Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.189.2019.2.PH
z 28 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 kwietnia 2019 r. (data wpływu 29 kwietnia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy rozwiązanie Spółki i wydanie przypadającemu Wnioskodawcy udziału w majątku Spółki w formie środków pieniężnych będzie skutkować powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowych od osób prawnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 kwietnia 2019 r. do Organu wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy rozwiązanie Spółki i wydanie przypadającemu Wnioskodawcy udziału w majątku Spółki w formie środków pieniężnych będzie skutkować powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowych od osób prawnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (dalej: „Spółka”) jest spółką osobową, mającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Spółka prowadzi działalność w zakresie produkcji i sprzedaży hurtowej (zakłady) w Polsce oraz posiada wieloletnie doświadczenie w branży. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług („VAT”).

Jedynym komandytariuszem Spółki jest Spółka Akcyjna („Komandytariusz”), będąca przedsiębiorstwem wielozakładowym z pełnym profilem produkcyjnym w tej samej branży. Z kolei Komplementariuszem Spółki jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością („Wnioskodawca”). Zarówno Komandytariusz jak i Wnioskodawca są Polskimi rezydentami podatkowymi dla celów podatku dochodowego od osób prawnych („CIT”) oraz zarejestrowanymi czynnymi podatnikami VAT. Wnioskodawca jest spółką kapitałową prawa handlowego.

Komandytariusz stał się wspólnikiem Spółki na skutek przejęcia grupy spółek, której Spółka była członkiem. Przejęcie tej grupy nastąpiło od podmiotów trzecich, niepowiązanych z Komandytariuszem. Obecnie Komandytariusz planuje proces konsolidacji przejętej grupy kapitałowej. W tym zakresie wspólnicy Spółki planują zgodnie z przepisami art. 103 § 1 w zw. z art. 58 § 1 pkt 2 i 67 § 1 Kodeksu spółek handlowych podjąć jednomyślną uchwałę o rozwiązaniu Spółki bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego („Rozwiązanie”). Zgodnie z wyżej wskazanymi przepisami oraz doktryną, wspólnicy mogą uzgodnić inny (niż likwidacja) sposób zakończenia działalności spółki, polegający na m.in. przejęciu przedsiębiorstwa spółki przez jednego lub kilku wspólników z obowiązkiem rozliczenia się z pozostałymi wspólnikami.

Umowa Spółki przewiduje, że w przypadku rozwiązania Spółki przeprowadza się jej likwidację na zasadach określonych w Kodeksie spółek handlowych, jednakże w ramach procesu Rozwiązania, wspólnicy uzgodnią, że Spółka zakończy swoją działalności bez przeprowadzania likwidacji. Uzgodnienie wspólników obejmie także porozumienie co do rozliczenia pomiędzy sobą majątku Spółki. Wspólnicy Spółki porozumieją się co do rozliczenia w ten sposób, że majątek Spółki, który wykorzystywany jest do prowadzenia działalności gospodarczej wraz z zapleczem kadrowym („Zakład”) zostanie wydany na rzecz Komandytariusza oraz w konsekwencji Komandytariusz przejmie i poprowadzi w całości przedsiębiorstwo Spółki w ramach dotychczas prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, natomiast majątek Spółki w części przypadającej na udział Wnioskodawcy zostanie spłacony mu poprzez wydanie środków pieniężnych. Wspólnicy Spółki uzgodnią również, że przedsiębiorstwo Spółki wraz z jej zapleczem kadrowym zostanie przeniesione do oddziału Komandytariusza znajdującego się w Polsce, który nie jest odrębnym podmiotem, a jedynie wyodrębnioną jednostką wewnętrzną Komandytariusza.

Po przeniesieniu majątku Rozwiązywanej Spółki, złożony zostanie wniosek o wykreślenie Wnioskodawcy z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego.

Składniki majątkowe Spółki

1. Na moment przeniesienia do Komandytariusza, Zakład Spółki obejmować będzie zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych, jak również zaplecze kadrowe niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie przetwórstwa oraz hurtowej sprzedaży;
   
2. Zespół składników majątkowych niematerialnych i materialnych, przy pomocy których Spółki aktualnie prowadzi działalność gospodarczą obejmuje w szczególności:
   
   1. Oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo Spółki;
   2. Środki trwałe wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej, m.in. linie produkcyjne, urządzenia, instalacje, klimatyzatory, wyposażenie laboratoryjne, urządzenia etykietujące, maszyny pakujące;
   3. Inne środki trwałe wykorzystywane w działalności Spółki, takie jak inwestycje w obcym środku trwałym (m.in. w budynku wykorzystywanym przez Spółkę do prowadzenia działalności gospodarczej), pojazdy samochodowe (w tym wykorzystywane w ramach leasingu), czy wyposażenie biurowe obejmujące m.in. komputery, drukarki, skanery telefony, meble oraz inne wyposażenie wykorzystywane w ramach działalności gospodarczej;
   4. Należności, tj. w szczególności wierzytelności o zapłatę wynagrodzenia z tytułu dostawy produktów;
   5. Zobowiązania, tj. w szczególności zobowiązania z tytułu umów, na podstawie których Spółka korzysta z nieruchomości, na której posadowiony jest wykorzystywany przez nią zakład produkcyjny, zobowiązania z tytułu umów najmu, leasingu, czy licencji na podstawie których spółka używa posiadane aktywa, zobowiązania z tytułu umów ubezpieczenia, czy zobowiązania z tytułu zaciągniętych pożyczek i kredytów bankowych;
   6. Prawa i obowiązki z umów „przychodowych” oraz „kosztowych”, tj. w szczególności umów z kontrahentami na dostawę produktów, umów z podwykonawcami w zakresie transportu produktów, umów z dostawcami na dostawę towarów, umów leasingowych, umów na dostawę mediów, czy umowy na utylizację odpadów;
   7. Wartości niematerialne i prawne w postaci licencji na oprogramowania komputerowe i księgowe;
   8. Tajemnice przedsiębiorstwa, w tym przede wszystkim know-how i baza klientów.
   9. Umowy związane z posiadanymi rachunkami bankowymi i środki pieniężne, z wyjątkiem kwot przypadających na spłatę Wnioskodawcy;
3. W ramach przedsiębiorstwa prowadzonego przez Spółkę zatrudnieni są także pracownicy, w szczególności pracownicy produkcyjni. Spółka współpracuje również z osobami świadczącymi usługi w ramach umów cywilnoprawnych.
   
4. Składniki majątku mające być przedmiotem wydania w związku z rozwiązaniem Spółki oraz zaplecze kadrowe stanowią obecnie niezależne przedsiębiorstwo Spółki funkcjonujące jako samodzielny podmiot gospodarczy.
   
5. Jednocześnie, w wyniku Rozwiązania Spółki Wnioskodawca otrzyma środki pieniężne jako spłatę majątku Spółki w części przypadającej na udział Wnioskodawcy. W wyniku Rozwiązania Spółki oraz wydania tych środków do Wnioskodawcy nie dojdzie do podwyższenia kapitału zakładowego Wnioskodawcy.
   
   
   
   
   
   

Przedmiot wydania w związku z rozwiązaniem Spółki

1. Spółka przewiduje, że przedmiotem wydania w związku z Rozwiązaniem będzie Zakład, obejmujący wszystkie składniki materialne i niematerialne majątku Spółki funkcjonalnie związane i przeznaczone do prowadzenia działalności w zakresie przetwórstwa oraz hurtowej sprzedaży. Majątek, który będzie wydany w konsekwencji Rozwiązania będzie organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie powiązany w sposób umożliwiający Komandytariuszowi kontynuowanie działalności w zakresie przetwórstwa oraz hurtowej sprzedaży.
   W związku z Rozwiązaniem i wydaniem Zakładu zostaną przeniesieni także wszyscy pracownicy Spółki w zakresie przewidzianym określonymi przepisami, w szczególności na podstawie art. 23(1) Kodeksu Pracy.
   
2. Jednocześnie, w kontekście wymogów przewidzianych właściwymi przepisami prawa oraz konieczności współdziałania osób trzecich i ograniczeń umownych, Wnioskodawca wyjaśnia, że:
   
   1. Intencją jest, aby na Komandytariusza przeszły wszystkie zobowiązania związane z przedsiębiorstwem. Zgodnie z art. 519 § 2 Kodeksu Cywilnego do przejęcia długu przez osobę trzecią niezbędne jest zawarcie między wierzycielem a podmiotem przejmującym dług (za zgodą dłużnika, którego dług jest przejmowany) umowy o przejęciu długu lub wyrażenie przez wierzyciela zgody na zmianę dłużnika. W związku z powyższym, nie można wykluczyć, że część zobowiązań związanych z przedsiębiorstwem Spółki, nie zostanie przeniesiona na Komandytariusza w związku z brakiem wymaganej na takie przeniesienie zgody wierzycieli. W takiej sytuacji, Komandytariusz może zostać jednak zobowiązany do zaspokojenia zobowiązań cywilnoprawnych Spółki w stosunku do osób trzecich związanych z przeniesionym Zakładem.
   2. Wnioskodawca zakłada, że w ramach wydania przedsiębiorstwa w wyniku Rozwiązania, do Wnioskodawcy [winno być: „do Komandytariusza”, przyp. tut. Organu] przejdą, w zakresie przewidzianym określonym przepisami, w szczególności na podstawie art. 23(1) Kodeksu Pracy, wszyscy pracownicy zatrudnieni w Spółce. Pracownicy mogą jednak w terminie 2 miesięcy od przejścia zakładu pracy na innego pracodawcę, rozwiązać stosunek pracy bez wypowiedzenia, za siedmiodniowym uprzedzeniem.
3. Wnioskodawca zwraca uwagę, że Rozwiązanie i wydanie Zakładu jak również wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej nie są złożone w celu obejścia prawa podatkowego, unikania opodatkowania lub nadużycia prawa. Zostaną one przeprowadzone z powodów biznesowych, tj. konsolidacji aktywów Wnioskodawcy z majątkiem Komandytariusza. Komandytariusz przejął bowiem grupę obejmującą Spółkę i dokonuje obecnie jej konsolidacji biznesowej, operacyjnej i procesowej w ramach swojej struktury organizacyjnej.
   Komandytariusz oprócz swojego zakładu głównego prowadzi działalność poprzez położone na terenie kraju oddziały. Komandytariusz planuje rozszerzyć strukturę oddziałową również o przedsiębiorstwo Spółki w drodze jej rozwiązania, przejęcie Zakładu i jego dalszego prowadzenia w formie oddziału Komandytariusza. Jest to zasadne działanie biznesowe powodujące unifikację struktury właścicielskiej, optymalizację procesów w celu uzyskania ich synergii oraz eliminujące przepływy wewnętrzne, duplikujące lub znoszące się funkcje i operacje, jak również minimalizujące koszty związane z prowadzeniem odrębnego podmiotu. Działanie to jest również zasadne podatkowo. Obecnie to wspólnicy Spółki (w tym Komandytariusz) rozpoznają przychody i koszty wynikające z działalności Spółki przy jednoczesnym duplikowaniu funkcji księgowych, administracyjnych i organizacyjnych. Po Rozwiązaniu Spółki przychody i koszty te będzie nadal bezpośrednio rozpoznawać w swoim wyniku podatkowym Komandytariusz przy znacznym zmniejszeniu obowiązków rachunkowych i administracyjnych. Rozwiązanie Spółki bez przeprowadzenia jej likwidacji jest przy tym procesem nieskomplikowanym prawnie, efektywnym kosztowo i operacyjnie oraz możliwym do szybkiego przeprowadzenia.
   Rozwiązanie Spółki i wydanie Zakładu pozwoli więc osiągnąć zakładane cele gospodarcze i inwestycyjne, osiągnąć efekt synergii, ograniczyć koszty prowadzenia działalności opartej obecnie o kilka podmiotów oraz rywalizować na rynku przy postępującej jego konsolidacji. Jednocześnie nie zmienią się zasady opodatkowania dochodu realizowanego przez Spółkę.
   
4. Jednocześnie, uwagi na wagę sprawy będącej przedmiotem niniejszego wniosku, Wnioskodawca zwraca się z uprzejmą prośbą o pilne rozpatrzenie jego wniosku i w miarę możliwości Organu o wydanie interpretacji w terminie szybszym niż 3 miesiące od złożenia wniosku.
   
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Rozwiązanie Spółki i wydanie przypadającemu Wnioskodawcy udziału w majątku Spółki w formie środków pieniężnych nie będzie skutkować powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowych od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, gdy w wyniku Rozwiązania majątek Spółki w części przypadającej Wnioskodawcy zostanie mu spłacony poprzez wydanie środków pieniężnych, zdarzenie to nie będzie skutkować powstaniem przychodu opodatkowanego CIT.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 3a ustawy CIT, do przychodów nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki.

Powyższy przepis odnosi się do likwidacji spółki niebędącej osobą prawną, w szczególności do likwidacji spółki komandytowej.

Zgodnie z utrwaloną linią interpretacyjną, przepisy te mają także zastosowanie do innych niż likwidacja sposobów zakończenia działalności spółki komandytowej, w szczególności do rozwiązania tej spółki w trybie uproszczonym bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego.

Stosując powyższe przepisy do Rozwiązania Spółki i otrzymania przez Wnioskodawcę w jego wyniku środków pieniężnych należy wskazać, że w wyniku zastosowania w sprawie przepisu art. 12 ust. 4 pkt 3a ustawy CIT Wnioskodawca nie rozpozna przychodu podatkowego z tytułu wydania mu tych środków pieniężnych w części przypadającej na jego udział w rozwiązywanej Spółce.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe, przykładowo:

1. w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 19 października 2018 r., nr 0111-KDIB2-1.4010.314.2018.2.EN;
2. w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 8 czerwca 2017 r., nr 0114-KDIP2-3.4010.58.2017.1.DP;
3. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 26 sierpnia 2016 r., nr IPPB3/4510-748/16-2/PS;
4. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 15 lutego 2016 r., nr IBPB-1-3/4510-764/15/MO.
   
   

Podsumowując, stosownie do przepisu art. 12 ust. 4 pkt 3a ustawy CIT Rozwiązanie Spółki i wydanie przypadającemu Wnioskodawcy udziału w majątku Spółki w formie środków pieniężnych nie będzie skutkować powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865, dalej: „updop”), ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji.

Zgodnie z art. 4a pkt 14 updop, ilekroć w ustawie mowa jest o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 21.

W myśl art. 4a pkt 21 updop, ilekroć w ustawie mowa jest o spółce – oznacza to:

1. spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),
2. spółkę kapitałową w organizacji,
3. spółkę komandytowo-akcyjną mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.
   
   

Z powyższych regulacji wynika, że spółka komandytowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 updop, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w powyższym przepisie stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku (art. 5 ust. 2 updop).

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym w spółce osobowej posiadającej siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jedynym komandytariuszem jest Spółka Akcyjna („Komandytariusz”), będąca przedsiębiorstwem wielozakładowym z pełnym profilem produkcyjnym w tej samej branży, natomiast Komplementariuszem Spółki jest Wnioskodawca – spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Zarówno Komandytariusz jak i Wnioskodawca są Polskimi rezydentami podatkowymi dla celów podatku dochodowego od osób prawnych. Komandytariusz stał się wspólnikiem Spółki na skutek przejęcia grupy spółek, której Spółka była członkiem. Przejęcie tej grupy nastąpiło od podmiotów trzecich, niepowiązanych z Komandytariuszem. Obecnie Komandytariusz planuje proces konsolidacji przejętej grupy kapitałowej. W tym zakresie wspólnicy Spółki planują zgodnie z przepisami art. 103 § 1 w zw. z art. 58 § 1 pkt 2 i 67 § 1 ksh podjąć jednomyślną uchwałę o rozwiązaniu Spółki bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego. Umowa Spółki przewiduje, że w przypadku rozwiązania Spółki przeprowadza się jej likwidację na zasadach określonych w ksh, jednakże w ramach procesu Rozwiązania, wspólnicy uzgodnią, że Spółka zakończy swoją działalności bez przeprowadzania likwidacji. Uzgodnienie wspólników obejmie także porozumienie co do rozliczenia pomiędzy sobą majątku Spółki. Wspólnicy Spółki porozumieją się co do rozliczenia w ten sposób, że majątek Spółki, który wykorzystywany jest do prowadzenia działalności gospodarczej wraz z zapleczem kadrowym zostanie wydany na rzecz Komandytariusza oraz w konsekwencji Komandytariusz przejmie i poprowadzi w całości przedsiębiorstwo Spółki w ramach dotychczas prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, natomiast majątek Spółki w części przypadającej na udział Wnioskodawcy zostanie spłacony mu poprzez wydanie środków pieniężnych. Wspólnicy Spółki uzgodnią również, że przedsiębiorstwo Spółki wraz z jej zapleczem kadrowym zostanie przeniesione do oddziału Komandytariusza znajdującego się w Polsce, który nie jest odrębnym podmiotem, a jedynie wyodrębnioną jednostką wewnętrzną Komandytariusza.

Po przeniesieniu majątku Rozwiązywanej Spółki, złożony zostanie wniosek o wykreślenie Wnioskodawcy z rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego.

Składniki majątkowe Spółki

1. Na moment przeniesienia do Komandytariusza, Zakład Spółki obejmować będzie zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych, jak również zaplecze kadrowe niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie przetwórstwa oraz hurtowej sprzedaży;
   
2. Zespół składników majątkowych niematerialnych i materialnych, przy pomocy których Spółki aktualnie prowadzi działalność gospodarczą obejmuje w szczególności:
   
   1. Oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo Spółki;
   2. Środki trwałe wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej, m.in. linie produkcyjne, urządzenia, instalacje, klimatyzatory, wyposażenie laboratoryjne, urządzenia etykietujące, maszyny pakujące;
   3. Inne środki trwałe wykorzystywane w działalności Spółki, takie jak inwestycje w obcym środku trwałym (m.in. w budynku wykorzystywanym przez Spółkę do prowadzenia działalności gospodarczej), pojazdy samochodowe (w tym wykorzystywane w ramach leasingu), czy wyposażenie biurowe obejmujące m.in. komputery, drukarki, skanery telefony, meble oraz inne wyposażenie wykorzystywane w ramach działalności gospodarczej;
   4. Należności, tj. w szczególności wierzytelności o zapłatę wynagrodzenia z tytułu dostawy produktów;
   5. Zobowiązania, tj. w szczególności zobowiązania z tytułu umów, na podstawie których Spółka korzysta z nieruchomości, na której posadowiony jest wykorzystywany przez nią zakład produkcyjny, zobowiązania z tytułu umów najmu, leasingu, czy licencji na podstawie których spółka używa posiadane aktywa, zobowiązania z tytułu umów ubezpieczenia, czy zobowiązania z tytułu zaciągniętych pożyczek i kredytów bankowych;
   6. Prawa i obowiązki z umów „przychodowych” oraz „kosztowych”, tj. w szczególności umów z kontrahentami na dostawę produktów, umów z podwykonawcami w zakresie transportu produktów, umów z dostawcami na dostawę towarów, umów leasingowych, umów na dostawę mediów, czy umowy na utylizację odpadów;
   7. Wartości niematerialne i prawne w postaci licencji na oprogramowania komputerowe i księgowe;
   8. Tajemnice przedsiębiorstwa, w tym przede wszystkim know-how i baza klientów.
   9. Umowy związane z posiadanymi rachunkami bankowymi i środki pieniężne, z wyjątkiem kwot przypadających na spłatę Wnioskodawcy;
3. W ramach przedsiębiorstwa prowadzonego przez Spółkę zatrudnieni są także pracownicy, w szczególności pracownicy produkcyjni. Spółka współpracuje również z osobami świadczącymi usługi w ramach umów cywilnoprawnych.
   
4. Składniki majątku mające być przedmiotem wydania w związku z rozwiązaniem Spółki oraz zaplecze kadrowe stanowią obecnie niezależne przedsiębiorstwo Spółki funkcjonujące jako samodzielny podmiot gospodarczy.
   
5. Jednocześnie, w wyniku Rozwiązania Spółki Wnioskodawca otrzyma środki pieniężne jako spłatę majątku Spółki w części przypadającej na udział Wnioskodawcy. W wyniku Rozwiązania Spółki oraz wydania tych środków do Wnioskodawcy nie dojdzie do podwyższenia kapitału zakładowego Wnioskodawcy.
   
   
   

Przedmiot wydania w związku z rozwiązaniem Spółki

1. Spółka przewiduje, że przedmiotem wydania w związku z Rozwiązaniem będzie Zakład, obejmujący wszystkie składniki materialne i niematerialne majątku Spółki funkcjonalnie związane i przeznaczone do prowadzenia działalności w zakresie przetwórstwa oraz hurtowej sprzedaży. Majątek, który będzie wydany w konsekwencji Rozwiązania będzie organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie powiązany w sposób umożliwiający Komandytariuszowi kontynuowanie działalności w zakresie przetwórstwa oraz hurtowej sprzedaży.
   W związku z Rozwiązaniem i wydaniem Zakładu zostaną przeniesieni także wszyscy pracownicy Spółki w zakresie przewidzianym określonymi przepisami, w szczególności na podstawie art. 23(1) Kodeksu Pracy.
   
2. Jednocześnie, w kontekście wymogów przewidzianych właściwymi przepisami prawa oraz konieczności współdziałania osób trzecich i ograniczeń umownych, Wnioskodawca wyjaśnił, że:
   
   1. Intencją jest, aby na Komandytariusza przeszły wszystkie zobowiązania związane z przedsiębiorstwem. Zgodnie z art. 519 § 2 Kodeksu Cywilnego do przejęcia długu przez osobę trzecią niezbędne jest zawarcie między wierzycielem a podmiotem przejmującym dług (za zgodą dłużnika, którego dług jest przejmowany) umowy o przejęciu długu lub wyrażenie przez wierzyciela zgody na zmianę dłużnika. W związku z powyższym, nie można wykluczyć, że część zobowiązań związanych z przedsiębiorstwem Spółki, nie zostanie przeniesiona na Komandytariusza w związku z brakiem wymaganej na takie przeniesienie zgody wierzycieli. W takiej sytuacji, Komandytariusz może zostać jednak zobowiązany do zaspokojenia zobowiązań cywilnoprawnych Spółki w stosunku do osób trzecich związanych z przeniesionym Zakładem.
   2. Wnioskodawca zakłada, że w ramach wydania przedsiębiorstwa w wyniku Rozwiązania, do Komandytariusza przejdą, w zakresie przewidzianym określonym przepisami, w szczególności na podstawie art. 23(1) Kodeksu Pracy, wszyscy pracownicy zatrudnieni w Spółce. Pracownicy mogą jednak w terminie dwóch miesięcy od przejścia zakładu pracy na innego pracodawcę, rozwiązać stosunek pracy bez wypowiedzenia, za siedmiodniowym uprzedzeniem.
3. Wnioskodawca zwrócił uwagę, że Rozwiązanie i wydanie Zakładu jak również wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej nie są złożone w celu obejścia prawa podatkowego, unikania opodatkowania lub nadużycia prawa. Zostaną one przeprowadzone z powodów biznesowych, tj. konsolidacji aktywów Wnioskodawcy z majątkiem Komandytariusza. Komandytariusz przejął bowiem grupę obejmującą Spółkę i dokonuje obecnie jej konsolidacji biznesowej, operacyjnej i procesowej w ramach swojej struktury organizacyjnej. Komandytariusz oprócz swojego zakładu głównego prowadzi działalność poprzez położone na terenie kraju oddziały. Komandytariusz planuje rozszerzyć strukturę oddziałową również o przedsiębiorstwo Spółki w drodze jej rozwiązania, przejęcie Zakładu i jego dalszego prowadzenia w formie oddziału Komandytariusza. Wnioskodawca podkreślił, że opisana transakcja jest zasadnym działaniem biznesowym powodującym unifikację struktury właścicielskiej, optymalizację procesów w celu uzyskania ich synergii oraz eliminujące przepływy wewnętrzne, duplikujące lub znoszące się funkcje i operacje, jak również minimalizujące koszty związane z prowadzeniem odrębnego podmiotu. Wnioskodawca wskazał także, że działanie to jest również zasadne podatkowo. Obecnie to wspólnicy Spółki (w tym Komandytariusz) rozpoznają przychody i koszty wynikające z działalności Spółki przy jednoczesnym duplikowaniu funkcji księgowych, administracyjnych i organizacyjnych. Po Rozwiązaniu Spółki przychody i koszty te będzie nadal bezpośrednio rozpoznawać w swoim wyniku podatkowym Komandytariusz przy znacznym zmniejszeniu obowiązków rachunkowych i administracyjnych. Rozwiązanie Spółki bez przeprowadzenia jej likwidacji jest przy tym procesem nieskomplikowanym prawnie, efektywnym kosztowo i operacyjnie oraz możliwym do szybkiego przeprowadzenia. Rozwiązanie Spółki i wydanie Zakładu pozwoli więc – jak wskazał Wnioskodawca – osiągnąć zakładane cele gospodarcze i inwestycyjne, osiągnąć efekt synergii, ograniczyć koszty prowadzenia działalności opartej obecnie o kilka podmiotów oraz rywalizować na rynku przy postępującej jego konsolidacji. Jednocześnie nie zmienią się zasady opodatkowania dochodu realizowanego przez Spółkę.
   
   

Na tle powyżej opisane zdarzenia przyszłego w pierwszej kolejności skonstatować należy, że zgodnie z omówioną wcześniej zasadą transparentności podatkowej spółek osobowych niebędących podatnikami podatku dochodowego, ich przychody i koszty zostają, w odpowiedniej proporcji, przypisane bezpośrednio do wspólników.

W związku z faktem, że w przypadku spółek niebędących osobą prawną, o których mowa w art. 4a pkt 14 updop, podatnikami podatku dochodowego są odpowiednio wspólnicy tych spółek, wszelkie skutki podatkowe związane z funkcjonowaniem spółek niebędących osobami prawnymi należy rozpatrywać w odniesieniu do wspólników tych spółek (w przypadku wspólników będących osobami prawnymi – w oparciu o przepisy updop). Tym samym, każdy ze wspólników spółek niebędących osobą prawną przy ustalaniu swojego przychodu uzyskanego w następstwie posiadania udziału w tej spółce oraz poniesionego z tego tytułu kosztu, powinien stosować przepisy właściwej dla tego wspólnika ustawy o podatku dochodowym.

W przypadku Wnioskodawcy, będącego osobą prawną, zastosowanie znajdują regulacje ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 3a updop, do przychodów nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu:

1. likwidacji takiej spółki,
2. wystąpienia z takiej spółki, w części odpowiadającej wydatkom na nabycie lub objęcie prawa do udziałów w takiej spółce i uzyskanej przed wystąpieniem przez wspólnika nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, o których mowa w art. 5, pomniejszonej o wypłaty dokonane z tytułu udziału w takiej spółce i wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.
   
   

Zgodnie natomiast z art. 12 ust. 4g updop, przez środki pieniężne, o których mowa w ust. 4 pkt 3a, rozumie się również wartość wierzytelności uprzednio zarachowanej jako przychód należny, pomniejszonej o należny podatek od towarów i usług, oraz wierzytelności z tytułu udzielonej przez spółkę niebędącą osobą prawną pożyczki – z wyjątkiem wierzytelności z tytułu odsetek od opóźnionej zapłaty oraz wierzytelności z tytułu odsetek od takiej pożyczki, jeżeli wierzytelności te zostały spłacone na rzecz otrzymującego je wspólnika.

Ponadto, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 3b updop, do przychodów nie zalicza się wartości innych niż wymienione w pkt 3a składników majątku, w tym wierzytelności, otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki lub z tytułu jej likwidacji; przychodem jest jednak w przypadku:

1. odpłatnego zbycia tych składników majątku – ich wartość wyrażona w cenie, za którą wspólnik je zbywa; przepisy art. 14 ust. 1-3 stosuje się odpowiednio,
2. spłaty otrzymanej wierzytelności – przychód uzyskany z tej spłaty.
   
   

Odnosząc się do trybu planowanego zakończenia działalności spółki osobowej, należy wskazać, że art. 58 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 505, z późn. zm., dalej: „ksh”) stanowi, że rozwiązanie spółki powodują:

1. przyczyny przewidziane w umowie spółki;
2. jednomyślna uchwała wszystkich wspólników;
3. ogłoszenie upadłości spółki;
4. śmierć wspólnika lub ogłoszenie jego upadłości;
5. wypowiedzenie umowy spółki przez wspólnika lub wierzyciela wspólnika;
6. prawomocne orzeczenie sądu.
   
   

Zgodnie natomiast z art. 67 § 1 ksh, w przypadkach określonych w art. 58 należy przeprowadzić likwidację spółki, chyba że wspólnicy uzgodnili inny sposób zakończenia działalności spółki. Jednocześnie w świetle art. 103 § 1 ksh, w sprawach nieuregulowanych w dziale dotyczącym spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że zgodnie z regulacjami przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, likwidacja spółki niebędącej osobą prawną jest neutralna podatkowo. Wydanie wspólnikom środków pieniężnych spółki osobowej, w świetle art. 12 ust. 4 pkt 3a lit. a updop, nie powoduje powstania po stronie wspólników przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Ponadto wskazać należy, że przepisy updop nie rozróżniają konsekwencji wydania składników majątku likwidacyjnego spółki osobowej od tego, czy składniki te są zorganizowane i przeznaczone do prowadzenia działalności gospodarczej, czy też są od siebie niezależne/niepowiązane.

W świetle brzmienia art. 12 ust. 4 pkt 3a lit. a updop, wydanie jakichkolwiek środków pieniężnych w ramach likwidacji spółki osobowej nie powoduje powstania przychodu wspólnika spółki osobowej na gruncie updop.

Tym samym, mimo że w wyniku rozwiązania Spółki dojdzie do zmiany podmiotu będącego właścicielem zespołu składników materialnych i niematerialnych, jak również zaplecze kadrowe niezbędnego do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie przetwórstwa oraz hurtowej sprzedaży, przy pomocy których Spółki aktualnie prowadzi działalność gospodarczą, to jego wydanie nie spowoduje powstania przychodu po stronie Wnioskodawcy zgodnie z brzmieniem art. 12 ust. 4 pkt 3a lit. a ustawy updop.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.