Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.350.2019.1.JK
z 14 sierpnia 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 maja 2019 r. (data wpływu 4 czerwca 2019 r.), uzupełnionym 6 sierpnia 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wskazane we wniosku Opłaty podlegają ograniczeniom wynikającym z art. 15e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 czerwca 2019 r. wpłynął do organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wskazane we wniosku Opłaty podlegają ograniczeniom wynikającym z art. 15e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 26 lipca 2019 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.255.2019.1.JK wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 6 sierpnia 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca – Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest spółką kapitałową prawa polskiego. Wnioskodawca należy do międzynarodowej grupy kapitałowej (dalej: „Grupa”), działającej w branży elektronicznej. W ramach Grupy Spółka zajmuje się:

  1. wytwarzaniem polimerów powszechnie stosowanych w przemyśle samochodowym i elektronicznym (dalej: „towary własne”),
  2. prowadzeniem działalności w zakresie sprzedaży towarów nabywanych od innych podmiotów z Grupy (dalej: „towary gotowe”), (dalej łącznie jako: „towary”).

Spółka zawarła z inną spółką z Grupy, Podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11a ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865, dalej: „CIT”) następujące umowy:

  1. Umowa licencji technicznej i wsparcia technicznego (ang. Technical License and Technical Support Contract) wraz z umową dodatkową (ang. Technical License and Technical Support Supplementary Contract, łącznie jako „Umowa licencji technicznej”). Zgodnie z Umową licencji technicznej Podmiot Powiązany przyznaje Spółce niewyłączne i nieprzenoszalne prawo do wytwarzania i sprzedaży określonych towarów własnych, przy wykorzystaniu informacji technicznych udostępnionych przez Podmiot Powiązany (dalej: „licencja techniczna”). Umowa licencji technicznej przewiduje również możliwość świadczenia przez Podmiot Powiązany na rzecz Spółki usług wsparcia technicznego na podstawie odrębnego wynagrodzenia (kalkulowanego w oparciu o stawki godzinowe). Wynagrodzenie z tytułu usług wsparcia technicznego nie stanowi przedmiotu niniejszego wniosku.
  2. Umowa sublicencji znaku towarowego (ang. Trademark Sublicense Agreement) (dalej: „Umowa sublicencji znakowej”). Zgodnie z Umową sublicencji znakowej, Podmiot Powiązany udostępnia na rzecz Wnioskodawcy prawo do korzystania z zarejestrowanych znaków towarowych Grupy (dalej: „sublicencja znakowa”).


Umowa licencji technicznej oraz Umowa sublicencji znakowej dalej łącznie jako „Umowy”.

Informacje otrzymywane przez Wnioskodawcę od Podmiotu Powiązanego w ramach Umowy licencji technicznej są bezpośrednio związane z wytworzeniem towarów przez Spółkę. Bez dostępu do licencji technicznej Wnioskodawca nie mógłby wytwarzać towarów własnych o odpowiednich parametrach, zgodnie z wymogami Grupy. Zgodność towarów własnych z wymogami Grupy jest warunkiem realizacji kontraktów z odbiorcami i osiągnięciem przychodu ze sprzedaży.

Podobnie, warunkiem prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę w ramach przyjętego modelu biznesowego jest możliwość korzystania z zarejestrowanych znaków towarowych Grupy. Wnioskodawca podkreśla, że znaki towarowe udostępniane w ramach Umowy sublicencji znakowej umieszczane są na opakowaniach towarów sprzedawanych przez Wnioskodawcę. Znaki towarowe Grupy są również eksponowane na dokumentach Spółki i należących do niej budynkach.

Podmiot Powiązany nalicza wynagrodzenie za udostępnienie licencji technicznej i sublicencji znakowej w następujący sposób:

  • w odniesieniu do Umowy licencji technicznej - jest to określony procent (3%) przychodów osiąganych przez Wnioskodawcę ze sprzedaży towarów własnych objętych licencją. Dla jednego z rodzajów towarów własnych Umowa licencji technicznej przewiduje również odrębną stawkę procentowy (1% przychodów Spółki ze sprzedaży). Niemniej, na moment złożenia wniosku, Wnioskodawca nie produkuje już tego rodzaju towarów własnych;
  • w odniesieniu do Umowy sublicencji znakowej - określony procent (0,2%) różnicy pomiędzy przychodami osiągniętymi przez Spółkę w trakcie roku finansowego a wydatkami na reklamę i zakupy od innych podmiotów z Grupy (w tym zakup towarów gotowych), poniesionymi przez Spółkę w trakcie tego samego roku finansowego;
  • (dalej łącznie jako „Opłaty”).

Spółka uwzględnia wartość Opłat w kalkulacji ceny sprzedaży towarów.

Dla celów CIT Spółka traktuje Opłaty jako koszt inny niż bezpośrednio związany z przychodami na podstawie art. 15 ust. 4d ustawy o CIT. W związku z tym potrącenie Opłat jako kosztu uzyskania przychodów następuje na bieżąco, tj. w momencie poniesienia tego kosztu.

Wnioskodawca przewiduje, że opisany wyżej model będzie funkcjonował również w następnych latach.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zaliczenie wartości Opłat do kosztów uzyskania przychodów Spółki powinno nastąpić z uwzględnieniem limitu, o którym mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zaliczenie wartości Opłat do kosztów uzyskania przychodów Spółki powinno nastąpić bez względu na limit, o którym mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 15e ust. 1 ustawy o CIT podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów następujące rodzaje kosztów:

  1. usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,
  2. wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy o CIT (tj. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe, prawa określone w ustawie z 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej, wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej, lub organizacyjnej (know-how))
    poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz:
    • podmiotów powiązanych, o których mowa w art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, lub
    • podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 11j ust. 2 ustawy o CIT.


Wyłączenia należy dokonać w części, w jakiej wskazane wyżej koszty łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w danym roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m ustawy o CIT i odsetek.

Przepis ust. 1 stosuje się do nadwyżki wartości kosztów wskazanych w tym przepisie przekraczającej w roku podatkowym łącznie kwotę 3 mln zł.

Zgodnie z art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT, wyłączenie opisane w ust. 1 nie ma zastosowania do kosztów usług, opłat i należności zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi.

Ustawa o CIT nie definiuje pojęcia kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi. Wobec tego, zgodnie z dyrektywami wykładni językowej, należy odwołać się do jego znaczenia potocznego.

Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl) wyraz „bezpośredni” należy rozumieć jako „dotyczący kogoś lub czegoś wprost”. Wobec tego limit, o którym mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, nie ma zastosowania do kosztów uzyskania przychodów, które wprost dotyczą wytworzenia lub nabycia przez podatnika towaru lub świadczenia usługi.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez Spółkę Opłaty spełniają definicję kosztu bezpośrednio związanego z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru.

Po pierwsze, zdaniem Spółki, za bezpośredni związek między poniesieniem kosztu a wytworzeniem/nabyciem towaru należy uznać sytuację, w której poniesienie wydatku stanowi warunek sine qua non wytworzenia łub nabycia danego towaru - gdyby podatnik nie poniósł danego nakładu finansowego, nie mógłby wyprodukować lub nabyć danego dobra.

Na taką wykładnię analizowanego przepisu wskazuje znana Spółce praktyka interpretacyjna organów podatkowych, zgodnie z którą: koszty Licencji Produkcyjnej pozostają w bezpośrednim (ścisłym) związku z wytwarzanymi Produktami. Gdyby bowiem Wnioskodawca nie ponosił kosztów Licencji Produkcyjnej, nie mógłby produkować i dystrybuować ścisłe skonkretyzowanych Produktów (a nie jakichkolwiek produktów), a tym samym uzyskiwać przychodów z ich sprzedaży. Należy mieć bowiem na uwadze, że Licencja Produkcyjna obejmuje m.in. licencję na formuły i parametry techniczne Produktów, bez których nie byłoby w ogóle możliwe ich wytworzenie, a w dalszej kolejności sprzedaż, przy czym związek ten jest bezpośredni (ścisły), a nie pośredni - interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 8 czerwca 2018 r., Znak: 0111- KDIB2-3.4010.39.2018.2.KB.

Podobnie w odniesieniu do kosztów licencji na znak towarowy: koszty Licencji Znakowej mają bezpośredni związek z wytworzeniem i sprzedażą przez Spółkę danej kategorii produktów, a przemawia za tym fakt, że brak nabycia ww. licencji uniemożliwiłoby produkcję i sprzedaż towarów (produktów) klientom na określonym w Umowie terytorium. Co także istotne, bez nabycia Licencji Znakowej Spółka nie mogłaby prowadzić działalności w przyjętym przez siebie modelu, mając na uwadze specyfikę rynku opakowaniowego i papierniczego. Jako, że Znaki Licencjonowane są wykorzystywane w toku produkcji przez Spółkę poprzez sygnowanie Produktów lub opakowań Produktów Znakami Licencjonowanymi, zdaniem Wnioskodawcy, zachodzi bezpośredni związek między kosztem nabycia Licencji Znakowej a wytworzeniem przez Spółkę Produktów, w rozumieniu art. 15e ust. 11 ustawy o CIT - interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20 lutego 2019 r., Znak: 0114-KDIP2-2.4010.9.2019.1.PP.

Odnosząc powyższą argumentację do analizowanego zdarzenia przyszłego, poniesienie Opłat stanowi niezbędny warunek prowadzenia przez Spółkę działalności gospodarczej w przedstawionym wyżej zakresie:

  1. poniesienie wydatku z tytułu licencji technicznej jest warunkiem wytworzenia produktów (towarów własnych) - licencja techniczna umożliwia Spółce produkcję polimerów o określonych cechach,
  2. poniesienie wydatku z tytułu sublicencji znakowej jest warunkiem wytworzenia produktów (towarów własnych), jak i nabycia towarów, przeznaczonych do późniejszej odsprzedaży (towarów gotowych) - możliwość działania przez Spółkę w ramach przyjętego przez Grupę modelu biznesowego jest uzależniona od korzystania z nazwy i symboli graficznych stanowiących własność Grupy.

Po drugie, bezpośredni związek między poniesieniem kosztu przez podatnika a wytworzeniem/ nabyciem towaru przez tego podatnika powinien być odzwierciedlony w sposobie kalkulacji wynagrodzenia wypłacanego przez podatnika. Również w tym zakresie ocena Spółki pokrywa się z praktyką interpretacyjną Dyrektora krajowej Informacji Skarbowej: wynagrodzenie ponoszone na rzecz Podmiotu Powiązanego kalkulowane jest m.in. w oparciu o kwotę sprzedaży odpowiednich produktów Spółki. Tym samym wysokość wynagrodzenia jest wprost zależna od wartości sprzedaży realizowanej przez Wnioskodawcę. Oznacza to, że koszty Licencji Produkcyjnej należnej Podmiotowi Powiązanemu definiowane są wysokością uzyskanych przychodów. Niewątpliwie jest to jednak wyraz związku kwotowego pomiędzy wytwarzanymi i dystrybuowanymi Produktami a ponoszonymi kosztami. Tym samym również cena, po której Wnioskodawca zbywa wytworzone na podstawie Licencji Produkcyjnej Produkty musi uwzględniać konieczność zapłaty wynagrodzenia Podmiotowi Powiązanemu za udzielenie tej licencji. Powyższe oznacza, że w odniesieniu do kosztów Licencji Produkcyjnej spełniony jest również związek kwotowy (wartość poniesionego kosztu wprost zależy od wysokości sprzedanych Produktów) - interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 kwietnia 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-3.4010.57.2018.2.AZE.

Odnosząc powyższą argumentację do analizowanego zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca wskazuje, że wartość Opłat jest uzależniona od przychodów osiąganych przez Spółkę ze sprzedaży. Opłaty są bowiem kalkulowane jako określony procent:

  • przychodów osiąganych przez Spółkę ze sprzedaży towarów własnych (Umowa licencji technicznej),
  • przychodów Spółki uzyskanych w danym roku finansowym, pomniejszonych o sumę wydatków na reklamę i wydatków na zakup towarów gotowych (Umowa sublicencji znakowej).

Po trzecie, zgodnie z wyjaśnieniami Ministerstwa Finansów udostępnionymi 25 kwietnia 2018 r., wyłączenie opisane w art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT dotyczy kosztu usługi lub prawa w jakimkolwiek stopniu „inkorporowanego” w produkcie/towarze. Jest to zatem koszt, który wpływa na finalną cenę danego towaru, jako jeden z wielu wydatków niezbędnych do poniesienia w procesie produkcji, dystrybucji danego dobra lub świadczenia usługi. Koszt ten powinien przy tym być możliwy do zidentyfikowania, jako czynnik obiektywnie kształtujący cenę. Powyższa ocena wynika również wprost z treści uzasadnienia do przepisów wprowadzających do ustawy o CIT art. 15e, tj. ustawy z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne: Celem tego wyłączenia - w zakresie kosztów bezpośrednio związanych z przychodami ze sprzedaży towaru łub usługi - jest uwzględnienie sytuacji, gdy cena danego towaru lub usługi w istotnym zakresie determinowana jest wysokością kosztu nabycia wartości niematerialnej i prawnej”.

Tymczasem, co wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, wartość Opłat stanowi element bazy kosztowej, na podstawie której Spółka kalkuluje cenę sprzedaży towarów.

Reasumując, zważywszy na fakt że:

  • poniesienie Opłat jest niezbędnym warunkiem wytworzenia i nabycia (oraz późniejszej odsprzedaży) towarów przez Spółkę,
  • wartość Opłat jest uzależniona od przychodów Spółki ze sprzedaży,
  • wartość Opłat stanowi podstawę kalkulacji ceny sprzedaży towarów,

zdaniem Wnioskodawcy wartość Opłat stanowi koszt uzyskania przychodów bezpośrednio związany z wytworzeniem łub nabyciem przez podatnika towaru, zgodnie z art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT. W związku z tym zaliczenie wartości Opłat do kosztów uzyskania przychodów Spółki powinno nastąpić bez względu na limit, o którym mowa w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora KIS w podobnych stanach faktycznych, m.in.: w interpretacjach indywidualnych:

Zdaniem Wnioskodawcy na powyższą ocenę nie wpływa fakt, że dla celów CIT Spółka traktuje Opłaty jako koszt inny niż bezpośrednio związany z przychodami, zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT.

Po pierwsze, funkcją przepisów art. 15 ust. 4 - 4d ustawy o CIT jest określenie momentu, w którym podatnik może potrącić dany wydatek jako koszy uzyskania przychodów.

Po drugie, przepis art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT odnosi się do sposobu związania kosztu z wytworzeniem/nabyciem towaru lub świadczeniem usługi. Z kolei art. 15 ust. 4 - 4d ustawy o CIT odnosi się do sposobu związania kosztu z przychodami. Obie grupy przepisów porównują zatem koszty uzyskania przychodów z innymi zdarzeniami gospodarczymi i zastosowane w tych przepisach kryteria podziału kosztów uzyskania przychodów nie mogą być ze sobą utożsamiane.

Zdaniem Spółki, gdyby celem ustawodawcy było uzależnienie stosowania art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT od powiązania danego kosztu z przychodem i momentu, w którym podatnik dokonuje potrącenia tego kosztu, art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT odwoływałby się wprost do art. 15 ust. 4 ustawy o CIT lub zawierałby wyrażenie koszty bezpośrednio związane z przychodami (zamiast wskazywać na związek kosztu z wytworzeniem lub nabyciem towaru). Z uwagi na brak takiego odwołania, klasyfikacja kosztu pod kątem art. 15 ust. 4 - 4d ustawy o CIT i moment potrącenia tego kosztu nie powinny, zdaniem Spółki, wpływać na możliwość stosowania art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają przywołane wyżej wyjaśnienia Ministra Finansów z 25 kwietnia 2018 r oraz interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora KIS w podobnych stanach faktycznych:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj