Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.38.2019.1.MT
z 20 marca 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2019 r. (data wpływu 21 stycznia 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania procedury VAT-marża do sprzedaży używanych samochodów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 21 stycznia 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania procedury VAT-marża do sprzedaży używanych samochodów.


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:


Wnioskodawca jest zarejestrowanym płatnikiem VAT i zamierza kupić na aukcji w USA używane samochody, celem dalszej odsprzedaży w Polsce. Samochody będą importowane na teren Niemiec i tam z pomocą przedstawiciela fiskalnego będą odprawione tj. będzie zapłacone cło. Podatek VAT w Niemczech nie będzie uiszczany, samochody będą przemieszczane na teren Polski jako WNT, a dokładnie jako wewnątrzwspólnotowe przemieszczenie towaru. Ww. transakcja będzie wykazana w deklaracji podsumowującej VAT-UE. Samochód po przetransportowaniu do Polski będzie, po uprzednim przygotowaniu (czyszczenie, uruchomienie, itp.) i zapłaceniu akcyzy, wystawiony do sprzedaży.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:


Czy prawidłowym będzie sprzedaż ww. samochodów w systemie VAT - marża?


Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż ww. samochodów w systemie VAT - marża jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o VAT w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odsprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia pomniejszoną o kwotę podatku.


Zgodnie z art. 120 ust. 10 ustawy o VAT przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

  • osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
  • podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
  • podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5; podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
  • podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego Wnioskodawca nabywa towary używane (samochody) od podmiotów spoza terytorium Unii Europejskiej (USA). Nie są to zatem podatnicy w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT, ani też podatnicy podatku od wartości dodanej. Import wspomnianych towarów używanych zostaje dokonany na terytorium innego państwa członkowskiego (Niemcy), a z tego państwa podatnik dokonuje wewnątrzwspólnotowego przemieszczenia towarów. Jak wspomniano już wyżej transakcja wewnątrzwspólnotowa tego typu jest szczególna. Została ona wprowadzona do uregulowań prawno-podatkowych Wspólnoty z uwagi na wyeliminowanie zakłóceń konkurencji. Realizowane jest to w ten sposób, że dzięki opodatkowaniu wewnątrzwspólnotowego przemieszczenia towarów jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w państwie członkowskim, do którego towar jest przemieszczany przestaje być opłacalny zakup towarów w państwach członkowskich o niższych stawkach podatku VAT w celu ich przetransportowania do państw członkowskich o wyższych stawkach VAT.

Transakcja taka w omawianym przypadku powinna być zatem rozpoznana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów z przyczyn przedstawionych powyżej. Aczkolwiek rozpatrując możliwość zastosowania przez Wnioskodawcę systemu VAT - marża przy sprzedaży przedmiotowych towarów używanych (samochodów) pamiętać należy, że zostały one pierwotnie nabyte w państwie trzecim (dokument sprzedaży wystawiony przez dostawcę z USA). W tym przypadku strona nie będzie dostawcą tego towaru (samochodu) - inaczej niż w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - dostawcą będzie podmiot spoza Wspólnoty. Dlatego też, mając na uwadze powyższe przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawca ma ma prawo sprzedawać towary używane (samochody), które nabył uprzednio w kraju trzecim (USA), w systemie VAT - marża.

Podsumowując ww. wywód transakcja spełnia warunki sprzedaży tego towaru w systemie VAT - marża (towar używany nabyty od osoby niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej). Sam sposób nabycia oraz transportu towaru nie będzie miał tu znaczenia, w tym samo WNT ponieważ nie zmienia ono faktu nabycia towaru od ww. dostawcy tylko jest ono środkiem zapobiegającym opłacalność zakupu towarów w państwach członkowskich o niższych stawkach podatku VAT w celu ich przetransportowania do państw członkowskich o wyższych stawkach VAT. Identyczne stanowisko wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej (nr IP-PP2-443-1025/08-4/PW) z dnia 25 września 2008 r. w prawie identycznej sprawie (zamiast USA dotyczyła Szwajcarii).


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z póź. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT” opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów na terytorium kraju;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).


Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.


Przez terytorium kraju – art. 2 pkt 1 ustawy o VAT – rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.


Na mocy art. 2 pkt 2 ustawy o VAT – przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się państwo członkowskie Unii Europejskiej.


Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 5 ustawy o VAT – przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzącego w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.


Natomiast, zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Stosownie do dyspozycji art. 120 ust. 4 ustawy o VAT, w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Przez kwotę sprzedaży - w myśl art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT – rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7 ustawy o VAT.


Natomiast przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika (art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT).


Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury ustawodawca w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT określił jakie towary są towarami używanymi. Zgodnie z tym przepisem przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).


Zatem towarami używanymi są te dobra ruchome, które wcześniej zostały choć raz użyte, lecz nadają się do wielokrotnego wykorzystania (nie ulegają zużyciu po jednokrotnym użytku).


Przepisy ustawy o VAT przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania do dostawy m.in. towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to wyjątek od ogólnej reguły opodatkowania obrotu, czyli kwoty stanowiącej zapłatę z tytułu sprzedaży, pomniejszonej o kwotę należnego podatku. Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od określonej kategorii podmiotów. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą uprawnieni są podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy o VAT.


I tak, stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy o VAT, przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

  1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
  2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
  3. podatników, jeśli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
  4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
  5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

W powyższej materii wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z 3 marca 2011 r. w sprawie C-203/10, w którym stwierdził, że „w każdym razie procedura marży nie ma zastosowania do dostaw dotyczących takich towarów, jakie są przedmiotem niniejszej sprawy, które zostały osobiście zaimportowane do Unii przez podatnika-pośrednika na podstawie zasad ogólnych VAT”. Jak zauważył TSUE, system opodatkowania marży uzyskanej przez podatnika-pośrednika przy dostawie towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków stanowi szczególny system opodatkowania VAT, stanowiący odstępstwo od systemu ogólnego wynikającego z Dyrektywy 2006/112 Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1, z późn. zm.), który – podobnie jak inne systemy szczególne przewidziane przez tę Dyrektywę – powinien być stosowany wyłącznie w zakresie niezbędnym do realizacji jego celu, którym było uniknięcie podwójnego opodatkowania i zakłóceń konkurencji między podatnikami w dziedzinie towarów używanych. Opodatkowanie na podstawie całej ceny sprzedaży, dokonywanej przez podatnika-pośrednika dostawy towaru używanego, gdy cena, za jaką ten ostatni nabył towar, zawiera kwotę podatku naliczonego zapłaconego przez osobę wchodzącą w zakres jednej z kategorii określonej w art. 314 lit. a–d Dyrektywy, której ani ta osoba, ani podatnik-pośrednik nie mogli odliczyć, prowadziłoby do takiego podwójnego opodatkowania. Jednakże jeżeli na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnik-pośrednik odsprzedaje towary, które osobiście zaimportował, podlegając zasadom ogólnym VAT w państwie członkowskim, w którym dokonuje tych transakcji, będąc uprawniony na mocy art. 168 lit. d) Dyrektywy 2006/112 do odliczenia podatku należnego lub zapłaconego z tytułu importu towarów, nie istnieje żadne ryzyko podwójnego opodatkowania, które mogłoby uzasadnić stosowanie stanowiącej odstępstwo procedury marży.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT i zamierza kupić na aukcji w USA używane samochody, celem dalszej odsprzedaży w Polsce. Samochody będą importowane na teren Niemiec i tam z pomocą przedstawiciela fiskalnego będą odprawione, tj. będzie zapłacone cło. Podatek VAT w Niemczech nie będzie uiszczany, samochody będą przemieszczane na teren Polski jako WNT, a dokładnie jako wewnątrzwspólnotowe przemieszczenie towaru. Ww. transakcja będzie wykazana w deklaracji podsumowującej VAT-UE. Samochód po przetransportowaniu do Polski będzie, po uprzednim przygotowaniu (czyszczenie, uruchomienie, itp.) i zapłaceniu akcyzy, wystawiony do sprzedaży.


Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania procedury VAT-marża do sprzedaży ww. samochodów.


W kwestii możliwości zastosowania procedury VAT-marża do nabytych przez Wnioskodawcę używanych samochodów, należy podkreślić, że katalog w art. 120 ust. 10 ustawy o VAT jest katalogiem zamkniętym. A zatem, jest to wyliczenie wszystkich możliwych sposobów nabycia towarów używanych, które upoważniają do zastosowania opodatkowania na zasadzie marży dalszej sprzedaży nabytych towarów używanych. Tym samym, gdy Wnioskodawca nabędzie towary używane od podmiotów innych niż wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy o VAT, nie będzie uprawniony do zastosowania opodatkowania marży.


Ponadto należy zauważyć, że ustawodawca nie wymienił nabycia wewnątrzwspólnotowego jako sposobu nabycia towarów używanych, uprawniającego do zastosowania procedury VAT-marża przy ich sprzedaży.


Wobec powyższego skoro – jak wskazano powyżej – przemieszczenie z kraju członkowskiego Unii Europejskiej innego niż Polska (Niemcy) na terytorium kraju, towarów uprzednio zaimportowanych przez Wnioskodawcę z kraju trzeciego (USA) i dopuszczonych do obrotu na obszarze Unii Europejskiej (Niemcy), będzie stanowiło wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o VAT, to czynność ta podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z przepisami ustawy o VAT, regulującymi dokonanie takich transakcji. W konsekwencji, nie zostaną spełnione warunki umożliwiające zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania marżą sprzedaży używanych samochodów zaimportowanych uprzednio przez Wnioskodawcę na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej inne niż terytorium Polski.


Reasumując, do sprzedaży samochodów używanych na terytorium Polski sprowadzonych z USA, Wnioskodawca nie będzie mógł zastosować procedury szczególnej VAT-marża, o której mowa w art. 120 ust. 4 ustawy o VAT.


W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.


Odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 września 2008 r. o numerze IP-PP2-443-1025/08-4/PW, należy zauważyć, że interpretacja ta została zmieniona w trybie przepisu art. 14e § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przez Ministra Finansów interpretacją indywidualną z 19 listopada 2014 r. znak PT8/033/7/93/12/WCX/14/RD-105919, w której wskazano, że Wnioskodawca nie jest uprawniony do zastosowania przy odsprzedaży przedmiotowych samochodów szczególnej procedury opodatkowania marży, o której mowa w art. 120 ust. 4 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, w konsekwencji czego uznano stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.


Tut. Organ informuje, że inne kwestie przedstawione w opisie sprawy i stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.


Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.


Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj