Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.46.2019.3.JS
z 6 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 lutego 2019 r. (data wpływu do Organu 20 lutego 2019 r.), uzupełnionego pismem z 26 marca 2019 r. (data wpływu 29 marca 2019 r.) oraz pismem z 19 kwietnia 2019 r. (data wpływu 26 kwietnia 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie opodatkowania nabycia i sprzedaży węgla w kraju trzecim – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lutego 2019 r. do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wpłynął wniosek Spółki z 7 lutego 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, przekazany przez Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście za pismem z 14 lutego 2019 r., znak 1449-SPA.070.58.2019. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 26 marca 2019 r. (data wpływu 29 marca 2019 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 15 marca 2019 r., znak: 0111-KDIB3-3.4013.46.2019.1.JS oraz pismem z 19 kwietnia 2019 r. (data wpływu 26 kwietnia 2019 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 15 kwietnia 2019 r., znak: 0111-KDIB3-3.4013.46.2019.2.JS.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny, ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu wniosku z 26 marca 2019 r. (data wpływu 29 marca 2019 r.):

Wnioskodawca jest Spółką z siedzibą w Polsce. Na podstawie zawartej umowy Wnioskodawca kupuje od spółki z siedzibą w ... węgiel, który jest transportowany drogą morską ze Stanów Zjednoczonych Ameryki do Ukrainy. Warunek zakupu: Incoterms CIF, port dostawy A., Ukraina. Dalej nabywca, tj. Wnioskodawca, sprzedaje towar spółce z siedzibą na Ukrainie, która jest ostatecznym nabywcą. Warunek sprzedaży: Incoterms CIF, odbiór z portu A., Ukraina. Odprawa celna jest organizowana i opłacana przez ostatecznego nabywcę – z siedzibą na Ukrainie. Towar nie przekracza ani granicy Polski, ani Unii Europejskiej.

Węgiel, który ma być przedmiotem nabycia i sprzedaży przez Wnioskodawcę posiada następujące kody CN:

• 2701 12 9 Węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stale wytwarzane z węgla, pozostały
• 2713 11 00 Koks naftowy, niekalcynowany.
  
  

Wnioskodawca informuje, że Spółka aktualnie nie jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT w Polsce oraz unii Europejskiej. Wniosek o rejestrację podmiotu VAT-R został złożony do Urzędu Skarbowego, jednak zgodnie z pismem otrzymanym z Urzędu skarbowego termin załatwienia sprawy został przedłużony do dnia 2 kwietnia 2019 r. Mimo to, Spółka składa deklaracje VAT-7.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie, oznaczone nr 2 we wniosku:

Czy nabycie oraz sprzedaż węgla przez Wnioskodawcę dokonywane na terytorium państw trzecich jest przedmiotem opodatkowania akcyzą?

Zdaniem Wnioskodawcy, nabycie i sprzedaż węgla na terytorium krajów trzecich nie jest przedmiotem opodatkowania akcyzą. Zgodnie z art. 8 ustawy o podatku akcyzowym:

Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. produkcja wyrobów akcyzowych;
   
2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
   
3. import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;
   
4. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
   4a. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, dokonywane do składu podatkowego w celu objęcia ich procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli wprowadzenie tych wyrobów do składu podatkowego nie nastąpiło;
   
5. wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie oraz wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
   wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.
   
   

Wnioskodawca ani nie produkuje, ani nie wprowadza wyrobów do składu podatkowego, ani nie wyprowadza ze składu podatkowego, ani nie importuje węgla, jak również nie nabywa towaru na terytorium Unii Europejskiej. W związku z powyższym, art. 8. ustawy o podatku akcyzowym nie ma zastosowania przy nabyciu i sprzedaży węgla na terytorium krajów trzecich.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1114 ze zm., zwana dalej „ustawą” lub „ustawą o podatku akcyzowym”) określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej ,,akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy (art. 1 ust. 1 ustawy).

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy wyroby węglowe to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

W poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy wskazany został węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, oznaczone kodem CN ex 2701, przy czym zgodnie z objaśnieniem do zał. nr 1, „ex” dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.

Z kolei w poz. 30 załącznika nr wskazany został koks naftowy, bitum naftowy oraz inne pozostałości olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, oznaczone kodem CN 2713.

Stosownie natomiast do art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy, do wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2, 5, 6 ,7, 8, 9, 21, 23a i 23c ustawy, przez:

• terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
  
• terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium inne niż terytorium Unii Europejskiej;
  
• eksport rozumie się wywóz wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej potwierdzony przez organ celny, o którym mowa w art. 221 ust. 2 lub art. 332 ust. 3-4 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz. Urz. UE L 343 z 29.12.2015, str. 558, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem 2015/2447”, na podstawie informacji uzyskanych od właściwego organu celnego stosownie do art. 329 tego rozporządzenia;
  
• import rozumie się przywóz:
  
  1. samochodów osobowych z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju,
  2. wyrobów akcyzowych z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju:
  • jeżeli wyroby te z chwilą ich wprowadzenia na terytorium kraju nie zostaną objęte procedurą specjalną: tranzytu zewnętrznego, składowania celnego, wolnego obszaru celnego, odprawy czasowej lub uszlachetniania czynnego, a także nie zostaną objęte czasowym składowaniem,
  • jeżeli zostało zakończone czasowe składowanie tych wyrobów lub została zamknięta procedura specjalna: tranzytu zewnętrznego, składowania celnego, wolnego obszaru celnego, odprawy czasowej lub uszlachetniania czynnego, którą wyroby te były objęte, i powstał dług celny;
• dostawę wewnątrzwspólnotową rozumie się przemieszczanie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego;
  
• nabycie wewnątrzwspólnotowe - przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju;
  
• sprzedaż rozumie się czynność faktyczną lub prawną, w której wyniku dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot;
  
• pośredniczący podmiot węglowy - podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju:
  
  1. dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, lub
  2. używający wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów nieobjętych zwolnieniem od akcyzy, lub
  3. używający wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów niepodlegających opodatkowaniu akcyzą
  • który pisemnie powiadomił właściwego naczelnika urzędu skarbowego o tej działalności;
• finalny nabywca węglowy - podmiot, który:
  
  1. nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby węglowe, lub
  2. posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby węglowe
  • niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym.
  
  
  
  
  

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. produkcja wyrobów akcyzowych;
   
2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
   
3. import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;
   
4. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
   4a. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, dokonywane do składu podatkowego w celu objęcia ich procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli wprowadzenie tych wyrobów do składu podatkowego nie nastąpiło;
   
5. wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie oraz wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
   
6. wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.
   
   

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również:

1. użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie:
   
   1. było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy lub
   2. nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy;
2. dostarczenie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, jeżeli odbyło się ono bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia od akcyzy;
   
3. sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy;
   
4. nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.
   
   

Na podstawie art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu;
   
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
   
3. import wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
   
4. użycie wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;
   
5. użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego:
   
   1. nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie uznaje się również naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31a ust. 1,
   2. uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
   3. jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony w należnej wysokości;
6. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
   
7. powstanie ubytków wyrobów węglowych.
   
   

Stosownie natomiast do art. 9a ust. 2, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

1. sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, 933 i 1132 oraz z 2018 r. poz. 398 i 650);
   
2. zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
   
3. wydanie w zamian za wierzytelności;
   
4. wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;
   
5. darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
   
6. wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;
   
7. przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;
   
8. przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;
   
9. użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.
   
   

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (…) – art. 13 ust. 1 ustawy.

Wskazać należy, że ustawa o podatku akcyzowym ma zastosowanie w stosunku do czynności, które co do zasady zostały wykonane na terytorium kraju. W rezultacie, opodatkowaniu podlegają czynności wykonywane na terenie kraju (m.in. produkcja w odniesieniu do wyrobów objętych obowiązkiem produkcji w składzie podatkowym, sprzedaż, przywóz wyrobów akcyzowych na terytorium kraju w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego bądź importu, czy wywóz wyrobów akcyzowych poza terytorium kraju w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej bądź eksportu).

Opodatkowaniu akcyzą nie podlegają natomiast czynności opodatkowane, wykonywane w stosunku do wyrobów akcyzowych znajdujących się poza terytorium kraju. Brak opodatkowania akcyzą wyrobów akcyzowych znajdujących się poza terytorium kraju odnosi się również do sytuacji, gdy podmiotem dokonującym czynności opodatkowanych (np. produkcji) jest podmiot polski. Raz jeszcze podkreślić należy, że opodatkowane akcyzą będą tylko te czynności, które mają miejsce na terytorium kraju.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, Wnioskodawca nabywa od spółki z siedzibą na terytorium kraju trzeciego wyroby akcyzowe – wyroby węglowe, wskazane w poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy o podatku akcyzowym oraz wyroby energetyczne, wskazane w poz. 30 tego załącznika. Następnie dokonuje ich sprzedaży na rzecz kontrahenta w kraju trzecim. Przedmiotowe wyroby są transportowane bezpośrednio z kraju trzeciego do innego kraju trzeciego (drogą morską), a transport nie przekracza ani granicy Polski, ani Unii Europejskiej.

Zauważyć należy, że wyroby akcyzowe nabywane i sprzedawane przez Wnioskodawcę poza terytorium Unii Europejskiej są przemieszczane bezpośrednio z terytorium państwa trzeciego na terytorium innego państwa trzeciego – z pominięciem zarówno terytorium kraju, jak i terytorium Unii Europejskiej. Czynności te nie spełniają zatem definicji ani importu, ani wewnątrzwspólnotowego nabycia w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym, nie stanowią również żadnej z pozostałych czynności opodatkowanych akcyzą wskazanych w art. 8 ust. 1 i 2 oraz – w stosunku do wyrobów węglowych – w art. 9a ust. 1 ustawy. W szczególności, w stosunku do wyrobów węglowych należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie zgodnie nie będzie mieć miejsca sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju na rzecz finalnego nabywcy węglowego.

Tym samym, nabycie oraz sprzedaż węgla dokonywane przez Wnioskodawcę na terytorium państw trzecich nie podlega opodatkowaniu akcyza na terytorium kraju. Stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za prawidłowe.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie sprawy będącej przedmiotem wniosku, w zakresie zadanego przez Wnioskodawcę pytania i stanowiska przedstawionego w odniesieniu do zadanego pytania. Inne kwestie, nieobjęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Jednocześnie Organ informuje, że w zakresie podatku od towarów i usług, w odpowiedzi na pytanie oznaczone we wniosku nr 1, zostanie wydane osobne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.