2019.07.12 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL4.4012.143.2019.4.JS
z 12 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 marca 2019 r. (data wpływu 27 marca 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 maja 2019 r. (data wpływu 30 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupem towarów będących przedmiotem dostawy za symboliczną złotówkę w ramach prowadzonej akcji promocyjnej (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) oraz ustalenia podstawy opodatkowania dla dostawy za symboliczną złotówkę towarów w związku z organizowaną Promocją (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie: prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupem towarów będących przedmiotem dostawy za symboliczną złotówkę w ramach prowadzonej akcji promocyjnej (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) oraz ustalenia podstawy opodatkowania dla dostawy za symboliczną złotówkę towarów w związku z organizowaną Promocją (pytanie oznaczone we wniosku nr 2). Wniosek uzupełniono w dniu 30 maja 2019 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz o dodatkową opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest jednym ze wspólników P. (dalej: „A.” lub „Spółka”).

Przedmiotem działalności Spółki jest produkcja lodów. Spółka jako organizator (dalej: „Organizator”) planuje zorganizować promocję (dalej: „Promocja”). Celem Promocji będzie intensyfikacja sprzedaży wybranych produktów marki B. z dostępnych stoków magazynowych, będących w ofercie Organizatora. W Promocji będą mogły brać udział osoby fizyczne lub prawne, będące Dystrybutorem P. Promocja będzie trwała w oznaczonym okresie.

Laureatami Promocji uprawnionymi do otrzymania nagrody będą wszyscy jej uczestnicy (Uczestnicy) wskazani powyżej (Dystrybutorzy), którzy spełnią następujące warunki: w określonym przedziale czasu złożą zamówienie na produkty (lody), wpłacą zadatek, zakupią i odbiorą zamówione produkty (lody).

W przypadku zakupu produktów (lodów) Uczestnik promocji otrzyma nagrody, którymi będą skutery albo samochody osobowe. Nagrody dla Uczestników promocji polegać będzie na sprzedaży przez Organizatora na rzecz danego Uczestnika skutera bądź samochodu osobowego za tzw. symboliczną złotówkę (1 zł). Wartość sprzedanej za tzw. symboliczną złotówkę (1 zł) nagrody uzależniona będzie od wartości dokonanych przez Uczestnika zakupów produktów w ramach Promocji.

W celu realizacji Promocji Spółka zakupi nagrody.

Dodatkowo: Spółka jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Planowana organizacja Promocji wynika z faktu, że w warunkach gospodarki rynkowej, którą cechuje stale rosnąca konkurencja, Spółka podejmuje ustawicznie działania marketingowe zmierzające do zwiększenia jej rozpoznawalności oraz sprzedawanych przez nią towarów, co w efekcie ma prowadzić do zwiększenia obrotów lub przynajmniej do podtrzymania popytu na dotychczasowym poziomie. Działania marketingowe (w tym organizacja Promocji) również wpływają pozytywnie na budowanie relacji z kontrahentami, na ich lojalność, a co za tym idzie na wygenerowanie większego zysku. Działania podejmowane przez Spółkę będą wyłącznie w celu zwiększenia sprzedaży i atrakcyjności produktów Spółki, oraz utrzymania określonej pozycji na rynku. Pozostaną zatem w bezpośrednim związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością i będą miały na celu zwiększenie przychodów osiąganych przez Spółkę.

Faktury dokumentujące wydatki związane z nabywanymi towarami – nagrodami będą wystawione na Wnioskodawcę. Nabywane towary – nagrody będą służyły Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Między Wnioskodawcą a Uczestnikami – nabywcami towarów i nagród w ramach Promocji nie będzie istniał związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, ze zm.).

Sprzedaż nagród za symboliczną złotówkę będzie dokumentowana przez Wnioskodawcę fakturami sprzedaży.

Wniosek uzupełniono w dniu 30 maja 2019 r. o następujące informacje:

Między Wnioskodawcą a Kontrahentami (Uczestnikami/Dystrybutorami) nie istnieją powiązania, o których mowa w art. 32 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług w świetle brzmienia tego przepisu w treści obowiązującej od dnia 1 stycznia 2019 r.
Nabywcy (Uczestnicy/Dystrybutorzy) towarów (skuterów i samochodów) mają – zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług – pełne prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem ww. towarów.
W związku z tym, że między Wnioskodawcą a Kontrahentami (Uczestnikami/Dystrybutorami) nie istnieją powiązania, o których mowa w art. 32 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług w świetle brzmienia tego przepisu w treści obowiązującej od dnia 1 stycznia 2019 r., organ podatkowy nie wydał decyzji w sprawie porozumienia, o której mowa w art. 20a Ordynacji podatkowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w związku z zakupem towarów sprzedawanych za symboliczną złotówkę w ramach prowadzonej akcji promocyjnej Spółce przysługiwać będzie prawo do odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?
Jaka będzie podstawa opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedawanych w związku z Promocją towarów za symboliczną złotówkę (1 zł)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Odliczenie naliczonego podatku od towarów i usług dokonuje się z zachowaniem zasad określonych w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., tj. w zakresie, w jakim zakupiony towar dotyczy wykonywanych czynności opodatkowanych. Zasadą jest, że jeśli nabywane towary będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, to podatnicy mogą odliczać naliczony podatek od towarów i usług wykazany na fakturze dokumentującej zakup tych towarów. Tak wynika z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Warunkiem odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług jest związek zakupu z czynnościami opodatkowanymi. Związek ten może mieć charakter nie tylko bezpośredni (np. w przypadku zakupu towarów przeznaczonych do dalszej sprzedaży) ale i pośredni.

W ocenie Spółki zakup towarów w celu sprzedaży klientom – Dystrybutorom w ramach Promocji nagród za 1 PLN wykazywać będzie bezpośredni związek z działalnością podatnika, tj. będzie mieć wpływ na jej ogólne funkcjonowanie, bezpośrednio wpływając na jego obroty. Zatem w związku z tym, że Promocja, w tym sprzedaż towarów (nagród) za 1 zł będzie związana z działalnością opodatkowaną Spółki, to Spółka będzie mieć prawo do odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług z faktur dokumentujących zakup tych towarów.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 10 stycznia 2018 r., nr 0114-KDIP1-1.4012.709.2017.1.AO, odniósł się do możliwości odliczania podatku naliczonego z tytułu wydatków ponoszonych na nabycie/wytworzenie towarów sprzedawanych po cenach promocyjnych: „(...) W świetle przedstawionego opisu i powołanych przepisów należy stwierdzić, że wydatki poniesione na nabycie/wytworzenie towarów sprzedawanych następnie po cenach promocyjnych będą pozostawać w bezpośrednim związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością. Jak wynika z wniosku, Spółka nabywa oraz wytwarza we własnym zakresie towary w celu ich odprzedaży. Sprzedaż tych towarów opodatkowana jest podatkiem VAT i – jak wskazał Wnioskodawca – wystawiana jest faktura lub paragon fiskalny. W konsekwencji, pomimo że koszt nabycia lub wytworzenia towarów sprzedawanych w ramach akcji promocyjnych nie stanowi elementu ceny sprzedawanych towarów, to jednak – jak wynika z opisu sprawy – koszty te pozostają w bezpośrednim związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością. Zatem wydatki ponoszone na nabycie/wytworzenie towarów sprzedawanych następnie po cenach promocyjnych mają bezpośredni związek z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług”.

Ponadto wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z przeprowadzanymi Akcjami promocyjnymi, w tym na nabycie/wytworzenie towarów sprzedawanych w ramach akcji promocyjnych mają w efekcie wygenerować w Spółce wyższą sprzedaż opodatkowaną podatkiem VAT. Jak wskazał Wnioskodawca, Akcje stanowią jeden z elementów strategii marketingowej Spółki, która ma całościowo zapewnić maksymalizację przychodów z działalności realizowanej przez Wnioskodawcę, w szczególności ze sprzedaży towarów opodatkowanej VAT. Zatem wydatki ponoszone w związku z przeprowadzanymi Akcjami pozostają w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością. Celem przeprowadzanych Akcji jest intensyfikacja sprzedaży towarów z oferty Spółki i w efekcie zwiększenie przychodów z tytułu sprzedaży.

W konsekwencji, Wnioskodawcy – zarejestrowanemu czynnemu podatnikowi podatku VAT – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków ponoszonych w związku z organizowanymi Akcjami promocyjnymi, w tym na nabycie lub wytworzenie towarów sprzedawanych po cenach promocyjnych w zakresie, w jakim wydatki te związane będą z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, przy uwzględnieniu przesłanek negatywnych wynikających z art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów usług podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez świadczenie usług, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest co do zasady wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Stosownie do art. 29a ust. 7 tej ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowany przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Brak jest jakichkolwiek ograniczeń odnośnie wielkości udzielanego rabatu, co wskazuje na pełną dowolność jego ustalania przez strony. Sprzedaż nagród w promocyjnej cenie wynoszącej 1 PLN nie narusza zasad wynikających z ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Przedmiotowe działania marketingowe mają uzasadnienie ekonomiczne i mają w założeniu przynieść dla Spółki wymierne korzyści polegające przede wszystkim na zwiększeniu przychodów i obrotu stanowiącego podstawę opodatkowania dla celów podatku od towarów i usług.

Podstawą opodatkowania sprzedaży przez Spółkę na rzecz Dystrybutorów nagród w warunkach promocyjnych towaru będzie kwota 1 zł pomniejszona o kwotę należnego podatku od towarów i usług.

Podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu sprzedaży i nie ma znaczenia, że podatnik w danej chwili sprzedaje ten towar za cenę znacznie niższą. Wyjątek od powyższych zasad ogólnych zachodzi w sytuacjach wskazanych w art. 32 ustawy. Zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą istnieje związek, o którym mowa w ust. 2, oraz w przypadku gdy wynagrodzenie jest:

niższe od wartości rynkowej, a nabywca towarów lub usług nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;
niższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a dostawa towarów lub świadczenie usług są zwolnione od podatku,
wyższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

– organ podatkowy określa podstawę opodatkowania zgodnie z wartością rynkową, jeżeli okaże się, że związek ten miał wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

Zgodnie z art. 2 pkt 27b ustawy, przez wartość rynkową rozumie się całkowitą kwotę, jaką, w celu uzyskania w danym momencie danych towarów lub usług, nabywca lub usługobiorca na takim samym etapie sprzedaży jak ten, na którym dokonywana jest dostawa towarów lub świadczenie usług, musiałby, w warunkach uczciwej konkurencji, zapłacić niezależnemu dostawcy lub usługodawcy na terytorium kraju; w przypadku gdy nie można ustalić porównywalnej dostawy towarów lub świadczenia usług, przez wartość rynkową rozumie się:

w odniesieniu do towarów – kwotę nie mniejszą niż cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a w przypadku braku ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy,
w odniesieniu do usług – kwotę nie mniejszą niż całkowity koszt poniesiony przez podatnika na wykonanie tych usług.

Stosownie do art. 32 ust. 2 ustawy związek, o którym mowa w ust. 1, istnieje, gdy między kontrahentami lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. Związek ten istnieje także, gdy którakolwiek z wymienionych osób łączy funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne u kontrahentów.

Przepis art. 32 ust. 3 ustawy stanowi, że przez powiązania rodzinne, o których mowa w ust. 2, rozumie się małżeństwo oraz pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego stopnia.

Przez powiązania kapitałowe, o których mowa w ust. 2, rozumie się sytuację, w której jedna z osób lub jeden z kontrahentów posiada prawo głosu wynoszące co najmniej 5% wszystkich praw głosu lub dysponuje bezpośrednio lub pośrednio takim prawem (art. 32 ust. 4 ww. ustawy).

Natomiast z art. 32 ust. 5 ustawy wynika, że przepisy ust. 1-4 nie mają zastosowania w przypadku transakcji zawieranych pomiędzy podmiotami powiązanymi, w odniesieniu do których właściwy organ podatkowy, na podstawie ustawy Ordynacja podatkowa, wydał decyzję o uznaniu prawidłowości wyboru i stosowania metody ustalania ceny transakcyjnej między podmiotami powiązanymi. Z powołanych przepisów wynika, że udzielenie rabatu, o ile nie sprzeciwiają się temu inne niż podatkowe przepisy prawa, a ponadto jest ściśle skorelowane z konkretną transakcją, w związku z którą zostało zastosowane i powoduje obniżenie ceny dostarczanych towarów, wpływa na zmniejszenie podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Należy zauważyć, że podatnik ma prawo swobodnie układać swoje interesy tak, by działalność gospodarcza była dla niego opłacalna pod względem ekonomicznym, w tym stosując znaczne upusty cenowe, jeśli jest to w jego uznaniu zasadne dla osiągnięcia tego celu. Jednakże stosując upusty cenowe należy mieć na uwadze obowiązek dokumentowania zdarzeń gospodarczych, podatnik powinien ten fakt udokumentować odpowiednimi dowodami, z których jednoznacznie wynikać będzie, jakim odbiorcom towarów i w jakich okolicznościach oraz w jakim zakresie upust przysługuje. W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzi sprzedaż lodów. Spółka planuje wprowadzić Promocje. Nabywcami będą Dystrybutorzy. Między Wnioskodawcą a Dystrybutorami nie będzie istniał związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy. Działania podejmowane przez Spółkę będą wyłącznie w celu zwiększenia sprzedaży i atrakcyjności produktów Spółki. Pozostaną zatem w bezpośrednim związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością i będą miały na celu zwiększenie przychodów osiąganych przez Spółkę.

Ponadto faktury dokumentujące wydatki związane z nabywanymi towarami będącymi będą wystawione na Wnioskodawcę. Nabywane towary (nagrody) będą służyły Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zatem, Spółka powinna za podstawę opodatkowania przyjąć rzeczywistą kwotę należną (rzeczywistą kwotę zapłaty) z tytułu sprzedaży Nagród na rzecz Dystrybutorów, tj. kwotę 1 zł pomniejszoną o kwotę należnego podatku od towarów i usług.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., w przypadku wystąpienia nadużycia prawa dokonane czynności, o których mowa w ust. 1, wywołują jedynie takie skutki podatkowe, jakie miałyby miejsce w przypadku odtworzenia sytuacji, która istniałaby w braku czynności stanowiących nadużycie prawa. Przez nadużycie prawa rozumie się dokonanie czynności, o których mowa w ust. 1 (tj. także odpłatna dostawa towarów) w ramach transakcji, która pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miała zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Ustawodawca wskazał, że w przypadku stwierdzenia tzw. sztuczności transakcji, nieznajdującej uzasadnienia z punktu widzenia praktyki gospodarczej i mającej na celu uzyskanie głównie korzyści podatkowych, organy podatkowe mają możliwość odmówienia skorzystania z prawa, jakie przypisy w zakresie VAT przyznają podatnikowi w związku z odliczeniem podatku. Sztuczność konstrukcji prawnej prowadzącej w efekcie do unikania realizacji obowiązków wynikających z podatku od towarów i usług należy oceniać na płaszczyźnie prawnej oraz ekonomicznej.

I tak, na płaszczyźnie prawnej sztuczność konstrukcji wyraża się najczęściej w jej nadmiernej zawiłości poprzez np. dzielenie zdarzenia na odrębne czynności prawne albo połączenia wielu odrębnych zdarzeń w jedną czynność w sposób nietypowy dla danej branży; występowaniu dużej ilości podmiotów pośredniczących, które nie wnoszą żadnych istotnych elementów gospodarczych; elementach prowadzących do uzyskania stanu identycznego lub zbliżonego do stanu istniejącego przed zastosowaniem tej konstrukcji prawnej (transakcje okrężne); elementach transakcji wzajemnie się znoszących lub kompensujących. Z kolei na płaszczyźnie ekonomicznej sztuczną transakcję charakteryzuje brak treści ekonomicznej np. poprzez ukrywanie prawdziwego celu i znaczenia zdarzenia gospodarczego, nieadekwatność lub zbędność do realizacji rzeczywistego zdarzenia gospodarczego, zgodnie z jego celem i istotą oraz do uzyskania zamierzonego efektu gospodarczego. Zawiłość sztucznej konstrukcji prawnej oraz brak w niej treści ekonomicznej powoduje, że konstrukcja ta nie zostałaby zastosowana przez rozsądnie działający podmiot kierujący się w swych wyborach celami gospodarczymi.

W zakresie sprzedaży nagród za symboliczną cenę nie można mówić o sztuczności na płaszczyźnie ekonomicznej. Sprzedaż towarów (nagród) po cenach promocyjnych, tj. po cenie niższej niż ich cena nabycia nie charakteryzuje się brakiem treści ekonomicznej np. poprzez ukrywanie prawdziwego celu i znaczenia zdarzenia gospodarczego, nieadekwatność lub zbędność do realizacji rzeczywistego zdarzenia gospodarczego, zgodnie z jego celem i istotą oraz do uzyskania zamierzonego efektu gospodarczego.

W analizowanym stanie faktycznym wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 10 pkt 1 powołanej ustawy, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen. Prawo podatników do sprzedaży towarów z rabatem potwierdzają poglądy organów podatkowych wyrażane w interpretacjach indywidualnych. Tytułem przykładu można przywołać interpretację indywidualną z dnia 17 września 2014 r. IPPP2/443-594/14-2/MT/DG), w której Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził m.in.: „(...) należy stwierdzić, że podstawą opodatkowania dla towaru sprzedawanego z rabatem będzie - zgodnie z art. 29a ust. 1 w związku z art. 29a ust. 6 pkt 1 oraz art. 29 ust. 7 pkt 2 ustawy o VAT – wszystko, co stanowi zapłatę, którą Wnioskodawca otrzyma od nabywcy z tytułu sprzedaży towaru, pomniejszone o kwotę podatku VAT. Tym samym podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot udzielonych klientom opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży. Zatem w momencie sprzedaży towaru z rabatem klientom, między którymi a Wnioskodawcą nie występują związki wymienione w art. 32 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług będzie kwota należna pomniejszona o udzielony rabat”.

Wskazać tu również można na interpretację indywidualną z dnia 1 października 2015 r. (IPPP3/4512-659/15-2/WF), w której Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, m.in.: „Z ww. opisu wynika, że prawo do nabycia określonego towaru za cenę promocyjną wynoszącą, np. 1 złoty netto Klient uzyska pod warunkiem spełnienia określonego warunku, np. nabyciu konkretnego produktu Spółki. (...) Są to więc rabaty udzielone przed ustaleniem ceny – a zatem nie mają one wpływu na podstawę opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy, ponieważ kwotą należną z tytułu sprzedaży jest kwota żądana od nabywcy, a więc w takim przypadku kwota uwzględniająca już przyznany rabat”.

W interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 10 stycznia 2018 r., nr 0114-KDIP1-1.4012.646.2017.1.AO wskazano: „(…) podatnik ma prawo swobodnie układać swoje interesy tak, by działalność gospodarcza była dla niego opłacalna pod względem ekonomicznym, w tym stosując znaczne upusty cenowe, jeśli jest to w jego uznaniu zasadne dla osiągnięcia tego celu. (...) stosowanie znacznych upustów cenowych/rabatów jest niedopuszczalne w zakresie, w jakim ma ono służyć tzw. obejściu przepisów prawa i uniknięciu opodatkowania tej czynności. Tak więc każdy zastosowany upust/rabat powinien być uzasadniony ekonomicznie i prowadzić w końcowym efekcie do osiągnięcia celu, jaki został wytyczony dla działalności gospodarczej, tj. zarobku. (...) podstawą opodatkowania (...) będzie kwota faktycznie zapłacona/należna Spółce za te towary od Kontrahentów, czyli uwzględniająca przyznane im rabaty, pomniejszona o kwotę należnego podatku, również w sytuacji, gdy po uwzględnieniu rabatu cena ta będzie znacznie odbiegać od ceny rynkowej tych towarów, w tym wynosić 1 zł/1 grosz netto plus podatek VAT (...)”.

Jeśli więc podatnik nabywa towar w celu jego odsprzedaży opodatkowanej VAT, to generalnie nie ma przeszkód, aby odliczył naliczony podatek od towarów i usług z faktury dokumentującej nabycie takiego towaru. Dotyczy to również towarów sprzedawanych następnie po cenie promocyjnej, niższej od ceny rynkowej czy ceny nabycia tego towaru. Takie stanowisko zajął m.in. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 10 stycznia 2018 r., nr 0114-KDIP1-1.4012.709.2017.1.AO. Organ podatkowy odniósł się tu do prawa do odliczenia VAT od wydatków na nabycie towarów sprzedawanych następnie (w ramach akcji promocyjnych) po promocyjnej cenie, w tym znacznie odbiegającej od ceny rynkowej, wynoszącej nawet 1 zł/gr netto plus VAT. Odnosząc się do możliwości odliczenia VAT z tytułu nabycia towarów, Dyrektor KIS stwierdził: „(...) wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z przeprowadzanymi Akcjami promocyjnymi, w tym na nabycie/wytworzenie towarów sprzedawanych w ramach akcji promocyjnych, mają w efekcie wygenerować w Spółce wyższą sprzedaż opodatkowaną podatkiem VAT. (...) Akcje stanowią jeden z elementów strategii marketingowej Spółki, która ma całościowo zapewnić maksymalizację przychodów z działalności realizowanej przez Wnioskodawcę, w szczególności ze sprzedaży towarów opodatkowanych VAT. Zatem wydatki ponoszone w związku z przeprowadzanymi Akcjami pozostają w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością. Celem przeprowadzanych Akcji jest intensyfikacja sprzedaży towarów z oferty Spółki i w efekcie zwiększenie przychodów z tytułu sprzedaży. (...)”. W konsekwencji organ podatkowy stwierdził, że spółce przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków ponoszonych w związku z organizowanymi akcjami promocyjnymi, w tym na nabycie/wytworzenie towarów sprzedawanych po promocyjnych cenach w zakresie, w jakim wydatki te będą związane z prowadzoną przez spółkę działalnością opodatkowaną VAT.

W tym zakresie wskazać należy na wyrok NSA z dnia 21 kwietnia 2016 r. (I FSK 1904/14), w którym Sąd wskazał, że: „(...) co prawda sprzedaż za „symboliczną złotówkę” odpowiednio udokumentowana nie jest sprzeczna z prawem. Nawet bowiem wtedy, gdy uzgodniona rzeczywiści zapłacona cena jest oczywiście niższa od zwykłej ceny rynkowej, to i tak podstawa opodatkowania powinna być ustalona w oparciu o treść art. 29 ust. 1 ustawy o VAT. Istotne jest jednak, aby cena ta była uzasadniona względami ekonomicznymi towarzyszącymi danej transakcji, np. gdy stanowi to element strategii podatnika, który ma doprowadzić do umocnienia jego pozycji na rynku, do zwiększenia wolumenu sprzedaży, czy uzyskania innych ekonomicznych korzyści z tak realizowanej transakcji. A więc każdy zastosowany upust winien być uzasadniony ekonomicznie i prowadzić w końcowym efekcie do osiągnięcia celu, jaki został wytyczony dla działalności gospodarczej, tzn. zarobku. Należy jednak podkreślić, że stosowanie znacznych rabatów jest niedopuszczalne w takim zakresie, w jakim ma ono służyć tzw. obejściu przepisów prawa i unikaniu opodatkowania danej czynności”.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 kwietnia 2017 r., nr 1061-IPTPP3.4512.77.2017.2.ALN, w której czytamy: „(...) podatnik ma prawo swobodnie układać swoje interesy tak, by działalność gospodarcza była dla niego opłacalna pod względem ekonomicznym, w tym stosując znaczne upusty cenowe, jeśli jest to w jego uznaniu zasadne dla osiągnięcia tego celu. Jednakże stosując upusty cenowe należy mieć na uwadze obowiązek dokumentowania zdarzeń gospodarczych, podatnik powinien ten fakt udokumentować odpowiednimi dowodami, z których jednoznacznie wynikać będzie, jakim odbiorcom towarów i w jakich okolicznościach oraz w jakim zakresie upust przysługuje. Jedynie w sytuacji, gdy między podmiotami (kontrahentami) istnieją powiązania rodzinne, kapitałowe, majątkowe lub wynikające ze stosunku pracy, o których mowa w art. 32 ustawy, organ podatkowy może określić wysokość obrotu na podstawie wartości rynkowej tych towarów lub usług, ale tylko w sytuacji, gdyby związki te miały wpływ na ustalenie ceny. Należy przy tym wyraźnie zaznaczyć, że stosowanie znacznych rabatów jest niedopuszczalne w zakresie, w jakim ma ono służyć tzw. obejściu przepisów prawa i uniknięciu opodatkowania tej czynności. Tak więc każdy zastosowany upust powinien być uzasadniony ekonomicznie i prowadzić w końcowym efekcie do osiągnięcia celu, jaki został wytyczony dla działalności gospodarczej, tj. zarobku. (...)”.

W interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 10 stycznia 2018 r., nr 0114-KDIP1-1.4012.646.2017.1.AO organ podatkowy uznał stanowisko podatnika za prawidłowe. Przypomniał, że co do zasady, podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Podstawa opodatkowania nie obejmuje natomiast m.in. kwot udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży. Zasady ustalania podstawy opodatkowania VAT reguluje art. 29a ustawy o VAT. Organ podatkowy podkreślił, że przepisy ustawy o VAT nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny, czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej niż rzeczywista wartość towarów/usług. Organ uznał, że taka sytuacja nie różni się niczym od normalnej sprzedaży towaru z zyskiem. Podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu sprzedaży i nie ma znaczenia, że podatnik w danej chwili sprzedaje towar/usługę za cenę znacznie niższą. Wyjątek dotyczy sytuacji wskazanych w art. 32 ustawy o VAT, tj. gdy między podmiotami (kontrahentami) istnieją powiązania rodzinne, kapitałowe, majątkowe lub wynikające ze stosunku pracy. Wówczas organ podatkowy może określić wysokość podstawy opodatkowania na podstawie wartości rynkowej tych towarów lub usług – jeżeli powiązania te miały wpływ na ustalenie ceny. Zgodnie ze wskazanym stanem faktycznym, nie dotyczyło to jednak spółki: „(...) podatnik ma prawo swobodnie układać swoje interesy tak, by działalność gospodarcza była dla niego opłacalna pod względem ekonomicznym, w tym stosując znaczne upusty cenowe, jeśli jest to w jego uznaniu zasadne dla osiągnięcia tego celu. (...) stosowanie znacznych upustów cenowych/rabatów jest niedopuszczalne w zakresie, w jakim ma ono służyć tzw. obejściu przepisów prawa i uniknięciu opodatkowania tej czynności (podkreśl. red.). Tak więc każdy zastosowany upust/rabat powinien być uzasadniony ekonomicznie i prowadzić w końcowym efekcie do osiągnięcia celu, jaki został wytyczony dla działalności gospodarczej, tj. zarobku. (...)”. Organ wskazał ponadto, że podatnik powinien udokumentować stosowanie upustów cenowych odpowiednimi dowodami, z których jednoznacznie wynika, jakim odbiorcom towarów, w jakich okolicznościach i w jakim zakresie upust/rabat przysługuje. Ostatecznie organ podatkowy uznał, że: „(...) Skoro (...) pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentami Spółki biorącymi udział w akcjach promocyjnych nie zachodzą powiązania, o których mowa w art. 32 ustawy o VAT i ustalenie ceny za przedmiotowe towary nie służy obejściu przepisów prawa i uniknięciu opodatkowania danej czynności, to cena towarów, z uwzględnieniem rabatów, zapłacona faktycznie przez Kontrahenta stanowi podstawę opodatkowania podatkiem VAT. (...) podstawą opodatkowania (...) będzie kwota faktycznie zapłacona/należna Spółce za te towary od Kontrahentów, czyli uwzględniająca przyznane im rabaty, pomniejszona o kwotę należnego podatku, również w sytuacji, gdy po uwzględnieniu rabatu cena ta będzie znacznie odbiegać od ceny rynkowej tych towarów, w tym wynosić 1 zł/1 grosz netto plus podatek VAT. (...)”. Tożsame stanowisko w sprawie ustalania podstawy opodatkowania VAT towarów sprzedawanych w ramach akcji promocyjnych poniżej ich wartości rynkowej zajął m.in. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 3 lipca 2017 r., nr 0111-KDIB3-1.4012.64.2017.2.KO.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedawanych w związku z Promocją towarów za symboliczną złotówkę (1) będzie rzeczywista kwota należna (rzeczywista kwota zapłaty) z tytułu sprzedaży Nagród na rzecz Dystrybutorów, tj. kwota 1 zł pomniejszona o kwotę należnego podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Dla spójności interpretacji najpierw udzielono odpowiedzi na pytanie oznaczone we wniosku nr 2.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przy czym towarami – w myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zarówno dostawa towarów, jak i świadczenie usług, mieszczą się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, według której sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Należy zauważyć, że jak wynika z ww. przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, dla uznania, że dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność. Odpłatność oznacza dokonanie dostawy towarów za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie, nagroda. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

Kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. I tak, w wyroku z dnia 1 kwietnia 1982 r. w sprawie C-89/81 Hong Kong Trade Development Council TSUE stwierdził, że wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council stwierdził, że czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem.

Na uwagę zasługuje także orzeczenie z dnia 3 kwietnia 1994 r. w sprawie C-16/93 R.J. Tolsma, gdzie podkreślono, że dla wystąpienia opodatkowania podatkiem od towarów i usług konieczne staje się zaistnienie bezpośredniego związku płatności z konkretną czynnością oraz istnienie konsumenta tej czynności.

Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

W konsekwencji powyższych okoliczności należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy jednakże zauważyć, że ustawodawca od powyższej reguły przewidział wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 ustawy, natomiast w przypadku świadczenia usług – w art. 8 ust. 2 ustawy. Zgodnie z unormowaniami zawartymi w ww. przepisach, w pewnych ściśle określonych przypadkach również nieodpłatna dostawa towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegają opodatkowaniu podatkiem.

W tym miejscu należy wskazać, że jak wynika z treści art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z przepisu art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

Na mocy art. 29a ust. 2 ustawy, w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia – koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów.

W myśl art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z kolei na podstawie art. 29a ust. 7 ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Z powyższych przepisów wynika, że co do zasady podstawa opodatkowania obejmuje wszystko co stanowi wartość otrzymanego świadczenia, które dostawca lub świadczący usługę otrzymuje lub powinien otrzymać od kupującego. W przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia – koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów. Z kolei przepis art. 29a ust. 6 i ust. 7 ustawy wymienia elementy, które powinny być wliczane, bądź nie powinny być wliczane do podstawy opodatkowania.

W świetle art. 29a ust. 10 ustawy podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Należy zaznaczyć, że przepisy ustawy nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny, czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej niż rzeczywista wartość tych towarów i usług. Taka sytuacja nie różni się niczym od normalnej sprzedaży towaru z zyskiem. Podstawą opodatkowania jest w takiej sytuacji kwota zapłaty z tytułu sprzedaży i nie ma znaczenia, że podatnik w danej chwili sprzedaje ten towar bądź usługę za cenę znacznie niższą. Wyjątek od powyższych zasad ogólnych zachodzi w sytuacjach wskazanych w art. 32 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy w przypadku gdy między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą istnieją powiązania, o których mowa w ust. 2, oraz w przypadku gdy wynagrodzenie jest:

niższe od wartości rynkowej, a nabywca towarów lub usług nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
niższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a dostawa towarów lub świadczenie usług są zwolnione od podatku,
wyższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

– organ podatkowy określa podstawę opodatkowania zgodnie z wartością rynkową, jeżeli okaże się, że powiązania te miały wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

Na podstawie art. 2 pkt 27b ustawy, przez wartość rynkową rozumie się całkowitą kwotę, jaką, w celu uzyskania w danym momencie danych towarów lub usług, nabywca lub usługobiorca na takim samym etapie sprzedaży jak ten, na którym dokonywana jest dostawa towarów lub świadczenie usług, musiałby, w warunkach uczciwej konkurencji, zapłacić niezależnemu dostawcy lub usługodawcy na terytorium kraju; w przypadku gdy nie można ustalić porównywalnej dostawy towarów lub świadczenia usług, przez wartość rynkową rozumie się:

w odniesieniu do towarów – kwotę nie mniejszą niż cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a w przypadku braku ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy,
w odniesieniu do usług – kwotę nie mniejszą niż całkowity koszt poniesiony przez podatnika na wykonanie tych usług.

Stosownie do art. 32 ust. 2 ustawy, przez powiązania, o których mowa w ust. 1, rozumie się powiązania:

w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i art. 11a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;
wynikające ze stosunku pracy;
wynikające z tytułu przysposobienia.

Na mocy art. 32 ust. 5 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku transakcji zawieranych pomiędzy podmiotami powiązanymi, w odniesieniu do których właściwy organ podatkowy wydał decyzję w sprawie porozumienia, o której mowa w art. 20a Ordynacji podatkowej.

Z powołanych przepisów wynika, że udzielenie rabatu, o ile nie sprzeciwiają się temu inne przepisy prawa, a ponadto jest ściśle skorelowane z konkretną transakcją, w związku z którą zostało zastosowane i powoduje obniżenie ceny dostarczanych towarów lub świadczonych usług, wpływa na zmniejszenie podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Organizator planuje zorganizować Promocję. Laureatami Promocji uprawnionymi do otrzymania nagrody będą wszyscy jej Uczestnicy – Dystrybutorzy, którzy spełnią następujące warunki: w określonym przedziale czasu złożą zamówienie na produkty (lody), wpłacą zadatek, zakupią i odbiorą zamówione produkty (lody).

W przypadku zakupu produktów (lodów) Uczestnik promocji otrzyma nagrody, którymi będą skutery albo samochody osobowe. Nagroda dla Uczestników promocji polegać będzie na sprzedaży przez Organizatora na rzecz danego Uczestnika skutera bądź samochodu osobowego za tzw. symboliczną złotówkę (1 zł). Wartość sprzedanej za tzw. symboliczną złotówkę (1 zł) nagrody uzależniona będzie od wartości dokonanych przez Uczestnika zakupów produktów w ramach Promocji. Między Wnioskodawcą a Uczestnikami – nabywcami towarów i nagród w ramach Promocji nie będzie istniał związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy zarówno w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2018 r., jak i od 1 stycznia 2019 r. Nabywcy (Uczestnicy/Dystrybutorzy) towarów (skuterów i samochodów) mają – zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług – pełne prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem ww. towarów.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Zainteresowanego dotyczą m.in. kwestii ustalenia podstawy opodatkowania dla dostawy w związku z Promocją towarów za symboliczną złotówkę (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Należy zauważyć, że podatnik ma prawo swobodnie układać swoje interesy tak, by działalność gospodarcza była dla niego opłacalna pod względem ekonomicznym, w tym stosując znaczne upusty cenowe, jeśli jest to w jego uznaniu zasadne dla osiągnięcia tego celu. Stosując upusty cenowe należy mieć na uwadze obowiązek dokumentowania zdarzeń gospodarczych. Podatnik powinien więc ten fakt udokumentować odpowiednimi dowodami, z których jednoznacznie wynikać będzie, jakim odbiorcom towarów i w jakich okolicznościach oraz w jakim zakresie upust/rabat przysługuje. Jak już wskazano, jedynie w sytuacji, gdy między podmiotami (kontrahentami) istnieją powiązania w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i art. 11a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych; wynikające ze stosunku pracy lub z tytułu przysposobienia (o których mowa w art. 32 ustawy), organ podatkowy może określić wysokość podstawy opodatkowania na podstawie wartości rynkowej tych towarów lub usług, ale tylko w sytuacji, gdyby związki te miały wpływ na ustalenie ceny.

Należy przy tym zaznaczyć, że stosowanie znacznych upustów cenowych/rabatów jest niedopuszczalne w zakresie, jakim ma ono służyć tzw. obejściu przepisów prawa i uniknięciu opodatkowania tej czynności. Tak więc każdy zastosowany upust/rabat powinien być uzasadniony ekonomicznie i prowadzić w końcowym efekcie do osiągnięcia celu, jaki został wytyczony dla działalności gospodarczej, tj. zarobku.

W analizowanej sprawie nie ma zastosowania art. 32 ustawy, gdyż jak wskazał Wnioskodawca, między Zainteresowanym a Uczestnikami – nabywcami towarów i nagród w ramach Promocji nie będzie istniał związek, o którym mowa w art. 32 ustawy. Wnioskodawca wskazał też, że planowana organizacja Promocji wynika z faktu, że w warunkach gospodarki rynkowej, którą cechuje stale rosnąca konkurencja, Spółka podejmuje ustawicznie działania marketingowe zmierzające do zwiększenia jej rozpoznawalności oraz sprzedawanych przez nią towarów, co w efekcie ma prowadzić do zwiększenia obrotów lub przynajmniej do podtrzymania popytu na dotychczasowym poziomie. Działania marketingowe (w tym organizacja Promocji) również wpływają pozytywnie na budowanie relacji z kontrahentami, na ich lojalność, a co za tym idzie na wygenerowanie większego zysku. Działania podejmowane przez Spółkę będą wyłącznie w celu zwiększenia sprzedaży i atrakcyjności produktów Spółki, oraz utrzymania określonej pozycji na rynku. Pozostaną zatem w bezpośrednim związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością i będą miały na celu zwiększenie przychodów osiąganych przez Spółkę.

W świetle przedstawionej treści wniosku i przywołanych przepisów należy stwierdzić, że podstawę opodatkowania dla towarów sprzedawanych po cenie promocyjnej – również w przypadku gdy cena ta wynosi 1 zł stanowi – zgodnie z art. 29a ust. 1 w związku z art. 29a ust. 6 pkt 1 oraz art. 29a ust. 7 pkt 2 ustawy – wszystko, co stanowi zapłatę, którą Wnioskodawca otrzyma od nabywcy z tytułu sprzedaży towaru, pomniejszone o kwotę podatku VAT.

Podsumowując, Spółka może za podstawę opodatkowania przyjąć rzeczywistą kwotę należną (rzeczywistą kwotę zapłaty) z tytułu dostawy Nagród na rzecz Dystrybutorów za kwotę 1 zł pomniejszoną o kwotę należnego podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Zainteresowanego w analizowanej sprawie dotyczą również kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupem towarów będących przedmiotem dostawy za symboliczną złotówkę w ramach prowadzonej akcji promocyjnej (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast, w myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z treści cytowanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zatem odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podatnik w momencie nabycia towarów lub usług powinien dokonać ich kwalifikacji do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi zakupy te są związane. Najistotniejszym bowiem warunkiem, umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Zaznaczyć jednak należy, że ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Zatem niezbędnym warunkiem odliczenia VAT jest istnienie związku pomiędzy zakupami a konkretną transakcją opodatkowaną. Prawo do odliczenia podatku naliczonego powinno przysługiwać podatnikowi w takim zakresie, w jakim działalność podatnika daje to prawo. Aby odliczenie podatku było dopuszczalne, transakcja powodująca naliczenie podatku winna pozostawać w ścisłym związku z transakcjami, które rodzą prawo do odliczenia. W ten sposób prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług zakłada, że poczynione wydatki stanowią element cenotwórczy transakcji obciążonych podatkiem należnym, rodzącym prawo do jego odliczenia.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotem działalności Spółki jest produkcja lodów. Spółka jako Organizator planuje zorganizować Promocję. Celem Promocji będzie intensyfikacja sprzedaży wybranych produktów z dostępnych stoków magazynowych, będących w ofercie Organizatora. W Promocji będą mogły brać udział osoby fizyczne lub prawne, będące Dystrybutorem Spółki. Promocja będzie trwała w oznaczonym okresie. Laureatami Promocji uprawnionymi do otrzymania nagrody będą wszyscy jej uczestnicy (Uczestnicy) wskazani powyżej (Dystrybutorzy), którzy spełnią następujące warunki: w określonym przedziale czasu złożą zamówienie na produkty (lody), wpłacą zadatek, zakupią i odbiorą zamówione produkty (lody). W przypadku zakupu produktów (lodów) Uczestnik promocji otrzyma nagrody, którymi będą skutery albo samochody osobowe. Nagrody dla Uczestników promocji polegać będzie na sprzedaży przez Organizatora na rzecz danego Uczestnika skutera bądź samochodu osobowego za tzw. symboliczną złotówkę (1 zł). Wartość sprzedanej za tzw. symboliczną złotówkę (1 zł) nagrody uzależniona będzie od wartości dokonanych przez Uczestnika zakupów produktów w ramach Promocji. W celu realizacji Promocji Spółka zakupi nagrody. Dodatkowo: Spółka jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Planowana organizacja Promocji wynika z faktu, że w warunkach gospodarki rynkowej, którą cechuje stale rosnąca konkurencja, Spółka podejmuje ustawicznie działania marketingowe zmierzające do zwiększenia jej rozpoznawalności oraz sprzedawanych przez nią towarów, co w efekcie ma prowadzić do zwiększenia obrotów lub przynajmniej do podtrzymania popytu na dotychczasowym poziomie. Działania marketingowe (w tym organizacja Promocji) również wpływają pozytywnie na budowanie relacji z kontrahentami, na ich lojalność, a co za tym idzie na wygenerowanie większego zysku. Działania podejmowane przez Spółkę będą wyłącznie w celu zwiększenia sprzedaży i atrakcyjności produktów Spółki, oraz utrzymania określonej pozycji na rynku. Pozostaną zatem w bezpośrednim związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością i będą miały na celu zwiększenie przychodów osiąganych przez Spółkę. Faktury dokumentujące wydatki związane z nabywanymi towarami – nagrodami będą wystawione na Wnioskodawcę. Nabywane towary – nagrody będą służyły Wnioskodawcy do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Między Wnioskodawcą a Uczestnikami – nabywcami towarów i nagród w ramach Promocji nie będzie istniał związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Sprzedaż nagród za symboliczną złotówkę będzie dokumentowana przez Wnioskodawcę fakturami sprzedaży. Między Wnioskodawcą a Kontrahentami (Uczestnikami/Dystrybutorami) nie istnieją powiązania, o których mowa w art. 32 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług w świetle brzmienia tego przepisu w treści obowiązującej od dnia 1 stycznia 2019 r. Nabywcy (Uczestnicy/Dystrybutorzy) towarów (skuterów i samochodów) mają – zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług – pełne prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem ww. towarów. W związku z tym, że między Wnioskodawcą a Kontrahentami (Uczestnikami/Dystrybutorami) nie istnieją powiązania, o których mowa w art. 32 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług w świetle brzmienia tego przepisu w treści obowiązującej od dnia 1 stycznia 2019 r., organ podatkowy nie wydał decyzji w sprawie porozumienia, o której mowa w art. 20a Ordynacji podatkowej.

Należy ponownie wskazać, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W omawianej sprawie warunki, o których mowa w przepisie art. 86 ust. 1 ustawy, zostaną spełnione, gdyż Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, faktury dokumentujące wydatki związane z nabywanymi towarami – nagrodami będą wystawione na Wnioskodawcę oraz nabywane towary (nagrody) będą służyły Wnioskodawcy – jak wynika z opisu sprawy – do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że organizacja Promocji wpływa pozytywnie na budowanie relacji z kontrahentami, na ich lojalność, a co za tym idzie na wygenerowanie większego zysku. Działania podejmowane przez Spółkę będą wyłącznie w celu zwiększenia sprzedaży i atrakcyjności produktów Spółki, oraz utrzymania określonej pozycji na rynku. Pozostaną zatem w bezpośrednim związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością i będą miały na celu zwiększenie przychodów osiąganych przez Spółkę.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że skoro, jak wyżej wskazano, spełnione są przesłanki z art. 86 ust. 1 ustawy, to Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawianych przez Spółkę w związku z zakupem towarów w ramach prowadzonej akcji promocyjnej.

Podsumowując, w związku z zakupem towarów będących przedmiotem prowadzonej akcji promocyjnej Spółce przysługiwać będzie prawo do odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług zgodnie z ustawą. Przy czym prawo to będzie przysługiwało, o ile nie wystąpią przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 należało uznać za prawidłowe.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem niniejsza interpretacja została wydana na podstawie opisu zdarzenia przyszłego, z którego wynika, że Wnioskodawca, w celu intensyfikacji sprzedaży swoich produktów, będzie organizował okresową akcje marketingową – Promocję dla Dystrybutorów, którzy spełnią następujące warunki: w określonym przedziale czasu złożą zamówienie na produkty (lody), wpłacą zadatek, zakupią i odbiorą zamówione produkty (lody). Wartość sprzedanej za tzw. symboliczną złotówkę (1 zł) nagrody uzależniona będzie od wartości dokonanych przez Uczestnika zakupów produktów w ramach Promocji. Jeżeli zatem w toku postępowania podatkowego zostanie stwierdzone, że opis przedstawiony we wniosku nie odpowiada rzeczywistemu stanowi faktycznemu, to interpretacja utraci ważność.

Ponadto wskazać należy, że tut. Organ nie ocenia skuteczności opisanych we wniosku czynności, zatem niniejsza interpretacja została wydana przy założeniu, że opisane czynności będą dokonane zgodnie z powszechnie obowiązującymi przepisami prawa. Przepisy podatkowe bowiem nie regulują stosunków cywilnoprawnych ani nie mają wpływu na ich treść oraz sposób rozliczania transakcji. Organy podatkowe nie mają prawa ingerować w treść zawieranych umów i przyjęty w nich sposób ustalenia należności pomiędzy stronami, chyba że postanowienia umów naruszają przepisy podatkowe, a to może być stwierdzone jedynie w trakcie przeprowadzonego przez organ pierwszej instancji postępowania podatkowego. Zgodnie bowiem z art. 199a § 1 i 2 Ordynacji podatkowej, organ podatkowy dokonując ustalenia treści czynności prawnej, uwzględnia zgodny zamiar stron i cel czynności, a nie tylko dosłowne brzmienie oświadczeń woli złożonych przez strony czynności, a jeżeli pod pozorem dokonania czynności prawnej dokonano innej czynności prawnej, skutki podatkowe wywodzi się z tej ukrytej czynności prawnej. Natomiast organ uprawniony do wydania interpretacji indywidualnej nie ma prawnej możliwości ingerencji w treść tych umów. W konsekwencji Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w wydawanej interpretacji opiera się wyłącznie na przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego. Wydając interpretację nie dokonuje bowiem w tym zakresie żadnych ustaleń we własnym zakresie, lecz bazuje wyłącznie na tym co przedstawi Wnioskodawca w opisie sprawy. Tym samym Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność za przedstawione przez siebie zdarzenie przyszłe i ewentualne negatywne skutki przedstawienia opisu w sposób niezgodny z rzeczywistością.

Tut. Organ informuje również, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Zatem przedmiotem interpretacji nie była kwestia wysokości dokonania przez Wnioskodawcę odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupem nagród. Tut. Organ odniósł się wyłącznie do treści zadanego pytania oznaczonego we wniosku nr 1, które dotyczyło wyłącznie samego prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z art. 86 ust. 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że w przypadku zaistnienia okoliczności wskazanych w ww. przepisach interpretacja nie wywoła skutków podatkowoprawnych w postaci ochrony, o której mowa w art. 14k-14n Ordynacji podatkowej. Przedmiotem postępowania interpretacyjnego nie może być ustalenie treści czynności prawnych, gdyż takie działania i ewentualne stwierdzenie istnienia bądź nie istnienia nadużycia prawa, mogą być prowadzone wyłącznie w toku postępowania dowodowego i na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin