Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.190.2019.1.AG
z 14 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2019 r. (data wpływu 17 kwietnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do pozostałych źródeł przychodów wyniku z tytułu realizacji transakcji w ramach Strategii – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do pozostałych źródeł przychodów wyniku z tytułu realizacji transakcji w ramach Strategii.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

(…) S.A. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest spółką specjalizującą się w hurtowym obrocie energią elektryczną, gazem, prawami majątkowymi, uprawnieniami do emisji CO2 oraz gwarancjami pochodzenia.
Od października 2013 roku Spółka jest aktywnym, bezpośrednim członkiem (…), jednocześnie systematycznie zwiększa liczbę partnerów handlowych na rynkach pozagiełdowych.

Od grudnia 2013 roku Spółka jest członkiem giełdy (…), a od lipca 2018 r. także giełdy (…). Spółka prowadzi działalność na rynku hurtowym energii elektrycznej w Niemczech, z uwzględnieniem transakcji w ramach wymiany międzysystemowej.

Pod koniec 2016 r. Spółka uzyskała pozwolenia na obrót energią elektryczną w Czechach i na Słowacji. Od marca 2017 r. jest członkiem giełdy (…) oraz (…).

Od listopada 2016 roku Spółka prowadzi handel na giełdzie (…) w L. w zakresie uprawnień do emisji CO2. Z końcem 2017 r. Spółka rozpoczęła handel gazem na giełdzie (…).

W związku z przedmiotem i zakresem swojej działalności Spółka – w ramach prowadzonej działalności gospodarczej – zawiera szereg transakcji z udziałem instrumentów, zarówno tych spełniających definicję pochodnych instrumentów finansowych w rozumieniu ustawy CIT, jak i niespełniających tej definicji (dalej łącznie jako: Instrumenty, natomiast w stosunku do Instrumentów spełniających definicję pochodnych instrumentów finansowych w rozumieniu ustawy CIT: Pochodne Instrumenty finansowe). Charakter tych Instrumentów jest zróżnicowany.

W portfelu Spółki znajdują się obecnie przede wszystkim Instrumenty, których instrumentem bazowym jest energia elektryczna.

Biorąc pod uwagę charakter prawny tych Instrumentów, są to zarówno:

• kontrakty terminowe (np. typu swap, forward) stanowiące umowę, w której jedna strona zobowiązuje się do nabycia, a druga strona do sprzedaży w ściśle określonym, przyszłym czasie po ściśle określonej w momencie zawarcia transakcji cenie, określonej ilości wystandaryzowanego instrumentu bazowego lub dokonania równoważnego rozliczenia finansowego, jak i
  

• kontrakty SPOT rozliczane na rynku bieżącym, tj. w których przeniesienie instrumentu bazowego i jego rozliczenie następuje niezwłocznie po zawarciu umowy.
  
  
  

Co istotne, u podstaw zawarcia znacznej części transakcji dotyczących Instrumentów leży chęć i potrzeba jak najlepszego zabezpieczenia prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej (tj. np. zabezpieczenia jej ekspozycji towarowej) i ryzyka z nią związanego (a w konsekwencji zabezpieczenia przychodów/kosztów tej działalności). Transakcje te nie stanowią samoistnych, niezależnych operacji zawieranych w celu osiągnięcie zysku z posiadanego kapitału, lecz są one ściśle powiązane z podstawową działalnością operacyjną Spółki.

Jednocześnie, część transakcji dotyczących Instrumentów na energię elektryczną stanowi po stronie Spółki samoistne, niezależne, niezwiązane ściśle z przedmiotem jej podstawowej działalności operacje mające na celu przede wszystkim osiągnięcie zysku z posiadanego kapitału.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zawiera także tzw. transakcje złożone (dalej: Strategia) (tj. zawiera jednocześnie kilka transakcji, których zawarcie odrębnie (pojedynczo) nie spełniałoby celów założonych przez Spółkę).

Co do zasady, obecnie Strategia polega m.in. na zawarciu terminowego kontraktu z dostawą fizyczną na energię elektryczną na rynku pozagiełdowym, na podstawie którego Spółka zobowiązana jest nabyć w określonym czasie w przyszłości określoną ilość energii elektrycznej. Zawieranie kontraktów terminowych na energię elektryczną na rynku pozagiełdowym stanowi przedmiot/element działalności gospodarczej Wnioskodawcy oraz źródło potencjalnych przychodów/zysków z prowadzonej działalności. Kontrakty terminowe na energię elektryczną z dostawą fizyczną zawierane na rynku pozagiełdowym nie stanowią instrumentów finansowych w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1768 ze zm., dalej: ustawa OIF), a w konsekwencji nie stanowią także Pochodnych Instrumentów finansowych w rozumieniu ustawy CIT (Kontrakty te nie spełniają kryteriów instrumentu finansowego C(7) wg MIFID 2 (zdefiniowanego w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. f ustawy OIF). Kontrakty te nie wykazują właściwości innych instrumentów finansowych, ponieważ wykazują jedynie właściwości kontraktów korzystających z REMIT carve-out (tj. kontraktów podlegających wyłączeniu z zakresu instrumentów finansowych)).

Natychmiast po zawarciu tej transakcji Spółka (w celu jej zabezpieczenia) zawiera kontrakt terminowy na sprzedaż energii elektrycznej na (…). Transakcja na (…) podlega rozliczeniu pieniężnemu. Kontrakty terminowe na energię elektryczną zawierane na (…), rozliczane kasowo, stanowią instrumenty finansowe w rozumieniu ustawy OIF, a w konsekwencji także Pochodne Instrumenty finansowe w rozumieniu ustawy CIT (Kontrakty te stanowią instrumenty finansowe C(5) wg MIFID 2 (zdefiniowane w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. d ustawy OIF)).

Innymi słowy, transakcja na energię elektryczną z dostawą fizyczną zawarta na rynku pozagiełdowym zabezpieczana jest transakcją finansową zawartą na (…).

Spółka obie transakcje traktuje jako komplementarną całość, co oznacza, iż bez zawarcia kontraktu obejmującego fizyczną dostawę instrumentu bazowego, Spółka nie zawarłaby transakcji finansowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dla celów obliczenia wysokości dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, Spółka powinna wynik z tytułu realizacji transakcji w ramach Strategii kwalifikować łącznie do źródła przychodów z innych źródeł?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Mając na względzie przedstawione okoliczności, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że dla celów obliczenia wysokości dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, Spółka powinna wynik z tytułu realizacji transakcji w ramach Strategii kwalifikować łącznie do źródła przychodów z innych źródeł.

Kwalifikacja przychodów z tytułu transakcji z udziałem pochodnych instrumentów finansowych

Z dniem 1 stycznia 2018 r. do ustawy CIT wprowadzone zostały nowe regulacje statuujące po stronie podatników CIT obowiązek wyodrębniania przychodów z zysków kapitałowych oraz przychodów z innych źródeł (tj. pozostałych przychodów z działalności, np. gospodarczej, podatnika).

Zasadniczą konsekwencją niniejszego jest konieczność odrębnego kalkulowania/określania przez podatnika wyniku podatkowego (tj. dochodu lub straty) z każdego z ww. źródeł oraz brak możliwości odliczania (kompensowania) straty poniesionej z jednego źródła przychodów od dochodu osiągniętego z drugiego źródła przychodów (art. 7 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 865, dalej: „ustawa CIT”).

Biorąc pod uwagę powyższe, należy wskazać, iż w związku z ww. nowelizacją podatnik został zobowiązany do prawidłowego zakwalifikowania danej kategorii przychodu osiągniętego przez niego w ramach prowadzonej działalności do właściwego źródła przychodów.

W art. 7b ustawy CIT ustawodawca określił zamknięty katalog kategorii przychodów, które powinny być kwalifikowane do źródła „zyski kapitałowe”. W kontekście okoliczności będących przedmiotem niniejszego wniosku na szczególną uwagę zasługuje ust. 1 pkt 6 lit. b, d lub e ww. art. 7b. Zgodnie z powołanymi punktami, za przychody z zysków kapitałowych uważa się m.in.: przychody z papierów wartościowych i pochodnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych służących zabezpieczeniu przychodów albo kosztów, niezaliczanych do zysków kapitałowych, a także z najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze dotyczącej ww. praw lub ze zbycia tychże praw (art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. b, d i e ustawy CIT).

Definicja pochodnych instrumentów finansowych dla celów CIT

Na gruncie CIT przez pochodne instrumenty finansowe rozumie się instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c-i ustawy OIF (art. 4a pkt 22 ustawy CIT).

Zgodnie z obecnym brzemieniem art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy OIF, instrumentami finansowymi są niebędące papierami wartościowymi:

1. tytuły uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania;
2. instrumenty rynku pieniężnego;
3. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności, uprawnienie do emisji lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne, z wyłączeniem instrumentów pochodnych, o których mowa w art. 10 rozporządzenia 2017/565;
4. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne lub mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron;
5. opcje, kontrakty terminowe, swapy oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które mogą być wykonane przez dostawę, pod warunkiem że są dopuszczone do obrotu w systemie obrotu instrumentami finansowymi, z wyłączeniem produktów energetycznych będących przedmiotem obrotu hurtowego na OTF, które muszą być wykonywane przez dostawę;
6. niedopuszczone do obrotu w systemie obrotu instrumentami finansowymi opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które mogą być wykonane przez dostawę, a które nie są przeznaczone do celów handlowych i wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych;
7. instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego;
8. kontrakty na różnicę;
9. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward dotyczące stóp procentowych oraz inne instrumenty pochodne odnoszące się do zmian klimatycznych, stawek frachtowych oraz stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne albo mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron, a także instrumenty pochodne, o których mowa w art. 8 rozporządzenia 2017/565, i inne, które wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych;
10. uprawnienia do emisji.
    
    

Zasady kwalifikowania przychodów z tytułu transakcji z udziałem instrumentów finansowych do właściwego źródła przychodów

Biorąc pod uwagę łączne brzmienie art. 7, art. 7b i art. 4a pkt 22 ustawy CIT, należy wskazać, iż kwalifikując przychody osiągane przez podatnika z tytułu transakcji z udziałem instrumentów finansowych należy w pierwszej kolejności ustalić, czy spełniają one ustawową definicję pochodnych instrumentów finansowych w rozumieniu ustawy CIT. Jedynie bowiem w przypadku instrumentów spełniających ww. definicję można mówić o przychodach ze źródła zyski kapitałowe. W przypadku instrumentów niespełniających ww. definicji, nawet jeśli stanowiłyby one instrumenty finansowe w rozumieniu ustawy OIF, przychody osiągane z ich wykorzystaniem należy zawsze kwalifikować do źródła przychodów z innych źródeł.

Kolejną kwestią wymagającą rozstrzygnięcia jest określenie charakteru danej transakcji, w której bierze udział instrument spełniający ustawową definicję pochodnego instrumentu finansowego.

Z literalnej wykładni art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. b, d, e ustawy CIT wynika bowiem, iż co do zasady, przychody osiągane z tytułu transakcji z udziałem pochodnych instrumentów finansowych (w rozumieniu ustawy CIT), powinny być kwalifikowane do źródła „zyski kapitałowe”. Wyjątek dotyczy jednak pochodnych instrumentów finansowych służących zabezpieczeniu przychodów albo kosztów niezaliczanych do zysków kapitałowych (tj. instrumentów zabezpieczających przychody/koszty z pozostałej działalności podatnika), które powinny być zaliczane do przychodów z pozostałej działalności podatnika.

Powyższa wykładnia jest podzielana przez organy podatkowe w wydawanych przez nie indywidualnych interpretacjach podatkowych. Tytułem przykładu wskazać należy interpretację indywidualną z 15 lutego 2018 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.9.2018.2.JKT) wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: DKIS), w której organ stwierdził wprost: „Wobec powyższego, skoro zawierane przez Wnioskodawcę opcje walutowe służą zabezpieczeniu przychodów z prowadzonej działalności, oraz mając na uwadze, że ich nabycie nie miało celu zarobkowego (spekulacyjnego), zastosowanie znajdzie wyłączenie zawarte w cyt. art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. b ustawy CIT.

Zatem, przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę w związku z obrotem opcjami walutowymi związanymi z zakupem towarów handlowych przez Wnioskodawcę nie będą stanowiły przychodów z zysków kapitałowych, o których mowa w art. 7b ustawy CIT”.

Podobnie wypowiedział się DKIS w interpretacji indywidualnej z 26 kwietnia 2018 r. (sygn. 0111-KDIB2-1.4010.72.2018.2.BKD), w interpretacji indywidulanej z 25 kwietnia 2018 r. (sygn. 0114-KDIP2-3.4010.62.2018.2.KK) czy w interpretacji indywidulanej z 23 kwietnia 2018 r. (sygn. 0111-KDIB2-1.4510.75.2018.1.JP).

Podsumowując powyższe, wskazać należy, że do źródła przychodów z pozostałej działalności podatnika powinny być kwalifikowane przychody (ewentualnie straty) osiągane przez podatnika z tytułu: realizacji transakcji z udziałem: (i) instrumentów, które nie posiadają na gruncie CIT statutu pochodnych instrumentów finansowych oraz (ii) pochodnych instrumentów finansowych (w rozumieniu ustawy CIT), których celem jest zabezpieczenie dochodu z pozostałej działalności podatnika. Natomiast przychody (straty) z tytułu realizacji transakcji z udziałem pozostałych instrumentów finansowych w rozumieniu ustawy CIT (tj. np. o charakterze niezabezpieczającym przychodów/kosztów podatnika czy takich, w których podatnik pełni rolę animatora rynku, na którym prowadzony jest obrót instrumentami) należy kwalifikować do źródła: „zyski kapitałowe”.

Pojęcie instrumentów o charakterze zabezpieczającym i niezabezpieczającym

Co do zasady, pojęcia instrumentów o charakterze zabezpieczającym i niezabezpieczającym nie zostały zdefiniowane wprost w przepisach prawa podatkowego.

Niemniej jednak, w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe czy w doktrynie prawa podatkowego przyjmuje się, iż przez pochodne instrumenty finansowe o charakterze niezabezpieczającym należy rozumieć takie instrumenty, które stanowią samoistne, niezależne (niezwiązane z innymi rodzajami/przedmiotem działalności podatnika) operacje mające na celu osiągnięcie zysku z posiadanego kapitału (tak np. DKIS w interpretacji indywidualnej z 15 lutego 2018 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.9.2018.2.JKT).

Natomiast przez instrumenty o charakterze zabezpieczającym rozumie się instrumenty, które nie stanowią samoistnych, niezależnych operacji zawieranych w celu osiągnięcia zysku z posiadanego kapitału, niezwiązanych z działalnością operacyjną podatnika, lecz takie, których zasadniczym celem jest zapewnienie stosownego zabezpieczenia dla określonego rodzaju działalności podmiotu (tj. w szczególności zabezpieczenie przychodów/kosztów tej działalności) i które z taką działalnością można powiązać (tak np. DKIS w interpretacji indywidualnej z 15 lutego 2018 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.9.2018.2.JKT).

Zatem, w ocenie Wnioskodawcy, na gruncie prawa podatkowego należy przyjąć, że dla określenia charakteru danego Instrumentu decydujące znaczenie powinna mieć intencja/cel podmiotu zawierającego transakcję, znajdująca odzwierciedlenie w stosownej dokumentacji posiadanej przez podatnika.

Zastosowanie powyższych uwag do transakcji złożonych zawieranych w ramach Strategii

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Spółka zawiera szereg transakcji z udziałem Pochodnych Instrumentów finansowych. W konsekwencji, w jej przypadku potencjalne zastosowanie może znaleźć art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. b, d lub e ustawy CIT, gdyż dyspozycją ww. przepisu objęte zostały sytuacje, gdzie podatnik uzyskuje przychód/ponosi stratę z tytułu transakcji z udziałem Pochodnych Instrumentów finansowych (w rozumieniu ustawy CIT). Biorąc pod uwagę (i) brzmienie art. 7b ust. 1 pkt 6 lit. b, d i e ustawy CIT, (ii) powyższe uwagi ogólne oraz (iii) fakt, iż przedmiotem niniejszego wniosku jest określenie prawidłowej kwalifikacji do celów podatkowych wyniku osiąganego przez Spółkę z tytułu transakcji zawieranych w ramach Strategii, rozstrzygnięcia wymaga przede wszystkim kwestia charakteru transakcji zawieranych w ramach Strategii.

Przede wszystkim należy zauważyć, iż podstawowa, pierwsza, inicjująca transakcja zawierana w ramach Strategii, tj. terminowy kontrakt z dostawą fizyczną na energię elektryczną na rynku pozagiełdowym, nie stanowi transakcji obejmującej Pochodne Instrumenty finansowe. Ponadto, transakcja ta stanowi przedmiot/element działalności gospodarczej Wnioskodawcy oraz źródło potencjalnych przychodów/zysków z tej działalności.

Natychmiast po zawarciu ww. transakcji Spółka (w celu jej zabezpieczenia) zawiera kontrakt terminowy na sprzedaż energii elektrycznej na innym rynku, podlegający rozliczeniu pieniężnemu. Kontrakt ten wypełnia definicję Pochodnych Instrumentów finansowych. Inaczej rzecz ujmując, Wnioskodawca poprzez transakcję finansową zawartą na (…) (obejmującą Pochodne Instrumenty finansowe) zabezpiecza transakcję terminową (tj. kontrakt terminowy) z dostawą fizyczną na energię elektryczną zawartą na rynku pozagiełdowym (czyli transakcja na energię elektryczną z dostawą fizyczną zawarta na rynku pozagiełdowym zabezpieczana jest transakcją finansową zawartą na (…)).

Biorąc pod uwagę powyższe uwagi, w opinii Wnioskodawcy, w niniejszych okolicznościach zastosowanie znajdzie wyłączenie ze źródła przychodów: „zyski kapitałowe” dla Pochodnych Instrumentów finansowych służących zabezpieczeniu przychodów albo kosztów niezaliczanych do zysków kapitałowych (tj. Instrumentów zabezpieczających przychody/koszty z pozostałej działalności podatnika), które powinny być zaliczane do przychodów z pozostałej działalności podatnika.

Pierwsza transakcja zawierana w ramach Strategii nie obejmuje Pochodnych Instrumentów finansowych. Ponadto, stanowi ona transakcję stanowiącą przedmiot/element działalności gospodarczej Wnioskodawcy oraz źródło potencjalnych przychodów/zysków z tej działalności. Nie ulega wiec wątpliwości, iż wynik z tej transakcji powinien być kwalifikowany przez Wnioskodawcę do źródła przychodów z innych źródeł.

W celu zabezpieczenia ww. transakcji, Spółka zawiera jednocześnie kontrakt terminowy na sprzedaż energii elektrycznej na (…), rozliczany pieniężnie, wypełniający definicję Pochodnych Instrumentów finansowych. Z powyższego jednoznacznie wynika, iż u podstaw tej transakcji leży chęć jak najlepszego zabezpieczenia przychodów/kosztów prowadzonej operacyjnej działalności gospodarczej (która to działalność nie stanowi działalności kapitałowej).

Jak wskazano powyżej w części uzasadnienia: „Uwagi ogólne (wspólne dla całego wniosku). Pojęcie instrumentów o charakterze zabezpieczającym i niezabezpieczającym”, dla celów kwalifikacji Instrumentów jako zabezpieczające bądź niezabezpieczające zasadnicze znaczenie powinna mieć intencja/cel, które leżą u podstaw zawarcia przez podatnika transakcji (znajdująca odzwierciedlenie w stosownej dokumentacji posiadanej przez podatnika).

W konsekwencji, uznać należy, iż w przypadku gdy u podstaw zawarcia przez Spółkę transakcji dotyczących Pochodnych Instrumentów finansowych (objętych zakresem niniejszego pytania), leży jedynie chęć jak najlepszego zabezpieczenia przychodów/kosztów prowadzonej operacyjnej działalności gospodarczej (tj. pierwszych, inicjujących transakcji zawieranych w ramach Strategii), wynik osiągany przez Wnioskodawca z tytułu tychże transakcji powinien zostać zakwalifikowany także do źródła przychodów z innych źródeł.

Podsumowując powyższe, Spółka stoi na stanowisku, iż dla celów obliczenia wysokości dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, powinna ona wynik z tytułu realizacji transakcji w ramach Strategii kwalifikować łącznie do źródła przychodów z innych źródeł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.