Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.248.2019.2.JK
z 27 czerwca 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 maja 2019 r. (data wpływu 29 maja 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych wskazanych we wniosku wydatków związanych z organizacją jubileuszu Spółki poniesionych na rzecz pracowników Wnioskodawcy:

  • w części dot. wydatków przeznaczonych na zakup alkoholu - jest nieprawidłowe,
  • w pozostałym zakresie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 maja 2019 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych wskazanych we wniosku wydatków związanych z organizacją jubileuszu Spółki poniesionych na rzecz pracowników Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca – Spółka z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” albo „Spółka”) jest podmiotem należącym do międzynarodowej Grupy. Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i podlega na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości osiąganych dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy). Spółka jest zarejestrowana w Polsce jako podatnik VAT czynny.

Podstawowa działalność Wnioskodawcy obejmuje produkcję i sprzedaż elastycznych pianek poliuretanowych (polieterowych) oraz innych wyrobów przemysłu chemicznego.

W bieżącym roku Spółka będzie obchodziła 25 rocznicę rozpoczęcia swojej podstawowej działalności „tzw. pierwszego spienienia” . W związku z tym faktem postanowiła zorganizować uroczysty jubileusz dla pracowników i wybranych kontrahentów Spółki.

W celu zorganizowania imprezy, Spółka wynajęła firmę zewnętrzną, zajmującą się kompleksową organizacją podobnych eventów.

Uroczystość zaplanowana została na około 150 osób, odbędzie się w lokalu w centrum W. i będzie składać się z dwóch części:

  1. Oficjalnej poświęconej między innymi:
    1. przedstawieniu historii Spółki;
    2. omówieniu wyników dotychczasowej działalności;
    3. omówieniu wyników sprzedażowych;
    4. przedstawieniu planów i perspektyw związanych z rozwojem działalności Spółki;
    5. krótkiej prelekcji poświęconej zagadnieniom branżowym;
    6. panel dyskusyjny poświęcony wzajemnej wymianie doświadczeń oraz wiedzy pomiędzy zaproszonymi przedstawicielami firm zewnętrznych, a Wnioskodawcą;
    7. złożeniu wyrazów uznania zasłużonym pracownikom.
  2. „Gali jubileuszowej”, która ma obejmować zgodnie z przedstawionym programem:
    1. Gastronomię i open bar;
    2. Imprezę okolicznościową z atrakcjami;
    3. Dekoracje i scenografię;
    4. DJ’a z nagłośnieniem;
    5. Opłatę ZAIKS
    6. Projekt i wydruk zaproszeń;
    7. Nadzór managerski;
    8. Pamiątkową tablicę;
    9. Usługi fotografa i filmowca;
    10. Obsługę techniczną i koordynującą event;
    11. Konferansjera prowadzącego wieczór;
    12. Ubezpieczenie NNW
    13. Koszty logistyczne.


Wszystkie wydatki poniesione w związku z jubileuszem Wnioskodawcy zostaną sfinansowane ze środków obrotowych Spółki. Na pokrycie planowanych wydatków nie będą angażowane żadne środki z Zakładowego Funduszu Świadczeń Pracowniczych.

Firma organizująca event, zgodnie z poczynionymi ustaleniami, wystawiła fakturę zaliczkową na wykonaną przez Spółkę przedpłatę stanowiącą 50% określonego na dzień 2 kwietnia 2019 r. kosztorysu, pozostała część kwoty, ustalona w oparciu o aktualny kosztorys (rozliczenie po realizacji), płatna będzie przelewem po wykonaniu usługi, do 7 dni po otrzymaniu faktury. Całość kosztów została opisana na fakturze zaliczkowej i będzie ujęta na fakturze końcowej jako kompleksowa usługa pod nazwą: „Organizacja eventu”.

Głównym celem organizacji imprezy jubileuszowej jest osiągnięcie korzyści biznesowych w postaci zintegrowania pracowników z firmą oraz między sobą, budowanie zespołu, poprawa atmosfery pracy oraz ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami, w efekcie poprawa efektywności pracy (wzrost motywacji w zakresie wykonywania obowiązków pracowniczych), a przez to zwiększenie przychodów Spółki.

Wydarzenie to ma również zapewnić budowanie i umocnienie pozytywnych relacji biznesowych z kontrahentami zewnętrznymi oraz stwarzać szansę na ich dalszy, pozytywny rozwój w przyszłości. W efekcie ma to prowadzić do lepszego funkcjonowania przedsiębiorstwa Wnioskodawcy oraz zwiększenia wydajności pracy, poprawy relacji interpersonalnych, budowania pozytywnej atmosfery w pracy oraz w stosunkach z kontrahentami, co przełoży się na możliwość osiągania przez Spółkę większych przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej.

Uczestnicy nie będą ponosić żadnych wydatków związanych z ich uczestnictwem w uroczystości jubileuszu. Udział w organizowanym event’cie jest całkowicie dobrowolny, przy czym uczestnicy zostali poproszeni o wcześniejsze powiadomienie Wnioskodawcy o swoim planowanym udziale.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wydatki poniesione na rzecz pracowników w związku z organizacją jubileuszu 25-lecia rozpoczęcia podstawowej działalności Spółki na rynku, będą mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

(Pytania oznaczone we wniosku Nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy w zakresie wydatków poniesionych na rzecz pracowników w związku z organizacją przedmiotowej imprezy jubileuszowej, Wnioskodawca może zaliczyć poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodu, bowiem wydatki te będą poniesione na cele działalności gospodarczej i będą związane pośrednio z uzyskaniem przychodu.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 865) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania, ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia.

Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

  • został poniesiony przez podatnika,
  • jest definitywny, a więc bezzwrotny,
  • pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  • poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
  • nie jest kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Dlatego też, przy kwalifikacji każdorazowo powinno się wziąć pod uwagę

  • przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz
  • potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.

Podkreślenia wymaga, że o tym co jest celowe i potrzebne, czyli racjonalnie uzasadnione w prowadzonej działalności decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania, że dany wydatek spełnia ustawowe kryteria uznania go za koszt uzyskania przychodu, tj. w szczególności obowiązek wykazania związku kosztów z działalnością gospodarczą.

Na gruncie rozpatrywanej sprawy istotne jest rozróżnienie nakładów ukierunkowanych na reprezentowanie firmy (reprezentacja) od wydatków mających na celu zachęcanie kontrahentów do nawiązania bądź utrzymania kontaktów z przedsiębiorcą oraz nabywania towarów lub usług danej firmy (reklama), bowiem wydatki poniesione na reklamę, jako niewymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w pełnej wysokości mogą stanowić koszty uzyskania przychodów pod warunkiem, że wydatki te spełniają kryteria określone w art. 15 ust. 1 tej ustawy, natomiast wydatki o charakterze reprezentacyjnym wyłączone zostały z kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tzn. koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych ). Za wydatki na reprezentację należy uznać te wydatki, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku Wnioskodawcy, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami.

W związku z obchodami 25-lecia działalności firmy zostanie zorganizowany event integracyjny dla pracowników oraz przedstawicieli odbiorców. W związku z wydarzeniem Wnioskodawca poniesie wydatki na kompleksową usługę organizacji uroczystości jubileuszu 25-lecia firmy, które obejmować będą wynagrodzenie dla firmy organizującej event z tytułu: gastronomii i open baru; zorganizowanie imprezy okolicznościowej z atrakcjami; dekoracji i scenografii; DJ’a z nagłośnieniem; opłaty ZAIKS; projektu i wydruku zaproszeń; nadzoru managerskiego; pamiątkowej tablicy; usług fotografa i filmowca; obsługi technicznej i koordynującej event; konferansjera prowadzącego wieczór; ubezpieczenia NNW; kosztów logistycznych, które to usługi są potraktowane przez kontrahenta jako jedna kompleksowa usługa, wykazana na fakturze w jednej pozycji jako „Organizacja eventu”. Wszystkie wydatki poniesione w związku z jubileuszem firmy zostaną sfinansowane ze środków obrotowych firmy. Głównym celem organizacji imprezy jubileuszowej będzie osiągnięcie korzyści biznesowych w postaci zintegrowania pracowników z firmą oraz między sobą, budowanie zespołu, poprawa atmosfery pracy oraz ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami, w efekcie poprawa efektywności pracy (wzrost motywacji w zakresie wykonywania obowiązków pracowniczych), a przez to zwiększenie przychodów Spółki. Wydarzenie to ma również zapewnić budowanie i umocnienie pozytywnych relacji biznesowych z kontrahentami zewnętrznymi oraz stwarzać szansę na ich dalszy, pozytywny rozwój w przyszłości. W efekcie ma to prowadzić do lepszego funkcjonowania przedsiębiorstwa Wnioskodawcy oraz zwiększenia wydajności pracy, poprawy relacji interpersonalnych, budowania pozytywnej atmosfery w pracy oraz w stosunkach z kontrahentami, co przełoży się na możliwość osiągania przez Spółkę większych przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej.

Odnosząc się do wydatków związanych z organizacją uroczystości jubileuszowej poniesionych na rzecz pracowników, Spółka uważa, że stanowią one koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Należy mianowicie zauważyć, że podatkowymi kosztami uzyskania przychodu, co do zasady, są tzw. koszty pracownicze. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w celu ich integracji, np. w postaci organizacji dla nich spotkań integracyjnych, spotkań okolicznościowych z okazji świąt lub innych ważnych wydarzeń itp. Wydarzenia takie są bowiem nierozerwalnie związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością, mają na celu osiąganie korzyści biznesowych w postaci zintegrowania pracowników z firmą oraz między sobą, budowania zespołu, poprawę atmosfery pracy oraz ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami, co w efekcie poprawia efektywności pracy (wzrost motywacji w zakresie wykonywania obowiązków pracowniczych), a przez to spowoduje zwiększenie przychodów Spółki.

Niewątpliwie wydatki poniesione na zorganizowanie imprezy jubileuszowej - w części dotyczącej pracowników - będą spełniać warunki, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i mogą zostać zakwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów.

Podsumowując: wydatki poniesione na zorganizowanie imprezy jubileuszowej - w części dotyczącej pracowników - będą spełniać warunki, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i mogą zostać zakwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest częściowo nieprawidłowe, a częściowo prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865 ze zm., dalej „ustawa CIT”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W myśl tego przepisu, wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami (poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie, zwiększenie, zachowanie lub zabezpieczenie tego przychodu).

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

  • został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  • jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  • pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  • poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  • został właściwie udokumentowany,
  • nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, iż wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy CIT, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. W szczególności zaś wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu (zachowania, zabezpieczenia źródła przychodu), względnie w celu uniknięcia ryzyka wystąpienia strat, bądź znacznego zmniejszenia uzyskiwanych dotąd dochodów. Zatem, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać, że wydatki na rzecz pracowników pozostają w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą i z uzyskiwanymi przez niego przychodami, a jednocześnie wydatki te nie mogą znajdować się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT.

Kosztami podatkowymi mogą być co do zasady tzw. „koszty pracownicze”, jednak tylko te, które wykazują związek z uzyskanym przychodem lub zachowaniem (zabezpieczeniem) źródła przychodów. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w celu ich integracji, np. w postaci organizacji dla nich spotkań integracyjnych, spotkań okolicznościowych z okazji świąt lub innych ważnych wydarzeń itp. Są one bowiem związane z prowadzoną przez podatnika działalnością, mają na celu poprawę atmosfery pracy, zintegrowanie pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji wpływa na zwiększenie efektywności ich pracy. Katalog wydatków wyłączonych z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy CIT, ma charakter zamknięty. Należy wskazać, że wśród wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów ustawodawca wymienił m.in. – w pkt 28 tego przepisu – koszty reprezentacji. Zgodnie bowiem z tym przepisem prawa nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Wyjaśnić bowiem należy, że celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy rozpatrywać zasadność ich poniesienia przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest właśnie wykreowanie wizerunku podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny. Kwalifikacja każdego przypadku powinna być odrębna, uzależniona od jego okoliczności.

Jednocześnie należy zauważyć, że w związku z brakiem legalnej definicji pojęcia „reprezentacja”, organy podatkowe oraz sądy administracyjne podejmowały próby nadania właściwego sensu terminowi „reprezentacja” w odniesieniu do konkretnych sytuacji występujących w praktyce gospodarczej, wskazując przy tym, że każda sprawa powinna być przedmiotem odrębnej oceny ze względu na rodzaj konkretnych wydatków kwalifikowanych jako koszty reprezentacji wymienione w art. 16 ust. 1 pkt 28 updop. Podzielając argumentację wyrażoną w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, wydanym w składzie siedmiu sędziów, w dniu 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11, skoro ustawodawca nie zdefiniował w sposób jednoznaczny pojęcia „reprezentacja”, należy odwołać się do etymologii tego terminu. Wyraz „reprezentacja” pochodzi od łacińskiego „representatio” oznaczającego wizerunek. Zatem ,,reprezentacja” w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy CIT stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Jednocześnie, jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyżej przytoczonym wyroku kwalifikacja danego wydatku jako reprezentacji nie może być uzależniona od przypisywania mu cechy „wystawności”, „przepychu” czy też „okazałości”. Oznacza to odejście od kryterium uznawania za koszty reprezentacji wydatków ponoszonych na wykreowanie lub umocnienie pozytywnego wizerunku, w przypadkach, gdy kreacja ta ma charakter ponadstandardowy.

Podkreślić należy, że dla oceny, czy dana działalność stanowi reprezentację, czy też innego rodzaju działalność, konieczna jest analiza całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. O ile uczestnictwo pracownika w imprezie integracyjnej nie jest związane z wykonywaniem czynności służbowych, przewidzianych umową o pracę, jak również o ile nie stanowi formy ekwiwalentu za wynagrodzenie (np. z uwagi na atrakcyjność miejsca organizacji imprezy) wydatki związane z uczestnictwem pracownika w takiej imprezie mogą stanowić – co do zasady – koszt uzyskania przychodu. Jeśli więc charakter spotkania uwzględnia budowanie pozytywnych relacji między samymi pracownikami lub między pracodawcą a pracownikami w sposób mogący faktycznie przyczynić się do zwiększenia przychodów podatnika, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła jego przychodów to wydatek taki można uznać za koszt uzyskania przychodów. Ze względu na konieczność indywidualnej oceny każdego przypadku ponoszenia przez podatnika tego rodzaju wydatków, które mogą zostać zaliczone do kosztów reprezentacji na podatniku spoczywa obowiązek szczególnej dbałości o ich udokumentowanie oraz wskazanie okoliczności im towarzyszących.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Wnioskodawca organizuje uroczysty jubileusz rozpoczęcia swojej podstawowej działalności dla pracowników i wybranych kontrahentów Spółki. W celu zorganizowania imprezy, Spółka wynajęła firmę zewnętrzną, zajmującą się kompleksową organizacją podobnych eventów. Uroczystość będzie składać się z dwóch części: oficjalnej poświęconej m. in.: przedstawieniu historii Spółki; omówieniu wyników dotychczasowej działalności; krótkiej prelekcji poświęconej zagadnieniom branżowym; złożeniu wyrazów uznania zasłużonym pracownikom oraz „Gali jubileuszowej”, która ma obejmować, m.in.: gastronomię i open bar; imprezę okolicznościową z atrakcjami. Wszystkie wydatki poniesione w związku z jubileuszem Wnioskodawcy zostaną sfinansowane ze środków obrotowych Spółki. Na pokrycie planowanych wydatków nie będą angażowane żadne środki z Zakładowego Funduszu Świadczeń Pracowniczych. Głównym celem organizacji imprezy jubileuszowej jest osiągnięcie korzyści biznesowych w postaci zintegrowania pracowników z firmą oraz między sobą, budowanie zespołu, poprawa atmosfery pracy oraz ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami, w efekcie poprawa efektywności pracy (wzrost motywacji w zakresie wykonywania obowiązków pracowniczych), a przez to zwiększenie przychodów Spółki. Uczestnicy nie będą ponosić żadnych wydatków związanych z ich uczestnictwem w uroczystości jubileuszu. Udział w organizowanym jubileuszu jest całkowicie dobrowolny.

Wnioskodawca powziął wątpliwość co do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na organizację jubileuszu ma rzecz pracowników.

W świetle powyższego, na gruncie niniejszej sprawy zauważyć należy, że wydatki sfinansowane ze środków obrotowych Spółki, poniesione na organizację jubileuszu (z wyjątkiem wydatków na nabycie alkoholu – o czym poniżej), w części przypadającej na pracowników Wnioskodawcy mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy CIT. Ww. wydatki związane są niewątpliwie z prowadzoną działalnością podatnika i mają na celu zintegrowanie załogi zakładu, dlatego też pozostają one w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem, zachowaniem lub zabezpieczeniem przychodów i mogą mieć pośredni wpływ na wielkość osiągniętych przez Wnioskodawcę przychodów. Takie świadczenia na rzecz pracowników budują pozytywne relacje pomiędzy pracownikami, zwiększają zaangażowanie pracowników oraz wzmacniają ich lojalność wobec Wnioskodawcy, mają również działanie motywujące i wpływające na jakość, wydajność oraz efektywność pracy, co dalej przekłada się na wysokość uzyskanych przychodów.

Zauważyć przy tym należy, że wydatki na zakup alkoholu nie przyczyniają się do osiągnięcia lub zabezpieczenia źródła przychodów. Wydatki te nawet jeżeli uznawane są za zwyczajowo przyjęte i zostaną dostosowane do charakteru spotkania nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Trudno jednoznacznie powiązać wydatek na alkohol dla uczestników jubileuszu z zakładanym celem integracji mającej na celu związanie pracowników z firmą oraz między sobą, poprawę atmosfery pracy i wzrost motywacji w zakresie wykonywania obowiązków pracowniczych. Spotkania integracyjne mają służyć budowaniu motywacji do pracy u pracowników i w ten sposób wpływać na jej efektywność, lecz uzyskiwanie tego efektu poprzez fundowanie bezpłatnego alkoholu uznać należy za pozostające poza związkiem przyczynowym, którego istnienie zakłada art. 15 ust. 1 ustawy CIT.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych wskazanych we wniosku wydatków związanych z organizacją jubileuszu Spółki poniesionych na rzecz pracowników Wnioskodawcy:

  • w części dot. wydatków przeznaczonych na zakup alkoholu - jest nieprawidłowe,
  • w pozostałym zakresie – jest prawidłowe.

Nadmienić należy, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 1 oraz Nr 2 zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj