Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4015.88.2019.4.MZ
z 18 lipca 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 maja 2019 r. (data wpływu 22 maja 2019 r.), uzupełnionym 5 i 12 lipca 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych wycofania składników majątku ze spółki jawnej i przeniesienia ich na cele osobiste wspólników – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 maja 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych wycofania składników majątku ze spółki jawnej i przeniesienia ich na cele osobiste wspólników.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 28 czerwca 2019 r. Znak: 0112-KDIL3-3.4011.187.2019.2.MC, 0111-KDIB2-2.4015.88.2019.3.MZ wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 5 i 12 lipca 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest wspólnikiem X Spółka jawna (dalej: Spółka). W Spółce jest dwóch wspólników. Każdy z nich jest uprawniony do samodzielnego prowadzenia spraw Spółki i reprezentowania jej. Spółka jest właścicielem i użytkownikiem wieczystym szeregu nieruchomości, w tym zabudowanych.

Obecnie planowane jest wycofanie na mocy uchwały niektórych nieruchomości Spółki i przeniesienie ich własności lub prawa użytkowania wieczystego na rzecz wspólników, na ich cele osobiste. Część nieruchomości ma zostać przeniesionych do majątku Wnioskodawcy, a część do majątku drugiego wspólnika. Wycofanie nieruchomości z majątku Spółki nie będzie odpłatne, w szczególności nie nastąpi tytułem wypłaty zysku w Spółce. Przeniesienie nastąpi na mocy nienazwanych umów zawartych w formie aktu notarialnego, w wykonaniu zobowiązania wynikającego z uchwały wspólników. W umowach zawarte zostanie zastrzeżenie, że nie stanowią one umów darowizny. Spółka będzie w dalszym ciągu posiadała inny majątek, w tym nieruchomości, oraz prowadziła działalność gospodarczą.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania (oznaczone we wniosku nr 3 i nr 4):

Czy na gruncie przedstawionego zdarzenia przyszłego wycofanie nieruchomości z majątku spółki i nieodpłatne przeniesienie jej własności na rzecz wspólnika (które nie następuje tytułem wypłaty zysku w spółce) spowoduje powstanie po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego w zakresie podatku od spadków i darowizn?

Czy na gruncie przedstawionego zdarzenia przyszłego wycofanie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości z majątku spółki i nieodpłatne przeniesienie tego prawa na rzecz wspólnika (które nie następuje tytułem wypłaty zysku w spółce) spowoduje powstanie po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego w zakresie podatku od spadków i darowizn?

Zdaniem Wnioskodawcy, wycofanie nieruchomości z majątku spółki jawnej i nieodpłatne przeniesienie nieruchomości do majątku osobistego wspólnika (które nie następuje tytułem wypłaty zysku w spółce), w sposób określony w opisie zdarzenia przyszłego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Zdaniem Wnioskodawcy, wycofanie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości z majątku spółki jawnej i nieodpłatne przeniesienie tego prawa do majątku osobistego wspólnika (które nie następuje tytułem wypłaty zysku w spółce), w sposób określony w opisie zdarzenia przyszłego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

W uzasadnieniu swojego stanowiska Wnioskodawca wskazał, co następuje.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (dalej też: „PSD”) „podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

  1. dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
  2. darowizny, polecenia darczyńcy;
  3. zasiedzenia;
  4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
  5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
  6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.”

Katalog czynności ujęty w art. 1 PSD ma charakter zamknięty.

Skoro postawą przeniesienia własności (użytkowania wieczystego) nieruchomości będzie jednomyślna uchwała wspólników spółki jawnej o wycofaniu nieruchomości na potrzeby własne wspólnika, a w jej wykonaniu zostanie zawarta w formie aktu notarialnego umowa nienazwana nieodpłatnego przeniesienia nieruchomości spółki, to powyższe zdarzenie przyszłe nie mieści się w katalogu czynności, o którym mowa powyżej.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że jego stanowisko należy uznać za prawidłowe. Czynność wycofania nieruchomości (prawa użytkowania wieczystego nieruchomości) ze spółki osobowej i nieodpłatnego przekazania jej na potrzeby osobiste wspólnika, dokonana na mocy umowy nienazwanej zawartej w wykonaniu uchwały wspólników, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn i nie spowoduje powstania po stronie wspólnika obowiązku podatkowego w zakresie podatku od spadków i darowizn.

Podobne stanowisko w analogicznej sprawie zajął między innymi Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 9 września 2015 r. Znak: IBPB-2-1/4515-117/15/DP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od spadków i darowizn. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 644 ze zm.) – podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

  1. dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
  2. darowizny, polecenia darczyńcy;
  3. zasiedzenia;
  4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
  5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
  6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

W myśl art. 1 ust. 2 ww. ustawy – podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Z powyższego wynika, że ustawa o podatku od spadków i darowizn ściśle określa granice przedmiotu opodatkowania, tj. nabycie według określonych tytułów, wyczerpująco wymieniając tytuły, na podstawie których nabycie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Powyższy katalog czynności ujęty w art. 1 ww. ustawy ma charakter zamknięty. Zatem opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega tylko takie nabycie, które zostało w nim wymienione w sposób wyraźny.

A zatem z treści art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn wynika, że podatkiem od spadków i darowizn opodatkowane jest nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej tytułem darowizny, polecenia darczyńcy.

Jako, że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia „darowizna” należy odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1145).

Na podstawie art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego – przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Darowizna jest więc czynnością, której celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego), a zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne.

Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny. Należy zaznaczyć, że ustawodawca nie wymaga żadnej szczególnej formy oświadczenia obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest jednym z dwóch wspólników spółki jawnej (dalej: Spółka). Obecnie planowane jest wycofanie na mocy uchwały niektórych nieruchomości Spółki i przeniesienie ich własności lub prawa użytkowania wieczystego na rzecz wspólników, na ich cele osobiste. Część nieruchomości ma zostać przeniesionych do majątku Wnioskodawcy, a część do majątku drugiego wspólnika. Wycofanie nieruchomości z majątku Spółki nie będzie odpłatne, w szczególności nie nastąpi tytułem wypłaty zysku w Spółce. Przeniesienie nastąpi na mocy nienazwanych umów zawartych w formie aktu notarialnego, w wykonaniu zobowiązania wynikającego z uchwały wspólników. W umowach zawarte zostanie zastrzeżenie, że nie stanowią one umów darowizny. Spółka będzie w dalszym ciągu posiadała inny majątek, w tym nieruchomości, oraz prowadziła działalność gospodarczą.

Z powyższego wynika zatem, że wskazane umowy będą umowami nienazwanymi, przenoszącymi własność lub prawo użytkowania wieczystego w następstwie wykonania zobowiązania wynikającego z uchwały wspólników o wycofaniu nieruchomości lub prawa użytkowania wieczystego z majątku Spółki. Jako, że uchwała sama w sobie nie powoduje przeniesienia własności lub prawa użytkowania wieczystego przedmiotowe umowy będą czynnościami mającymi na celu wykonanie uprawnienia przysługującego wspólnikom spółki jawnej.

Skoro więc czynności nieodpłatnego przekazania przez spółkę osobową (jawną) nieruchomości lub prawa użytkowania wieczystego wspólnikowi – Wnioskodawcy na jego cele osobiste będą umowami nienazwanymi, przenoszącymi własność lub prawo użytkowania wieczystego w następstwie wykonania zobowiązania wynikającego z uchwały wspólników o wycofaniu nieruchomości lub prawa użytkowania wieczystego i nie przyjmą formy umów darowizny, to wskazane czynności nie będą podlegały ustawie o podatku od spadków i darowizn. Z opisu zdarzenia przyszłego nie wynika również, aby przedmiotowe czynności miały przyjąć jakikolwiek tytuł z wymienionych w ustawie o podatku od spadków i darowizn. Nie będą to bowiem – jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego – ani umowy darowizny ani też żadne inne czynności wymienione w ustawie o podatku od spadków i darowizn.

Jak wskazano powyżej, podatkowi od spadków i darowizn podlegają jedynie czynności enumeratywnie wymienione w art. 1 ww. ustawy; wśród nich ustawodawca nie wymienił czynności opisanej we wniosku.

Tym samym wycofanie nieruchomości lub prawa wieczystego użytkowania z majątku spółki jawnej i nieodpłatne przeniesienie ich do majątku osobistego wspólnika – Wnioskodawcy (które nie następuje tytułem wypłaty zysku w spółce) – nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, zatem nie spowoduje po stronie wspólnika (Wnioskodawcy) powstania obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj