Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-2.4011.323.2019.2.DJ
z 16 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 22 sierpnia 2019 r. (data wpływu 27 sierpnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 września 2019 r. (data wpływu 11 września 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości:

• w odniesieniu do braku obowiązku podatkowego z tytułu odpłatnego zbycia 1/2 części nieruchomości (pytanie nr 1) – jest prawidłowe,
• w odniesieniu do braku obowiązku zgłoszenia ww. sprzedaży w urzędzie skarbowym (pytanie nr 2) – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 27 sierpnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości: w odniesieniu do braku obowiązku podatkowego z tytułu odpłatnego zbycia 1/2 części nieruchomości (pytanie nr 1) oraz w odniesieniu do braku obowiązku zgłoszenia ww. sprzedaży w urzędzie skarbowym (pytanie nr 2).

W związku z tym, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 4 września 2019 r., nr 0112-KDIL3-2.4011.323.2019.1.DJ na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 4 września 2019 r., skutecznie doręczono w dniu 6 września 2019 r., natomiast w dniu 11 września 2019 r. (data nadania 9 września 2019 r.), do tut. organu wpłynęło pismo, w którym Wnioskodawczyni uzupełniła braki formalne (podpisała oświadczenie, o którym mowa w art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

We wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne.

Wnioskodawczyni, wraz ze swoją matką dokonały w dniu 18 lipca 2019 r. sprzedaży nieruchomości rolnej (grunt rolny kl. IV b) o powierzchni 0,2669 ha.

Powyższa transakcja została udokumentowana aktem notarialnym z dnia 18 lipca 2019 r., gdzie kupującymi były dwie osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, natomiast sprzedającymi Wnioskodawczyni i jej matka, które nie prowadzą działalności gospodarczej (udziały w nieruchomości stanowiły po 1/2 dla każdej ze sprzedających).

Wnioskodawczyni nabyła nieruchomość będącą przedmiotem sprzedaży w drodze spadku po swoim ojcu, który zmarł w maju 2014 r. Postanowienie potwierdzające nabycie spadku w całości po ojcu przez Wnioskodawczynię zostało wydane przez Sąd Rejonowy w dniu 2 grudnia 2015 r.

W lutym 2016 r. zakończone zostało (trwające kilka lat) postępowanie o uwłaszczenie się na ww. nieruchomości rolnej z wniosku matki Wnioskodawczyni.

W postanowieniu Sądu Rejonowego wydanym w dniu 11 lutego 2016 r. o stwierdzeniu nabycia nieruchomości przez uwłaszczenie stwierdzono, że cyt.: … nabyli z dniem 1 listopada 1971 r. na podstawie ustawy z dnia 26 października 1971 r. o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych, prawo własności nieruchomości składającej się z działki nr 4087/2 o pow. 0,2669 ha (...).

Zauważenia wymaga fakt, że pomiędzy matką Wnioskodawczyni i jej mężem (ojcem Wnioskodawczyni) istniała wspólność majątkowa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy sprzedaż 1/2 części nieruchomości rolnej przez Wnioskodawczynię w lipcu 2019 r., którą nabyła w drodze spadku po swoim ojcu, będzie korzystała ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych?
2. Czy zawarcie opisanej transakcji sprzedaży będzie podlegało zgłoszeniu przez Wnioskodawczynię we właściwym dla sprzedającej urzędzie skarbowym?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż w dniu 18 lipca 2019 r. nieruchomości rolnej (1/2 części) nabytej przez Wnioskodawczynię w drodze spadku po swoim ojcu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jak również nie będzie podlegała zgłoszeniu przez Wnioskodawczynię w urzędzie skarbowym.

Zgodnie bowiem z treścią art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2019 r., poz. 1387): W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

W postanowieniu z dnia 11 lutego 2016 r. Sąd Rejonowy wskazał, że ojciec Wnioskodawczyni wraz z małżonką nabyli nieruchomość rolną w drodze uwłaszczenia z dniem 1 listopada 1971 r. W związku z tym, datę tą, tj. 1 listopada 1971 r. należy przyjąć za datę nabycia nieruchomości przez spadkodawcę, tj. ojca. Stąd okres jaki upływa pomiędzy datą nabycia nieruchomości przez ojca, a datą sprzedaży 1/2 części nieruchomości przez Wnioskodawczynię (spadkobiercę) w dniu 18 lipca 2019 r. jest okresem dłuższym, niż okres o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 wyżej cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. dłuższy niż 5 lat.

W opisanej sytuacji bez znaczenia jest więc to, że Sąd Rejonowy dopiero w lutym 2016 r. potwierdził fakt nabycia nieruchomości przez spadkodawcę (tj. ojca) z dniem 1 listopada 1971 r.

Tak więc spełnienie powyższego warunku uprawnia Wnioskodawczynię do zastosowania zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych i nie zgłaszania opisanej transakcji sprzedaży nieruchomości w urzędzie skarbowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych jest prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, kwota uzyskana z tego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment ich nabycia.

Z przedstawionych we wniosku stanów faktycznych można wywieść, że Wnioskodawczyni wraz ze swoją matką w dniu 18 lipca 2019 r. aktem notarialnym dokonały sprzedaży nieruchomości rolnej o pow. 0,2669 ha. Wnioskodawczyni nabyła nieruchomość będącą przedmiotem sprzedaży w drodze spadku po swoim ojcu, zmarłym w maju 2014 r. Postanowienie potwierdzające nabycie spadku w całości po ojcu przez Wnioskodawczynię zostało wydane przez Sąd Rejonowy w dniu 2 grudnia 2015 r. W lutym 2016 r. zakończone zostało (trwające kilka lat) postępowanie o uwłaszczenie ww. nieruchomości rolnej z wniosku matki Wnioskodawczyni. W postanowieniu Sądu Rejonowego wydanym w dniu 11 lutego 2016 r. o stwierdzeniu nabycia nieruchomości przez uwłaszczenie stwierdzono, że cyt.: … nabyli z dniem 1 listopada 1971 r. na podstawie ustawy z dnia 26 października 1971 r. o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych, prawo własności nieruchomości składającej się z działki nr 4087/2 o pow. 0,2669 ha (...). Pomiędzy matką Wnioskodawczyni i jej mężem (ojcem Wnioskodawczyni) istniała wspólność majątkowa.

Z powyższego wynika więc jednoznacznie, że wydanie przez sąd w dniu 11 lutego 2016 r. postanowienia o stwierdzeniu nabycia nieruchomości przez uwłaszczenie ma charakter deklaratoryjny i potwierdza, że nabycie nieruchomości przez matkę Wnioskodawczyni i jej męża nastąpiło w 1971 r.

Wątpliwość Wnioskodawczyni budzi kwestia, czy sprzedaż 1/2 części nieruchomości rolnej w lipcu 2019 r., będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a także czy w związku z tą transakcją, będzie zobowiązana do jej zgłoszenia w urzędzie skarbowym.

W myśl art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r., poz. 1145, z późn. zm.), spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób.

Zgodnie z art. 924 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Stosownie do art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego, prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego). Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.

Jednakże, ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) dodano art. 10 ust. 5, który stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Nabycie przez rodziców Wnioskodawczyni, (…) prawa własności do nieruchomości – będącej przedmiotem zbycia 18 lipca 2019 roku – nastąpiło w drodze uwłaszczenia z datą na dzień 1 listopada 1971 r. (co zostało potwierdzone postanowieniem Sądu Rejonowego wydanym w dniu 11 lutego 2016 r.). Zatem, w niniejszej sprawie – w przypadku Wnioskodawczyni – pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powinien być liczony od końca 1971 roku, tj. roku nabycia prawa własności do nieruchomości przez ojca Wnioskodawczyni (spadkodawcę). Wobec powyższego uznać należy, że 5-letni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku Wnioskodawczyni minął z dniem 31 grudnia 1976 r.

Zatem odpłatne zbycie w 2019 roku przez Wnioskodawczynię 1/2 części nieruchomości nie stanowi dla Zainteresowanej źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ odpłatne zbycie ww. części nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie przez spadkodawcę. W konsekwencji, Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego z tytułu rzeczonej sprzedaży, ani do zgłoszenia opisanej transakcji sprzedaży w urzędzie skarbowym.

Interpretacja dotyczy zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.