Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-2.4011.47.2019.3.DJ
z 8 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2019 r. (data wpływu 5 lutego 2019 r.), uzupełnionym pismami z dni: 4 marca 2019 r. (data wpływu 6 marca 2019 r.) oraz 11 marca 2019 r. (data wpływu 12 marca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podatkowego z tytułu otrzymania zapomogi humanitarnej z Australii – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podatkowego z tytułu otrzymania zapomogi humanitarnej z Australii.

W związku z tym, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 27 lutego 2019 r., nr 0112-KDIL3-2.4011.47.2019.2.DJ na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a uzupełnieniem wniosku nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 27 lutego 2019 r., skutecznie doręczono w dniu 4 marca 2019 r., natomiast w dniach: 6 marca 2019 r. (data nadania 5 marca 2019 r.) oraz 12 marca 2019 r. (data nadania 11 marca 2019 r.), do tut. organu wpłynęły pisma stanowiące odpowiedź na ww. wezwanie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dotyczy: umowy międzynarodowej zawartej między Polską a Australią o unikaniu wzajemnego opodatkowania emerytur przychodzących z Australii.

Wnioskodawca, w tutejszym Urzędzie Skarbowym płaci podatek od zapomogi humanitarnej przyznanej Zainteresowanemu ze specjalnego funduszu australijskiego na osobiste polecenie Premiera Australii z adnotacją, że zapomoga ta zwolniona jest z podatku.

Urząd Skarbowy interpretuje to w ten sposób, że jest to emerytura Wnioskodawcy, bo ma już 72 lata, czyli jest w wieku emerytalnym. Wnioskodawca, niniejszym prosi o wydanie interpretacji indywidualnej na ten temat. W załączeniu oprócz wniosku o wydanie ww. interpretacji przesyła załączniki. Dokładnie też opisuje swoją sytuację, żeby łatwiej było zrozumieć stan faktyczny i rzetelnie sprecyzować wydaną interpretację indywidualną.

W roku 1995 Wnioskodawca otrzymał wizę na stały pobyt w Australii i wyjechał z Polski. W roku 1997 otrzymał obywatelstwo australijskie. W Australii otrzymywał zasiłek socjalny z Centrelink, a także pracował kilka miesięcy w zakładzie plastyków i sezonowo przy zbiorze różnych owoców. W sumie pracował w Australii półtora roku.

W roku 1999 Zainteresowany przyjechał do Polski, a w 2000 roku wziął ślub ze swoją obecną żoną.

Wnioskodawca w 2008 roku napisał list do premiera Australii z prośbą o pomoc, bo w Polsce Wnioskodawca nie ma pracy, nie ma prawa do emerytury, do renty, ani do zasiłku, nie ma ulgi transportowej, nie ma dodatku mieszkaniowego, za lekarstwa małżonkowie muszą płacić 100%.

W 2008 roku Premier Australii odpowiedział na list Wnioskodawcy poleceniem, żeby otrzymał zapomogę humanitarną ze specjalnych środków wypracowanych przez podatników australijskich. Jako obywatel australijski Wnioskodawca mieszkał w Australii zaledwie 2 lata, a tylko 1,5 roku tam pracował. Pan Premier Australii przyznał Wnioskodawcy zapomogę humanitarną ze specjalnego funduszu dla osób pokrzywdzonych przez los. Tą decyzję podpisali dla Wnioskodawcy:

1. Minister Spraw Rodzinnych, Gospodarki Mieszkaniowej, Świadczeń Publicznych i Kwestii Tubylczych,
2. Minister ds. Usług dla Ludności, kierownik ds. Rządowych w Senacie.
   
   

Ta zapomoga humanitarna przyznana została w ramach Strategii Bezpieczeństwa Ekonomicznego (ang. Economic Security Strategy Payment), wynikająca z ogłoszenia Rządu z dnia 14 października 2008 roku.

A więc zapomoga humanitarna nie została przyznana Wnioskodawcy z jego funduszu emerytalnego wypracowanego przez Wnioskodawcę w Australii, bo takiego funduszu w Australii nie miał i emerytura australijska mu nie przysługuje. Zapomoga humanitarna została przyznana Wnioskodawcy z funduszu awaryjnego dla osób poszkodowanych losowo, podobnie jak w Polsce przyznaje się świadczenia pieniężne dla rodzin osób które zginęły w katastrofie smoleńskiej.

W pismach, stanowiących uzupełnienie wniosku Zainteresowany doprecyzował, że przedmiotem wniosku jest uzyskanie interpretacji w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podatkowego z tytułu otrzymania zapomogi humanitarnej z Australii.

W Australii każdy stan ma swojego premiera, swój rząd stanowy i są lokalne biura zajmujące się całościowo sprawami socjalnymi ludności (Centrelink). Natomiast zapomoga humanitarna przyznana została Wnioskodawcy na polecenie Federalnego Premiera Australii w ramach Strategii Bezpieczeństwa Ekonomicznego z funduszu specjalnego. Takie zapomogi przyznawane są dla ludzi bardzo biednych. Z reguły z tego funduszu wypłacane są zapomogi humanitarne dla biednych rodzin tubylczych Aborygenów mieszkające w australijskim buszu. Dlatego na decyzji o przyznaniu Wnioskodawcy zapomogi jest adnotacja, że zapomoga ta zwolniona jest z podatku.

Przyznana Wnioskodawcy australijska zapomoga humanitarna wypłacana w ramach Strategii Bezpieczeństwa Ekonomicznego jest świadczeniem przyznanym na podstawie obowiązujących w Australii przepisach o świadczeniach rodzinnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może liczyć na pozytywną interpretację i skorzystać ze zwolnienia podatkowego z tytułu otrzymania zapomogi humanitarnej z Australii od 2013 roku jeśli to możliwe, a jeżeli nie to chociaż ogólnie bez podawania czasokresu?

Zdaniem Wnioskodawcy, żeby otrzymać emeryturę australijską, to w Australii trzeba było pracować co najmniej przez okres 10 lat jako obywatel australijski lub rezydent australijski i muszą być odprowadzane składki emerytalno-rentowe zarówno przez pracownika jak też przez pracodawcę na osobisty fundusz emerytalny. Wnioskodawca wyjechał do Australii w 1995 roku i przebywał tam jako rezydent do 1997 roku. W roku 1997 uzyskał obywatelstwo australijskie, a w 1999 roku powrócił do Polski, w 2000 roku ożenił się i mieszka w Polsce do chwili obecnej. W sumie, w Australii Wnioskodawca przebywał 4 lata, a pracował tam półtora roku. Emeryturę australijską można było uzyskać dopiero po ukończeniu 65 lat życia, obecnie jest to 65,5 lat, a docelowo 67 lat. Wnioskodawca w chwili otrzymania zapomogi australijskiej miał 61 lat. Ponadto, jeżeli ktoś otrzymał emeryturę lub rentę australijską, to musiał cały czas przebywać na terenie Australii. A jeżeli Polak chciałby, żeby Australijczycy przysyłali mu emeryturę lub rentę z Australii do Polski, to musiałby wcześniej przebywać jako obywatel australijski w Australii co najmniej przez 25 lat, a obecnie przez 35 lat. Tak więc Wnioskodawca nie spełnia tych wymogów przyznania emerytury, ani renty australijskiej i przysyłania Zainteresowanemu jej do Polski. Ponadto w Australii przy przejściu na emeryturę emeryt otrzymuje z funduszu emerytalnego zwrot części swoich składek emerytalnych, z reguły jest to 200 tysięcy dolarów, czyli około 600 tysięcy złotych. Resztę pieniędzy z funduszu emerytalnego emeryt otrzymuje jako emeryturę. Wnioskodawca w Australii nie otrzymał takiej odprawy, bo emerytura australijska Zainteresowanemu się nie należy.

Wnioskodawca w Polsce pracował w zakładach przemysłowych od 1966 r. do1983 r., w następnych latach prywatnie, cały czas płacąc podatek. Zainteresowanemu potrącane też były składki zdrowotne i emerytalno-rentowe. Przez 10 lat pracy pracował w akordzie w warunkach szkodliwych, często zostawał po godzinach. Zarabiał wtedy 6 500 zł netto, podczas gdy przeciętna płaca urzędnika wynosiła wtedy 1 600 złotych netto. Tak więc zarabiał wtedy 4 x więcej od przeciętnego urzędnika. Analogicznie podatek odprowadzany od wynagrodzenia Wnioskodawcy też był 4 x wyższy, również składki zdrowotne i emerytalno-rentowe też były 4 x wyższe. Można więc przyjąć, że w czasie tych 10 lat pracy podatek i składki Wnioskodawcy wynosiły tyle, co podatek i składki przeciętnego urzędnika odprowadzane przez 40 lat pracy. Dodając do tego okresy pracy przepracowane w innych zakładach pracy, jako przeszło 10 lat, to odprowadzany podatek i składki od wynagrodzenia Wnioskodawcy byłyby na poziomie przeciętnego urzędnika, który przepracował co najmniej 50 lat. Gdyby składki emerytalno-rentowe były na osobistym koncie emerytalnym Wnioskodawcy i były odpowiednio oprocentowane na lokacie długoterminowej, to teraz po rewaloryzacji, poczynając od 1966 roku do 2019 roku Wnioskodawca powinien mieć na swoim osobistym koncie emerytalnym ponad 2 miliony złotych. Niestety, składki emerytalno-rentowe nie trafiały na osobiste konto funduszu emerytalnego Zainteresowanego, tylko były zabierane przez Ministerstwo Finansów. I obecnie to właśnie Ministerstwo Finansów jest w posiadaniu pieniędzy Wnioskodawcy.

W Australii jest taki dobry zwyczaj, że Australijczycy przy przechodzeniu na emeryturę otrzymują 200 tysięcy dolarów odprawy. Jest teraz umowa między rządem polskim, a rządem australijskim, jest wspólne prawo dla osób pobierających wpływy z Australii. Byłoby bardzo ładnie, gdyby teraz polskie Ministerstwo Finansów oddało Wnioskodawcy chociaż część składek emerytalno-rentowych i wypłaciło emerytalną odprawę. Te pieniądze teraz są Wnioskodawcy bardzo potrzebne.

Wnioskodawca słyszał, że polski rząd zawarł umowę z rządem australijskim o unikaniu podwójnego opodatkowania. Podobno umowa ta dotyczy pobierania podatku przez polskie urzędy skarbowe od emerytur Polaków, którzy obecnie mieszkają w Polsce, a wcześniej mieszkali w Australii i tam przez długi czas pracowali i odprowadzali składki emerytalno-rentowe na swoje osobiste konto funduszu emerytalnego. I teraz otrzymują oni swoje emerytury właśnie z tego osobistego funduszu emerytalnego. Przypadek losowy Wnioskodawcy jest chyba jedynym takim przypadkiem w Polsce.

Australijska zapomoga humanitarna została przyznana Wnioskodawcy na polecenie Federalnego Premiera Australii i została podpisana przez: Ministra Spraw Rodzinnych, Gospodarki Mieszkaniowej, a także Ministra ds. Usług dla Ludności, z adnotacją, że zapomoga ta zwolniona jest z podatku. W Australii oprócz tej zapomogi Wnioskodawca otrzymywałby dodatkowo: 100 dolarów dodatku mieszkaniowego tygodniowo, bezpłatną opiekę medyczną w każdym państwowym Ośrodku Zdrowia, a także bezpłatną opiekę medyczną w każdym prywatnym gabinecie lekarskim, za wszystkie lekarstwa płaciłby jedynie jednego dolara za jedną sztukę. Za bilet za jednego dolara Wnioskodawca mógłby jeździć cały dzień wszystkimi środkami lokomocji (…): promem, autobusami, metrem. A gdyby tą zapomogę Wnioskodawca rozliczał w biurze podatkowym to jeszcze otrzymałby zwrot pieniędzy jako dodatek do kosztów utrzymania.

Dlatego Wnioskodawca uważa, że również w Polsce powinien być zwolniony z płacenia podatku od ww. zapomogi humanitarnej począwszy od 2013 roku włącznie ze względu na trudną sytuację rodzinną w Polsce. Tym bardziej, że w Polsce nigdy nie pobierał żadnej zapomogi, renty, ani emerytury, ani też nie dostał żadnej odprawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Zgodnie z art. 4a powołanej wyżej ustawy, przepis art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z uwagi na to, że Wnioskodawca ma miejsce zamieszkania w Polsce, a otrzymywana przez niego zapomoga humanitarna jest wypłacana z Australii, zastosowanie w niniejszej sprawie znajduje Umowa między Rzecząpospolitą Polską a Australią w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu sporządzona w Canberze dnia 7 maja 1991 r. (Dz. U. z 1992 r. Nr 41, poz. 177).

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 ww. umowy emerytury (w tym emerytury rządowe) i renty, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w jednym z Umawiających się Państw (w Polsce), podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie (w Polsce).

Określenie „renta” oznacza określoną kwotę płatną okresowo i w określonym czasie podczas życia lub w pewnym określonym albo dającym się wymierzyć czasie jako spełnienie zobowiązania dokonywania płatności w zamian za uprzednio w pełni wykonane świadczenie pieniężne lub w równoważniku danej kwoty pieniężnej (art. 18 ust. 2 umowy).

W myśl natomiast art. 18 ust. 3 tej umowy alimenty lub inne podobne płatności z tytułu utrzymania, powstające w jednym z Umawiających się Państw (Australii) i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie (Polsce), podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie (Australii).

Jak wskazał Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego, w Australii każdy stan ma swojego premiera, swój rząd stanowy i są lokalne biura zajmujące się całościowo sprawami socjalnymi ludności (Centrelink), jednakże zapomoga humanitarna przyznana została Wnioskodawcy na polecenie Federalnego Premiera Australii w ramach Strategii Bezpieczeństwa Ekonomicznego z funduszu specjalnego (takie zapomogi przyznawane są dla ludzi bardzo biednych) i jest świadczeniem przyznanym na podstawie obowiązujących w Australii przepisach o świadczeniach rodzinnych. Wnioskodawca w Australii przebywał 4 lata, a pracował tam półtora roku. Zainteresowany nie spełniał więc wymogów przyznania emerytury, ani renty australijskiej – zapomoga humanitarna nie została przyznana Wnioskodawcy z jego funduszu emerytalnego wypracowanego przez Wnioskodawcę w Australii, bo takiego funduszu w Australii nie miał.

Zatem do ww. świadczenia nie można stosować postanowień art. 18 powołanej wyżej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (dotyczącego „Emerytur i rent”), gdyż świadczenie to – jak można wywieść z treści wniosku – nie jest wypłacane z australijskiego systemu ubezpieczeń społecznych, nie jest związane z wcześniej wykonywaną przez Wnioskodawcę pracą jak również przez inną osobę, której praca uprawniałaby go do pobierania stosownej renty i świadczenie to nie jest wypłacane w zamian za uprzednio wykonane świadczenie pieniężne. Otrzymywane świadczenie nie jest również – jak sama jego nazwa wskazuje – świadczeniem alimentacyjnym lub inną podobną płatnością określoną w art. 18 ust. 3 umowy. Jak bowiem z wniosku wynika Wnioskodawca otrzymuje świadczenie (zapomogę humanitarną), a ta w żadnym wypadku nie może być uznana za alimenty czy też podobne płatności z tytułu utrzymania.

Wobec powyższego, w niniejszej sprawie znajdują zastosowanie postanowienia art. 22 ust. 1 umowy polsko-australijskiej, który reguluje opodatkowanie wszystkich innych dochodów nie wymienionych w postanowieniach pozostałych artykułów, nie dających się zakwalifikować do szczegółowo określonych źródeł.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ww. umowy, części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym z Umawiających się Państw (w Polsce), które nie zostały wymienione w wyżej wymienionych artykułach niniejszej umowy, będą podlegały opodatkowaniu tylko w tym Państwie (w Polsce), lecz jeżeli dochody są uzyskiwane ze źródeł w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być również opodatkowane w tym drugim Państwie (Australii).

Użyty w art. 22 ust. 1 ww. umowy zwrot „mogą być opodatkowane” oznacza, że państwo źródła ma prawo opodatkować dany dochód.

Zatem w świetle ww. przepisów, dochód osoby mającej miejsce zamieszkania w Polsce z tytułu zapomogi humanitarnej otrzymywanej z Australii, podlega opodatkowaniu w Polsce, jak i może podlegać również opodatkowaniu w Australii. Jednocześnie, w Polsce – w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu – należy zastosować określoną w art. 24 ust. 1 umowy metodę zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu (tzw. metodę odliczenia proporcjonalnego).

Jak stanowi przepis art. 24 ust. 1 umowy, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z niniejszą umową może być opodatkowany w Australii, to Polska potrąci z polskiego podatku płaconego z tytułu tego dochodu kwotę równą podatkowi australijskiemu w odniesieniu do tego dochodu. Takie potrącenie nie może jednak przewyższyć kwoty podatku polskiego, wyliczonego przed dokonaniem potrącenia podlegającego opłacie z tytułu tego dochodu.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

• w brzmieniu obowiązującym w latach 2013 - 2014 – przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
• w brzmieniu obowiązującym w 2015 roku – przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
• w brzmieniu obowiązującym w latach 2016 - 2018 – przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
• w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 roku – przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
  
  

W myśl natomiast art. 21 ust. 1 pkt 8 tej ustawy wolne od podatku dochodowego są:

• w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 roku do 14 maja 2014 roku – świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów;
• w brzmieniu obowiązującym od 15 maja 2014 roku do 31 marca 2016 roku – świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów;
• w brzmieniu obowiązujący od 1 kwietnia 2016 roku – świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów oraz świadczenie wychowawcze otrzymane na podstawie przepisów o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.
  
  

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny należy zatem stwierdzić, że zgodnie z postanowieniami Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Australią w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu zapomoga humanitarna otrzymywana przez Wnioskodawcę z Australii ze względu na trudną sytuację rodzinną w Polsce, podlega opodatkowaniu w Polsce.

Jednocześnie jednak, przyjmując za Wnioskodawcą, że zapomoga humanitarna otrzymywana przez Zainteresowanego od 2013 roku jest wypłacana na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących w Australii, to w Polsce jest ona zwolniona od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, w Polsce nie występuje obowiązek wykazywania ww. świadczeń w zeznaniach podatkowych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Końcowo nadmienić należy, że – jak już wskazano w wysłanym do Wnioskodawcy wezwaniu z dnia 27 lutego 2019 r. – z uwagi na specyfikę postępowania interpretacyjnego organ upoważniony do wydania interpretacji indywidualnej orzeka tylko i wyłącznie w obrębie stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Wynika z tego, że w ramach analizowanego postępowania, organ interpretacyjny nie prowadzi postępowania dowodowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego, lecz odnosi się wyłącznie do stanu faktycznego opisanego we wniosku. W rezultacie wskazać należy, że dołączone przez Wnioskodawcę do wniosku dokumenty nie podlegały analizie i weryfikacji w toku niniejszego postępowania.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.