Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-3.4011.144.2019.2.MM
z 21 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 kwietnia 2019 r. (data wpływu 16 kwietnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości otrzymanej w związku z likwidacją spółki osobowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek – uzupełniony pismem z 3 czerwca 2019 r. (data wpływu 11 czerwca 2019 r.) – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości otrzymanej w związku z likwidacją spółki osobowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest spadkobiercą po zmarłym w dniu 05 lutego 2014 r. ojcu. Akt poświadczenia dziedziczenia z dnia 06 maja 2014 r. zarejestrowany jest w Rejestrze Aktów poświadczenia Dziedziczenia prowadzonym przez (…).

W ramach przejęcia spadku Wnioskodawczyni m.in. nabyła 8% udziału w prawie własności w P spółka jawna w likwidacji. W związku ze śmiercią wspólnika spółki jawnej w odniesieniu do art. 58 ksh spółka P spółka jawna od dnia 06.02.2014 jest w likwidacji.

W posiadaniu P spółka jawna w likwidacji jest nieruchomość zabudowana budynkiem mieszkalnym.

W wyniku toczącego się procesu likwidacyjnego spółki, decyzją likwidatorów spółki, nastąpiło przeniesienie wyżej wymienionej nieruchomości z majątku spółki na osobisty wspólników spółki oraz spadkobierców po zmarłym wspólniku, w częściach odpowiadających posiadanych przez nich udziałów.

W konsekwencji tego Wnioskodawczyni otrzymała 4/50 udziału w/w nieruchomości co jest potwierdzone aktem notarialnym z dnia 23.03.2019 r. przez Notariusza.

Obecnie Wnioskodawczyni zamierza sprzedać otrzymaną w ramach dziedziczenia część nieruchomości.

Pismem uzupełniającym z 3 czerwca 2019 r. Wnioskodawczyni wskazała, że przedmiotem działalności gospodarczej spółki jawnej nie jest ani nigdy nie była budowa ani sprzedaż budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych, zatem zbywana nieruchomość nie stanowi towaru handlowego.

Zbywana nieruchomość została nabyta w drodze umowy sprzedaży zawartej dnia 03.10.1998 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż odziedziczonej części nieruchomości po zmarłym ojcu będzie zwolniona z podatku PIT 2019 r.?

Zdaniem Wnioskodawczyni prawo własności powyższej nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym zostało nabyte przez wspólników, na zasadach współwłasności łącznej wspólników spółki cywilnej w drodze umowy sprzedaży z dnia 03.10.1998 r.

Nieruchomość oznaczona jest jako działka, dla której prowadzona jest KW w Sądzie Rejonowym Wydział Ksiąg Wieczystych.

W trybie przepisów art. 26 § 4 Kodeksu spółek handlowych doszło do przekształcenia spółki cywilnej w spółkę jawną.

W związku ze śmiercią wspólnika, na podstawie art. 58 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych, rozpoczął się proces likwidacji spółki.

Nieruchomość wchodzi w skład majątku likwidacyjnego spółki. W księdze wieczystej nieruchomości w dziale II jako właściciel wpisani byli wspólnicy na zasadach współwłasności łącznej spółki cywilnej.

W wyniku podjętej Uchwały nastąpiło przeniesienie nieruchomości z majątku spółki na osobisty wspólników spółki oraz spadkobierców po zmarłym wspólniku, w częściach odpowiadających posiadanych przez nich udziałów, dzięki czemu Wnioskodawczyni nabyła 4/50 udziału.

W związku ze zmianami w ustawie PIT 2019 w zakresie zwolnienia z opodatkowania zbycia odziedziczonej nieruchomości, Wnioskodawca uważa, że ma prawo skorzystać ze zwolnienia podatkowego, ponieważ nowelizacja ustawy przewiduje, iż pięcioletni okres, po upływie którego wolno sprzedawać nieruchomość bez PIT, ma być liczony od daty jej nabycia lub wybudowania przez spadkodawcę, czyli w opisanej sytuacji jest to data 03.10.1998 r., kiedy wspólnicy spółki cywilnej nabyli nieruchomość jw. Modyfikacje w w/w ustawie zmieniły sytuację podatkową osób dziedziczących, bowiem okres ten liczony jest od dnia nabycia nieruchomości przez spadkodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni jest spadkobiercą po zmarłym 5 lutego 2014 r. ojcu. W ramach przejęcia spadku Wnioskodawczyni m.in. nabyła 8% udziału w prawie własności w spółce jawnej (dalej: Spółka) w likwidacji. W posiadaniu Spółki jest nieruchomość zabudowana budynkiem mieszkalnym. W wyniku toczącego się procesu likwidacyjnego Spółki, decyzją likwidatorów Spółki, nastąpiło przeniesienie niniejszej nieruchomości z majątku Spółki na majątek osobisty wspólników Spółki oraz spadkobierców po zmarłym wspólniku, w częściach odpowiadających posiadanych przez nich udziałów. W konsekwencji tego Wnioskodawczyni otrzymała 4/50 udziału w ww. nieruchomości. Obecnie Wnioskodawczyni zamierza sprzedać otrzymaną w ramach dziedziczenia część nieruchomości. Dodatkowo Wnioskodawczyni wskazała, że przedmiotem działalności gospodarczej Spółki nie jest ani nigdy nie była budowa ani sprzedaż budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych, zatem zbywana nieruchomość nie stanowi towaru handlowego. Zbywana nieruchomość została nabyta w drodze umowy sprzedaży zawartej 03.10.1998 r.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.) rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy – odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

• pkt 3 – pozarolnicza działalność gospodarcza,
• pkt 8 – odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  4. innych rzeczy,
  − jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c − przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy − przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
  
  

Wyodrębnienie w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w pkt 3 i pkt 8 jako dwóch różnych źródeł przychodów – pozarolniczej działalności gospodarczej oraz odpłatnego zbycia nieruchomości, ich części, udziału w nieruchomości, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, prawa wieczystego użytkowania gruntów i innych rzeczy – wskazuje, że odpłatne zbycie rzeczy i określonych praw może następować w ramach działalności gospodarczej lub poza nią.

Stosownie do treści art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy: przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 omawianej ustawy: przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

– wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Natomiast w myśl art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku, do których odnosi się art. 14 ust. 2 pkt 1 (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Ponadto z treści ww. art. 14 ust. 2c powołanej ustawy jednoznacznie wynika, że do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3) nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą m.in. budynku mieszkalnego. W takim przypadku odpowiednie zastosowanie znajdzie przepis art. 30e ustawy o podatku od osób fizycznych.

W tym miejscu należy wskazać, że czynność wycofania składnika majątku w związku z likwidacją Spółki (tu: nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym) z działalności gospodarczej i przekazania go na potrzeby osobiste wspólników tej spółki, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie rodzi żadnych skutków podatkowych.

Odnosząc się do natomiast do kwestii sprzedaży udziału w nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym, należy wskazać, że jego sprzedaż będzie stanowić źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym opodatkowanie przychodów z tej sprzedaży będzie uzależnione od tego, czy licząc od końca roku kalendarzowego, w którym została nabyta nieruchomość zabudowana budynkiem mieszkalnym, do dnia jej zbycia upłynęło 5 lat. Jeżeli tak – wówczas przychody takie nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że nieruchomość zabudowana budynkiem mieszkalnym została nabyta w 1998 r. na zasadach współwłasności łącznej przez wspólników spółki cywilnej (która została następnie przekształcona w Spółkę). Zatem zbycie udziału w tej nieruchomości przez Wnioskodawczynię nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku, w którym ww. nieruchomość nabyto. Tym samym przychód uzyskany z jej sprzedaży nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując – sprzedaż otrzymanego udziału w nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym nie będzie stanowić źródła przychodów w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.