Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.293.2019.2.JK
z 20 września 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 maja 2019 r. (data wpływu 2 lipca 2019 r.), uzupełnionym 2 września 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy ponoszone przez Wnioskodawcę na rzecz Podmiotu powiązanego koszty Opłaty licencyjnej podlegają ograniczeniom w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lipca 2019 r. wpłynął do organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy ponoszone przez Wnioskodawcę na rzecz Podmiotu powiązanego koszty Opłaty licencyjnej podlegają ograniczeniom w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 14 sierpnia 2019 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.293.2019.1.JK wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 2 września 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca – Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest polską spółką prawa handlowego, prowadzącą działalność w zakresie produkcji części motoryzacyjnych. Spółka jest częścią globalnej grupy (dalej: „Grupa”), która specjalizuje się w produkcji oryginalnych części samochodowych dla najbardziej rozpoznawanych marek samochodów na świecie.

W ramach globalnej Grupy, do której należy Spółka, Wnioskodawca pełni w Polsce funkcje tzw. producenta kontraktowego. Oznacza to, że Spółka odpowiedzialna jest za lokalną produkcję produktów oferowanych przez Grupę na podstawie kontraktów i zleceń wynegocjowanych i podpisanych globalnie przez Grupę z klientami globalnymi. W ramach przyjętego modelu biznesowego Spółka produkuje produkty według szczegółowych wytycznych oraz zaleceń technicznych i produkcyjnych Grupy. Następnie Spółka odsprzedaje wytworzone produkty na rzecz lokalnej fabryki globalnego klienta, w szczególności fabryki Grupy A w B. Produkcja Spółki prowadzona jest zgodnie z wymaganiami i warunkami wskazanymi przez Grupę w oparciu o ustalenie Grupy z klientami globalnymi albo globalnymi dostawcami surowców i sprzętu produkcyjnego. Spółka nie jest uprawniona, bez uprzedniej zgody wyrażonej przez podmiot reprezentujący Grupę, do podejmowania bezpośrednich negocjacji lub jakichkolwiek uzgodnień z dostawcami surowców/urządzeń produkcyjnych lub klientami.

W ramach przyjętego modelu biznesowego tytuł prawny do dóbr niematerialnych wykorzystywanych przez Spółkę w procesie produkcji i sprzedaży produktów, tj. do baz dostawców i klientów, know-how technologicznego (dotyczącego, m.in. projektowania produktów, planowania produkcji, zakupu wyposażenia i organizacji zakładu produkcyjnego, zakupu surowców do produkcji, procesów kontroli jakości), patentów, znaków towarowych, wzorów i technologii przemysłowych, posiada wyznaczony podmiot z Grupy (dalej: „Podmiot Powiązany”), spółka prawa niemieckiego, podmiot powiązany ze Spółką w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”; art. 11 Ustawy CIT w brzmieniu obowiązującym do końca 2018 roku).

W efekcie Spółka zobowiązana jest do seryjnej produkcji części samochodowych, w ramach której wykorzystuje dobra niematerialne udostępniane przez Podmiot powiązany. Rola Spółki sprowadza się do ograniczonej funkcji produkcyjnej według restrykcyjnych zaleceń Grupy. W szczególności, w celach produkcyjnych Wnioskodawca otrzymuje koncepcje techniczne produktów, parametry techniczne, dane techniczne dotyczące surowców i materiałów, produkcji i montażu, wyniki przeprowadzonych testów itp. Informacje te udostępniane są Wnioskodawcy za pośrednictwem funkcjonujących w Grupie systemów informatycznych i baz danych. W rezultacie działalność produkcyjna, a tym samym byt i funkcjonowanie, Spółki jest ściśle i bezpośrednio uzależnione od możliwości korzystania z dóbr niematerialnych udostępnianych przez Podmiot Powiązany. Spółka nie posiada bowiem własnego działu planowania zleceń, działu badawczego, działu dystrybucji, działu marketingu czy innych działów w zakresie badań, rozwoju, technologii, czy dystrybucji produktów.

W celu umożliwienia produkcji Podmiot Powiązany udziela (i będzie udzielał w przyszłych latach) Spółce licencji umożliwiających wykorzystanie w działalności produkcyjnej Spółki know-how w zakresie technologii produkcji, sprzedaży, organizacji procesu produkcji, wzorów, patentów oraz praw własności przemysłowej (dalej: „Wartości Niematerialne”).

Prawo do korzystania z Wartości Niematerialnych jest bezpośrednio związane z procesem wytwarzania przez Spółkę produktów gotowych (części motoryzacyjnych) i stanowi z perspektywy Wnioskodawcy element niezbędny do prowadzenia podstawowej działalności gospodarczej. Brak możliwości wykorzystywania Wartości Niematerialnych przez Spółkę w prowadzonej działalności produkcyjnej prowadziłby de facto do konieczności jej zaprzestania. Zważywszy na oczekiwania klientów (lokalnych fabryk globalnych marek samochodowych) i konieczność dotrzymania rygorystycznych norm dotyczących, w szczególności jakości i bezpieczeństwa, części samochodowe dostarczane przez Spółkę klientom muszą spełniać najwyższe normy technologiczne wypracowane przez Grupę, w tym Podmiot Powiązany w trakcie prac badawczych i rozwojowych prowadzonych w ramach Grupy na przestrzeni lat.

W zamian za prawo do wykorzystywania Wartości Niematerialnych, Spółka ponosi (i będzie ponosić w przyszłości) na rzecz Podmiotu powiązanego roczne opłaty licencyjne (dalej: „Opłata Licencyjna”). Wysokość Opłaty Licencyjnej kalkulowana jest jako procent sprzedaży netto realizowanej przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahentów spoza Grupy tj. wartości sprzedaży brutto, którą Spółka obciąża kontrahentów spoza Grupy, pomniejszoną o wartość należności celnych, wartość podatku od towarów i usług albo podatków o podobnym charakterze oraz pomniejszoną o koszty wysyłki (w tym koszty transportu i opakowania z wyłączeniem kosztów ubezpieczenia).

Opłata Licencyjna wpływa na finalną cenę wyprodukowanych produktów, gdyż jest elementem kalkulacji kosztów wytworzenia mającym wpływ na zysk ze sprzedaży produktu, co oznacza, że determinuje ona wysokość marży realizowanej na sprzedaży Spółki do klientów.

Rok podatkowy Spółki dla celów podatku dochodowego od osób prawnych pokrywa się z rokiem kalendarzowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy ponoszone przez Wnioskodawcę na rzecz Podmiotu Powiązanego koszty Opłaty Licencyjnej podlegają ograniczeniom w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów na gruncie art. 15e Ustawy CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez Wnioskodawcę na rzecz Podmiotu Powiązanego koszty Opłaty Licencyjnej nie podlegają ograniczeniom w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów na gruncie art. 15e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”).

Ustawą z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. z 2017 r., poz. 2175) z dniem 1 stycznia 2018 r. do Ustawy CIT wprowadzony został art. 15e przewidujący ograniczenie w zaliczaniu do kosztów podatkowych określonych kategorii wydatków związanych z określonymi usługami niematerialnymi i korzystaniem z określonych wartości niematerialnych i prawnych, ponoszonych na rzecz podmiotów powiązanych.

Zgodnie z obecnym brzmieniem ust. 1 ww. przepisu, podatnicy są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty:

  1. usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,
  2. wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7,
  3. przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze

-poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 11j ust. 2, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek.

Jak stanowi art. 16b ust. 1 pkt 4 - 7 Ustawy CIT amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte od innego podmiotu, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

  1. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
  2. licencje,
  3. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej,
  4. wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Literalne brzmienie ww. przepisu wskazuje, że ograniczeniu w zaliczeniu do kosztów podatkowych podlegają wyłącznie te kategorie kosztów, które zostały explicite wskazane w analizowanym przepisie. Co za tym idzie - wszelkie płatności dokonywane przez podatnika na rzecz podmiotów powiązanych, które nie zostały wskazane w katalogu kosztów podlegających wyłączeniu ustanowionym przez ustawodawcę w art. 15e ust. 1 Ustawy CIT, a spełniające ogólną przesłankę uznania ich za koszt podatkowy w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy CIT, powinny stanowić koszt uzyskania przychodów podatnika.

Jak stanowi art. 15e ust. 11 Ustawy CIT ograniczenie, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do:

  1. kosztów usług, opłat i należności, o których mowa w ust. 1, zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi;
  2. kosztów usług, o których mowa w art. 8 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług;
  3. usług ubezpieczenia świadczonych przez podmioty, o których mowa w art. 15c ust. 16 pkt 6 i 7;
  4. gwarancji i poręczeń udzielonych przez podmioty, o których mowa w art. 15c ust. 16 pkt 1-3, 6 i 7.

Mając na uwadze brzmienie powyższej regulacji nawet gdyby uznać, że ponoszone przez Spółkę koszty Opłaty Licencyjnej na rzecz Podmiotu Powiązanego, stanowią koszty, o których mowa w art. 15e ust. 1 Ustawy CIT, to w opinii Wnioskodawcy, ograniczenie to podlegać będzie wyłączeniu w oparciu o wskazany art. 15e ust. 11 pkt 1 Ustawy CIT. Zgodnie z cytowanym powyżej przepisem, przedmiotowe ograniczenie zawarte w art. 15e ust. 1 Ustawy CIT nie ma bowiem zastosowania do kosztów usług, opłat i należności, o których mowa w ust. 1, zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi.

Brzmienie ww. przepisu prowadzi do wniosku, że koszty usług wskazanych w art. 15e ust. 1 pkt 1 Ustawy CIT lub opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z wartości niematerialnych i prawnych zaliczane do kosztów uzyskania przychodów bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi nie podlegają ograniczeniu w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów na podstawie wspomnianego art. 15e ust. 1 Ustawy CIT.

Odnotowania wymaga, że w Ustawie CIT brak jest przepisów, które definiowałyby pojęcie „kosztów bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi". W art. 15 ust. 4-4c Ustawy CIT ustawodawca posługuje się co prawda pojęciem „koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami”, niemniej wskazane jednostki redakcyjne Ustawy CIT odwołują się do momentu ujęcia kosztów podatkowych w wyniku podatnika. Ponadto, nadanie obydwu powyższym pojęciom takiego samego znaczenia stanowiłoby naruszenie zakazu dokonywania synonimicznej wykładni przepisów prawa płynącej z podstawowych zasad wykładni językowej.

Wątpliwości w powyższym zakresie dostrzeżone zostały przez Ministerstwo Finansów, które w dniu 25 kwietnia 2018 r. wydało opracowania mające na celu omówienie wprowadzonych z dniem 1 stycznia 2018 r. do Ustawy CIT przepisów w zakresie ograniczenia wysokości kosztów uzyskania przychodów związanych z nabyciem niektórych rodzajów usług i praw (dalej: „Wyjaśnienia”).

Jeden z opublikowanych przez Ministerstwo Finansów w ramach Wyjaśnień dokumentów poświęcony został właśnie zagadnieniu kosztów usług i praw bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi. W Wyjaśnieniach w powyższym zakresie Ministerstwo Finansów wskazało, że: „Przepis art. 15e ust. 11 pkt 1 ustawy o CIT - w przeciwieństwie do art. 15 ust. 4 i nast. - nie odnosi się do sposobu „związania kosztu z przychodami”, lecz do sposobu związania kosztu „z wytworzeniem lub nabyciem/wytworzeniem towaru lub świadczeniem usługi”.

Dokonując z kolei wykładni językowej analizowanego zwrotu, w Wyjaśnieniach zauważano, iż: „Językowa analiza tego wyrażenia prowadziłaby do wniosku, iż chodzi o związek kosztu z czynnością „wytwarzania” lub „nabywania” towaru albo „świadczenia” usługi. Bardziej funkcjonalna wykładnia tych pojęć sprowadza się do poszukiwania tego związku z samym przedmiotem (efektem) tego wytwarzania (nabywania) albo świadczenia usługi, tj. określonym dobrem lub określoną usługą. Z tego względu należy uznać, iż koszt o którym mowa w omawianym przepisie to koszt usługi lub prawa w jakimkolwiek stopniu „inkorporowanych” w produkcie, towarze lub usłudze. Jest to zatem koszt, który wpływa na finalna cenę danego towaru lub usługi, jako (zazwyczaj) jeden z wielu wydatków niezbędnych do poniesienia w procesie produkcji, dystrybucji danego dobra lub świadczenia określonej usługi. Koszt ten powinien przy tym być możliwy do zidentyfikowania, jako czynnik obiektywnie kształtujący cenę danego dobra lub usługi.”

Podążając za sposobem rozumienia pojęcia „kosztów bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi” zaprezentowanym przez Ministra Finansów w Wyjaśnieniach, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że ponoszone przez niego koszty Opłaty Licencyjnej ponoszonej jako wynagrodzenie za możliwość wykorzystywania Wartości Niematerialnych posiadanych przez Podmiot Powiązany, wypełniają definicję „kosztów bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi”.

Uwzględniając powyższe Wyjaśnienia, nie sposób bowiem dojść do przeciwnych aniżeli powyższe wniosków, wziąwszy pod uwagę:

  1. rodzaj wykorzystywanych przez Spółkę Wartości Niematerialnych, które udostępnia Podmiot Powiązany (patenty, know-how technologiczny, w tym wiedza dotycząca organizacji procesu produkcji oraz inne prawa własności przemysłowej);
  2. okoliczność, iż Wartości Niematerialne są związane z procesem wytwarzania przez Spółkę produktów gotowych (części motoryzacyjnych) i stanowią z perspektywy Wnioskodawcy element niezbędny do prowadzenia podstawowej działalności gospodarczej. Brak możliwości korzystania z Wartości Niematerialnych udostępnianych przez Podmiot Powiązany dla Spółki dla celów prowadzonej działalności produkcyjnej prowadziłby de facto do konieczności jej zaprzestania.

Za bezpośrednim związkiem z wytwarzanymi produktami przemawia również sposób kalkulacji Opłaty Licencyjnej należnej Podmiotowi Powiązanemu. Przyjęty przez Spółkę oraz Podmiot Powiązany model rozliczeń Opłaty Licencyjnej jest szeroko stosowany w standardowych rozliczeniach przez podmioty produkcyjne z branży samochodowej. Model rozliczeń wprost wskazuje, że Opłata licencyjna jest bezpośrednio związana z wytworzeniem sprzedawanych przez Spółkę produktów na rzecz klientów. Wynika to z faktu, że Opłata Licencyjna ponoszona na rzecz Podmiotu Powiązanego kalkulowana jest jako procent sprzedaży netto Spółki.

Tym samym wysokość Opłaty Licencyjnej jest wprost zależna od wartości sprzedaży realizowanej przez Wnioskodawcę. Wartość Opłaty Licencyjnej ulega więc zwiększeniu proporcjonalnie do zwiększania wolumenu/wartości sprzedaży części motoryzacyjnych sprzedanych przez Wnioskodawcę. Niewątpliwie jest to wyraz inkorporacji kosztów Opłaty Licencyjnej w koszcie wytworzenia i dystrybucji produktów przez Spółkę. Innymi słowy, oznacza to, że ponoszone przez Spółkę koszty definiowane są wysokością uzyskanych przez nią przychodów. Stanowi to jednocześnie wyraz bezpośredniego związku kwotowego pomiędzy wytwarzanymi produktami a ponoszonymi kosztami Opłaty Licencyjnej.

Podsumowując, ponoszone przez Wnioskodawcę koszty Opłaty Licencyjnej, jako immanentnie związane z procesem produkcyjnym Spółki, a więc wytworzeniem i sprzedażą produktu, stanowią wydatki, których poniesienie przez Wnioskodawcę jest niezbędne w procesie produkcji (bez ich poniesienia Spółka nie mogłaby, np. wykorzystywać know-how Podmiotu Powiązanego w zakresie produkcji i nie byłaby zdolna do wyprodukowania produktu) mają istotny wpływ na finalną cenę produktów sprzedawanych przez Spółkę i jako takie powinny, na podstawie art. 15e ust. 11 pkt 1 Ustawy CIT, korzystać z wyłączenia w ograniczeniu zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wskazanego art. 15e ust. 1 Ustawy CIT.

Dodatkowo Wnioskodawca pragnie wskazać, że brzmienie art. 15e Ustawy CIT uległo zmianie od dnia 1 stycznia 2019 r. Zmiany związane są z wejściem w życie ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, dalej: „Ustawa Nowelizująca”).

W szczególności część wspólna art. 15e ust. 1 Ustawy CIT obowiązującego do końca 2018 brzmiała: „poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych, o których mowa w art. 11, lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w przepisach wydanych na podstawie art. 9a ust. 6, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczają 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek.”

Zmiany regulacji art. 15e Ustawy CIT od 1 stycznia 2019 r. należy rozpatrywać z perspektywy zapytania będącego przedmiotem niniejszego wniosku. Zapytanie Wnioskodawcy dotyczy bowiem zarówno stanu faktycznego (rozliczeń dotyczących roku 2018 i 2019) jak i zdarzenia przyszłego (a więc rozliczeń dokonywanych w roku 2019 i następnych).

W tym kontekście Spółka zauważa, iż ww. zmiany nie dotyczą art. 15e ust. 11 Ustawy CIT. Ponadto, powyższe zmiany mają charakter dostosowawczy i związane są ze zmianą regulacji dotyczących cen transferowych. Jak wskazano w uzasadnianiu projektu Ustawy Nowelizującej (Druk nr 2860, Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw): „ Art. 2 pkt 15 (zmiany art. 15e ust. 1 i ust. 10 ustawy o CIT). Zmiany mają charakter porządkujący i mają na celu dostosowanie brzmienia art. 15e do numeracji i treści artykułów dodanego Rozdziału 1a ustawy o CIT. Pozostawiony zostaje 5% limit, od którego liczona jest nadwyżka kosztów usług wskazanych w art. 15e ust. 1 pkt 1-3 ustawy o CIT, które podatnik zobowiązany jest wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów.”

W rezultacie, ww. zmiany o charakterze technicznym nie mają wpływu na podejście dotyczące stosowania art. 15e Ustawy CIT przedstawione w niniejszym wniosku. Oznacza to, że stanowisko Wnioskodawcy potwierdzające możliwość zastosowania wyłączenia na podstawie art. 15e ust. 11 pkt 1 Ustawy CIT w stosunku do Opłaty Licencyjnej pozostaje aktualne zarówno na gruncie regulacji art. 15e Ustawy CIT w brzmieniu przed, jak i od dnia 1 stycznia 2019 r.

Końcowo, Wnioskodawca pragnie wskazać, iż stanowisko zbieżne z przedstawioną w powyższym uzasadnieniu argumentacją dotyczącą rozumienia pojęcia „kosztów bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub nabyciem przez podatnika towaru lub świadczeniem usługi” prezentowane jest jednolicie w indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, przykładowo w interpretacjach:

  1. z 29 października 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.336.2018.1.EN,
  2. z 25 października 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.350.2018.1.ŚS (interpretacja wydana dla jednego z największych producentów podzespołów i części dla branży samochodowej w Polsce),
  3. z 19 października 2018 r., Znak: 0114-KDIP2-2.4010.343.2018.2.AM,
  4. z 18 października 2018 r., Znak: 0114-KDIP2-2.4010.397.2018.1.AZ,
  5. z 10 października 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.328.2018.1.NL,
  6. z 8 października 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-3.4010.242.2018.2.KK (interpretacja wydana dla podatnika dokonującego sprzedaży produktów bezpośrednio na rzecz producentów samochodów, jak również na rynek części zamiennych),
  7. z 27 września 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.298.2018.1.BKD,
  8. z 20 września 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-3.4010.237.2018.1.APA,
  9. z 16 lipca 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.220.2018.1.MJ,
  10. z 9 lipca 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.194.2018.1.MG,
  11. z 4 lipca 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-3.4010.151.2018.1.AZE (interpretacja wydana dla podatnika, którego przedmiotem działalności jest produkcja układów hamulcowych i ich komponentów w ramach międzynarodowej grupy),
  12. z 2 lipca 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.186.2018.1.MM,
  13. z 29 czerwca 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.205.2018.1.AP,
  14. z 29 czerwca 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.204.2018.1.AP,
  15. z 28 czerwca 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.179.2018.1.EN,
  16. z 8 czerwca 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-3.4010.40.2018.2.AZE,
  17. z 26 kwietnia 2018 r., Znak: 0114-KDIP2-3.4010.66.2018.1.PS,
  18. z 24 kwietnia 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-3.4010.57.2018.2.AZE,
  19. z 17 kwietnia 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.71.2018.2.MG,
  20. z 12 kwietnia 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.79.2018.1.NL,
  21. z 3 kwietnia 2018 r., Znak: 0114-KDIP2-3.4010.14.2018.1.PS,
  22. z 28 marca 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.89.2018.1.BG,
  23. z 22 marca 2018 r., Znak: 0115-KDIT2-3.4010.376.2017.1.JG,
  24. z 19 lutego 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.192.2017.1.BK.

W związku z powyższym, Spółka wnosi o potwierdzenie, że zaprezentowane przez nią stanowisko i rozumienie treści przepisów jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj