2019.07.11 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.304.2019.1.MG
z 11 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 oraz art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 13 maja 2019 r. (data wpływu 15 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia momentu uzyskania przychodu i momentu zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia momentu uzyskania przychodu i momentu zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku złożonym przez:

Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
Pana Marcina D.;
Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
Pana Wojciecha O.;
Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
G. sp. z ograniczoną odpowiedzialnością;

przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Pan Marcin D. i Pan Wojciech O. oraz G. sp. z o.o. są wspólnikami spółki pod firmą G. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp.k. z siedzibą w B. Spółka jest spółką handlową w rozumieniu art. 1 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych. Spółka zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (j.t. Dz. U. z 2019 r., poz. 351, ze zm.) prowadzi księgi rachunkowe. Rok finansowy Spółki jest zgodny z rokiem kalendarzowym.

Pan Marcin D. oraz Pan Wojciech O. są osobami fizycznymi, które pełnią w Spółce funkcje komandytariuszy (dalej jako: „Wspólnicy będący osobami fizycznymi”). Pan Wojciech O. prowadzi działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. G. sp. z o.o. jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i pełni w Spółce funkcję komplementariusza (dalej jako: „Wspólnik będący osobą prawną”). Rok podatkowy Wspólnika będącego osobą prawną jest zgodny z rokiem kalendarzowym.

Wspólnicy są polskimi rezydentami podatkowymi podlegającymi nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka sprzedaje bilety wstępu na wydarzenia o charakterze kulturalnym lub rozrywkowym (np. koncerty muzyczne, występy kabaretowe, seanse filmowe, itp.) organizowane na terytorium Polski przez różnego rodzaju podmioty (dalej jako: „Organizator” lub „Organizatorzy”). Nabycie biletu uprawnia Klienta do uczestnictwa w określonym wydarzeniu o charakterze kulturalnym lub rozrywkowym odbywającym się w ściśle określonym miejscu i czasie. W przeszłości zdarzało się, że Spółka występowała również jako organizator lub współorganizator wydarzeń. Niemniej jednak, niniejszy wniosek dotyczy biletów sprzedawanych na wydarzenia organizowane przez podmioty trzecie (tj. Organizatorów).

Współpraca z Organizatorami odbywa się w ten sposób, że Organizatorzy przydzielają Spółce pulę biletów do sprzedaży na dane wydarzenie. Sprzedaż biletów rozpoczyna się zazwyczaj kilka miesięcy przed planowaną datą wydarzenia. Standardowo termin ten wynosi około 3 miesięcy, ale w zależności od rodzaju wydarzenia oraz ustaleń z Organizatorem termin ten może być dłuższy lub krótszy. W praktyce możliwa jest więc sytuacja, w której Spółka sprzedaje bilety na wydarzenie, które odbędzie się w kolejnym roku.

Wielkość udostępnionej Spółce puli biletów do sprzedaży na dane wydarzenie może ulegać zmianie, tj.:

w przypadku, gdy tempo prowadzonej przez Spółkę sprzedaży nie gwarantuje sprzedania wszystkich przydzielonych jej przez Organizatora biletów, Organizator może wycofać część niesprzedanych biletów z przydzielonej Spółce puli;
w przypadku wyczerpywania się przyznanej Spółce puli biletów, Organizatorzy są w miarę możliwości obowiązani do uzupełniania przydzielonej Spółce puli biletów.

Spółka prowadzi sprzedaż biletów na rzecz osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej (dalej jako: „Klient” lub „Klienci”). Sprzedaż biletów jest dokumentowana zgodnie z odrębnymi przepisami. W przypadku, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami, Spółka jest obowiązana udokumentować sprzedaż biletów fakturą, faktura jest wystawiana po otrzymaniu płatności.

Głównym kanałem dystrybucji biletów jest prowadzony przez Spółkę portal internetowy działający pod kilkoma domenami (dalej jako: „Portal”). Oprócz sprzedaży za pośrednictwem Portalu, Spółka prowadzi także sprzedaż poprzez współpracujące ze Spółką punkty sprzedaży. Sporadycznie zdarza się także sprzedaż biletów w siedzibie Spółki.

Jak wskazano powyżej, podstawowym kanałem dystrybucji biletów jest Portal, za pośrednictwem którego Spółka realizuje większość swoich przychodów. Zasady sprzedaży biletów na Portalu zostały określone w regulaminie Portalu (dalej jako: „Regulamin”).

W celu zakupu biletu za pośrednictwem Portalu Klient dokonuje między innymi następujących czynności:

wybór wydarzenia oraz miejsc - klient dokonuje wyboru miejsc na konkretne wydarzenie, w danym dniu i o danej godzinie,
wybór formy biletu (elektroniczny, papierowy) i sposobu jego dostarczenia (elektronicznie, pocztą tradycyjną, przesyłką kurierską, itp ),
wybór sposobu płatności (np. przelew bankowy; płatność internetowa lub kartą płatniczą realizowana za pośrednictwem platformy służącej do dokonywania płatności internetowych; voucher).

Efektem powyższych czynności jest rezerwacja biletu polegająca na czasowym zablokowaniu wybranych przez Klienta biletów. Rezerwacja pozostaje ważna przez wskazany w Regulaminie okres, którego długość jest uzależniona od wybranej przez Klienta formy płatności i może wynosić od kilku godzin do kilku dni roboczych. Jeżeli w okresie ważności rezerwacji Klient nie ureguluje całej wynikającej z rezerwacji należności, bilety zostaną odblokowane i będą mogły zostać kupione przez innego Klienta.

Zatem do momentu otrzymania zapłaty bilety są tylko czasowo zablokowane. Z chwilą otrzymania zapłaty po stronie Spółki powstaje zobowiązanie do przekazania biletu. Przy czym, termin przekazania biletu Klientowi jest uzależniony od rodzaju wydarzenia oraz wybranej przez Klienta formy biletu. Bilety mogą przybierać formę elektroniczną (tj. w formie pliku PDF) lub papierową (tj. blankiet biletowy), a termin ich dostarczenia Klientowi może wynosić do kilkunastu dni roboczych. Ponadto, Organizator może zastrzec datę, od której bilety będą mogły być przekazywane Klientom. W takim przypadku sprzedaż biletów jest prowadzona z zastrzeżeniem, że bilet zostanie Klientowi dostarczony w późniejszym terminie.

Regulamin przewiduje możliwość zwrotu zakupionych biletów jedynie w przypadku:

odwołania wydarzenia,
zmiany miejsca, daty lub znaczącej zmiany godziny wydarzenia.

Poza wskazanymi sytuacjami Klientowi nie przysługuje prawo zwrotu biletu. Brak możliwości zwrotu biletu jest zgodny z brzmieniem art. 38 pkt 12 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 134 - dalej jako: „Ustawa o prawach konsumenta”), który stanowi, że prawo odstąpienia od umowy zawartej poza lokalem przedsiębiorstwa lub na odległość nie przysługuje konsumentowi w odniesieniu do umów o świadczenie usług w zakresie zakwaterowania, innych niż do celów mieszkalnych, przewozu rzeczy, najmu samochodów, gastronomii, usług związanych z wypoczynkiem, wydarzeniami rozrywkowymi, sportowymi lub kulturalnymi, jeżeli w umowie oznaczono dzień lub okres świadczenia usługi. W wyjątkowych przypadkach, na prośbę Klienta Spółka może wyrazić zgodę na zwrot biletu.

Jednak takie zdarzenia mają charakter sporadyczny, gdyż co do zasady, bilety nie podlegają zwrotowi.

W przypadku, gdy wystąpią okoliczności uzasadniające zwrot biletów, za rozliczenie z Klientami odpowiada Spółka. Dotyczy to zarówno sytuacji, w której zwrot wynika z odwołania wydarzenia przez Organizatora, jak i ze zmiany miejsca lub daty wydarzenia. Oznacza to, że w takiej sytuacji to Spółka jest obowiązana zwrócić Klientom wydatki poniesione przez nich na zakup biletów.

Rozliczenia z Organizatorami

Spółka jest obowiązana do zapłaty Organizatorom za sprzedane Klientom bilety. Rozliczenia dokonywane są w odniesieniu do konkretnych wydarzeń, tj. Spółka jest obciążana kosztem biletów, które sprzedała na dane wydarzenie.

Standardowy model współpracy z Organizatorami zakłada rozliczenie jednorazowe, po odbyciu się wydarzenia. Po wydarzeniu Spółka sporządza i przesyła Organizatorowi raport rozliczeniowy obejmujący informacje na temat biletów, które zostały sprzedane przez Spółkę (liczbę i rodzaj biletów). Na podstawie danych zawartych w raporcie Organizator wystawia na Spółkę fakturę za sprzedane przez nią bilety. Należna Organizatorowi kwota ustalana jest według opisanego w umowie z Organizatorem modelu. W większości przypadków, kwota ta ustalana jest w oparciu o wartość nominalną sprzedanych przez Spółkę biletów pomniejszoną o ustalony procent upustu. W każdym przypadku Spółka jest w stanie określić jednostkowy koszt biletu zakupionego od Organizatora.

W praktyce są również możliwe przypadki, w których strony (tj. Spółka i Organizator) zgadzają się na dokonanie rozliczenia przed odbyciem się wydarzenia (dalej jako: „Rozliczenie częściowe”). Strony mogą dokonać jednego lub kilku Rozliczeń częściowych w odniesieniu do danego wydarzenia. W przypadku podjęcia decyzji o dokonaniu Rozliczenia częściowego, Organizator wystawia Spółce fakturę na kwotę należną mu z tytułu sprzedanych przez Spółkę biletów. Kwota Rozliczenia częściowego znajduje pokrycie w biletach sprzedanych przez Spółkę do momentu Rozliczenia częściowego.

Niektórzy Organizatorzy dokumentują kwotę Rozliczenia częściowego fakturą oznaczoną jako „zaliczka”, inni zaś wystawiają zwykłą fakturę. Spółka reguluje wynikające z wystawionej przez Organizatora faktury zobowiązanie i kontynuuje sprzedaż biletów. Po odbyciu się wydarzenia dochodzi do rozliczenia między Spółką i Organizatorem za bilety sprzedane przez Spółkę na wydarzenie. Rozliczenie odbywa się z uwzględnieniem kwoty Rozliczenia częściowego (lub sumy Rozliczeń częściowych - w przypadku, gdy strony dokonały więcej niż jednego Rozliczenia częściowego).

Wnioskodawca pragnie wskazać, że w dniu 26 listopada 2012 r. wystąpił z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych (dalej jako: „podatek PIT”) z tytułu sprzedaży przez Spółkę biletów. W wydanej w dniu 15 lutego 2013 r. na wniosek Wnioskodawcy interpretacji indywidualnej (znak IPPB1/415-1515/12-2/ES - dalej jako: „Interpretacja”) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdził, że zapłata ceny biletu nie stanowi zaliczki, lecz zapłatę za kompletną usługę i ma charakter definitywny. W związku z tym, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał, że za dzień powstania przychodu należy uznać dzień sprzedaży biletu, gdyż z chwilą sprzedaży biletu nabywca uzyskuje uprawnienie do uczestnictwa w wydarzeniu.

Interpretacja nie odnosi się jednak w sposób kompleksowy do sposobu ujmowania przychodów i kosztów podatkowych związanych ze sprzedażą biletów. Ponadto, Interpretacja została wydana w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy i nie odnosi się do pozostałych Wspólników. Biorąc natomiast pod uwagę fakt, że Spółka jako osobowa spółka prawa handlowego nie jest podatnikiem podatku dochodowego, podatnikami odpowiedzialnymi za rozliczenie generowanych przez Spółkę dochodów są jej Wspólnicy. Zatem, aby zapewnić jednolite podejście Wspólników do ujmowania generowanych przez Spółkę przychodów i kosztów uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży biletów, Wspólnicy zdecydowali się wystąpić z niniejszym wnioskiem.

Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę, że uzyskana Interpretacja nie ogranicza uprawnienia Wnioskodawcy do wystąpienia z niniejszym wnioskiem wspólnym. Zgodnie bowiem z art. 14b § 4 ustawy z dnia z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 800, ze zm ), wystąpienie z wnioskiem o interpretację nie jest możliwe jeżeli sprawa została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego. Indywidualna interpretacja przepisów prawa podatkowego nie stanowi ani decyzji ani postanowienia. W związku z tym, wydanie interpretacji nie wyłącza możliwości wystąpienia z nowym wnioskiem o indywidualną interpretację.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Kiedy na gruncie ustawy o PIT powstanie przychód z tytułu sprzedaży biletów za pośrednictwem Portalu?
Kiedy na gruncie ustawy o CIT powstanie przychód z tytułu sprzedaży biletów za pośrednictwem Portalu?
Czy na gruncie ustawy o PIT koszt zakupu biletów od Organizatorów stanowi koszt bezpośrednio związany z przychodami ze sprzedaży biletów Klientom?
Czy na gruncie ustawy o CIT koszt zakupu biletów od Organizatorów stanowi koszt bezpośrednio związany z przychodami ze sprzedaży biletów Klientom?
Czy na gruncie ustawy o PIT Wspólnicy będący osobami fizycznymi są uprawnieni do ujęcia wydatków poniesionych na zakup biletów w kosztach uzyskania przychodów na podstawie wystawianych przez Organizatorów faktur dokumentujących Rozliczenie częściowe bez konieczności oczekiwania na odbycie się wydarzenia?
Czy na gruncie ustawy o CIT Wspólnik będący osobą prawną jest uprawniony do ujęcia wydatków poniesionych na zakup biletów w kosztach uzyskania przychodów na podstawie wystawianych przez Organizatorów faktur dokumentujących Rozliczenie częściowe bez konieczności oczekiwania na odbycie się wydarzenia?

Niniejsza interpretacja odnosi się do pytań oznaczonych numerami 1, 3 i 5 tj. w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie pytań numer 2, 4 i 6 dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych wniosek zostanie rozpatrzony odrębnie.

Zdaniem Zainteresowanych,

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, momentem powstania przychodu u Wspólników będących osobami fizycznymi z tytułu sprzedaży biletów za pośrednictwem Portalu jest moment otrzymania zapłaty za bilet.

Zgodnie z art. 5b ust. 2 ustawy o PIT, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o PIT, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT (tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o PIT, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o PIT, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;
ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Na podstawie przytoczonych powyżej regulacji, za opodatkowanie dochodu generowanego przez spółkę niebędącą osobą prawną odpowiada każdy ze wspólników takiej spółki. Wspólnicy spółki niebędącej osobą prawną są obowiązani zadeklarować w swoich rozliczeniach podatkowych generowane przez tę spółkę przychody podatkowe oraz koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do posiadanych przez nich udziałów w spółce. Wspólnicy będący osobami fizycznymi są obowiązani wykazać przychody i koszty uzyskania przychodów osiągane z tytułu udziału w spółce niebędącej osobą prawną w źródle przychodów - pozarolnicza działalność gospodarcza - i zgodnie z zasadami określonymi w ustawie o PIT.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o PIT, za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Z kolei na podstawie art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy o PIT, do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych.

Mimo, że ustawa o PIT posługuje się takimi terminami jak „zaliczka” oraz „przedpłata”, nie definiuje tych pojęć. Definicji legalnej tych pojęć nie zawierają również inne ustawy podatkowe. W związku z tym, w celu interpretacji tych terminów należy odwołać się do językowego, potocznego znaczenia tych słów. Według internetowego Słownika Języka Polskiego PWN (słownik dostępny pod adresem: https://sjp.pwn.pl/). „przedpłata” to określona suma pieniędzy, stanowiąca część ceny towaru, wpłacana z góry w celu uzyskania gwarancji jego zakupu w określonym terminie. Z kolei „zaliczka” rozumiana jest jako część należności wpłacana lub wypłacana z góry na poczet tej należności.

Cechą charakterystyczną zaliczki oraz przedpłaty jest brak ich definitywnego charakteru, tj. płatności te nie stanowią zapłaty za towar czy usługę, lecz płatność na poczet mających wystąpić w przyszłości transakcji. Oznacza to więc, że w przypadku zaliczki oraz przedpłaty istnieje możliwość ich zwrotu przed terminem dostawy towarów lub wykonania usług, na poczet których zostały wpłacone.

W związku z powyższym, przyjmuje się, że do przychodów podatkowych, o których mowa w art. 14 ust. 1 ustawy o PIT zalicza się takie przychody, które są trwałe, definitywne i bezwarunkowe.

Art. 14 ustawy o PIT reguluje także datę powstania przychodu. Zgodnie z art. 14 ust. 1c ustawy o PIT, za datę powstania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h-1j i 1n-1p, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

wystawienia faktury albo
uregulowania należności.

Przytoczony powyżej przepis określa generalną zasadę ustalania momentu powstania przychodów dla celów podatku PIT. Na podstawie tej regulacji, przychód podatkowy powstaje w dniu wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi. Wyjątek od tej zasady stanowi:

wystawienie faktury przed datą wydania towaru, zbycia prawa majątkowego lub wykonania albo częściowego wykonania usługi - w takim przypadku, datą powstania przychodu jest dzień wystawienia faktury,
uregulowanie należności przed datą wydania towaru, zbycia prawa majątkowego lub wykonania albo częściowego wykonania usługi - w takim przypadku, datą powstania przychodu jest dzień otrzymania należności.

Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oferuje bilety wstępu na wydarzenia o charakterze kulturalnym lub rozrywkowym (np. koncerty, występy kabaretowe) organizowane przez Organizatorów. Z chwilą zapłaty za bilet Klient nabywa prawo do uczestnictwa w konkretnym wydarzeniu w przyszłości (wydarzenie odbędzie się w konkretnym miejscu, dacie i godzinie). Z kolei Spółka z chwilą otrzymania zapłaty za bilet jest obowiązana do przekazania Klientowi biletu uprawniającego do wstępu na to wydarzenie. Zatem zapłata za bilet stanowi zapłatę za usługę polegającą na umożliwieniu uczestnictwa w wydarzeniu o charakterze kulturalnym lub rozrywkowym. W przypadku sprzedaży biletów dokumentowanej fakturami, faktura wystawiana jest po otrzymaniu zapłaty za bilet.

Należy wskazać, że moment przekazania biletu nie ma wpływu na moment powstania przychodu z jego sprzedaży. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, dostarczenie Klientowi biletu może zająć nawet kilkanaście dni roboczych (w przypadku biletów papierowych) lub być odroczone w czasie. Uprawnienie do uczestnictwa w wydarzeniu Klient nabywa jednak z chwilą zapłaty za bilet. Sam bilet jest tylko dowodem potwierdzającym to uprawnienie.

W związku z powyższym, otrzymana przez Spółkę zapłata za bilet stanowi po stronie Spółki trwałe, bezzwrotne i definitywne przysporzenie majątkowe. Bez znaczenia pozostaje przy tym okoliczność, że w wyjątkowych sytuacjach Klient może zwrócić bilet, co skutkuje powstaniem po stronie Spółki zobowiązania do zwrotu Klientowi poniesionych przez niego wydatków na zakup biletu. Zwrot biletu możliwy jest tylko w ściśle określonych w Regulaminie przypadkach, tj. w przypadku odwołania wydarzenia czy zmiany terminu bądź miejsca wydarzenia. Poza takimi sytuacjami, zasadą jest brak możliwości zwrotu biletu przez Klienta, co pozostaje w zgodzie z przepisami Ustawy o prawach konsumenta.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, w wyjątkowych przypadkach, na prośbę Klienta Spółka może wyrazić zgodę na zwrot zakupionego biletu. Są to jednak sytuacje sporadyczne, które nie zmieniają charakteru otrzymywanych od Klientów płatności za bilety. Otrzymana od Klienta zapłata za bilet ma charakter ostateczny i definitywny. Wystąpienie późniejszych zdarzeń skutkujących koniecznością zwrotu przez Spółkę wpłaconych przez Klientów kwot (np. w związku z odwołaniem wydarzenia przez Organizatora), powoduje jedynie konieczność dokonania korekty przychodów.

Zatem zdaniem Wnioskodawcy, na gruncie ustawy o PIT przychód ze sprzedaży biletów powstaje zgodnie z art. 14 ust. 1c ustawy o PIT. Oznacza to, że przychód z tytułu sprzedaży biletów realizowanej za pośrednictwem Portalu powstaje w dacie otrzymania przez Spółkę zapłaty za bilety.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na zakup biletów stanowią na gruncie ustawy o PIT koszty bezpośrednio związane z przychodami ze sprzedaży biletów.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Konstrukcja powyżej przytoczonej regulacji daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 23 ustawy o PIT), pod warunkiem, że podatnik wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Oznacza to, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 23 ustawy o PIT. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, pod warunkiem, że podatnik wykaże, że zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, podstawowa działalność Spółki polega na sprzedaży biletów na wydarzenia organizowane przez Organizatorów. Spółka sprzedając bilety generuje przychody podatkowe, zaś warunkiem ich generowania jest współpraca z Organizatorami i ponoszenie wydatków na zakup biletów.

W związku z tym, koszty zakupu biletów od Organizatorów niewątpliwie stanowią wydatki ponoszone w celu osiągnięcia przychodów. Ponadto, wydatki na zakup biletów nie zostały wymienione w art. 23 ustawy o PIT jako niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Konsekwentnie, wydatki ponoszone na zakup biletów od Organizatorów stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o PIT.

Art. 22 ustawy o PIT określa również zasady potrącania kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy o PIT, koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione, z zastrzeżeniem ust. 5, 6 i 10. Na podstawie art. 22 ust. 5 ustawy o PIT, u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

W myśl art. 22 ust. 5a ustawy o PIT, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo
złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego

- są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Z kolei na podstawie art. 22 ust. 5b ustawy o PIT, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 5a pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane jest zeznanie.

Natomiast na podstawie art. 22 ust. 5c ustawy o PIT, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Zatem dla określenia momentu zaliczenia wydatku do kosztów podatkowych konieczne jest ustalenie jego związku z przychodami podatnika. Z przytoczonych regulacji wynika bowiem, że koszty:

bezpośrednio związane z przychodami są potrącane zgodnie z zasadami określonymi w art. 22 ust. 5-5b ustawy o PIT (tj. co do zasady, w dacie osiągnięcia odpowiadających im przychodów),
inne niż bezpośrednio związane z przychodami są potrącane zgodnie z zasadami określonymi w art. 22 ust. 5c ustawy o PIT (tj. w dacie poniesienia).

Ustawa o PIT nie zawiera legalnych definicji kosztów bezpośrednio związanych z przychodami i kosztów innych niż bezpośrednio związane z przychodami. Zgodnie jednak z ugruntowanym poglądem prezentowanym w orzecznictwie oraz doktrynie prawa podatkowego, kosztami bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. Innymi słowy, warunkiem uznania danego wydatku za koszt bezpośrednio związany z przychodem jest możliwość alokacji poniesionego wydatku do odpowiadającego mu przychodu. To jakie koszty stanowią koszty bezpośrednio związane z przychodami uzależnione jest od profilu i zakresu prowadzonej przez podatnika działalności. Przykładowo, w jednostce zajmującej się handlem towarami, kosztem bezpośrednio związanym z przychodem będzie koszt zakupu towarów. Z kolei w jednostce świadczącej usługi kosztem bezpośrednim będzie koszt zakupu materiałów niezbędnych do wyświadczenia usługi.

Natomiast pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie da się alokować wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Koszty pośrednie nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika - brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód (np. koszty zarządu, koszty najmu biura).

Wydatki ponoszone na zakup biletów od Organizatorów wykazują bezpośredni związek z przychodami z ich sprzedaży. Zgodnie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, głównym przedmiotem działalności Spółki jest sprzedaż biletów na wydarzenia organizowane przez Organizatorów. Zatem współpraca i rozliczenie z Organizatorami jest warunkiem koniecznym uzyskiwania przez Spółkę przychodów ze sprzedaży biletów.

Ponadto, Spółka jest w stanie przypisać wydatki poniesione na zakup biletów od Organizatorów do przychodów z ich sprzedaży. Wynika to z faktu, że Klient nabywa bilet na konkretne wydarzenie w konkretnej dacie i godzinie. Również rozliczenie z Organizatorem dokonywane jest w odniesieniu do konkretnego wydarzenia. Co więcej, kwota należnego Organizatorowi wynagrodzenia ustalana jest na podstawie liczby i rodzaju biletów sprzedanych przez Spółkę na to wydarzenie.

W związku z powyższym, Spółka jest w stanie alokować wydatki poniesione na zakup biletów na konkretne wydarzenie do przychodów z ich sprzedaży. Na powyższe nie ma wpływu fakt, że Spółka może osiągać przychody ze sprzedaży biletów na dane wydarzenie przez kilka miesięcy. Spółka jest bowiem w stanie ustalić ile biletów i o jakiej wartości zostało sprzedanych w poszczególnych miesiącach.

Powyższej konkluzji nie zmienia również fakt, że Spółka najpierw osiąga przychody ze sprzedaży biletów, a dopiero później ponosi koszt związany z tymi przychodami (na podstawie wystawionej przez Organizatora faktury). Ustawa o PIT nie uzależnia kwalifikacji wydatku jako kosztu bezpośrednio związanego z przychodem od tego czy zostanie on poniesiony przed czy po powstaniu przychodu. Potwierdza to brzmienie art. 22 ust. 5a oraz 5b ustawy o PIT, które określają zasady potrącania kosztów bezpośrednio związanych z przychodami danego roku podatkowego, a poniesionych po zakończeniu tego roku podatkowego.

Podsumowując, wydatki na zakup biletów stanowią na gruncie ustawy o PIT koszty bezpośrednio związane z przychodami ze sprzedaży biletów. Konsekwentnie, koszty te powinny być rozpoznawane przez Wspólników będących osobami fizycznymi zgodnie z zasadami określonymi w art. 22 ust. 5-5b ustawy o PIT.

Ad. 5

Zdaniem Wnioskodawcy, Wspólnicy Spółki będący osobami fizycznymi są uprawnieni do ujęcia wydatków ponoszonych na zakup biletów w kosztach uzyskania przychodu na podstawie wystawianych przez Organizatorów faktur dokumentujących Rozliczenie częściowe bez konieczności oczekiwania na odbycie się wydarzenia.

Na podstawie powyższej regulacji przyjmuje się, że aby dany wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodu muszą zostać spełnione następujące warunki:

wydatek musi być definitywny;
wydatek musi mieć na celu uzyskanie przychodów, ewentualnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów;
wydatek powinien mieć związek z działalnością gospodarczą podatnika;
wydatek powinien być właściwie udokumentowany.

Koszt zakupu biletów dokumentowany fakturą wystawioną przez Organizatora przed wydarzeniem spełnia wszystkie wymienione powyżej warunki. W szczególności, wydatek ten ma charakter definitywny. Kwota Rozliczenia częściowego nie jest świadczeniem o charakterze zwrotnym czy warunkowym. Spółka nie ma podstaw, aby domagać się od Organizatorów zwrotu kwot zapłaconych tytułem Rozliczenia częściowego. Taka możliwość wystąpiłaby jedynie w wyjątkowej sytuacji, takiej jak np. odwołanie wydarzenia przez Organizatora.

Kwota Rozliczenia częściowego kalkulowana jest w oparciu o takie same zasady jak w przypadku rozliczenia końcowego, tj. w oparciu o liczbę sprzedanych biletów oraz kwotę należną Spółce za sprzedany bilet. Kwota Rozliczenia częściowego zawsze znajduje pokrycie
w sprzedanych przez Spółkę biletach. Nie stanowi ona więc świadczenia na poczet biletów, które zostaną sprzedane w przyszłości. W ocenie Wnioskodawcy, powyższe przesądza, że płatność ta ma charakter definitywny.

Kwota Rozliczenia częściowego spełnia również pozostałe warunki dla uznania jej za koszt uzyskania przychodów. A mianowicie, kwota Rozliczenia częściowego pozostaje w bezpośrednim związku z przychodami ze sprzedaży biletów i działalnością Spółki (a tym samym, z działalnością Wspólników).

W analizowanym przypadku spełniony jest również warunek odpowiedniego udokumentowania wydatku. A mianowicie, Spółka dokonuje płatności tytułem Rozliczenia częściowego na podstawie wystawionej przez Organizatora faktury. Nie ma przy tym znaczenia, że część Organizatorów wskazuje na fakturze, że płatność ma charakter zaliczkowy. Skutki podatkowe danej czynności należy bowiem oceniać zgodnie z jej rzeczywistym charakterem i znaczeniem. Z kolei, jak wykazano powyżej, kwota Rozliczenia częściowego ma charakter definitywny, co umożliwia uznanie jej za koszt podatkowy.

W związku z powyższym, Wspólnicy będący osobami fizycznymi są uprawnieni do ujęcia wydatków poniesionych na zakup biletów w kosztach uzyskania przychodów na podstawie wystawionej przez Organizatora faktury dokumentującej Rozliczenie częściowe bez konieczności oczekiwania na odbycie się wydarzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Co do zasady, do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej należą wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, określone w art. 14 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z wyjątkiem przychodów wymienionych w art. 14 ust. 3 tej ustawy.

W myśl art. 14 ust. 1c ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

wystawienia faktury albo

uregulowania należności.

Z wyżej przytoczonych przepisów wynika generalna zasada, że przychód podatkowy dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych, w przypadku świadczenia usług powstaje w dniu wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi. Wyjątek od tej zasady stanowi:

wystawienie faktury w terminie wcześniejszym niż faktyczne wykonanie usługi albo częściowe wykonanie usługi – datą powstania przychodu będzie w tym przypadku dzień wystawienia faktury (o ile uregulowanie należności nie nastąpiło wcześniej),

uregulowanie należności przed wykonaniem usługi albo częściowym wykonaniem usługi – datą powstania przychodu będzie w tym przypadku dzień otrzymania należności (o ile wcześniej nie wystawiono faktury).

Przytoczony powyżej przepis należy traktować jako generalną zasadę określającą moment powstania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych.

Jednocześnie, w myśl art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych (…). Regulacja zawarta w tym przepisie stanowi odstępstwo od ogólnych reguł ustalania przychodu z działalności gospodarczej, a warunkiem jego zastosowania jest uznanie, że otrzymane lub należne kwoty mają charakter zaliczek (przedpłat) na poczet towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych.

Według „Popularnego słownika języka polskiego” (pod red. prof. Bogusława Dunaja, Wydawnictwo Wilga) - „przedpłata” oznacza określoną sumę pieniędzy, stanowiącą część ceny towaru lub usługi, wypłaconą z góry w celu uzyskania gwarancji zakupu lub wykonania usługi w określonym terminie. Z kolei „zaliczka” to część pieniędzy wpłaconych lub wypłaconych na poczet czegoś.

Należy jednak zwrócić uwagę, że nie zawsze wcześniejsze otrzymanie należności (przed ostatecznym wykonaniem usługi) oznacza zaliczkę lub przedpłatę, która nie powoduje powstania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. O kwalifikacji otrzymanej zapłaty jako przychodu lub jako przedpłaty (zaliczki) decyduje charakter tej zapłaty. Przysporzenie uważane za przychód podatkowy musi mieć charakter definitywny (ostateczny), podczas gdy przedpłata, zaliczka nie mają takiego charakteru ze względu na każdorazową możliwość ich zwrotu przed terminem wykonania usług, na poczet których zostały wpłacone.

Fakt, że dana wpłata stanowi zaliczkę (przedpłatę) na poczet konkretnej usługi, która zostanie wykonana w następnym okresie sprawozdawczym, musi zatem wynikać z postanowień zawartej umowy i powinien znaleźć odzwierciedlenie w treści dokumentacji.

Z treści przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka w której wspólnikami są Zainteresowani świadczą usługi w zakresie sprzedaży biletów wstępu na wydarzenia o charakterze kulturalnym lub rozrywkowym, organizowane przez różnego rodzaju podmioty („Organizatorzy”). Sprzedaż biletów dokumentowana jest fakturami wystawianymi na Spółkę przez Organizatorów. Są to faktury jednorazowe, wystawiane za sprzedane bilety lub faktury częściowe wystawiane przed odbyciem się wydarzenia.

Z chwilą wydania biletu Wnioskodawca dokonuje sprzedaży swej usługi. Nabywca biletu od tego momentu uzyskuje bowiem uprawnienie do uczestnictwa w określonym wydarzeniu. Zapłata ceny biletu jest więc definitywną zapłatą za kompletną usługę świadczoną na rzecz podmiotu uprawnionego do posługiwania się tym biletem. Z tego względu zapłata ceny biletu nie może być traktowana jako wpłata na poczet usługi. Taka sytuacja miałaby miejsce, np. gdyby klient wpłacił określoną kwotę pieniędzy, (część wartości biletu) dokonując rezerwacji biletu z możliwością rozliczenia tej kwoty.

Zatem, mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny i zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, iż należność uregulowana wprawdzie przed wykonaniem usługi, jednak mająca ostateczny i definitywny charakter, nie jest zaliczką otrzymaną na poczet usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, o której mowa w art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy.

W związku z powyższym, przychód podatkowy z tytułu sprzedaży biletów, powstaje w dacie uregulowania należności za te bilety, zgodnie z regulacją art. 14 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wątpliwości Zainteresowanych dotyczą również momentu ujęcia w kosztach uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup biletów od Organizatorów.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem określony wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

zostać poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

być definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

zostać poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

być należycie udokumentowany,

nie znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Generalnie należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z tą działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tych kosztów. Przy czym związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Biorąc pod uwagę powyższe, wskazać należy, że wydatki na zakup biletów od organizatorów niewątpliwie przejawiają związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością i zostały poniesione w celu uzyskania przychodu z tej działalności, stąd też można zakwalifikować te wydatki jako wypełniające dyspozycję art. 22 ust. 1 ustawy.

Wydatki, o których mowa, można zakwalifikować do kosztów bezpośrednio związanych z przychodami. Ponoszenie powyższych kosztów miało bowiem na celu osiągnięcie przychodu, można stwierdzić, że bez ich poniesienia przychód ten by nie powstał.

W tym miejscu wskazać należy, ze zgodnie z art. 22 ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione, z zastrzeżeniem ust. 5, 6 i 10.

Z treści art. 22 ust. 5 tej ustawy wynika, że u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

Na podstawie art. 22 ust. 5a ustawy koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo
złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego

- są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Reasumując, koszty wynikające z otrzymanych przez podatnika faktur od Organizatorów stanowią bezpośrednie koszty uzyskania przychodów, ponieważ koszt poniesiony na zakup biletów wiąże się bezpośrednio z przychodem. Koszty bezpośrednie zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym, w którym wystąpi związany z nimi przychód zgodnie z zasadami określonymi w art. 22 ust. 5-5b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoja aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin