Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-1.4011.171.2019.2.IM
z 26 lipca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku (data wpływu 8 lipca 2019 r.), uzupełnionym w dniu 22 lipca 2019 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie stawki ryczałtu z tytułu usług przewozu ładunków samochodem ciężarowym o ładowności:

• powyżej 2 ton – jest nieprawidłowe,
• poniżej 2 ton – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 8 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie stawki ryczałtu.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 17 lipca 2019 r., znak 0112-KDIL3-1.4011.171.2019.1.IM, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 22 lipca 2019 r., wniosek uzupełniono w dniu 22 lipca 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą‚ chciałby ją rozszerzyć o usługę, której przedmiotem byłoby świadczenie usług transportowych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Działalności pod symbolem 49.41.Z. W ramach nowej działalności świadczone będą usługi kierowania pojazdami ciężarowymi o ładowności powyżej 12 ton oraz poniżej 2 ton. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników. Jedna usługa kierowania pojazdem będzie świadczona autem powyżej 12 ton na odbiorcy, przy użyciu środków transportu będących własnością zleceniodawcy, który posada ważną licencję na wykonywanie transportu drogowego oraz tytuł prawny do pojazdu. Wnioskodawca ma świadczyć usługę kierowania pojazdem i posiadać kwalifikacje oraz uprawnienia zawodowe. Czasami ma być dwóch różnych zleceniodawców do usługi kierowania autem powyżej 12 ton. Drugą usługą będzie usługa kierowania pojazdem poniżej 2 ton ładowności dla innego zleceniodawcy. Ponadto, Wnioskodawca nadmienia, że zleceniodawca będzie pokrywał koszty związane z realizacją zlecenia, typu: zakup paliwa, utrzymanie powierzonego sprzętu, opłaty drogowe, opłaty transportowe. Wnioskodawca chce zgłosić PKD do działalności 49.41. oraz 52.21.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że PKWiU do usług kierowania pojazdem, należącym do zleceniodawcy, o ładowności powyżej 2 ton to 49.41.19.0 oraz PKWiU do usług kierowania pojazdem, należącym do zleceniodawcy, o ładowności poniżej 2 ton to 52.21.29.0.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy świadczenie usług kierowania powierzonym pojazdem na rzecz więcej niż jednego podmiotu uprawniałoby do zastosowania stawki ryczałtu w wysokości 8,5%, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 3b ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne? Czy stawka dla obu usług kierowania pojazdem wynosi 8,5 %? Czy kierowanie pojazdem powyżej 2 ton to stawka 5,5%, a do 2 ton 8,5%?

Treść pytań wynika z wniosku ORD-IN złożonego w dniu 8 lipca 2019 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie usługi te będą podlegać stawką ryczałtu 8,5% niezależnie od ilości zleceniodawców i tonażu pojazdu. Wnioskodawca nie może zastosować stawki 5,5% do usługi kierowania pojazdem powyżej 2 ton, a stawki 8,5% do usługi kierowania pojazdem poniżej 2 ton.

Własne stanowisko Wnioskodawcy wynika z wniosku ORD-IN złożonego w dniu 8 lipca 2019 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe w zakresie stawki ryczałtu z tytułu usług przewozu ładunków samochodem ciężarowym o ładowności:

• powyżej 2 ton – jest nieprawidłowe,
• poniżej 2 ton – jest prawidłowe.
  
  

Zgodnie z brzmieniem art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2019 r., poz. 43), ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

Stosownie do treści art. 2 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, osoby fizyczne osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Przy czym, w myśl art. 4 ust. 1 pkt 12 tej ustawy, przez pozarolniczą działalność gospodarczą należy rozumieć pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

− prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”. Do przychodów przedsiębiorstwa w spadku nie stosuje się przepisu art. 12 ust. 10a.

Podkreślić jednak należy, że możliwość opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzależniona jest od niewystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 8 ww. ustawy.

W myśl art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. e) tej ustawy, opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b, nie stosuje się do podatników osiągających w całości lub części przychody z tytułu świadczenia usług wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, tj. w „Wykazie usług, których świadczenie wyłącza podatnika z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, oznaczonych według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług”.

W treści przedmiotowego wniosku nie wskazano, by zachodziły negatywne przesłanki określone w art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne uniemożliwiające opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, „działalność usługowa” to pozarolnicza działalność gospodarcza, której przedmiotem są czynności zaliczone do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. poz. 1293 i 1435 oraz z 2009 r. poz. 256 i 1753)(1) wydanym na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. z 2018 r. poz. 997, 1000, 1629 i 1669), z zastrzeżeniem pkt 2 i 3.

Zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, każdą usługę należy zaliczać do odpowiedniego grupowania zgodnie z jej charakterem, niezależnie od symbolu, pod którym został zaklasyfikowany w krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej REGON podmiot gospodarczy wykonujący usługę.

Wyjaśnić jednak należy, że odpowiedzialność za prawidłowe sklasyfikowanie wykonywanych czynności ponosi podatnik świadczący tę usługę, bowiem Minister Finansów nie jest uprawniony do klasyfikacji usług. W tym zakresie właściwymi są urzędy statystyczne. Urząd statystyczny nadaje nr identyfikacyjny na podstawie wniosku podatnika, w którym to wniosku zawarte są informacje dotyczące zakresu i charakteru planowanej działalności gospodarczej. Informacje te wskazuje sam podatnik.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. b) i pkt 4 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi:

• 8,5% przychodów z działalności usługowej, w tym przychodów z działalności gastronomicznej w zakresie sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, z zastrzeżeniem pkt 1, 2, 4 i 5 oraz załącznika nr 2 do ustawy (art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. b) ww. ustawy),
• 5,5% przychodów z działalności wytwórczej, robót budowlanych lub w zakresie przewozów ładunków taborem samochodowym o ładowności powyżej 2 ton (art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ww. ustawy).
  
  

Przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie definiują pojęcia „tabor samochodowy o ładowności powyżej 2 ton”. Zauważyć należy jednak, że w języku potocznym pojęcie „tabor samochodowy” – w kontekście omawianego przypadku - oznacza zespół wszelkich środków samochodowych, które mogą służyć różnym celom np. tabor autobusowy, tabor maszyn drogowych (vide: Wikipedia Wolna Encyklopedia, http://wikipedia.org). Nie ulega tym samym wątpliwości, że w pojęciu „tabor samochodowy” mieszczą się pojazdy połączone ze sobą w celu poruszania się po drodze jako całość.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że dla zastosowania właściwej stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, do przychodów uzyskanych z prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w zakresie transportu drogowego towarów, istotna jest techniczna możliwość przewiezienia ładunku o określonym tonażu, a nie kwestia własności taboru samochodowego, którym Wnioskodawca świadczy zlecone usługi przewozu ładunków, czy też posiadania stosownej licencji.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą‚ chciałby ją rozszerzyć o usługę, której przedmiotem byłoby świadczenie usług transportowych. W ramach nowej działalności świadczone będą usługi kierowania pojazdami ciężarowymi o ładowności powyżej 12 ton oraz poniżej 2 ton. Wnioskodawca nie zatrudnia pracowników. Jedna usługa kierowania pojazdem będzie świadczona autem powyżej 12 ton przy użyciu środków transportu będących własnością zleceniodawcy, drugą usługą będzie usługa kierowania pojazdem poniżej 2 ton ładowności dla innego zleceniodawcy. Zleceniodawca będzie pokrywał koszty związane z realizacją zlecenia, typu: zakup paliwa, utrzymanie powierzonego sprzętu, opłaty drogowe, opłaty transportowe. PKWiU do usług kierowania pojazdem, należącym do zleceniodawcy, o ładowności powyżej 2 ton to 49.41.19.0 natomiast PKWiU do usług kierowania pojazdem, należącym do zleceniodawcy, o ładowności poniżej 2 ton to 52.21.29.0.

Usługi transportowe, sklasyfikowane wg PKWiU pod symbolem 49.41.19.0 – pozostały transport drogowy towarów nie zostały wymienione w wykazie usług, których świadczenie wyłącza podatnika z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. W związku z tym uzyskane z ich świadczenia przychody, mogą być opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych wg stawki 5,5%.

W odniesieniu natomiast do świadczonych przez Wnioskodawcę usług sklasyfikowanych wg PKWiU 52.21.29.0 - pozostałe usługi wspomagające transport drogowy, należy stwierdzić, że one również nie zostały ujęte w wykazie usług, których świadczenie wyłącza podatnika z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Jak stanowi art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. d) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 17% przychodów ze świadczenia m.in. usług obsługi centrali wzywania radio-taxi (PKWiU ex 52.21.29.0). Wskazać jednak należy, że ilekroć w ww. ustawie używa się oznaczenia „ex” przy symbolu danego grupowania PKWiU, oznacza to, że zakres wyrobów lub usług jest węższy niż określony w tym grupowaniu (art. 4 ust. 4 ww. ustawy).

W związku z powyższym, o ile w ramach usług sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 52.21.29.0 Wnioskodawca nie świadczy usług obsługi centrali wzywania radio-taxi, przychody ze świadczenia usług kierowania pojazdem, należącym do zleceniodawcy, o ładowności poniżej 2 ton wskazanych we wniosku będą podlegały opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych wg stawki 8,5%.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że przychody uzyskiwane ze świadczenia usług transportowych, w zakresie przewozów ładunków samochodowym ciężarowym o ładowności przekraczającej 2 tony, będą podlegać opodatkowaniu 5,5% stawką ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Natomiast przychody ze świadczenia usług transportowych samochodowym ciężarowym o ładowności nie przekraczającej 2 ton (poza usługami obsługi centrali wzywania radio-taxi), będą podlegały opodatkowaniu 8,5% stawką ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Stawki powyższe należy stosować niezależnie od ilości podmiotów, na rzecz których Wnioskodawca będzie świadczył usługi.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie stawki ryczałtu z tytułu usług przewozu ładunków samochodem ciężarowym o ładowności powyżej 2 ton uznano za nieprawidłowe, natomiast w zakresie stawki ryczałtu z tytułu usług przewozu ładunków samochodem ciężarowym o ładowności poniżej 2 ton uznano za prawidłowe.

Końcowo należy jednak podkreślić, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku w kontekście zadanego pytania. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli zatem istniejący stan faktyczny różni się od opisu przedstawionego we wniosku, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.