równorzędne do wymienionych w obu ustawach. Oznacza to, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, winno ono spełnić takie same przesłanki, albo winny wynikać z niego takie same prawa i obowiązki dla stron jak ze świadczeń wymienionych w przywołanych przepisach. Innymi słowy, lista ta obejmuje również świadczenia, które zasadniczo są podobne do wymienionych, lecz mogą być np. inaczej określane. Niemniej jednak sama nazwa umowy o świadczenie usługi nie może być wyłącznym czynnikiem, który kwalifikuje daną usługę jako należącą do katalogu świadczeń podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem CIT. Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, że dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem CIT ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym, a przede wszystkim, charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń. Podobny charakter usług ma znaczenie ze względu na fakt, że przy interpretacji art. 21 ust. 1 pkt 2a Ustawy CIT, tak jak zostało wspomniane wcześniej, należy mieć na uwadze, że te regulacje znajdują zastosowanie nie tylko do wymienionych w nich świadczeń, lecz także do wymienionych wyżej „świadczeń o podobnym charakterze”. Co za tym idzie, wykładnia językowa tych unormowań prowadzi do wniosku, iż katalog wymienionych w nich usług o charakterze niematerialnym jest katalogiem otwartym. Jednak ograniczenie tej „otwartości” stanowi podobieństwo pomiędzy świadczeniami wprost w nich wymienionymi a świadczeniami analizowanymi w danym przypadku. Ponadto orzeczenia sądów administracyjnych wskazują, że błędem interpretacyjnym jest twierdzenie, iż te przepisy obejmują w swoim zakresie wszystkie kategorie usług niematerialnych (wyrok WSA w Warszawie z 27 marca 2015 r., III SAAA/a 1758/14). Mając na uwadze wskazane orzeczenie oraz wykładnię językową ww. unormowań należy stwierdzić, że usługi będące przedmiotem wniosku nie posiadają nawet cech niematerialności, gdyż wymagają realnych, „fizycznych”, organoleptycznych aktywności/działań np. pobranie próbki, zważenie, pomiar, sporządzenie dokumentacji potwierdzającej istnienie fizycznych czy chemicznych cech, stanów (np. czy ładownia statku jest czysta, czy laboratoria Wnioskodawcy posiadają wymagane wyposażenie, a analitycy w odpowiedni sposób obchodzą się z testowanymi próbkami). Wśród przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a Ustawy CIT brak jest przychodów z tytułu opisanych wyżej Usług Laboratoryjnych, Usług Inspekcyjnych, Usług Certyfikacyjnych, nabywanych przez Wnioskodawcę. Ww. Usług Laboratoryjnych, Usług Inspekcyjnych, Usług Certyfikacyjnych nie można również zaliczyć do świadczeń o charakterze podobnym do świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń. Dodatkowo należy stwierdzić, że Usługi Laboratoryjne, Usługi Inspekcyjne, Usługi Certyfikacyjne mają charakter usług badań technicznych i certyfikacji, ponieważ polegają na przeprowadzeniu badań jakościowo - ilościowych pod kątem zmierzenia/zważenia określonych cech. W konsekwencji usługi te nie zaliczają się do usług wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a Ustawy CIT, ponieważ przepisy te nie przewidują opodatkowania podatkiem u źródła badań technicznych i certyfikacji. Nie stanowią także usług podobnych do wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a Ustawy CIT, ponieważ przedmiot tych usług (badanie jakościowo - ilościowe) nie odpowiada zakresowi żadnej z usług wymienionych w tych przepisach. W szczególności, usługi te nie mają charakteru usług zarządzania i kontroli (ani w wariancie łącznym ani rozłącznym). W przedmiotowych usługach brak jest bowiem elementu zarządzania i kontroli, ponieważ usługodawca w żadnym stopniu nie kieruje działaniami podejmowanymi przez Wnioskodawcę, lecz jedynie mierzy, waży określone cechy jakościowo - ilościowe. W tym zakresie, rezultat usług nie tyle zarządza i kontroluje, co potwierdza „fotografuje” określony stan występujący w rzeczywistości, co znajduje efekt końcowy w postaci odpowiedniego certyfikatu czy raportu. Reasumując, nabywane przez Wnioskodawcę Usługi Laboratoryjne, Usługi Inspekcyjne, Usługi Certyfikacyjne nie stanowią usług, o których mowa w art. 21 ust. 1 Ustawy CIT czy w art. 29 ust. 1 Ustawy PIT i w konsekwencji Wnioskodawca nie jest płatnikiem ani z art. 26 Ustawy CIT ani z art. 41 Ustawy PIT ani w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r. ani w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r.

W związku z tym Wnioskodawca nie jest zobowiązany do potrącania zryczałtowanego podatku CIT czy zryczałtowanego podatku PIT z tytułu tych usług niezależnie od tego czy posiada certyfikaty rezydencji beneficjentów wypłat. Stanowisko Wnioskodawcy zostało potwierdzone m.in. w interpretacjach Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

z 24 kwietnia 2018 r. Znak: 0111-KDIB2-3.4010.21.2018.1.KB,
z 13 września 2017 r. 0111-KDIB1-2.4010.245.2017.1.BG,
z 31 marca 2017 r. 0111-KDIB1-3.4010.8.2017.1.TS.

I tak, w ww. interpretacji z 24 kwietnia 2018 r. Znak: 0111-KDIB2-3.4010.21.2018.1.KB, organ stwierdził m.in.: Z treści wyżej przytoczonych przepisów art. 21 ust. 1 updop wynika, że przychody z tytułu usług inspekcji oraz usług związanych z badaniem zamówionych towarów w kontekście ich zgodności z przesłanym wzorcem nie zostały w nim literalnie wymienione jako podlegające opodatkowaniu „u źródła”, jak również nie sposób uznać je za przychody ze świadczeń o charakterze podobnym do świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń. Tym samym przychody uzyskane przez podmioty zagraniczne z tytułu tych usług nie są objęte zakresem przedmiotowym ww. przepisu. Ponadto, w interpretacji Znak: 0111-KDIB1-2.4010.245.2017.1.BG stwierdzono, że Usługi opisane w pkt 4 zdarzenia przyszłego będą miały charakter usług badań technicznych i certyfikacji, ponieważ będą polegały na badaniu, czy sprzęt używany przez Spółkę oraz montowane przez nią instalacje spełniają ściśle określone normy techniczne. W konsekwencji, usługi te nie zaliczają się do usług wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop, ponieważ przepis ten nie przewiduje opodatkowania podatkiem u źródła badań technicznych i certyfikacji. Usługi opisane nie stanowią także usług podobnych do wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop, ponieważ przedmiot tych usług (badanie urządzeń i instalacji za pomocą specjalistycznej aparatury) nie odpowiada zakresowi żadnej z usług wymienionych w tym przepisie. Natomiast w interpretacji Znak: 0111-KDIB1-3.4010.8.2017.1.TS zawarto następujące tezy W nawiązaniu do zapisów art. 21 ust. 1 updop, usługa kwalifikacji Spółki jako dostawcy produktów do podmiotu A, nabyta przez Spółkę od podmiotu A z siedzibą w Niemczech, zdaniem Spółki, nie jest ujęta w katalogu usług wymienionych w powołanym artykule. Usługa ta oraz czynności, które w ramach niej zostały wykonane (czyli przeprowadzenie testów produktu Spółki na linii technologicznej podmiotu A, przeprowadzenie badań laboratoryjnych, dokonanie oceny produktu Spółki, przeprowadzenie audytu w siedzibie Spółki przez podmiot A oraz sporządzenie raportu z przeprowadzonych testów i audytu), nie zostały literalnie wymienione w art. 21 ust. 1 nie są to także świadczenia o podobnym charakterze. Z tego względu, Spółka dokonując wypłaty należności za usługę kwalifikacji na rzecz podmiotu A z siedzibą w Niemczech, nie jest zobowiązana na podstawie art. 26 ust. 1 updop, do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od tej wypłaty.

Również Dyrektorzy Izb Skarbowych potwierdzili stanowisko Wnioskodawcy w następujących interpretacjach:

z 18 grudnia 2015 r. Znak: ILPB4/4510-1-478/15-4/MC,
z 18 lutego 2015 r. Znak: IBPBI/2/423-1397/14/BG
z 12 listopada 2014 r. Znak: IBPBI/2/423-1037/14/BG,
z 19 sierpnia 2011 r. Znak: IBPBI/2/423-575/11/BG,
z 14 sierpnia 2008 r. Znak: ILPB3/423-302/08-3/DS.,
z 7 stycznia 2008 r. Znak: ITPB3/423-79/07/MK.

Przykładowo, w interpretacji z 18 lutego 2015 r. Znak: IBPBI/2/423-1397/14/BG, organ stwierdził m.in. Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, Spółka nabywa usługi certyfikacji produktów, polegające na weryfikacji przez uprawniony podmiot spełnienia określonych parametrów (jakości) danych produktów, potwierdzanych stosownym dokumentem wydawanym przez ten podmiot certyfikujący. Wykonawcy tego rodzaju świadczeń posiadają siedzibę w Czechach. W świetle powyższego należy stwierdzić, że uzyskiwane przez podmioty zagraniczne przychody osiągane z tytułu usług certyfikacji produktów nie zostały literalnie wymienione jako podlegające opodatkowaniu „podatkiem u źródła", jak również nie sposób uznać ich za przychody ze świadczeń o charakterze podobnym do świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń. Tym samym przychody uzyskane przez podmioty zagraniczne z tytułu świadczenia usług certyfikacji produktów nie są objęte zakresem przedmiotowym art. 21 ust. 1 pkt 1 i 2a updop. Oznacza to, że Spółka dokonując wypłaty należności na rzecz podmiotów zagranicznych z tytułu usług certyfikacji produktów nie jest obowiązana, na podstawie art. 26 ust. 1 updop, do pobrania od tej należności zryczałtowanego podatku dochodowego na podstawie ww. przepisów. Ponadto, w interpretacji z 12 listopada 2014 r. Znak: IBPBI/2/423-1037/14/BG, organ przedstawił następującą argumentację Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka produkuje instrumenty i przyrządy pomiarowe, kontrolne i nawigacyjne. W ramach prowadzonej działalności, stosuje systemy zarządzania jakością zgodne z ISO 9001 oraz EN 1359. Co roku, przez Biuro Certyfikacji z siedzibą w Niemczech oraz przez Federalny Instytut Fizyczno-Techniczny z siedzibą w Niemczech, przeprowadzane są audyty kontrolne zarządzania jakością zakończone raportem, wynikiem czego jest otrzymanie certyfikatu systemu zarządzania jakością ISO oraz poświadczenia zgodności z normą EN 1359 i zgodności z normą MID moduł D. Z treści cytowanego art. 21 ust. 1 pkt 2a updop wynika, że należności płacone za świadczenie usług audytu i kontroli jakości na rzecz podmiotu zagranicznego nie zostały literalnie wymienione jako podlegające opodatkowaniu „u źródła”, jak również nie sposób uznać ich za przychody ze świadczeń o charakterze podobnym do świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń. Tym samym przychody uzyskane przez podmioty zagraniczne z tytułu tych usług nie są objęte zakresem przedmiotowym ww. przepisu. W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego usługi nabywane przez Wnioskodawcę nie stanowią usług, o których mowa w art. 21 ust. 1 Ustawy CIT i w konsekwencji Wnioskodawca nie jest płatnikiem z art. 26 Ustawy CIT ani w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r. ani w brzmieniu obowiązującym od 01 stycznia 2019 r. - należy uznać za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest częściowo prawidłowe, a częściowo nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 ze zm., dalej: „updop”), Podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W stosunku do niektórych przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku od tych dochodów spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego dochodu. Takie rodzaje przychodów zostały w szczególności określone w art. 21 ust. 1 updop.

Stosownie do art. 21 ust. 1 updop, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),
z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze
-ustala się w wysokości 20% przychodów;
z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych,
uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera
-ustala się w wysokości 10% tych przychodów.

Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 21 ust. 2 updop).

Zgodnie natomiast z art. 26 ust. 1 updop w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

W tym miejscu należy zauważyć, że z dniem 1 stycznia 2019 r. na mocy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 2193, dalej jako: „ustawa nowelizująca”), nastąpiła nowelizacja przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. I tak, zgodnie z art. 26 ust. 1 updop w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r., osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwoty 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter oraz skalę działalności prowadzonej przez płatnika.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest firmą świadczącą usługi związane z inspekcjami i badaniami jakości dla przemysłu, handlu, transportu, dystrybucji i składowania. Na potrzeby ww. działalności gospodarczej Wnioskodawca nabywa/będzie nabywał za wynagrodzeniem usługi od podmiotów, o których mowa w art. 3 ust. 2 Ustawy CIT. Nabywanymi usługami są:

usługi laboratoryjne, w tym badanie żywności, kosmetyków i produktów chemii gospodarczej, farmaceutyków, opakowań i artykułów przemysłowych, paliw ciekłych i stałych oraz chemikaliów, próbek środowiskowych (dalej: „Usługi Laboratoryjne”),
usługi inspekcyjne, w tym inspekcje, określanie ilości towaru - nadzór nad ważeniem, obmiary towaru w magazynach płaskich, inspekcje przedwysyłkowe, ekspertyzy w zakresie szkód towarów, określanie ilości składowanych towarów, nadzory nad załadunkami i wyładunkami, ekspertyzy i szkolenia, nadzory nad przeładunkiem i składowaniem towaru, pobieranie próbek, inspekcje magazynów pod względem warunków składowania towarów, dokumentacja fotograficzna, inspekcje techniczne oraz nadzór nad terminowością wysyłek (inspekcje jakości i nadzorowania terminowości produkcji i dostaw urządzeń inwestycyjnych), raporty z ww. inspekcji, konsumenckie testy produktów, badania sprzętu elektrycznego i elektronicznego na zgodność z dyrektywą RoHS (dalej: „Usługi Inspekcyjne”),
usługi badania biegłości, audytów wewnętrznych i zewnętrznych zakończonych wydaniem wszelkich potrzebnych lub pożądanych w branży usług bioanalitycznych uprawnień i certyfikatów potwierdzających jakość świadczonych przez Wnioskodawcę usług oraz jego potencjał (dalej: „Usługi Certyfikacyjne”).

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi kwestia kwalifikacji ww. usług do usług, o których mowa w art. 21 ust. 1 updop a w konsekwencji określenie, czy ciążą na nim obowiązki płatnika wynikające z art. 26 ust. 1 updop.

W odniesieniu do treści art. 21 ust. 1 pkt 2a updop zauważyć należy, że katalog usług w nim wskazanych jest katalogiem otwartym, na co wskazuje sformułowanie „oraz świadczeń o podobnym charakterze”. W ramach tego katalogu za świadczenia o podobnym charakterze należy jednakże uznać wyłącznie świadczenia równorzędne do wymienionych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Oznacza to, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, winno ono spełnić takie same przesłanki, albo winny wynikać z niego takie same prawa i obowiązki dla stron jak ze świadczeń wymienionych w cytowanym przepisie. Innymi słowy, lista ta obejmuje również świadczenia, które zasadniczo są podobne do wymienionych, lecz mogą być np. inaczej określane. Niemniej jednak sama nazwa umowy o świadczenie usługi nie może być wyłącznym czynnikiem, który kwalifikuje daną usługę jako należącą do katalogu świadczeń podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych. Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, że dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym, a przede wszystkim, charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń.

Mając na uwadze powyższe należy zauważyć, że z treści art. 21 ust. 1 updop wynika, że przychody z tytułu Usług Laboratoryjnych, w tym dotyczących badania żywności, kosmetyków i produktów chemii gospodarczej, farmaceutyków, opakowań i artykułów przemysłowych, paliw ciekłych i stałych oraz chemikaliów, próbek środowiskowych nie zostały w nim literalnie wymienione jako podlegające opodatkowaniu „u źródła”. Nie sposób również uznać ich za przychody ze świadczeń o charakterze podobnym do świadczeń objętych zakresem przedmiotowym ww. przepisu. W związku z powyższym wobec tych usług nie znajdzie zastosowania art. 26 ust. 1 updop. Obowiązek pobrania przez płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych zgodnie z art. 26 ust. 1 updop, dotyczy bowiem wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 updop. W przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym nie obejmuje on swoją dyspozycją wymienionych Usług Laboratoryjnych, gdyż usługi te nie zostały wymienione jako podlegające opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych, na podstawie ww. art. 21 updop. Zatem, dokonując wypłaty wynagrodzenia na rzecz podmiotów zagranicznych za ww. Usługi Laboratoryjne Wnioskodawca nie jest/nie będzie zobowiązany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od płatności na rzecz podmiotów zagranicznych na podstawie art. 26 ust. 1 updop zarówno w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r., jak również w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r. w związku z art. 21 ust. 1 updop.

W odniesieniu do kwalifikacji Usług Certyfikacyjnych, w tym usług badania biegłości, audytów wewnętrznych i zewnętrznych zakończonych wydaniem wszelkich potrzebnych lub pożądanych w branży usług bioanalitycznych uprawnień i certyfikatów potwierdzających jakość świadczonych przez Wnioskodawcę usług oraz jego potencjał należy zauważyć, że również te usługi nie zostały literalnie wymienione w art. 21 ust. 1 updop jako podlegające opodatkowaniu „u źródła”. Jak wynika przy tym z uzupełnienia wniosku z 11 lutego 2019 r., „Usługa badania biegłości”, która została wymieniona wśród usług wchodzących w zakres Usług Certyfikacyjnych, polega na zleceniu przez Wnioskodawcę zagranicznemu podmiotowi czynności zbadania wysyłanej przez niego próbki (do oznaczania której Wnioskodawca stosuje w swoim laboratorium pewną metodę) tą samą metodą, która jest stosowana przez Wnioskodawcę, przy zachowaniu warunków: ta sama próbka i te same parametry. Efektem i celem nabywanej usługi „Badania biegłości” jest weryfikacja, czy w metodach badania próbek stosowanych przez Wnioskodawcę nie ma przekłamań. Wnioskodawca dokonuje w tym celu porównania wyników obu badań (wykonanych przez Wnioskodawcę oraz niezależnie przez Zagraniczne Laboratorium). Wnioskodawca jest obowiązany do wykonywania takich badań kontrolnych z pewną częstotliwością - jest to warunek konieczny dla utrzymania akredytacji prowadzonego przez Wnioskodawcę laboratorium. W świetle powyższych wyjaśnień, usługi badania biegłości nie sposób uznać za usługę czy też świadczenie ujęte w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop. Nie są to również, jak i pozostałe usługi certyfikacyjne usługi o charakterze podobnym do usług objętych zakresem przedmiotowym art. 21 ust. 1 updop. Zatem również w odniesieniu do płatności dokonywanych przez Wnioskodawcę z tytułu Usług Certyfikacyjnych Wnioskodawca nie jest/nie będzie zobowiązany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego na rzecz podmiotów zagranicznych na podstawie art. 26 ust. 1 updop zarówno w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r jak również w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r. w związku z art. 21 ust. 1 updop.

Przechodząc do wskazanych we wniosku Usług Inspekcyjnych nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że wszystkie wymienione we wniosku Usługi Inspekcyjne nie są usługami wymienionymi w art. 21 ust. 1 updop. Z przedstawionego opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że w zakres Usług Inspekcyjnych wchodzą: inspekcje, określanie ilości towaru - nadzór nad ważeniem, obmiary towaru w magazynach płaskich, inspekcje przedwysyłkowe, ekspertyzy w zakresie szkód towarów, określanie ilości składowanych towarów, nadzory nad załadunkami i wyładunkami, ekspertyzy i szkolenia, nadzory nad przeładunkiem i składowaniem towaru, pobieranie próbek, inspekcje magazynów pod względem warunków składowania towarów, dokumentacja fotograficzna, inspekcje techniczne oraz nadzór nad terminowością wysyłek (inspekcje jakości i nadzorowania terminowości produkcji i dostaw urządzeń inwestycyjnych), raporty z ww. inspekcji, konsumenckie testy produktów, badania sprzętu elektrycznego i elektronicznego na zgodność z dyrektywą RoHS.

W uzupełnieniu wniosku z 11 lutego 2019 r. Wnioskodawca doprecyzował, że nabywana od zagranicznych podmiotów kompleksowa usługa „Konsumenckie testy produktów” polega na zleceniu przez Wnioskodawcę zagranicznemu podmiotowi (dalej: „Zagraniczne Laboratorium”) realizacji zespołu następujących czynności:

przekazanie przez Zagraniczne Laboratorium otrzymanej od klienta Wnioskodawcy nieoznakowanej próbki produktu osobom testującym z zewnątrz (np. konsumentom, dalej: „Testerzy”),
przekazanie przez Zagraniczne Laboratorium wraz z testowanym produktem ankiety, na którą Testerzy nanoszą oceny testowanego produktu w określonej skali,
sporządzenie przez Zagraniczne Laboratorium raportu kończącego powyższe badanie określającego, w jakim zakresie testowany produkt spełnia oczekiwania Testerów (konsumentów).

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że od płatności dokonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz zagranicznych podmiotów z tytułu „Konsumenckich testów produktów” Wnioskodawca jest/będzie zobowiązany do poboru podatku „u źródła” na podstawie art. 26 ust. 1 updop zarówno w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2018 r jak również w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r. Dokonana przez Wnioskodawcę charakterystyka tych usług jednoznacznie wskazuje, że usługi te stanowią wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop świadczenia z tytułu badania rynku, bowiem badanie rynku to zespół czynności polegających na gromadzeniu informacji o zjawiskach i procesach na rynku, ich przyczynach, stanie aktualnym i tendencjach rozwojowych. Celem badań rynku jest zdobycie informacji o kształtowaniu się mechanizmów rynkowych m.in. takich, jak popyt, podaż, ceny, zachowania i preferencje konsumentów, działania konkurencji, funkcjonowanie systemu dystrybucji, sprzedaży itp. Zatem przedstawiony przez Wnioskodawcę opis usług „Konsumenckich testów produktów” wskazuje na konieczność zaliczenia ich do świadczeń wskazanych w art. 21 ust. 1 updop. Tym samym Wnioskodawca będzie zobowiązany do poboru podatku „u źródła” od płatności dokonywanych na rzecz zagranicznych podmiotów z tytułu świadczenia „Usług konsumenckich produktów” zgodnie z art. 26 ust. 1 updop w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2018 r. oraz w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2019 r.

W odniesieniu do pozostałych usług wymienionych w Usługach Inspekcyjnych – inspekcje, określanie ilości towaru - nadzór nad ważeniem, obmiary towaru w magazynach płaskich, inspekcje przedwysyłkowe, ekspertyzy w zakresie szkód towarów, określanie ilości składowanych towarów, nadzory nad załadunkami i wyładunkami, ekspertyzy i szkolenia, nadzory nad przeładunkiem i składowaniem towaru, pobieranie próbek, inspekcje magazynów pod względem warunków składowania towarów, dokumentacja fotograficzna, inspekcje techniczne oraz nadzór nad terminowością wysyłek (inspekcje jakości i nadzorowania terminowości produkcji i dostaw urządzeń inwestycyjnych), raporty z ww. inspekcji, badania sprzętu elektrycznego i elektronicznego na zgodność z dyrektywą RoHS należy zgodzić się z Wnioskodawcą iż nie stanowią one usług, o których mowa w art. 21 ust. 1 updop. Zatem, dokonując wypłaty wynagrodzenia na rzecz podmiotów zagranicznych za te usługi Wnioskodawca nie jest/nie będzie zobowiązany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od płatności na rzecz podmiotów zagranicznych na podstawie art. 26 ust. 1 updop zarówno w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r jak również w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r. w związku z art. 21 ust. 1 updop.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie określenia, czy na Wnioskodawcy ciąży obowiązek pobrania tzw. podatku u źródła w związku z nabyciem:

Konsumenckich testów produktów, zaliczonych do Usług Inspekcyjnych – jest nieprawidłowe,
pozostałych wskazanych we wniosku usług – jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin