2019.08.20 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL4.4012.301.2019.1.TKU
z 20 sierpnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 czerwca 2019 r. (data wpływu 21 czerwca 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 czerwca 2019 r. (data wpływu 3 lipca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania w całości lub w części podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn.: „Budowa drogi (…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 czerwca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania w całości lub w części podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn.: „Budowa drogi (…)”. W dniu 3 lipca 2019 r. uzupełniono wniosek o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina (dalej: Wnioskodawca) jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zamierza realizować projekt pn.: „Budowa drogi (…)”, w ramach Europejskiego Funduszu na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich: „Budowa lub modernizacja dróg lokalnych”. Inwestycja współfinansowana będzie ze środków Unii Europejskiej w ramach poddziałania „Wsparcie inwestycji związanych z tworzeniem, ulepszaniem lub rozbudową wszystkich rodzajów małej infrastruktury, w tym inwestycji w energię odnawialną i w oszczędzanie energii”, objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. W tym celu złożony został w Urzędzie Marszałkowskim Województwa wniosek o przyznanie pomocy na realizację powyższego projektu.

Zaplanowane zadanie polega na budowie drogi (…) od km 0+000,00 +do km 2+080,00 o klasie D oraz kategorii ruchu KR 1.

Droga jest drogą gminną, publiczną i została zaprojektowana jako jednojezdniowa, jednopasmowa o szerokości 4,0 m z nawierzchnią asfaltową. Projekt przewiduje wykonanie obustronnych poboczy umocnionych kruszywem łamanym o szerokości 0,5 m. Droga została zaprojektowana w miejscu istniejącej jezdni gruntowej.

Przyjęte rozwiązania konstrukcyjne:

warstwa ścieralna z betonu asfaltowego AC11S grub. 4cm,
warstwa wiążąca z betonu asfaltowego AC11W grub. 4cm,
podbudowa z kruszywa łamanego stab. mechanicznie 0/63 grub. 20cm,
warstwa wzmacniająca podłoże z gruntu stab. cementem o Rm=2,5 MPa grub. 15cm,
podłoże gruntowe.

Przewidziano odwodnienie powierzchniowe. Wody opadowe systemem pochyleń podłużnych i poprzecznych nawierzchni jezdni odprowadzone zostaną na przyległy teren zielony. Nie przewiduje się budowy nowego oświetlenia drogowego oraz systemu kanalizacji deszczowej.

Głównym celem realizacji projektu jest poprawa warunków życia mieszkańców obszarów wiejskich i podnoszenie atrakcyjności gospodarczej oraz inwestycyjnej Gminy poprzez oddziaływanie na obecne mocne strony regionu głównie za pomocą inwestycji w infrastrukturę.

Projekt będzie wpływał na rozwój potencjału Gminy, w tym ze znajdującymi się na jej obszarze najbardziej dynamicznymi centrami wzrostu. Ponieważ zróżnicowanie przestrzenne wyposażenia infrastrukturalnego pomiędzy poszczególnymi gminami oraz w układzie miasto-wieś jest dość widoczne, istotnym dla realizacji projektu jest rozwój i modernizacja infrastruktury drogowej o znaczeniu lokalnym, mającej podstawowe znaczenie dla niwelacji tych różnic oraz likwidacji barier infrastrukturalnych i perspektyw rozwojowych Gminy. Celem projektu jest poprawa standardu życia na terenie wsi Y i X poprzez budowę 2080 mb drogi publicznej o nawierzchni bitumicznej łączącej obie wsie o liczbie mieszkańców nieprzekraczającej 5000 mieszkańców. Budowa drogi ułatwi mieszkańcom Y dostęp do drogi powiatowej nr (…) w X, która jest jednym z ważniejszych ciągów komunikacyjnych Gminy (zintegrowana komunikacja), prowadzącym do placówek handlowych, służby zdrowia, oświatowych, administracji i miejsc kultu w X i Z. Budowa drogi o nawierzchni bitumicznej w miejscu istniejącej jezdni gruntowej, znacznie poprawi komfort podróżowania, polepszy warunki bezpieczeństwa użytkownikom drogi, skróci czas przejazdu między wyżej wymienionymi miejscowościami.

Budowa drogi wpłynie na wzrost konkurencyjności punktów usługowych, handlowych i agroturystycznych znajdujących się w jej bezpośrednim sąsiedztwie. Realizacja planowanej operacji polepszy również warunki korzystania z komunikacji gminnej – przy przedmiotowej drodze znajduje się przystanek autobusowy. Rozwój infrastruktury drogowej, zwłaszcza na terenach wiejskich, jest jednym z celów operacyjnych strategii rozwoju na wszystkich szczeblach samorządu województwa wielkopolskiego jak również administracji rządowej.

Poprawa atrakcyjności Gminy jako miejsca rozwoju budownictwa mieszkaniowego jak i działalności gospodarczej, będąca następstwem stworzenia warunków lepszego dostępu do tego obszaru poprzez ulepszenie infrastruktury drogowej i włączenie ruchu kołowego na terenie objętym projektem w układ dróg: powiatowej i wojewódzkiej wpisuje się w jeden z głównych celów (…).

Celami bezpośrednimi inwestycji są:

udogodnienie w postaci dostępu do terenów inwestycyjnych (budownictwo mieszkaniowe oraz usługowe), zwiększenie atrakcyjności terenów bezpośrednio sąsiadujących z ulicami,
poprawa bezpieczeństwa mieszkańców poprzez budowę infrastruktury,
podwyższenie standardu życia mieszkańców poprzez stworzenie odpowiednich warunków dla ruchu kołowego oraz pieszego w miejscu zamieszkania w tym komfortu i bezpieczeństwa użytkowników drogi,
stworzenie możliwości dalszej rozbudowy budownictwa mieszkaniowego,
poprawa płynności ruchu na przebudowywanym odcinku drogi,
poprawa estetyki otoczenia, poprawa stanu technicznego infrastruktury technicznej związanej z rozwojem funkcji turystycznych, rekreacyjnych, kulturalnych połączonych z ochroną środowiska naturalnego poprzez zmniejszenie oddziaływań akustycznych i emisji do powietrza,
skrócenie czasu przejazdu okalającymi drogami poprzez budowę nowego połączenia,
zwiększona atrakcyjność turystyczna Gminy poprzez zwiększenie atrakcyjności terenów wiejskich,
jakościowa poprawa połączeń z regionalną i wojewódzką siecią dróg,
zapobieganie dyskryminacji mieszkańców m. Y zamieszkujących przy przedmiotowym odcinku drogi poprzez poprawę jakości usług transportowych i likwidację utrudnień dostępu do lokalnych centrów rozwoju, instytucji, zakładów pracy, szkół, sklepów, dostosowanie infrastruktury dla potrzeb osób niepełnosprawnych.

Inwestycja realizowana będzie na działkach o numerach:

27/1, 27/2, 59 – obręb ewidencyjny X,
18 – obręb ewidencyjny Y.

Działki nr 59 i nr 18 stanowią własność Gminy. Planowana inwestycja obejmuje również zjazd z drogi gminnej X – Y na drogę powiatową, która obejmuje działki nr 27/1 i 27/2. Zarząd Dróg Powiatowych w (…) w oświadczeniu z dnia 11 kwietnia 2016 r. wyraził zgodę na realizację przedmiotowej inwestycji na wskazanych gruntach.

Gmina nie będzie czerpać korzyści z udostępnienia wybudowanej drogi. Droga jest drogą publiczną. Planowany termin rozpoczęcia operacji: I kwartał 2020 r. Planowany termin zakończenia operacji: maj 2021 r.

W dniu 3 lipca 2019 r. uzupełniono wniosek o następujące informacje:

Realizowana inwestycja należy do zadań własnych Gminy, zgodnie z ustawą o samorządzie gminnym i ma na celu zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty. Wybudowana droga będzie drogą publiczną, służącą ogółowi użytkowników. Gmina nie będzie czerpać korzyści z udostępnienia wybudowanej drogi. Zrealizowana inwestycja nie będzie służyła działalności opodatkowanej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina będzie miała możliwość odzyskania podatku naliczonego w całości lub w części, w trakcie realizowania inwestycji, jak i po jej zakończeniu?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje jedynie wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy nabyte towary i usługi, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, do realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilno-prawnych.

Budowa dróg jest zadaniem własnym Gminy wynikającym z art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 506). Zarządcą dróg gminnych, zgodnie z ustawą z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 2068, z późn. zm.) jest wójt (burmistrz, prezydent miasta).

Stosownie do zapisu art. 20 wyżej wymienionej ustawy, do zarządcy drogi należy między innymi:

pełnienie funkcji inwestora,
utrzymanie nawierzchni drogi, chodników, drogowych obiektów inżynierskich, urządzeń zabezpieczających ruch i innych urządzeń związanych z drogą, z wyjątkiem części pasa drogowego, o których mowa w art. 20f pkt 2 ustawy o drogach publicznych,
wykonywanie robót interwencyjnych, robót utrzymaniowych i zabezpieczających.

Przywołane powyżej regulacje prawne w sposób jednoznaczny wskazują, że budowa, przebudowa, remont, utrzymanie dróg należy do zarządcy terenu, na którym zlokalizowana jest droga.

Wybudowana droga będzie drogą publiczną, służącą ogółowi użytkowników. Realizowana inwestycja ma na celu zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty zgodnie z ustawą o samorządzie gminnym. Użytkowanie drogi będzie nieodpłatne. Gmina nie będzie wykorzystywała wybudowanej drogi dla prowadzenia sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT.

Gmina, jako jednostka samorządu terytorialnego, jest podatnikiem podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Mając na uwadze powyższe uregulowania, należy stwierdzić, że w przypadku udostępniania dróg publicznych ogółowi użytkowników, nieodpłatnie, Gmina nie użytkuje ich do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i tym samym w powyższym zakresie Gmina nie działa jako podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji, powyższa czynność jest wyłączona z systemu podatku VAT i z tego względu stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Ponadto warunek wynikający z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie zostanie spełniony, ponieważ efekty realizacji projektu nie będą służyły czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym, Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone z tytułu realizacji projektu. Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odzyskania naliczonego podatku VAT w całości lub w części, zarówno w trakcie realizowania inwestycji, jak i po jej zakończeniu, ponieważ efekty inwestycji nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Natomiast art. 87 ust. 1 ustawy stanowi, że w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Według art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z ww. regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Ponieważ tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina (zarejestrowany i czynny podatnik podatku od towarów i usług) zamierza realizować projekt w ramach Europejskiego Funduszu na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich: „Budowa lub modernizacja dróg lokalnych”. Inwestycja współfinansowana będzie ze środków Unii Europejskiej w ramach poddziałania objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. W tym celu złożony został w Urzędzie Marszałkowskim Województwa wniosek o przyznanie pomocy na realizację powyższego projektu. Zaplanowane zadanie polega na budowie drogi, która jest drogą gminną, publiczną i została zaprojektowana jako jednojezdniowa, jednopasmowa o szerokości 4,0 m z nawierzchnią asfaltową.

Projekt będzie wpływał na rozwój potencjału Gminy, w tym ze znajdującymi się na jej obszarze najbardziej dynamicznymi centrami wzrostu. Budowa drogi o nawierzchni bitumicznej w miejscu istniejącej jezdni gruntowej, znacznie poprawi komfort podróżowania, polepszy warunki bezpieczeństwa użytkownikom drogi, skróci czas przejazdu między wyżej wymienionymi miejscowościami.

Celami bezpośrednimi inwestycji są:

udogodnienie w postaci dostępu do terenów inwestycyjnych (budownictwo mieszkaniowe oraz usługowe), zwiększenie atrakcyjności terenów bezpośrednio sąsiadujących z ulicami,
poprawa bezpieczeństwa mieszkańców poprzez budowę infrastruktury,
podwyższenie standardu życia mieszkańców poprzez stworzenie odpowiednich warunków dla ruchu kołowego oraz pieszego w miejscu zamieszkania w tym komfortu i bezpieczeństwa użytkowników drogi,
stworzenie możliwości dalszej rozbudowy budownictwa mieszkaniowego,
poprawa płynności ruchu na przebudowywanym odcinku drogi,
poprawa estetyki otoczenia, poprawa stanu technicznego infrastruktury technicznej związanej z rozwojem funkcji turystycznych, rekreacyjnych, kulturalnych połączonych z ochroną środowiska naturalnego poprzez zmniejszenie oddziaływań akustycznych i emisji do powietrza,
skrócenie czasu przejazdu okalającymi drogami poprzez budowę nowego połączenia,
zwiększona atrakcyjność turystyczna Gminy poprzez zwiększenie atrakcyjności terenów wiejskich,
jakościowa poprawa połączeń z regionalną i wojewódzką siecią dróg,
zapobieganie dyskryminacji mieszkańców zamieszkujących przy przedmiotowym odcinku drogi poprzez poprawę jakości usług transportowych i likwidację utrudnień dostępu do lokalnych centrów rozwoju, instytucji, zakładów pracy, szkół, sklepów, dostosowanie infrastruktury dla potrzeb osób niepełnosprawnych.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości odzyskania podatku VAT, w całości lub w części, w trakcie realizowania inwestycji jak i po jej zakończeniu.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W rozpatrywanej sprawie, budowa drogi gminnej odbywać się będzie w ramach władztwa publicznego i Gmina wykonując to zadanie będzie działała jako organ administracji publicznej i może korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym. W takim ujęciu Gmina bez wątpienia nie może być uznana za podatnika, gdyż realizować będzie w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie wystąpi. W ramach realizowanego projektu Gmina nie będzie bowiem dokonywać zakupów towarów i usług w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym nie będzie działać w charakterze podatnika VAT. Jak wskazał Wnioskodawca – realizowana inwestycja należy do zadań własnych Gminy, zgodnie z ustawą o samorządzie gminnym i ma na celu zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty. Wybudowana droga będzie drogą publiczną, służącą ogółowi użytkowników. Gmina nie będzie czerpać korzyści z udostępnienia wybudowanej drogi. Zrealizowana inwestycja nie będzie służyła działalności opodatkowanej.

Zatem Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji. W konsekwencji Gmina nie będzie miała prawa również do zwrotu podatku VAT, zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy.

W związku z poniesionymi wydatkami, Gmina nie będzie mieć również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 714). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Gmina w stosunku do przedmiotowego projektu nie będzie działać jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, nie znajdzie zastosowania regulacja powołanego wyżej rozporządzenia.

W konsekwencji, Gmina nie będzie miała możliwości odzyskania podatku naliczonego w całości lub w części, w trakcie realizowania inwestycji, jak i po jej zakończeniu. Powyższe wynika z faktu, że w rozpatrywanej sprawie nie będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany nie będzie działał w odniesieniu do ww. projektu jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją inwestycji nie będą służyć do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin