Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.165.2019.1.KOM
z 21 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 marca 2019 r. (data wpływu 27 marca 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• sposobu opodatkowania podatkiem VAT odpłatnego przekazania do używania z działalności męża do działalności żony dwóch nieruchomości zabudowanych – jest prawidłowe,
• braku dokonania korekty podatku naliczonego z tytułu odpłatnego przekazania do używania do działalności gospodarczej żony ww. nieruchomości – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 27 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania podatkiem VAT odpłatnego przekazania do używania z działalności męża do działalności żony dwóch nieruchomości zabudowanych oraz korekty podatku naliczonego z tytułu tego odpłatnego przekazania do używania do działalności gospodarczej żony.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W ciągu kilku najbliższych miesięcy Wnioskodawca zamierza przekształcić swoje przedsiębiorstwo, które prowadzi obecnie pod firmą Centrum w trybie art. 584(1) KSH w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, która zostanie wpisana do rejestru przedsiębiorców KRS z momentem przekształcenia.

Przekształcenie w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością całego dotychczasowego przedsiębiorstwa spowoduje, że spółka ta przejmie w całości aktywa i pasywa dotychczasowego Zakładu. Wejdzie ona więc we wszelkie prawa i przejmie wszelkie obowiązki wynikające z jego dotychczasowej działalności. Jednocześnie Wnioskodawca pragnie wyjaśnić, iż poza kwestiami formalnymi takimi jak nowy numer NIP nie ulegną żadnym zmianom dotychczasowe zasady współpracy z obecnymi kontrahentami Zakładu. Obecnie przedsiębiorstwo Wnioskodawcy prowadzone indywidualnie generalnie osiąga przychody z dwóch tytułów - działalność handlowa oraz wynajem kilku nieruchomości (lokali użytkowych) innym przedsiębiorstwom. Wnioskodawca jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Istotnym jest, iż przed przekształceniem Wnioskodawca zamierza zbyć - przekazać do używania do indywidualnego przedsiębiorstwa swojej żony (która założy działalność gospodarczą) posiadane przez niego niektóre nieruchomości i budowle stanowiące środki trwałe Centrum - jedną położoną w P., drugą w G.

Jednocześnie celem przyspieszenia postępowania i uniknięcia wątpliwości organu podatkowego

Wnioskodawca uszczegóławia opis stanu faktycznego.

1. przekazywana nieruchomość położona w P., nabyta w 2016 r.
   • grunty są zabudowane,
     
   • na nieruchomości zabudowanej posadowiony jest budynek usługowo-biurowy,
     
   • Wnioskodawca nabył nieruchomość od podmiotu będącego czynnym podatnikiem VAT, na podstawie aktu notarialnego, bez podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a, nabycie było do majątku wspólnego małżonków, ale na cele działalności gospodarczej Wnioskodawcy,
     
   • przy nabyciu nieruchomości nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego, gdyż nabycie zostało dokonane na podstawie aktu notarialnego i zwolnienia z VAT wg. art. 43 ust. 1 pkt 10a,
     
   • przy remontowaniu i modernizowaniu nieruchomości przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego, z którego skorzystał,
     
   • nieruchomości te są używane przez Wnioskodawcę na potrzeby własnej działalności - lokale biurowe, w przytłaczającej większości lokale są przedmiotem najmu lub dzierżawy,
     
   • nabyte nieruchomości były ulepszane, ale wartość ulepszeń nie przekroczyła 30 % wartości początkowej w rozumieniu przepisów o PIT,
     
   • od dokonywanych ulepszeń przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego, nieruchomość jest wynajmowana ponad 2 lata - Wnioskodawca wystawia faktury VAT ze stawką 23% .
2. przekazywana nieruchomość położona w G., nabyta w 2011 r.
   • grunty są zabudowane,
     
   • na nieruchomości zabudowanej posadowione są: budynek socjalny, magazyn zbożowy, ogrodzenie, wiata, waga samochodowa,
     
   • Wnioskodawca nabył nieruchomość od podmiotu będącego czynnym podatnikiem VAT, na podstawie faktury VAT, nabycie było do majątku wspólnego małżonków,
     
   • przy nabyciu nieruchomości - budynku socjalnego, wagi, magazynu zbożowego przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego, z którego skorzystał,
     
   • przy budowie nieruchomości - wiaty i boksów zbożowych przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego, z którego skorzystał,
     
   • przy remontowaniu i modernizowaniu wszystkich nieruchomości przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego, z którego skorzystał,
     
   • nieruchomości te są używane przez Wnioskodawcę na potrzeby własnej działalności,
     
   • nabyte nieruchomości były ulepszane, ale wartość ulepszeń nie przekroczyła 30% wartości początkowej w rozumieniu przepisów o PIT,
     
   • od dokonywanych ulepszeń przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego,
     
   • nieruchomość jest wykorzystywana na cele prowadzonej własnej działalności gospodarczej.
     
   
   

Między małżonkami istnieje ustrój wspólności majątkowej.

Na okoliczność przekazania nieruchomości i budowli zostanie między małżonkami podpisany odrębny dokument o przekazaniu i zostanie wystawiona faktura VAT, a podatkowo i księgowo zostaną one wycofane z ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej Centrum i wprowadzone do ewidencji środków trwałych do założonej przez żonę działalności gospodarczej, amortyzacja będzie kontynuowana w dalszym ciągu w firmie żony.

Fakt ten jest podyktowany przesłankami ekonomicznymi i cywilnoprawnymi (kwestia odpowiedzialności majątkiem wobec osób trzecich), bezpieczeństwa obrotu, dziedziczenia, sukcesji itp.

Oba przedsiębiorstwa w momencie przekazywania nieruchomości będą zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT, opodatkowanymi podatkiem liniowym.

W przedstawionym stanie faktycznym składniki majątku małżonków, pomimo że niektóre z nich zostały nabyte tylko przez jedno z małżonków w ramach prowadzonej działalności gospodarczej należą do majątku wspólnego małżonków, w związku z czym mogą być wykorzystywane przez każdego z małżonków zgodnie z zasadami określonymi w art. 34(1) Krio.

Przekazane nieruchomości i budowle będą używane w firmie żony i będą służyć czynnościom opodatkowanym np. będą wynajmowane innym podmiotom gospodarczym, w tym spółce Wnioskodawcy.

Przekazanie środków trwałych z przedsiębiorstwa Wnioskodawcy do przedsiębiorstwa żony nastąpi za wynagrodzeniem, żona przekaże Wnioskodawcy w odpowiednich terminach umownych pieniądze z konta firmowego swojego przedsiębiorstwa na rachunek bankowy firmy Wnioskodawcy .

Przekazanie za wynagrodzeniem nie ma żadnego sensu ekonomicznego, bowiem te pieniądze i tak wrócą do majątku obojga małżonków, jednak jest ono konieczne ze względu na regulacje VAT w zakresie odliczania podatku naliczonego i w kontekście szeregu interpretacji, wydanych w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej i publikowanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

• interpretacja indywidualna z 26 czerwca 2012 r. IPPP3/443-349/12-2/KB,
  

• interpretacja indywidualna z 21 czerwca 2017 r. 0114-KDIP4.4012.255.2017.1.MPE,
  

• interpretacja indywidualna z 31 sierpnia 2017 r. 0114-KDIP3.4011.255.2017.1.KS.
  
  
  

Przy całej operacji powstaje szereg wątpliwości co do opodatkowania podatkiem VAT czynności przekazania ww. nieruchomości, bądź korekty podatku naliczonego przy nabyciu lub budowie oraz modernizacji tych nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w przedstawionym stanie faktycznym i w świetle obowiązujących przepisów ustawy o podatku od towarów i usług czynność odpłatnego przekazania do używania - zbycia do firmy żony nieruchomości położonej w P., która wcześniej stanowiła środki trwałe przedsiębiorstwa Wnioskodawcy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czy też ta czynność nie podlega ustawie o podatku od towarów i usług, ewentualnie czy jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług?
2. Czy w przedstawionym stanie faktycznym i w świetle obowiązujących przepisów ustawy o podatku od towarów i usług czynność odpłatnego przekazania do używania - zbycia do firmy żony nieruchomości położonej w G., która wcześniej stanowiła środki trwałe przedsiębiorstwa Wnioskodawcy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czy też ta czynność nie podlega ustawie o podatku od towarów i usług, ewentualnie, czy jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług?
3. Czy w przedstawionym stanie faktycznym i w świetle obowiązujących przepisów ustawy o podatku od towarów i usług czynność odpłatnego przekazania do używania - zbycia do firmy żony nieruchomości położonej w P., która wcześniej stanowiła środki trwałe przedsiębiorstwa Wnioskodawcy zobowiązuje go do dokonania korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury dokumentującej wcześniejsze nabycie składników majątkowych zgodnie z art. 7 i art. 91 ustawy o VAT?
4. Czy w przedstawionym stanie faktycznym i w świetle obowiązujących przepisów ustawy o podatku od towarów i usług czynność odpłatnego przekazania do używania - zbycia do firmy żony nieruchomości położonej w G., która wcześniej stanowiła środki trwałe przedsiębiorstwa Wnioskodawcy zobowiązuje go do dokonania korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury dokumentującej wcześniejsze nabycie składników majątkowych zgodnie z art. 7 i art. 91 ustawy o VAT?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Według Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym czynność odpłatnego przekazania do używania - zbycia do firmy żony nieruchomości położonej w P., która wcześniej stanowiła środki trwałe jego przedsiębiorstwa jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
   
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata;
   
   

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Ad.2.

Według Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym czynność odpłatnego przekazania do używania - zbycia do firmy żony nieruchomości położonej w G., która wcześniej stanowiła środki trwałe jego przedsiębiorstwa jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Ad.3.

Według Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym i w świetle obowiązujących przepisów ustawy o podatku od towarów i usług czynność odpłatnego przekazania do używania - zbycia do firmy żony nieruchomości położonej w P., która wcześniej stanowiła środki trwałe jego przedsiębiorstwa nie zobowiązuje go do dokonania korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury dokumentującej wcześniejsze nabycie składników majątkowych zgodnie z art. 7 i art. 91 ustawy o VAT.

Odpłatną dostawą towarów na terytorium kraju, stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, jest również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
   
2. wszelkie inne darowizny
   

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Opodatkowaniu VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, jeśli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Przekazanie środka trwałego żonie, która będzie go wykorzystywała w ramach czynności opodatkowanych VAT nie będzie więc przekazaniem na potrzeby osobiste.

Żona zamierza wynajmować przekazaną jej nieruchomość, będzie czynnym podatnikiem VAT. Najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych, więc nie będzie miał tu zastosowania art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT. Nie nastąpi bowiem dostawa towaru na cele osobiste przedsiębiorcy (por. interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 5 stycznia 2018 r., 0112-KDIL2-2.4012.495.2017.1.JK).

Przedsiębiorca nie będzie miał także obowiązku korekty podatku naliczonego w trybie art. 91 ustawy o VAT, w odniesieniu do składników majątkowych, mających być przedmiotem planowanego najmu, ponieważ:

• przekazanie nieruchomości z działalności gospodarczej męża do przedsiębiorstwa żony celem jej wynajmu nie będzie stanowiło zmiany w sposobie jej wykorzystania, w szczególności nie będzie stanowiło czynności zwolnionej od VAT;
• nieruchomość nadal będzie przez przedsiębiorcę wykorzystywana do działalności gospodarczej, tj. do czynności opodatkowanych - wynajmu.
  
  

Nie nastąpi więc zmiana przeznaczenia nieruchomości, a tylko taka sytuacja wymaga korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ust. 1-8 ustawy o VAT (zob. interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 5 stycznia 2018 r., 0112-KDIL2-2.4012.496.2017.1.JK).

Ad.4

Według Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym i w świetle obowiązujących przepisów ustawy o podatku od towarów i usług czynność odpłatnego przekazania do używania - zbycia do firmy żony nieruchomości położonej w G., która wcześniej stanowiła środki trwałe jego przedsiębiorstwa skoro jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług, to nie zobowiązuje Wnioskodawcy do dokonania korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury dokumentującej wcześniejsze nabycie składników majątkowych zgodnie z art. 7 i art. 91 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• prawidłowe w zakresie sposobu opodatkowania podatkiem VAT odpłatnego przekazania do używania z działalności męża do działalności żony dwóch nieruchomości zabudowanych,
• nieprawidłowe w zakresie braku dokonania korekty podatku naliczonego z tytułu odpłatnego przekazania do używania do działalności gospodarczej żony ww. nieruchomości.
  
  

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Dostawa towaru mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Ustawa o podatku od towarów i usług posługuje się w odniesieniu do dostawy towarów sformułowaniem „przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel” (art. 7 ust. 1 ustawy), a towarami w świetle tej ustawy - co do zasady - są rzeczy oraz ich części (art. 2 pkt 6 ustawy). Takie zdefiniowanie konstytutywnego aspektu dostawy towarów, odwołując się do ekonomicznego władztwa nad rzeczą sprawia, że przedmiotem opodatkowania może być nie tylko sprzedaż czy zamiana rzeczy jako fizycznie wyodrębnionych dóbr materialnych, ale również inne transakcje wywierające, z ekonomicznego punktu widzenia, podobne skutki.

Co należy rozumieć przez „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” określił Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-320/88. W orzeczeniu tym stwierdził, że dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów, nie ma znaczenia to, czy dochodzi do przeniesienia własności według prawa właściwego dla danego kraju. Regulacja ta ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona ta uzyskuje de facto możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeżeli nie wiąże się to z przeniesieniem własności. W tym orzeczeniu, odnosząc się do dostawy towarów, Trybunał posłużył się terminem przeniesienia „własności w sensie ekonomicznym”, podkreślając tym samym uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Oznacza to więc, że na gruncie przedmiotowego przepisu kluczowym elementem jest przeniesienie, w istocie rzeczy, praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości dysponowania nią.

Innymi słowy pojęcie „przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel” dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”. Idąc dalej należy wskazać, że czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, bowiem „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do prawa własności rzeczy.

Należy więc uznać, że dostawa towarów powinna podlegać ocenie przede wszystkim z punktu widzenia swoich aspektów ekonomicznych, mniejsze zaś znaczenie mają jej skutki o charakterze cywilnoprawnym, występujące na gruncie prawa cywilnego.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte - w przypadku dostawy towarów w art. 7 ust. 2 ustawy.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
   
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie (w tym także darowizna) tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

• po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
  

• po drugie - czynność wykonywana jest przez podmiot, który jest podatnikiem VAT.
  
  
  

Z kolei ustrój majątkowy małżeński - definiowany jako sytuacja prawna małżonka wobec majątku drugiego małżonka - regulują przepisy ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W myśl art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Zgodnie z brzmieniem art. 36 § 1 oraz § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Natomiast, w myśl art. 36 § 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, przedmiotami majątkowymi służącymi małżonkowi do wykonywania zawodu lub prowadzenia działalności zarobkowej małżonek ten zarządza samodzielnie. W razie przemijającej przeszkody drugi małżonek może dokonywać niezbędnych bieżących czynności.

Nie każda jednak czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast, z art. 15 ust. 2 ustawy wynika, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność handlową oraz działalność gospodarczą w zakresie wynajmu kilku nieruchomości (lokali użytkowych) innym przedsiębiorstwom. Wnioskodawca jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Przed przekształceniem swojego przedsiębiorstwa w spółkę z. o.o. w trybie art. 584 § 1 Kodeksu spółek handlowych Wnioskodawca zamierza zbyć/przekazać do używania do indywidualnego przedsiębiorstwa swojej żony (która założy działalność gospodarczą) posiadane przez niego niektóre nieruchomości z budowlami stanowiące środki trwałe w jego przedsiębiorstwie - jedną położoną w P., drugą w G. Między małżonkami istnieje ustrój wspólności majątkowej. Przekazane nieruchomości (środki trwałe) będą wykorzystane w działalności gospodarczej żony i będą służyły czynnościom opodatkowanym VAT, np. będą przez żonę wynajmowane innym podmiotom gospodarczym. Przekazanie środków trwałych będzie miało charakter odpłatny i nastąpi na podstawie faktury VAT.

W pierwszej kolejności należy rozstrzygnąć, czy przekazanie środków trwałych (dwóch nieruchomości zabudowanych) z firmy męża do firmy żony, między którymi istnieje ustawowa wspólność majątkowa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak wynika z okoliczności sprawy Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu i wynajmu kilku nieruchomości (lokali użytkowych) wykorzystując składniki majątku wspólnego.

Zatem, Wnioskodawca w oparciu o składniki majątku wspólnego posiada odrębne przedsiębiorstwo (odrębną własność ekonomiczną), natomiast jako małżeństwo współwłasność łączną, czyli prowadząc swoje przedsiębiorstwo w oparciu o część składników majątku wspólnego Wnioskodawca ma nad tym majątkiem kontrolę ekonomiczną.

Mimo faktu, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w oparciu o część majątku wspólnego, to On w sensie ekonomicznym jest właścicielem tej części majątku wspólnego.

Dokonując analizy powołanych wyżej regulacji prawnych w odniesieniu do rozpoznawanej sprawy podkreślić należy, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno Wnioskodawca, jak i jego małżonka, traktowani są jako odrębne podmioty. Autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość takiej interpretacji jego przepisów, która zakładałaby, że wspólność majątkowa istniejąca między małżonkami na podstawie przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, ma wpływ na zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług. Dopuszczalne jest dokonywanie czynności między małżonkami pozostającymi w małżeńskiej wspólności majątkowej, jeżeli czynności te dotyczą sfery objętej zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy.

Tak więc, pomimo zakupu składników majątku w ramach istniejącej małżeńskiej wspólnoty majątkowej, składniki te są przeznaczone i wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej Wnioskodawcy (jednego z małżonków) w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz treści powołanych przepisów należy stwierdzić, że odpłatne przekazanie na podstawie faktury VAT przez Wnioskodawcę na rzecz małżonki dwóch nieruchomości zabudowanych wykorzystywanych w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w wyniku którego żona Wnioskodawcy nabędzie ekonomiczne władztwo nad przedmiotowymi nieruchomościami, stanowić będzie zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, odpłatną dostawę towarów, a więc czynność podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy czynność odpłatnego przekazania do używania - zbycia do firmy żony nieruchomości położonej w P. i w G., które wcześniej stanowiły środki trwałe przedsiębiorstwa Wnioskodawcy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ewentualnie czy jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle art. 146aa pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż – 6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku VAT.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – według art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. akt I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

W świetle wykładni językowej, jak i celowościowej systemu VAT, w ocenie NSA, należy więc przyjąć, że jeżeli podatnik użytkował dany budynek, budowlę lub ich części i spełnia warunek korzystania z budynku, budowli lub ich części przez wymagany czas, to do sprzedaży prawa własności tego budynku, budowli lub ich części zastosowanie znajdzie fakultatywne zwolnienie przewidziane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług”.

Ponadto w wyroku z dnia 16 listopada 2017 r. w sprawie C-308/16 Kozuba Premium Selection sp. z o.o. przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie TSUE stwierdził, że „artykuł 12 ust. 1 i 2 oraz art. 135 ust. 1 lit. j) Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one przepisom krajowym, takim jak będące przedmiotem postępowania głównego, które uzależniają zwolnienie z podatku od wartości dodanej w związku z dostawą budynków od spełnienia warunku, zgodnie z którym pierwsze zasiedlenie tych budynków następuje w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu. Wskazane przepisy tejże dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwiają się one, aby takie przepisy krajowe uzależniały owo zwolnienie od warunku, zgodnie z którym w wypadku „ulepszenia” istniejącego budynku poniesione wydatki nie mogą przekroczyć 30% początkowej wartości tego budynku, o ile rzeczone pojęcie „ulepszenia” jest interpretowane w taki sam sposób jak pojęcie „przebudowy” zawarte w art. 12 ust. 2 Dyrektywy 2006/112, to znaczy tak, że odnośny budynek powinien być przedmiotem istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany jego wykorzystania lub w celu znaczącej zmiany warunków jego zasiedlenia”.

Przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, posługują się pojęciem „pierwszego zasiedlenia”, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

W konsekwencji, zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE Rady oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

W myśl art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady, opodatkowaniu VAT podlegają następujące transakcje: odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Zgodnie natomiast z art. art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

1. dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem;
2. dostawa terenu budowlanego.
   
   

Jak stanowi art. 12 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, do celów ust. 1 lit. a) „budynek” oznacza dowolną konstrukcję trwale związaną z gruntem.

Państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a), do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie „gruntu związanego z budynkiem”.

Państwa członkowskie mogą zastosować kryteria inne niż kryterium pierwszego zasiedlenia, takie jak okres upływający między datą ukończenia budynku a datą pierwszej dostawy lub też okres upływający między datą pierwszego zasiedlenia a datą następnej dostawy, pod warunkiem, że okresy te nie przekraczają, odpowiednio, pięciu i dwóch lat.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że odpłatna dostawa budynku (części budynku) spełnia definicję pierwszego zasiedlenia. Dodatkowo, oprócz odpłatnej dostawy, w świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, pierwsze zasiedlenie jest rozumiane szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”, w tym także wykorzystywanie budynku przez dany podmiot w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej lub wybudowanie i zamieszkanie w budynku mieszkalnym przez osobę fizyczną. Ponadto kryterium „pierwszego zasiedlenia” budynku (jako odpowiadające kryterium pierwszego użytkowania budynku przez jego właściciela lub lokatora) zostało uznane za określające moment, w którym kończy się proces produkcji budynku i budynek ów staje się przedmiotem konsumpcji (vide: pkt 41 wyroku TSUE z dnia 16 listopada 2017 r. w sprawie C-308/16).

Należy zaznaczyć, że zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy wskazać, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu będzie korzystała ze zwolnienia od podatku.

Z wniosku wynika, że przedmiotem przekazania będą dwie nieruchomości zabudowane:

1. Nieruchomość położona w P. została nabyta w 2016 r. od podmiotu będącego czynnym podatnikiem VAT, na podstawie aktu notarialnego, bez podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Nabycie było do majątku wspólnego małżonków, ale na cele działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Nieruchomość jest zabudowana budynkiem usługowo-biurowym, w którym lokale biurowe w większości są wynajmowane lub dzierżawione ponad 2 lata, a Wnioskodawca wystawia faktury VAT ze stawką 23% .
   Przy nabyciu nieruchomości nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego, gdyż nabycie zostało dokonane na podstawie zwolnienia z VAT wg. art. 43 ust. 1 pkt 10a. Budynek był ulepszany, ale wartość ulepszeń nie przekroczyła 30% jego wartości początkowej w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Od dokonywanych ulepszeń oraz nakładów na remont i modernizację przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego, z którego skorzystał.
2. Nieruchomość położona w G. została nabyta w 2011 r. od podmiotu będącego czynnym podatnikiem VAT, na podstawie faktury VAT, do majątku wspólnego małżonków, ale na potrzeby własnej działalności Wnioskodawcy. Nieruchomość jest zabudowana budynkiem socjalnym, magazynem zbożowym oraz zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy budowlami typu ogrodzenie, wiata, waga samochodowa.
   
   

Przy nabyciu nieruchomości, która była zabudowana budynkiem socjalnym, magazynem zbożowym i wagą samochodową przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego, z którego skorzystał.

Przy budowie wiaty i boksów zbożowych przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego, z którego również skorzystał.

Nabyte budynki i budowle były ulepszane, ale wartość ulepszeń nie przekroczyła 30% ich wartości początkowej w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a od dokonywanych ulepszeń przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Z tytułu remontu i modernizacji wszystkich obiektów na nieruchomości przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego, z którego skorzystał.

Kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części jest zatem ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa i powołane wyżej orzecznictwo należy stwierdzić, że doszło do pierwszego zasiedlenia budynku usługowo-biurowego na nieruchomości w P. oraz budynków i budowli na nieruchomości w G. i od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili ich sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Jak wskazano bowiem w treści wniosku, zarówno budynek posadowiony na nieruchomości w P., jak i budynki oraz wskazane budowle posadowione na nieruchomości w G. były od dnia ich nabycia, odpowiednio w roku 2016 i 2011, wykorzystywane przez Wnioskodawcę we własnej opodatkowanej podatkiem VAT działalności gospodarczej. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że budynki i budowle były ulepszane, ale wartość ulepszeń nie przekroczyła 30% ich wartości początkowej w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Tym samym odpłatne przekazanie do używania do firmy żony nieruchomości położonych w P. i w G., zabudowanych wymienionymi we wniosku budynkami i budowlami będzie korzystało ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

Jednocześnie, wobec możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy do dostawy ww. dwóch nieruchomości zabudowanych zbadanie możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy oraz na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy jest w tych okolicznościach niezasadne.

Oceniając zatem całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 1-2, że przekazanie do używania do firmy żony nieruchomości położonej w P. jest zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT, a przekazanie nieruchomości położonej w G. podlega opodatkowaniu tym podatkiem, należy uznać za prawidłowe, przy czym odnośnie dostawy nieruchomości w G., dostawa ta podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, ale będzie z niego zwolniona.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy także kwestii, czy jest on zobowiązany do dokonania korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z faktury dokumentującej wcześniejsze nabycie składników majątkowych, tj. nieruchomości w P. i G.

Odnośnie kwestii obowiązku dokonania przez Wnioskodawcę korekty odliczonego podatku od towarów i usług w związku z nabyciem opisanych nieruchomości należy wskazać, że zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty zostały określone w art. 91 ustawy o VAT.

I tak, stosownie do treści art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy (art. 91 ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W myśl art. 91 ust. 5 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2. zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Natomiast w myśl art. 91 ust. 7a ustawy w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Stosownie do art. 91 ust. 7b ustawy w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana.

Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy (art. 91 ust. 7c ustawy).

W przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana (art. 91 ust. 7d ustawy).

Korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania (art. 91 ust. 8 ustawy).

Na podstawie powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że podatnik jest zobowiązany, co do zasady, dokonać korekty podatku naliczonego w sytuacji, gdy zmienia się przeznaczenie nabytych towarów i usług np. ze związanych z czynnościami niedającymi prawa do odliczenia na związane z czynnościami opodatkowanymi czy odwrotnie.

W przypadku, w którym podatnik zmienia przeznaczenie środka trwałego nabytego (wytworzonego) dla celów działalności opodatkowanej VAT (lub mieszanej) i zaczyna go używać wyłącznie do wykonywania czynności zwolnionych z opodatkowania, ma on zasadniczo obowiązek skorygować odliczony VAT, jeżeli taki został odliczony. Analogicznie powinien postąpić podatnik w sytuacji sprzedaży takiego środka trwałego, jeżeli przy jego nabyciu (wytworzeniu) odliczył VAT naliczony, a przy zbyciu zastosuje zwolnienie z VAT.

W związku z wyżej powołanymi przepisami, analizując okoliczności przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, wskazać należy, że w przypadku odpłatnego przekazania/zbycia przez Wnioskodawcę budynków: usługowo-biurowego oraz budynku socjalnego i budynku magazynu zbożowego wraz z budowlami typu ogrodzenie, wiata, waga samochodowa zlokalizowanych odpowiednio na nieruchomości w P. i w G. do działalności gospodarczej żony, u Wnioskodawcy powstanie obowiązek dokonania korekt podatku VAT odliczonego zarówno z faktur wystawionych z tytułu ich nabycia/wybudowania, jak i związanych z ich ulepszeniem.

Opisane budynki i budowle były wykorzystywane przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych, a odpłatne ich przekazanie przez Wnioskodawcę na rzecz małżonki, będzie korzystało ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. W konsekwencji w analizowanej sprawie nastąpi zmiana przeznaczenia przedmiotowych budynków i budowli, jak i odrębnego środka trwałego w postaci nakładów poniesionych na ulepszenie tych obiektów, co powoduje konieczność dokonania jednorazowej korekty podatku, w rozliczeniu za okres, w którym nastąpi przekazanie obiektów, za podstawie art. 91 ust. 5 ustawy.

Jak wskazano wyżej korekty odliczonego podatku naliczonego związanego z nabyciem lub wytworzeniem środka trwałego należy dokonywać z uwzględnieniem 10-letniego okresu, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 3 i 4 należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.