Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.93.2019.4.APO
z 30 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 marca 2019 r. (data wpływu tego samego dnia), uzupełnionym 7 maja 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy koszty nabycia Usług centralnych, przenoszone przez Wnioskodawcę na spółki zależne, refakturowane na zasadach przewidzianych w art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, podlegają ograniczeniom w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15e ustawy o CIT– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy koszty nabycia Usług centralnych, przenoszone przez Wnioskodawcę na spółki zależne, refakturowane na zasadach przewidzianych w art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, podlegają ograniczeniom w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15e ustawy o CIT. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 19 kwietnia 2019 r., Znak: 0114-KDIP1-2.4012.138.2019.2.MC, 0111-KDIB1-3.4010.93.2019.3.APO wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 7 maja 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej również: „Spółka”) jest spółką kapitałową z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca jest domem mediowym, działającym w ramach międzynarodowej sieci. Obok Wnioskodawcy funkcjonują jej spółki zależne. Rozdzielenie podstawowej działalności Wnioskodawcy pomiędzy odrębne podmioty prawne wymuszone zostało przez uwarunkowania rynkowe, związane m.in. z faktem, że ten sam podmiot prawny nie może obsługiwać klientów, którzy są bezpośrednimi rynkowymi konkurentami i przy obsłudze których mógłby wystąpić konflikt interesów.

Wnioskodawca zawarł 1 lutego 2007 r. z powiązaną spółką z siedzibą w Wielkiej Brytanii (dalej: „Spółka GB”) umowę „SERVICE AGREEMENT” (dalej: „Service Agreement”), która ma na celu usprawniać współpracę podmiotów wchodzących w skład międzynarodowej sieci, poprzez stworzenie spójnej grupy agencji, co ma umożliwić rozwój nowego biznesu oraz zachowanie dotychczasowych źródeł przychodów dla tych agencji. W tym celu, Spółka GB zobowiązała się świadczyć na rzecz Wnioskodawcy szereg usług, określanych dalej zbiorczo mianem „Usług centralnych”. Część z tych usług mieści się w katalogu dotyczącym kosztów objętych wyłączeniem z kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15e ust. 1 pkt 1-3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865; dalej: „ustawa o CIT”).

Na podstawie Service Agreement Wnioskodawca zobowiązał się do zakupu we własnym imieniu Usług centralnych od Spółki GB również dla swoich Spółek zależnych oraz do dokonywania z tego tytułu wewnętrznych rozliczeń między Wnioskodawcą a jej Spółkami zależnymi.

W celu zapewnieniu m.in. dostępności do świadczeń realizowanych przez Spółkę GB, Wnioskodawca zawarł/zamierza zawrzeć więc z innymi spółkami zależnymi z grupy umowy, które są/będą podstawą wzajemnych rozliczeń i odsprzedaży Usług centralnych.

W przypadku odsprzedaży usług nabywanych od Spółki GB, Wnioskodawca wystawia na rzecz nabywcy refakturę na zasadach przewidzianych w art. 8 ust. 2a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.; dalej: „ustawa o VAT”). Celem zabezpieczenia powstania podatkowych różnic kursowych Wnioskodawca może ująć w refakturze dodatkową procentową opłatę za przewalutowanie należności.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 30 kwietnia 2019 r. (data wpływu do Organu 7 maja 2019 r.) Wnioskodawca wskazał, że oczekuje wydania interpretacji w aktualnym stanie prawnym, tj. od 1 stycznia 2019 r. Pomiędzy Wnioskodawcą a spółkami powiązanymi, o których mowa we wniosku (m.in. Spółką GB) zachodzą powiązania, o których mowa w art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, w brzmieniu od 1 stycznia 2019 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy koszty nabycia Usług centralnych, przenoszone przez Wnioskodawcę na spółki zależne refakturowane na zasadach przewidzianych w art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, podlegają ograniczeniom w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15e ustawy o CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty nabycia Usług centralnych, przenoszone przez Wnioskodawcę na spółki zależne, refakturowane na zasadach przewidzianych w art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, nie podlegają ograniczeniom w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15e ustawy o CIT.

Powyższe wynika z treści art. 15e ust. 11 pkt 2 ustawy o CIT, zgodnie z którym ograniczenie z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, nie ma zastosowania do kosztów usług, o których mowa w art. 8 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług, tj. do kosztów usług refakturowanych na inne podmioty.

Uzasadnienie.

Zgodnie z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty:

1. usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,
2. wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7,
3. przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze

-poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych, o których mowa w art. 11, lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 9a ust. 6, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami, ograniczenie wskazane w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, nie znajdzie zastosowania w przypadku kosztów refakturowanych przez podatnika (art. 15e ust. 11 pkt 2 ustawy o CIT). Powyższe potwierdzają zamieszczone na stronie Ministerstwa Finansów objaśnienia do art. 15e ustawy o CIT, gdzie wskazano m.in., że limitowaniu nie podlegają koszty (...) usług refakturowanych przez podatnika; chodzi o usługi nabyte we własnym imieniu, lecz na rachunek innego podmiotu powiązanego (pełna treść objaśnień dostępna jest pod adresem: https://www.mf.gov.pl/ - ścieżka dostępu: Wiadomości/Ostrzeżenia i wyjaśnienia podatkowe/Koszty uzyskania przychodów związanych z nabyciem niektórych rodzajów usług i praw - plik do pobrania: Ograniczenie wysokości kosztów nabycia niektórych rodzajów usług i praw (art. 15e ustawy o CIT).

W tym więc zakresie, w którym Wnioskodawca refakturuje koszty Usług centralnych na pozostałe spółki zależne, znajdzie zastosowanie art. 15e ust. 11 pkt 2 ustawy o CIT. Jak wskazano bowiem w opisie stanu faktycznego, na podstawie Service Agreement Wnioskodawca zobowiązał się do zakupu we własnym imieniu Usług centralnych od Spółki GB również dla swoich spółek zależnych, oraz do dokonywania z tego tytułu wewnętrznych rozliczeń między Wnioskodawcą a jej spółkami zależnymi. Z kolei, w celu zapewnienia dostępności do świadczeń realizowanych przez Spółkę GB, Wnioskodawca zawarł/zamierza zawrzeć więc z innymi spółkami zależnymi z grupy umowy, które są/będą podstawą wzajemnych rozliczeń i odsprzedaży Usług centralnych.

Stosownie do treści art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Przepis ten reguluje tzw. refakturowanie usług, w którym na zasadzie fikcji prawnej przyjmuje się, że refakturujący sam wyświadczył usługę na rzecz podmiotu, do którego adresowana jest refaktura. Regulacja ta jest oparta na treści art. 28 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U.UE.L.2006.347.1).

W przypadku więc refakturowania przez Wnioskodawcę kosztów Usług centralnych na pozostałe spółki zależne, Wnioskodawca nie będzie jedynym beneficjentem tych usług. Ziści się zatem warunek wskazany w art. 15e ust. 11 pkt 2 ustawy o CIT. Nie budzi natomiast wątpliwości również w praktyce interpretacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, że art. 15e ust. 11 pkt 2 ustawy o CIT, znajdzie zastosowanie w sytuacji, w której podatnik (Wnioskodawca), działając we własnym imieniu, lecz na rzecz podmiotu powiązanego, nabywa usługę, której koszt następnie refakturuje na ten podmiot powiązany. Tak np. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacjach indywidualnych:

• z 25 czerwca 2018 r. sygn. 0111-KDIB2-3.4010.105.2018.2.LG - w odniesieniu do szerokiego katalogu kosztów usług wymienionych w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT,
• z 28 czerwca 2018 r. sygn. 0111-KDIB2-3.4010.112.2018.1.KB - w odniesieniu do szerokiego katalogu kosztów usług wymienionych w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT,
• z 2 lipca 2018 r. sygn. 0114-KDIP2-3.4010.138.2018.1.MC,
• z 2 lipca 2018 r. sygn. 0111-KDIB2-3.4010.112.2018.1.KB - w odniesieniu do usług marketingowo-reklamowych,
• z 5 lipca 2018 r. sygn. 0111-KDIB1-2.4010.204.2018.1.AW - w odniesieniu do usług logistyczno-magazynowych.
  
  

Przepisy więc pozwalają na uwzględnienie w kosztach podatkowych wydatków Wnioskodawcy na Usługi centralne, o ile są one dalej refakturowane na inne podmioty powiązane, bez limitowania tych kosztów. Potwierdza to wyraźnie sam Minister Finansów w broszurze informacyjnej na stronie: https://www.mf.gov.pi/documents/764034/6350781/1+ Ograniczenie +wysokosci+kosztow+nabycia+niektorych+rodzajow+us%C5%82ug+i+praw+%2: To, że dana usługa lub prawo spełnia kryteria przedmiotowe i podmiotowe określone powyżej nie oznacza, iż w każdym przypadku koszt ich nabycia podlega limitowaniu na mocy art. 15e ustawy o CIT. Ustawa ta zawiera w tym zakresie wyłączenia odnoszące się do charakteru danej usługi (prawa), jak i statusu podmiotu ją świadczącego. I tak, limitowaniu nie podlegają koszty:

• usług i praw bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi,
• usług refakturowanych przez podatnika; chodzi o usługi nabyte we własnym imieniu, lecz na rachunek innego podmiotu powiązanego. Wyłączenie, o którym mowa w art. 15e ust. 11 ustawy o CIT, dotyczy w szczególności sytuacji, w której podmiot powiązany nabywa usługę od innego podmiotu powiązanego, a potem refakturuje ją dalej na inne podmioty z grupy (np. zakup usługi przez centrum usług wspólnych od podmiotu powiązanego i dalsza refaktura na centra regionalne) (…).
  
  

W opisanym stanie faktycznym, ma więc miejsce sytuacja, o której mowa wyżej tj. podmiot powiązany (Wnioskodawca) nabywa usługę od innego podmiotu powiązanego (Spółki GB), a potem refakturuje ją dalej na inne podmioty z grupy.

Nie powinno zatem ulegać wątpliwości, że przedstawiony powyższej schemat postępowania uzasadnia wyłączenie refakturowanych kosztów Usług centralnych z limitu ograniczającego możliwość zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, koszty nabycia Usług centralnych, przenoszone przez Wnioskodawcę na spółki zależne, nie podlegają ograniczeniom w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15e ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865, dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Stosownie do treści art. 15e ust. 1 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r., podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty:

1. usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,
2. wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7,
3. przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze

-poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 11j ust. 2, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek.

Zawarty w art. 15e ust. 1 pkt 1 updop, katalog świadczeń skutkujących ograniczeniem zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów można podzielić na dwie grupy. Pierwszą stanowią świadczenia wyraźnie nazwane, drugą tworzą świadczenia mające podobny charakter do świadczeń nazwanych. W tej drugiej grupie mieszczą się świadczenia posiadające cechy charakterystyczne dla świadczeń wprost wymienionych w art. 15e ust. 1 pkt 1 updop, ale posiadające również elementy charakterystyczne dla świadczeń innych od skonkretyzowanych w tym przepisie. Dla uznania, że świadczenie niewymienione wprost w art. 15e ust. 1 pkt 1 updop, jest objęte jego zakresem, decydujące jest, aby elementy charakterystyczne dla świadczeń wprost wymienionych w omawianym przepisie przeważały nad cechami charakterystycznymi dla świadczeń w nim niewymienionych (stanowi to kryterium podstawowe).

Podkreślić przy tym należy, że w myśl art. 15e ust. 11 pkt 2 updop, ograniczenie, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do kosztów usług, o których mowa w art. 8 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie natomiast z art. 28 Dyrektywy Rady 2006/112/WB z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej oraz art. 8 ust. 2a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm., dalej: „ustawa o VAT”), w przypadku, gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Z powyższego wynika zatem, że chodzi o koszty usług refakturowanych przez podatnika na inne podmioty.

W konsekwencji, art. 15e ust. 11 pkt 2 updop, znajdzie zastosowanie w sytuacji, w której podatnik, działając we własnym imieniu, lecz na rzecz podmiotu powiązanego, nabywa usługę, której koszt następnie refakturuje na ten podmiot powiązany.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, Wnioskodawca, 1 lutego 2007 r. zawarł ze spółką powiązaną z siedzibą w Wielkiej Brytanii (dalej: „Spółka GB”) umowę Service Agreement, która ma na celu usprawniać współpracę podmiotów wchodzących w skład międzynarodowej sieci. W tym celu, Spółka GB zobowiązała się świadczyć na rzecz Wnioskodawcy szereg usług, określanych dalej zbiorczo mianem „Usług centralnych”. Część z tych usług mieści się w katalogu dotyczącym kosztów objętych wyłączeniem z kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15e ust. 1 updop. Na podstawie Service Agreement, Wnioskodawca zobowiązał się do zakupu we własnym imieniu Usług centralnych od Spółki GB również dla swoich Spółek zależnych oraz do dokonywania z tego tytułu wewnętrznych rozliczeń między Wnioskodawcą a jej Spółkami zależnymi. W celu zapewnieniu m.in. dostępności do świadczeń realizowanych przez Spółkę GB, Wnioskodawca zawarł/zamierza zawrzeć więc z innymi spółkami zależnymi z grupy umowy, które są/będą podstawą wzajemnych rozliczeń i odsprzedaży Usług centralnych. W przypadku odsprzedaży usług nabywanych od Spółki GB, Wnioskodawca wystawia na rzecz nabywcy refakturę na zasadach przewidzianych w art. 8 ust. 2a ustawy o VAT.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia ustalenia, czy koszty nabycia Usług centralnych, przenoszone przez Wnioskodawcę na spółki zależne refakturowane na zasadach przewidzianych w art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, podlegają ograniczeniom w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15e updop.

Należy zwrócić uwagę na fakt, że w analizowanej sprawie Wnioskodawca jest podatnikiem, który refakturuje koszty usług, o których mowa w art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, na rzecz spółek zależnych. W związku z tym, w omawianym przypadku znajdzie wprost zastosowanie art. 15e ust. 11 pkt 2 updop.

Powyższe potwierdzają, zamieszczone na stronie Ministerstwa Finansów objaśnienia do art. 15e updop, gdzie wskazano m.in., że limitowaniu nie podlegają koszty (…) usług refakturowanych przez podatnika; chodzi o usługi nabyte we własnym imieniu, lecz na rachunek innego podmiotu powiązanego [pełna treść objaśnień dostępna jest pod adresem: https://www.mf.gov.pl/ – ścieżka dostępu: Wiadomości/Ostrzeżenia i wyjaśnienia podatkowe/Koszty uzyskania przychodów związanych z nabyciem niektórych rodzajów usług i praw – plik do pobrania: Ograniczenie wysokości kosztów nabycia niektórych rodzajów usług i praw (art. 15e ustawy o CIT)].

W związku z powyższym, koszty nabycia Usług centralnych, przenoszone przez Wnioskodawcę na spółki zależne i refakturowane na zasadach przewidzianych w art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, stanowią dla Wnioskodawcy koszty usług wymienionych w art. 15e ust. 11 pkt 2 updop, i tym samym nie podlegają ograniczeniom w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15e ust. 1 updop.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.