Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.278.2019.1.JG
z 17 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 czerwca 2019 r. (data wpływu 25 czerwca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu rozliczania i dokumentowania Rabatów udzielanych na rzecz Nabywcy oraz prawa i terminu do obniżenia podstawy opodatkowania i podatku należnego z tytułu Rabatów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 czerwca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu rozliczania i dokumentowania Rabatów udzielanych na rzecz Nabywcy oraz prawa i terminu do obniżenia podstawy opodatkowania i podatku należnego z tytułu Rabatów.

W wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest zarejestrowaną w Polsce dla celów VAT spółką prawa handlowego.
Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest m.in.: sprzedaż wyrobów z tworzyw sztucznych, sprzedaż sprzętu elektronicznego oraz sprzedaż hurtowa. Spółka dokonuje sprzedaży nabytych produktów (dalej: Towary) do Dystrybutorów, którzy dokonują dalszej odsprzedaży na rzecz innych podmiotów (dalej: Nabywcy). Wnioskodawca nie prowadzi bezpośredniej sprzedaży Towarów na rzecz Nabywców.

Zarówno sprzedaż towarów dokonywana przez Spółkę na rzecz Dystrybutorów, jak i dalsza odsprzedaż towarów Nabywcom przez Dystrybutorów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej: VAT).

W ramach prowadzonej działalności handlowej Wnioskodawca planuje udzielać Rabatów pośrednich dla Nabywców dokonujących zakupu towarów poprzez Dystrybutora, tj. niebezpośrednio od Spółki. Nabywcy nie będą zobowiązani do świadczenia jakichkolwiek usług na rzecz Spółki w związku z przyznaniem Rabatu pośredniego.

Zasady udzielania Rabatów pośrednich przez Spółkę na rzecz Nabywców zostaną uregulowane w umowach zawartych pomiędzy Wnioskodawcą a Nabywcami i wyglądają następująco:

• Dostawca będzie udzielał Nabywcy Rabatu kalkulowanego jako % od ceny netto towarów lub jako określona kwota w złotych.
  

• Rabaty będą rozliczane za okres trwania Projektu względnie miesięcznie lub kwartalnie (okres rozliczeniowy).
  

• W związku z udzielonym Rabatem Dostawca wystawi Nabywcy notę uznaniową wskazującą m. in. wysokość podatku VAT uwzględnionego w Rabacie.
  

• Dostawca wypłaci Nabywcy Rabat w terminie 7 dni kalendarzowych od dnia otrzymania potwierdzenia otrzymania noty uznaniowej przez Nabywcę.
  

• W przypadku wystawienia przez Dystrybutora na Nabywcę faktur korygujących „in minus”, Rabat udzielony za okres rozliczeniowy, w którym uwzględniona została faktura korygowana zostanie zmniejszony o kwotę ustaloną w stosunku do wartości korekty.
  

• Zmniejszenie Rabatu wynikające z okoliczności wskazanych w punkcie poprzednim zostanie udokumentowane notą obciążeniową wystawioną przez Dostawcę na Nabywcę. Nota ta będzie uwzględniała podatek VAT i zostanie zapłacona przez Nabywcę w terminie 7 dni kalendarzowych od dnia otrzymania potwierdzenia otrzymania noty obciążeniowej przez Nabywcę.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podstawy opodatkowania podatkiem VAT i w konsekwencji podatku VAT należnego w związku z planowanym udzielaniem Rabatów pośrednich na rzecz Nabywców?
2. Czy Wnioskodawca ma prawo dokumentować udzielanie Rabatów pośrednich na rzecz Nabywców poprzez wystawianie not księgowych zawierających elementy dokumentu księgowego w rozumieniu przepisów o rachunkowości?
3. W rozliczeniu za jaki okres Wnioskodawca ma prawo do obniżenia podstawy opodatkowania podatkiem VAT i w konsekwencji podatku VAT należnego w związku z udzieleniem Rabatu pośredniego?
4. Czy nota księgowa wystawiona na rzecz Nabywcy powinna zostać uwzględniona w ewidencji prowadzonej przez Wnioskodawcę na podstawie art. 109 ust. 3 Ustawy o podatku od towarów i usług?
5. Czy w przypadku wystawienia przez Dystrybutora na Nabywcę faktur korygujących „in minus” prawidłowym będzie wystawienie noty obciążeniowej przez Dostawcę na Nabywcę zawierającej m.in. wysokość podatku VAT oraz podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem VAT w rozliczeniu za okres, w którym dojdzie do zapłaty kwoty wynikającej z noty przez Nabywcę?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. W przypadku udzielenia przez Wnioskodawcę Rabatu pośredniego na rzecz Nabywcy przysługuje mu prawo do obniżenia podstawy opodatkowania, a w konsekwencji podatku VAT należnego z tytułu sprzedaży dokonywanej na rzecz Dystrybutorów.
2. Udzielane przez Wnioskodawcę na rzecz Nabywców Rabaty pośrednie mogą być dokumentowane wystawioną przez Wnioskodawcę notą księgową zawierającą elementy dokumentu księgowego w rozumieniu przepisów o rachunkowości.
3. Obniżenia podstawy opodatkowania należy dokonać w rozliczeniu za okres, w którym doszło do faktycznej wypłaty Rabatu pośredniego przez Wnioskodawcę na rzecz Nabywcy.
4. Nota księgowa wystawiona na rzecz Nabywcy powinna zostać uwzględniona w ewidencji prowadzonej przez Wnioskodawcę na podstawie art. 109 ust. 3 Ustawy o podatku od towarów i usług.
5. W przypadku wystawienia przez Dystrybutora na Nabywcę faktur korygujących „in minus” prawidłowym będzie wystawienie przez Wnioskodawcę na Nabywcę noty obciążeniowej zawierającej mi in. kwotę podatku VAT. Podwyższenia podstawy opodatkowania o kwotę wynikającą z noty obciążeniowej należy dokonać w rozliczeniu za okres, w którym doszło do faktycznej zapłaty należności z niej wynikającej przez Nabywcę.
   
   

Ad 1

Zgodnie z art. 5 Ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: Ustawa o VAT) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. Uszczegółowieniem powyższego przepisu jest art. 29a Ustawy o podatku od towarów i usług, który wskazuje jakie elementy należy uwzględnić w podstawie opodatkowania VAT, a jakie należy z niej wyłączyć.

Art. 29a ust. 1 Ustawy o VAT stanowi, że podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Art. 29a ust. 6 wskazuje, że do podstawy opodatkowania VAT należy również doliczyć:

• podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku,
  

• koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
  
  
  

Przepis art. 29a ust. 10 wskazuje natomiast, że podstawę opodatkowania obniża się o:

• kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen,
  

• wartość zwróconych towarów i opakowań,
  

• zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło,
  

• wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.
  
  
  

W świetle powyższego, aby mogło dojść do obniżenia podstawy opodatkowania VAT i w konsekwencji podatku VAT należnego muszą zostać spełnione następujące warunki:

• obniżka/opust ceny musi zostać udzielony przez sprzedającego po dokonaniu sprzedaży towarów,
  

• obniżka/opust ceny musi zostać udzielony w stosunku do towarów, co do których określana jest podstawa opodatkowania,
  

• sprzedawca musi określić kwotę opustu/obniżki, przy czym przepisy ustawy nie wskazują zasad na jakich powinno dojść do kalkulacji przedmiotowej kwoty.
  
  
  

Przepisy dotyczące sposobu ustalania podstawy opodatkowania nie wskazują aby warunkiem koniecznym dla obniżenia podstawy opodatkowania, a w konsekwencji podatku należnego było udzielenie opustu/obniżki bezpośredniemu nabywcy towarów. Zdaniem Wnioskodawcy nie ma zatem przeszkód, aby obniżyć podstawę opodatkowania i w konsekwencji podatek VAT należny w sytuacji udzielenia Rabatu pośredniego, o ile przedmiotowy rabat jest udzielany w stosunku do towarów danego sprzedawcy. W przypadku udzielenia Rabatu pośredniego dochodzi bowiem do rzeczywistego obniżenia ceny towarów zarówno dla Wnioskodawcy jak i Nabywcy towarów. Rzeczywisty obrót gospodarczy powinien mieć odzwierciedlenie w prowadzonej dokumentacji, w tym w sporządzanych przez podatnika deklaracjach podatkowych.

Jedną z podstawowych zasad konstrukcyjnych podatku VAT jest zasada neutralności wyrażona w art. 1 ust. 2 Dyrektywy VAT 2006/112/WE (której odzwierciedleniem jest art. 86 polskiej Ustawy o podatku od towarów i usług), zgodnie z którą to konsument a nie podatnik powinien ponosić ekonomiczny ciężar podatku VAT. Ustalenie podstawy opodatkowania w wysokości wyższej niż faktycznie otrzymane wynagrodzenie prowadziłoby do naruszenia wspomnianej wyżej zasady.

Powyższe stanowisko potwierdził Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku w sprawie C-317/94 pomiędzy Elida Gibbs Ltd a Commissioners od Customs and Excise, w którym orzekł: „(...) producent, który zwrócił detaliście wartość kuponu rabatowego lub wartość kuponu gotówkowego konsumentowi końcowemu, po zakończeniu transakcji, otrzymuje kwotę odpowiadającą cenie sprzedaży zapłaconej przez hurtowników lub sprzedawców detalicznych za swoje towary, pomniejszoną o wartość tych kuponów. W związku z tym, nie byłoby to zgodne z dyrektywą, gdyby podstawa opodatkowania służąca do obliczenia podatku VAT należnego od producenta jako podatnika przekraczała kwotę ostatecznie przez niego otrzymaną.”

„(...) w celu zapewnienia przestrzegania zasady neutralności przy obliczaniu podstawy opodatkowania podatkiem VAT należy wziąć pod uwagę sytuacje, w których podatnik, który nie ma stosunku umownego z konsumentem końcowym, ale jest pierwszym ogniwem w łańcuchu transakcji który kończy się na ostatecznym konsumencie, udziela takiemu konsumentowi obniżki za pośrednictwem detalistów lub poprzez bezpośrednią spłatę wartości kuponów. W przeciwnym razie, organy podatkowe otrzymywałyby podatek VAT w kwocie wyższej niż faktycznie zapłacona przez konsumenta końcowego, kosztem podatnika.”

Kontynuację poglądu wyrażonego we wspomnianym wyżej wyroku stanowią interpretacje indywidualne wydawane przez polskie organy podatkowe:

• Interpretacja indywidualna z 5 września 2018 r. 0115-KDIT1-2.4012.536.2018.1.AW: „W ocenie Wnioskodawcy, w sytuacji udzielenia na rzecz Sklepu sprzedaży detalicznej pośredniego bonusu pieniężnego, naliczonego od zakupów dokonanych przez Sklep sprzedaży detalicznej u Dystrybutora i udokumentowania go notą uznaniową wystawioną przez Wnioskodawcę, będzie mu przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego. W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych jest prawidłowe.”
  

• Interpretacja indywidualna z 3 sierpnia 2017 r. 0115-KDIT1-2.4012.347.2017.1.RS: „Mając powyższe na uwadze, w przypadku, gdy Wnioskodawca udzieli rabatu pośredniego, udokumentowanego notą księgową, obniżając tym samym swoje wynagrodzenie z tytułu dokonanej przez niego sprzedaży, to będzie uprawniony do obniżenia podatku należnego z powyższego tytułu.”
  
  
  

Ad 2

Zgodnie z art. 106b ust. 1 Ustawy o podatku od towarów i usług podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą: sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W przypadku gdy po wystawieniu faktury doszło do udzielenia opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1 podatnik wystawia fakturę korygującą (art. 106j Ustawy o podatku od towarów i usług). Zgodnie z ustępem 2. wspomnianego przepisu, faktura korygująca powinna zawierać m. in. dane zawarte na fakturze, której dotyczy faktura korygująca.

W przytoczonym stanie faktycznym Wnioskodawca nie dokonuje dostaw towarów bezpośrednio na rzecz Nabywcy, nie dochodzi zatem do wystawienia faktury przez Wnioskodawcę na Nabywcę. Analiza przytoczonych wyżej przepisów prowadzi do wniosku, że brak jest podstaw do wystawienia faktury korygującej w przypadku, gdy Wnioskodawca nie był zobowiązany do wystawienia jakiejkolwiek faktury na rzecz Nabywcy, któremu udzielił Rabatu.

Należy mieć jednak na uwadze, że rzeczywisty obrót gospodarczy powinien mieć odzwierciedlenie w prowadzonej przez Wnioskodawcę dokumentacji. Zdaniem Wnioskodawcy nic nie stoi na przeszkodzie, aby udokumentować udzielony Rabat przy pomocy noty księgowej zawierającej:

• nazwy, adresy, numery NIP dostawcy i odbiorcy rabatu,
• datę udzielenia rabatu,
• wskazanie, że nota dotyczy rabatu pośredniego,
  
• wskazanie kwoty rabatu brutto, obniżenia podstawy opodatkowania (sprzedaży netto) i obniżenia podatku należnego.
  
  

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają interpretacje podatkowe:

• Interpretacja indywidualna z 3 lipca 2018 r. 0114-KDIP4.4012.292.2018.2.MP: „Zatem udzielane przez Wnioskodawcę rabaty pośrednie będące przedmiotem wniosku mogą być dokumentowane wystawioną przez Wnioskodawcę na konkretnego Odbiorcę Pośredniego notą uznaniową.”

• Interpretacja indywidualna z 12 lutego 2018 r. sygn. 0114-KDIP4.4012.33.2018.1.MP: „Przepisy krajowe nie określają dokumentu, na podstawie którego podatnik udzielający rabatu może ten rabat udokumentować. Nie jest tym dokumentem faktura korygująca, jednak nic nie wskazuje, że nie może nim być np. nota księgowa (uznaniowa). W konsekwencji, wystawiona nota, będzie pisemnym dokumentem, który w świetle regulacji prawnych umożliwi udokumentowanie rabatu. Zatem udzielane przez Wnioskodawcę rabaty pośrednie będące przedmiotem wniosku mogą być dokumentowane wystawioną przez Wnioskodawcę na konkretnego Odbiorcę Pośredniego notą uznaniową.”
  
  

Ad 3

Zgodnie z art. 29a ust. 13 Ustawy o podatku od towarów i usług w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę.

W przedstawionym stanie faktycznym nie dojdzie do wystawienia faktury ani faktury korygującej przez Wnioskodawcę dla Nabywcy, zatem wspomniany wyżej przepis nie znajdzie zastosowania. W ocenie Wnioskodawcy zdarzeniem uprawniającym go do obniżenia podstawy opodatkowania i w konsekwencji podatku VAT należnego będzie faktyczne udzielenie rabatu pośredniego Nabywcy (tj. w momencie przelania kwoty rabatu na rachunek bankowy Nabywcy). W momencie wypłaty Rabatu podstawa opodatkowania VAT ulegnie bowiem faktycznemu pomniejszeniu. Nie ma przy tym znaczenia fakt, że nota księgowa została wystawiona w innym okresie rozliczeniowym.

Powyższe stanowisko potwierdza Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 12 lutego 2018 r. sygn. 0114-KDIP4.4012.33.2018.1.MP: „Spółka będzie miała prawo do obniżenia podstawy opodatkowania z tytułu udzielonego Odbiorcom Pośrednim rabatu z momentem udzielenia rabatu, udokumentowanego wystawioną przez Spółkę notą uznaniową. W przypadku, gdy wystawienie noty dokumentującej udzielenie rabatu pośredniego nastąpi w innym okresie rozliczeniowym niż wypłata wynikającej z tej noty kwoty, Spółka będzie miała prawo obniżyć obrót (i w konsekwencji podatek VAT należny) za okres, w którym rabat został faktycznie udzielony. Innymi słowy, zasadnicze znaczenie dla rozliczenia przyznanego rabatu pośredniego dla celów podatku VAT będzie miał moment faktycznej wypłaty udzielonego rabatu.”

Ad 4

Zdaniem Wnioskodawcy, nota księgowa wystawiona na rzecz Nabywcy powinna zostać uwzględniona w ewidencji prowadzonej przez Wnioskodawcę na podstawie art. 109 ust. 3 Ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z wspomnianym wyżej przepisem, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 1 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej. Ewidencja powinna zawierać w szczególności dane niezbędne do określenia przedmiotu i postawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, korekt podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżającej kwotę podatku należnego, korekt podatku naliczonego, kwoty podlegającej wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu, a także inne dane służące identyfikacji poszczególnych transakcji, w tym numer, za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.

Z uwagi na brak możliwości wystawienia faktury korygującej w celu udokumentowania udzielonego Rabatu pośredniego, wystawiona przez Wnioskodawcę nota księgowa będzie jedynym dokumentem potwierdzającym udzielenie Rabatu na rzecz Nabywcy. Udzielenie Rabatu pośredniego jest okolicznością stanowiącą podstawę do obniżenia podatku należnego (po stronie Wnioskodawcy) oraz podatku naliczonego (po stronie Nabywcy).

W świetle powyższego nota księgowa dokumentująca zdarzenie w postaci udzielenia Nabywcy Rabatu pośredniego powinna zostać ujęta przez Wnioskodawcę w ewidencji prowadzonej na podstawie art. 109 ust. 3 Ustawy o podatku od towarów i usług jako dokument niezbędny do określenia podstawy opodatkowania. Nota ta powinna zostać ujęta w ewidencji za okres, w którym dokonano wypłaty Rabatu Nabywcy.

Stanowisko powyższe potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 29 września 2015 r. sygn. ILPP1/4512- 1-502/15-2/MD, w której uznano: „Wystawiona nota księgowa będzie dokumentem stanowiącym dowód udzielonego przez Wnioskodawcę sprzedawcom Rabatu pośredniego. Zainteresowany w celu udokumentowania tego Rabatu nie będzie miał możliwości wystawienia faktury korygującej. Zatem w celu prawidłowego rozliczenia podatku należnego Wnioskodawca w prowadzonej ewidencji dla potrzeb podatku od towarów i usług będzie miał prawo uwzględnić wystawioną notę księgową jako dowód udzielonego i wypłaconego Sprzedawcom rabatu.”

Ad 5

Podstawa opodatkowania wykazywana w sporządzanych przez podatnika deklaracjach podatkowych powinna być odzwierciedleniem rzeczywistego obrotu gospodarczego. W przypadku wystawienia przez Dystrybutora na Nabywcę faktur korygujących „in minus” dochodzi do zmniejszenia kwoty będącej podstawą kalkulacji Rabatu udzielanego Nabywcy przez Wnioskodawcę. Zdaniem Wnioskodawcy powinien on wówczas wystawić notę obciążającą na Nabywcę dokumentującą pomniejszenie udzielonego wcześniej rabatu w stosunku do zwróconych przez Nabywcę towarów. Następnie powinien on dokonać zwiększenia podstawy opodatkowania podatkiem VAT w rozliczeniu za okres, w którym należność wynikająca z noty zostanie uiszczona przez Nabywcę. Pomniejszenie udzielonego przez Wnioskodawcę Rabatu wynikające z wystawienia przez Dystrybutora na Nabywcę faktur korygujących „in minus” jest kolejnym zdarzeniem gospodarczym, nie zaś korektą wcześniejszych. Podstawa opodatkowania VAT wykazana przez podatnika w deklaracji będzie wówczas odzwierciedleniem rzeczywistych zdarzeń gospodarczych i zachowana zostanie zasada neutralności VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Ad 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast w myśl art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 29a ust. 1 ustawy stanowi, że podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W świetle art. 29a ust. 6 ustawy – podstawa opodatkowania obejmuje: podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku; koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Zgodnie natomiast z treścią przepisu art. 29a ust. 7 ustawy o VAT podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

• stanowiących obniżkę ceny w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty,
  

• udzielonych nabywcy/usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży oraz
  

• otrzymanych od nabywcy/usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków.
  
  
  

Powołane powyżej przepisy dotyczą elementów, które powinny zostać uwzględnione/wyłączone z podstawy opodatkowania VAT w momencie sprzedaży.

Przepisy ustawy o VAT zawierają również szczegółowe regulacje dotyczące obniżenia podstawy opodatkowania VAT po dokonaniu sprzedaży.

Zgodnie z przepisem art. 29a ust. 10 ustawy o VAT, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

1. kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
2. wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
3. zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
4. wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1”.
   
   

Zgodnie z powyższymi przepisami, w przypadku gdy po dokonaniu sprzedaży sprzedawca udzieli opustu lub obniżki ceny będzie on uprawniony do obniżenia podstawy opodatkowania z tego tytułu. W rezultacie, obniżeniu ulegnie również podatek należny.

Pojęcia obniżki ceny oraz opustu nie zostały zdefiniowane w przepisach ustawy o VAT. Należy zatem odwołać się do wykładni językowej tych pojęć. Mając na względzie definicje zawarte w polskim słowniku języka polskiego PWN:

• „opust” to „zniżka ceny kupna, przyznawana przy zakupach hurtowych” (https://sjp.pwn.pl/szukaj/opust.html).
  

• Synonimem „obniżki ceny” jest rabat. „Rabat” to „obniżenie ceny jakiegoś towaru o pewną kwotę” (https://sjp.pwn.pl/szukaj/rabat.html).
  
  
  

Rabat różni się od opustu jedynie tym, że opust dotyczy zakupów hurtowych, natomiast rabat może dotyczyć każdego typu transakcji handlowej.

W świetle powyższych definicji, udzielenie opustu/rabatu polega w swojej istocie na pomniejszeniu (obniżeniu) ustalonej uprzednio ceny towaru/usługi przez sprzedawcę. Przy czym brak jest ograniczeń, które wyłączałyby możliwość udzielenia rabatu kolejnemu nabywcy towarów (innemu niż podmiot, do którego sprzedawca sprzedał swoje towary). Tym samym, sprzedawca może udzielić rabatu również podmiotowi, któremu nie sprzedaje bezpośrednio swoich towarów.

Przepisy art. 29a ust. 10 ustawy o VAT wskazują, że podstawę opodatkowania obniża się o kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen.

Zgodnie z treścią tego przepisu, w celu obniżenia podstawy opodatkowania o rabat, konieczne jest łączne spełnienie następujących warunków:

• rabat jest udzielany po dokonaniu sprzedaży przez sprzedawcę,
  

• rabat dotyczy towarów/usług sprzedanych przez sprzedawcę, co do których określona jest podstawa opodatkowania VAT (tak aby można ją było obniżyć o kwotę rabatu),
  

• określona jest kwota rabatu, przy czym brak jest ograniczeń w zakresie sposobu kalkulacji tej kwoty.
  
  
  

W świetle treści powyższego przepisu brak jest ustawowych ograniczeń odnośnie podmiotu, któremu sprzedawca może udzielić rabatu, jak również sposobu kalkulacji kwoty rabatu. Istotne jest jedynie, aby rabat dotyczył towarów/usług danego sprzedawcy i znana była jego kwota. Tym samym, ustawodawca nie wymaga, aby rabat był udzielany wyłącznie przez sprzedawcę bezpośredniemu nabywcy. Sprzedawca może udzielić rabatu również podmiotowi, któremu nie sprzedaje bezpośrednio swoich towarów.

W związku z tym, udzielenie określonej kwoty rabatu kolejnemu nabywcy (innemu niż podmiot, do którego sprzedawca sprzedał swoje towary) spełnia warunki wskazane w przepisach art. 29a ust. 10 ustawy o VAT, o ile rabat udzielany jest w stosunku do towarów sprzedawcy, który go udziela.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotom działalności Wnioskodawcy jest m.in.: sprzedaż wyrobów z tworzyw sztucznych, sprzedaż sprzętu elektronicznego oraz sprzedaż hurtowa. Spółka dokonuje sprzedaży nabytych produktów do Dystrybutorów, którzy dokonują dalszej odsprzedaży na rzecz Nabywców. Wnioskodawca nie prowadzi bezpośredniej sprzedaży Towarów na rzecz Nabywców. Zarówno sprzedaż towarów dokonywana przez Spółkę na rzecz Dystrybutorów, jak i dalsza odsprzedaż towarów Nabywcom przez Dystrybutorów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności handlowej Wnioskodawca planuje udzielać Rabatów pośrednich dla Nabywców dokonujących zakupu towarów poprzez Dystrybutora. Nabywcy nie będą zobowiązani do świadczenia jakichkolwiek usług na rzecz Spółki w związku z przyznaniem Rabatu pośredniego.

Zasady udzielania Rabatów pośrednich przez Spółkę na rzecz Nabywców zostaną uregulowane w umowach zawartych pomiędzy Wnioskodawcą a Nabywcami i wyglądają następująco: Dostawca będzie udzielał Nabywcy Rabatu kalkulowanego jako % od ceny netto towarów lub jako określona kwota w złotych. Rabaty będą rozliczane za okres trwania Projektu względnie miesięcznie lub kwartalnie (okres rozliczeniowy). W związku z udzielonym Rabatem Dostawca wystawi Nabywcy notę uznaniową wskazującą m.in. wysokość podatku VAT uwzględnionego w Rabacie, dostawca wypłaci Nabywcy Rabat w terminie 7 dni kalendarzowych od dnia otrzymania potwierdzenia otrzymania noty uznaniowej przez Nabywcę. W przypadku wystawienia przez Dystrybutora na Nabywcę faktur korygujących „in minus”, Rabat udzielony za okres rozliczeniowy, w którym uwzględniona została faktura korygowana zostanie zmniejszony o kwotę ustaloną w stosunku do wartości korekty; zmniejszenie Rabatu wynikające z okoliczności wskazanych wyżej zostanie udokumentowane notą obciążeniową wystawioną przez Dostawcę na Nabywcę. Nota ta będzie uwzględniała podatek VAT i zostanie zapłacona przez Nabywcę w terminie 7 dni kalendarzowych od dnia otrzymania potwierdzenia otrzymania noty obciążeniowej przez Nabywcę.

Wnioskodawca powziął w wątpliwość czy będzie mu przysługiwało prawo do obniżenia podstawy opodatkowania podatkiem VAT i w konsekwencji podatku VAT należnego w związku z planowanym udzielaniem Rabatów pośrednich na rzecz Nabywców.

W świetle powołanej wyżej definicji „rabatu” należy uznać, że w opisanym przypadku mamy do czynienia z pomniejszeniem, czyli odstępstwem od ustalonej ceny towarów przez Wnioskodawcę, który co prawda nie sprzedaje bezpośrednio towarów na rzecz Nabywców, robi to przez Dystrybutorów, ale na podstawie odpowiednich indywidualnych ustaleń udziela im upustu w formie przyznawanych rabatów. Powoduje to w istocie zwrot części ceny towarów.

Konstrukcja podstawy opodatkowania w ustawie o podatku od towarów i usług, odpowiadająca w swej istocie konstrukcji określonej w ww. Dyrektywie 2006/112/WE Rady, oparta jest na założeniu proporcjonalności VAT do ceny towarów i usług. Każda bowiem transakcja podlega podatkowi od towarów i usług obliczonemu w sposób proporcjonalny do ceny otrzymanej przez podatnika jako świadczenie wzajemne za dostarczone towary lub usługi z uwzględnieniem stawki, jaka ma zastosowanie do dostawy lub świadczenia takich towarów i usług.

Należy mieć na uwadze, że konstrukcja podstawy opodatkowania pozwala zrealizować fundamentalną zasadę neutralności podatku VAT. Ekonomiczny ciężar podatku VAT, co do zasady, powinien bowiem ponosić konsument, a nie podatnik. W ślad zatem za obniżeniem ceny transakcyjnej w formie rabatu powinno następować obniżenie podstawy opodatkowania tej transakcji, aby zachowana została zasada proporcjonalności podatku VAT do ceny towarów i usług. Jeśli podstawa opodatkowania przewyższa kwotę wynagrodzenia należnego podatnikowi, przynajmniej w części poniesie on ekonomiczny ciężar podatku, co naruszałoby zasadę neutralności tego podatku. Zwrócił na to uwagę Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-317/94 Elida Gibbs, stwierdzając, że podstawą opodatkowania dla producenta jako podatnika musi być kwota odpowiadająca cenie, po jakiej sprzedał on towary hurtownikom lub detalistom, pomniejszona o wartość rabatów na podstawie których wypłacone zostało wynagrodzenie ostatecznym nabywcom towarów.

Ponadto, TSUE wskazuje, że: „(...) w celu zapewnienia realizacji zasady neutralności należy, obliczając podstawę opodatkowania dla celów VAT, uwzględnić sytuacje, w których podatnik, nie pozostając w stosunkach umownych z konsumentem końcowym, ale będąc pierwszym ogniwem łańcucha transakcji kończącego się na tym konsumencie, udziela takiemu konsumentowi zniżki za pośrednictwem detalistów lub poprzez bezpośredni zwrot wartości kuponów. W przeciwnym razie, organy podatkowe otrzymałyby z tytułu VAT kwotę większą niż rzeczywiście zapłacona przez konsumenta ostatecznego, kosztem podatnika”.

Powyższy wyrok potwierdza zatem jednoznacznie, że w przypadku udzielania zniżki podmiotowi niebędącemu bezpośrednim nabywcą towarów, sprzedawca powinien obniżyć obrót z tytułu sprzedaży.

Również w sprawie C-427/98 Komisja Europejska przeciwko Republice Federalnej Niemiec, Trybunał dopuścił możliwość zmniejszenia podstawy opodatkowania w wyniku udzielenia przez podatnika rabatu potransakcyjnego nie bezpośredniemu nabywcy towaru, bez konieczności wystawienia faktury korygującej.

W opisanej sprawie Wnioskodawca planuje udzielać Rabatów pośrednich dla Nabywców dokonujących zakupu towarów poprzez Dystrybutorów. Wnioskodawca nie prowadzi bezpośredniej sprzedaży Towarów na rzecz Nabywców. W tej sytuacji w przypadku otrzymania przez Nabywców bezpośrednio od Wnioskodawcy zwrotu części ceny zakupionych produktów, dla Nabywców tych nastąpi rzeczywiste obniżenie ceny tych towarów. Wówczas podmiotem uprawnionym do obniżenia kwoty podatku należnego z tytułu sprzedaży nie będzie Dystrybutor, który otrzyma od Nabywcy cenę należną w pełnej wysokości, ale Wnioskodawca, który dokona sprzedaży ostatecznie po obniżonej cenie, tj. udzieli rabatu. Zatem u Wnioskodawcy nastąpi obniżenie podstawy opodatkowania.

W związku z tym Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z prawa do korekty podstawy opodatkowania i należnego podatku VAT. W okolicznościach niniejszej sprawy udzielany Rabat pośredni stanie się upustem - obniżką (rabatem), o którym mowa w art. 29a ust. 10 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ad 2

Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   
   

Natomiast zgodnie z art. 106j ust. 1 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1. udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
   
2. udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
   
3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
   
4. dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
   
5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury
   

- podatnik wystawia fakturę korygującą.

Zgodnie z art. 106j ust. 2 ustawy, faktura korygująca powinna zawierać:

1. wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”;
   
2. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
   
3. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   1. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
      
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;
4. przyczynę korekty;
   
5. jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego – odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
   
6. w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 – prawidłową treść korygowanych pozycji.
   
   
   

Na podstawie art. 106j ust. 3 ustawy, w przypadku, gdy podatnik udziela opustu lub obniżki ceny w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych lub świadczonych na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca, o której mowa w ust. 2:

1. powinna zawierać dodatkowo wskazanie okresu, do którego odnosi się udzielany opust lub obniżka;
2. może nie zawierać danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 5 i 6 oraz nazwy (rodzaju) towaru lub usługi objętych korektą.
   
   

Zatem wystawienie faktury korygującej może dotyczyć tylko kontrahentów bezpośrednio uczestniczących w rzeczywistej transakcji potwierdzonej wystawieniem faktury. Nie można wystawić faktury korygującej w sytuacji, kiedy między kontrahentami nie miała miejsca dostawa i w konsekwencji nie było wystawionej faktury.

Jednak rzeczywisty obrót gospodarczy powinien mieć odzwierciedlenie w prowadzonej dokumentacji. Do obowiązków uczestników obrotu gospodarczego należy uwiarygodnienie dokonanych transakcji. Wnioskodawca udzielający Rabatu powinien posiadać dla celów dowodowych dokumenty świadczące o udzielonym rabacie na rzecz finalnego odbiorcy – w tym przypadku Nabywcy. Posiadanie takich dokumentów jest warunkiem potwierdzającym prawo do obniżenia podatku należnego po stronie sprzedawcy.

Z wniosku wynika, że udzielenie Rabatu zostanie udokumentowane notą księgową wystawioną przez Dostawcę na Nabywcę. Dostawca będzie udzielał Nabywcy Rabatu kalkulowanego jako % od ceny netto towarów lub jako określona kwota w złotych. Rabaty będą rozliczane za okres trwania Projektu miesięcznie lub kwartalnie (okres rozliczeniowy).W związku z udzielonym Rabatem Dostawca wystawi Nabywcy notę uznaniową wskazującą m. in. wysokość podatku VAT uwzględnionego w Rabacie. Dostawca wypłaci Nabywcy Rabat w terminie 7 dni kalendarzowych od dnia otrzymania potwierdzenia otrzymania noty uznaniowej przez Nabywcę.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do dokumentowania udzielanie Rabatów pośrednich na rzecz Nabywców poprzez wystawianie not księgowych.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że jeżeli Rabat został przyznany przez podatnika stojącego na początku łańcucha dostaw ostatecznemu odbiorcy, nie zaś przez podmioty transakcji pośrednich lub też tym podmiotom, to podmioty te nie będą mogły wystawiać lub przyjmować faktur korygujących, bowiem w transakcjach przez nie wykonywanych nie dojdzie do zmiany ceny. Nie będzie również możliwe wystawienie faktury korygującej ostatecznemu odbiorcy, ponieważ między pierwszym sprzedawcą a tym odbiorcą nie doszło do żadnej dostawy, zatem pierwszy sprzedawca nie wystawił temu odbiorcy żadnej faktury.

Przepisy krajowe nie określają dokumentu, na podstawie którego podatnik udzielający Rabatu może ten Rabat udokumentować. Nie jest tym dokumentem faktura korygująca, jednak nic nie wskazuje, że nie może nim być np. nota księgowa (uznaniowa). W konsekwencji, wystawiona nota, będzie pisemnym dokumentem, który w świetle regulacji prawnych umożliwi udokumentowanie rabatu.

Zatem udzielane przez Wnioskodawcę Rabaty pośrednie będące przedmiotem wniosku mogą być dokumentowane wystawioną przez Wnioskodawcę na konkretnego Nabywcę notą uznaniową.

W nocie uznaniowej powinny być zawarte dane, które pozwolą na:

• określenie stron transakcji oraz jej charakteru i warunków, na jakich została przeprowadzona;
  

• dokonanie odpowiedniego rozliczenia noty uznaniowej przez strony transakcji.
  
  
  

Należy wskazać również, że noty stanowią dokumenty księgowe w myśl ustawy z dnia 22 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2019 r., poz. 351), a nie w przepisach dotyczących podatku VAT, tj. w ustawie o podatku od towarów i usług. Mając na uwadze fakt, że obowiązujące przepisy ustawy o VAT oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie regulują kwestii wystawiania not, tym samym nie określają danych, które powinna zawierać nota uznaniowa. Wyszczególnienie w jej treści np. kwoty udzielonego rabatu oraz wskazanie okresu rozliczeniowego, za który został przyznany rabat powinno zostać uznane za poprawne i dopuszczalne.

W konsekwencji, Wnioskodawca postąpi prawidłowo dokumentując Rabaty pośrednie przyznane Nabywcom za pomocą not księgowych (not uznaniowych) zawierających elementy dokumentu księgowego w rozumieniu przepisów o rachunkowości (w tym oznaczenie kwoty udzielonego rabatu oraz wskazanie okresu rozliczeniowego, za który została przyznany rabat).

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Ad 3

Stosownie do art. 29a ust. 13 ustawy o VAT, w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Zgodzić należy się z Wnioskodawcą, że wskazany wyżej przepis znajduje zastosowanie w przypadku udzielenia Rabatów bezpośrednich dokumentowanych za pomocą faktury korygującej. W przypadku przyznania przez Wnioskodawcę Rabatów na rzecz podmiotu innego niż Dystrybutor rolę dokumentu potwierdzającego wypłatę Rabatów pełnić będą wystawione przez Wnioskodawcę noty księgowe. Tym samym nie znajdą zastosowania zasady dotyczące określenia momentu pomniejszenia podstawy opodatkowania VAT przewidziane w art. 29a ust. 13 ustawy VAT.

Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia podstawy opodatkowania z tytułu udzielonego Nabywcom Rabatów z momentem udzielenia rabatu, udokumentowanego wystawioną przez Spółkę notą uznaniową. Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego Rabaty będą rozliczane za okres trwania Projektu w okresach rozliczeniowych miesięcznych lub kwartalnych.

W przypadku, gdy wystawienie noty dokumentującej udzielenie Rabatu pośredniego nastąpi w innym okresie rozliczeniowym niż wypłata wynikającej z tej noty kwoty, Spółka będzie miała prawo obniżyć obrót (i w konsekwencji podatek VAT należny) za okres, w którym Rabat został faktycznie udzielony. Innymi słowy, zasadnicze znaczenie dla rozliczenia przyznanego Rabatu pośredniego dla celów podatku VAT będzie miał moment faktycznej wypłaty udzielonego Rabatu. Wystawienie noty księgowej dokumentującej udzielenie Rabatu pośredniego nie jest bowiem warunkiem koniecznym dla celu uzyskania prawa do obniżenia podatku VAT należnego w związku z udzieleniem Rabatu. Moment wystawienia noty nie może być więc decydujący dla momentu rozliczenia Rabatu dla celów podatku VAT przez Wnioskodawcę. Istotny jest sam fakt fizycznego udzielenia rabatu, czyli np. dokonania transferu środków pieniężnych na konto Nabywcy.

W świetle powyższego, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany posiadać potwierdzenia odbioru wystawionej noty uznaniowej przez Nabywcę.

W konsekwencji, Wnioskodawca jest uprawniony do obniżenia podstawy opodatkowania dla potrzeb VAT w rozliczeniu za okres, w którym nastąpiła wypłata Rabatu pośredniego.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 należało uznać za prawidłowe.

Ad 4

W świetle art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 zwolnienia podatkowe ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 zwolnienia od podatku organizacji międzynarodowych ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 wartość sprzedaży a zwolnienia podatkowe ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej. Ewidencja powinna zawierać w szczególności dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, korekt podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżającej kwotę podatku należnego, korekt podatku naliczonego, kwoty podatku podlegającej wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu, a także inne dane służące identyfikacji poszczególnych transakcji, w tym numer, za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.

Przytoczona regulacja wskazuje zatem na konieczność prowadzenia przez podatnika ewidencji, służącej prawidłowemu sporządzeniu deklaracji podatkowej.

W rozpatrywanej sprawie, jak wskazano powyżej, wystawiona nota księgowa będzie dokumentem stanowiącym dowód udzielonego przez Wnioskodawcę Nabywcom Rabatu. Zainteresowany w celu udokumentowania tego Rabatu nie będzie miał możliwości wystawienia faktury korygującej. Zatem w celu prawidłowego rozliczenia podatku należnego Wnioskodawca w prowadzonej ewidencji dla potrzeb podatku od towarów i usług będzie miał prawo uwzględnić wystawioną notę księgową. Jednocześnie należy wskazać, że dopiero zapłata udzielonego Rabatu stanowi jego faktyczna realizację, a nie samo wystawienie noty księgowej. Tak więc nota księgowa łącznie z dowodem zapłaty Rabatu stanowi kompletną dokumentację udzielonego Nabywcy Rabatu.

W konsekwencji, nota księgowa wystawiona na rzecz Nabywcy powinna zostać uwzględniona w ewidencji prowadzonej przez Wnioskodawcę na podstawie art. 109 ust. 3 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4 należało uznać za prawidłowe.

Ad 5

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie prawidłowości wystawienia noty obciążeniowej przez Dostawcę na Nabywcę zawierającej m.in. wysokość podatku VAT oraz podwyższenia podstawy opodatkowania podatkiem VAT w rozliczeniu za okres, w którym dojdzie do zapłaty kwoty wynikającej z noty przez Nabywcę, w przypadku wystawienia przez Dystrybutora na Nabywcę faktur korygujących „in minus”, należy stwierdzić, że jak już zostało wskazane w niniejszej interpretacji podstawa opodatkowania wykazywana w sporządzanych przez podatnika deklaracjach podatkowych powinna być odzwierciedleniem rzeczywistego obrotu gospodarczego.

W przypadku wystawienia przez Dystrybutora na Nabywcę faktur korygujących „in minus” dochodzi do zmniejszenia kwoty Rabatu udzielanego Nabywcy przez Wnioskodawcę za dany okres rozliczeniowy w stosunku do wartości korekty. Wnioskodawca jak wynika z powołanych wcześniej przepisów prawa nie ma możliwości wystawienia faktury korygującej na rzecz Nabywcy, ponieważ między Wnioskodawcą, a Nabywcą nie doszło do żadnej dostawy, do dostawy dochodzi między Dystrybutorem a Nabywcą. Wnioskodawca powinien więc wystawić notę obciążającą na rzecz Nabywcy dokumentującą pomniejszenie udzielonego wcześniej Rabatu w stosunku do zwróconych przez Nabywcę towarów, która będzie uwzględniała podatek VAT. Następnie Wnioskodawca powinien dokonać zwiększenia podstawy opodatkowania podatkiem VAT w rozliczeniu za okres, w którym należność wynikająca z noty zostanie uiszczona przez Nabywcę.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 5 należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.