Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4012.406.2019.2.LS
z 24 września 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 lipca 2019 r. (data wpływu 23 lipca 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 września 2019 r. (data wpływu 17 września 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży 1/5 udziału w zabudowanej nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży 1/5 udziału w zabudowanej nieruchomości. Wniosek uzupełniono dnia 17 września 2019 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina Miasta X (dalej: „Gmina” lub „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina wykonuje zadania nałożone na nią odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których została powołana. W szczególności wykonuje zadania własne oraz zlecone z zakresu administracji rządowej, a także zadania z zakresu właściwości powiatu.

Zgodnie z art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506) do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w szczególności zadania własne obejmują sprawy:

  1. ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (...).

Gmina jest właścicielem udziału 1/5 części nieruchomości oznaczonej numerem działki 141 o pow. 253 m2 obrębu (…) zabudowanej budynkiem o adresie ul. Y Pozostałymi współwłaścicielami nieruchomości są A i B na prawach współwłasności ustawowej małżeńskiej oraz C.

Skarb Państwa nabył udział w nieruchomości na podstawie Postanowienia Sądu Rejonowego (…) z dnia 3 czerwca 2015 r. o stwierdzeniu nabycia spadku po D zmarłej dnia 31 grudnia 1946 r. Następnie Gmina stała się właścicielem powyższego udziału na podstawie Decyzji Wojewody Z z dnia 28 lipca 2015 r. stwierdzającej, iż 27 maja 1990 roku Gmina nabyła z mocy prawa nieodpłatnie udział wynoszący 1/5 części we współwłasności działki nr 141 (…).

Budynek został oddany do użytkowania w roku 1925.

Zarząd nad nieruchomością sprawują jej współwłaściciele, tj. A i B, którzy nabyli udział 2/5 części nieruchomości w 1991 roku. Państwo A i B na przestrzeni lat 1998-2017 budynek remontowali i rozbudowywali. Na chwilę obecną wynajmują znajdujące się w nim lokale użytkowe (mieści się w nim m.in. kancelaria adwokacka oraz sklep).

Gmina nie ponosiła na przedmiotowy budynek nakładów ani nie partycypowała w kosztach jego przebudowy i remontu.

Na terenie obejmującym nieruchomość brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Cała nieruchomość została wyceniona na kwotę 472 306 zł. Udział w wysokości 1/5 części stanowiący własność Gminy został wyceniony na kwotę 94 461 zł.

Gmina zamierza zbyć 1/5 części udziałów w ww. nieruchomości.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 17 września 2019 r., w odpowiedzi na pytanie o treści:

„Czy w całym okresie użytkowania Budynku ktokolwiek np. współwłaściciele A i B ponosił nakłady na nieruchomości, w której Wnioskodawca posiada udział, które stanowiły wydatki na ich ulepszenie, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym, a tym samym czy nakłady te spowodowały istotne zmiany w celu wykorzystania tej nieruchomości lub w celu znaczącej zmiany warunków ich zasiedlenia. Jeżeli tak, to należy podać:

  1. czy wydatki poniesione na ulepszenie Budynku stanowiły co najmniej 30% ich wartości początkowej?
  2. kiedy wydatki te zostały poniesione oraz czy Budynek po ulepszeniach był w całości oddany do używania i kiedy to nastąpiło (należy wskazać dokładną datę)?
  3. czy od wydatków na ulepszenie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od tych wydatków?” – Wnioskodawca wskazał, że:

„W okresie użytkowania budynku w X, tj. od dnia 30 czerwca 1998 roku nakłady na nieruchomość ponosili wyłącznie właściciele A i B, które stanowiły wydatki na jej ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym i zwiększały wartość środka trwałego. Spowodowały one także zmiany w zakresie wykorzystania nieruchomości. Zabudowano podwórko przez co budynek zwiększył ilość metrów użytkowych. Na dzień zakupu nieruchomość miała charakter mieszkalny. Po dokonaniu rozbudowy budynek przekształcono na mieszkalno-usługowy. W części mieszkalnej przydzielone były 2 mieszkania zastępcze.

  1. w 1999 roku poniesione wydatki stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej środka trwałego.
    W 2000 roku poniesione wydatki nie stanowiły 30% wartości początkowej środka trwałego.
    W 2008 roku poniesione wydatki nie stanowiły 30% wartości początkowej środka trwałego.
  2. budynek po ulepszeniach był w całości oddany do użytkowania dla celów prowadzonej działalności gospodarczej. Wydatki na ulepszenie budynku ponoszone były w następującym okresie:
    • w 1999 roku,
    • w 2000 roku,
    • w 2008 roku.
    Daty oddania ulepszonego budynku do użytkowania:
    • OT 30 kwietnia 1999 r.,
    • OT 30 czerwca 1999 r.,
    • OT 31 marca 2000 r.,
    • OT 24 października 2008 r.
  3. od poniesionych wydatków przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Dodatkowo Wnioskodawca nadmienia, że Gmina w okresie kiedy jest współwłaścicielem przedmiotowej nieruchomości nie ponosiła na nią nakładów, które stanowiły wydatki na jej ulepszenie. Gminie nie przysługiwało zatem prawo do odliczenia podatku naliczonego”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

  1. Czy sprzedaż 1/5 części udziałów zabudowanej nieruchomości oznaczonej jako działka 141 obrębu (…), będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT?
  2. Czy w przypadku braku możliwości zastosowania zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, sprzedaż 1/5 części udziałów zabudowanej nieruchomości oznaczonej jako działka 141 obrębu (…), będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt l0a ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT zwalnia się z opodatkowania dostawę budynków, budowli lub ich części. Gmina zamierza sprzedać udziały w budynku położonym w X mieszczącym się na działce oznaczonej nr 141 obrębu (…). W przypadku tym nie znajdzie zastosowania wyłączenie z możliwości korzystania ze zwolnienia, tj. zbycie udziałów nie będzie dokonywane w ramach pierwszego zasiedlenia oraz pomiędzy zasiedleniem, a zbyciem udziałów upłynie więcej niż dwa lata. Budynek ten został zasiedlony w 1925 roku, a tym samym jego używanie trwa dłużej niż 2 lata. Dlatego w ocenie Wnioskodawcy sprzedaż udziału 1/5 nieruchomości nie będzie opodatkowane podatkiem od towarów i usług VAT z uwagi na przysługujące zwolnienie wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Ad. 2.

W przypadku gdy Organ uzna, iż nie znajdą zastosowania w tym przypadku zapisy wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 Wnioskodawca uważa, że spełnia również przesłanki do zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Gminie nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do nabytych udziałów, jak również Gmina nie ponosiła wydatków na jego ulepszenie.

Reasumując Wnioskodawca uważa, że w tym przypadku zastosowanie będzie miała podstawa wynikająca z art. 43 ust. 1 pkt 10, ponieważ zwolnienie to ma zastosowanie w drodze pierwszeństwa nad wymienionym w pkt 10a.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przy czym dostawa towarów mieści się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, który stanowi, że przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem zgodnie z powołanymi przepisami, grunt, jak i budynki i budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r., sygn. I FPS 2/11.

W sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy podkreślić, że nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina wykonuje zadania nałożone na nią odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których została powołana. W szczególności wykonuje zadania własne oraz zlecone z zakresu administracji rządowej, a także zadania z zakresu właściwości powiatu. Zgodnie z art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w szczególności zadania własne obejmują sprawy: ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (...). Gmina jest właścicielem udziału 1/5 części nieruchomości oznaczonej numerem działki 141 o pow. 253 m2 obrębu (…) zabudowanej budynkiem. Pozostałymi współwłaścicielami nieruchomości są A i B na prawach współwłasności ustawowej małżeńskiej oraz C. Skarb Państwa nabył udział w nieruchomości na podstawie Postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 3 czerwca 2015 r. o stwierdzeniu nabycia spadku po D zmarłej dnia 31 grudnia 1946 r. Następnie Gmina stała się właścicielem powyższego udziału na podstawie Decyzji Wojewody Z z dnia 28 lipca 2015 r. stwierdzającej, iż 27 maja 1990 roku Gmina nabyła z mocy prawa nieodpłatnie udział wynoszący 1/5 części we współwłasności działki nr 141. Budynek został oddany do użytkowania w roku 1925. Zarząd nad nieruchomością sprawują jej współwłaściciele, tj. A i B, którzy nabyli udział 2/5 części nieruchomości w 1991 roku. Państwo A i B na przestrzeni lat 1998-2017 budynek remontowali i rozbudowywali. Na chwilę obecną wynajmują znajdujące się w nim lokale użytkowe (mieści się w nim m.in. kancelaria adwokacka oraz sklep). Gmina nie ponosiła na przedmiotowy budynek nakładów ani nie partycypowała w kosztach jego przebudowy i remontu. Gmina zamierza zbyć 1/5 części udziałów w ww. nieruchomości. Wnioskodawca wskazał, że w okresie użytkowania budynku, tj. od dnia 30 czerwca 1998 roku nakłady na nieruchomość ponosili wyłącznie właściciele A i B, które stanowiły wydatki na jej ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym i zwiększały wartość środka trwałego. Spowodowały one także zmiany w zakresie wykorzystania nieruchomości. Zabudowano podwórko przez co budynek zwiększył ilość metrów użytkowych. Na dzień zakupu nieruchomość miała charakter mieszkalny. Po dokonaniu rozbudowy budynek przekształcono na mieszkalno-usługowy. W części mieszkalnej przydzielone były 2 mieszkania zastępcze. W 1999 roku poniesione wydatki na ulepszenie budynku stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej środka trwałego, w 2000 roku poniesione wydatki nie stanowiły 30% wartości początkowej środka trwałego, w 2008 roku poniesione wydatki nie stanowiły 30% wartości początkowej środka trwałego. Budynek po ulepszeniach był w całości oddany do użytkowania dla celów prowadzonej działalności gospodarczej. Daty oddania ulepszonego budynku do użytkowania: OT 30 kwietnia 1999 r., OT 30 czerwca 1999 r., OT 31 marca 2000 r., OT 24 października 2008 r. Od poniesionych wydatków przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Gmina w okresie kiedy jest współwłaścicielem przedmiotowej nieruchomości nie ponosiła na nią nakładów, które stanowiły wydatki na jej ulepszenie. Gminie nie przysługiwało zatem prawo do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca (Gmina) ma wątpliwości czy sprzedaż 1/5 udziału w nieruchomości zabudowanej oznaczonej jako działka 141 obrębu (…) będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze przywołane wyżej przepisy prawa należy w pierwszej kolejności stwierdzić, że z uwagi na fakt, że sprzedaż udziału w przedmiotowej nieruchomości przez Wnioskodawcę będzie niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie publicznoprawną), dla zamierzonej czynności Gmina będzie występować w charakterze podatnika podatku od towarów i usług (o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy). W szczególności, w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania wyłączenie z opodatkowania wskazane w art. 15 ust. 6 ustawy. Zatem sprzedaż udziału w nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatna dostawa towarów zgodnie z art. 5 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy.

Kwestię wysokości opodatkowania reguluje art. 41 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż – 6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki podatku VAT.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ust. 1 ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

  1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
  2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższych zapisów wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie, według art. 2 pkt 14 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 września 2019 r.), rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

  1. wybudowaniu lub
  2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

  1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
  2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Powyższe przepisy wskazują, jakie muszą zostać spełnione warunki aby sprzedaż budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Z przepisów tych wynika, że prawo do zwolnienia przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów będących przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Natomiast jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, wówczas należy poddać badaniu zaistnienie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. budynku. Stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Wobec powyższego, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Gmina z mocy prawa nabyła nieodpłatnie udział wynoszący 1/5 części we współwłasności działki nr 141 obrębu (…). Zarząd nad nieruchomością sprawują jej współwłaściciele, tj. A i B to oni ponosili wydatki na jej ulepszenie. Spowodowały one także zmiany w zakresie wykorzystywania nieruchomości. Zabudowano podwórko przez co budynek zwiększył ilość metrów użytkowych. Na dzień zakupu nieruchomość miała charakter mieszkalny. Po dokonaniu rozbudowy budynek przekształcono na mieszkalno-usługowy. W 1999 r. poniesione wydatki na ulepszenie budynku stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej środka trwałego. W roku 2000 i 2008 poniesione wydatki nie stanowiły 30% wartości początkowej środka trwałego. Budynek po ulepszeniach był w całości oddany do użytkowania dla celów prowadzonej działalności gospodarczej. Daty oddania ulepszonego budynku do użytkowania: OT 30 kwietnia 1999 r., OT 30 czerwca 1999 r., OT 31 marca 2000 r., OT 24 października 2008 r. Gmina zamierza zbyć 1/5 części udziałów w ww. nieruchomości.

W celu ustalenia czy w odniesieniu do przedmiotowej dostawy zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy względem ww. budynku doszło do pierwszego zasiedlenia.

Analizując informacje zawarte w opisie sprawy, w kontekście definicji pierwszego zasiedlenia, stwierdzić należy, że w odniesieniu do budynku doszło do jego pierwszego zasiedlenia. Powyższe wynika z faktu, że od momentu poniesionych wydatków na ulepszenie budynku a następnie oddania go do użytkowania do chwili sprzedaży udziału w nieruchomości upłynie okres dłuższy niż 2 lata. W konsekwencji powyższego, planowana sprzedaż będzie spełniała przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Tak więc skoro dostawa ww. budynku może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, to tym samym bezzasadnym stało się badanie przesłanek do zastosowania zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10a i pkt 2 ustawy.

Zgodnie z cytowanym wcześniej art. 29a ust. 8 ustawy, sprzedaż gruntu na którym znajduje się przedmiotowy budynek również będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Podsumowując, sprzedaż 1/5 udziału w zabudowanej nieruchomości oznaczonej jako działka 141 obrębu (…) będzie korzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w związku z art. 29a ust. 8 ustawy.

Wnioskodawca wskazał, że oczekuje odpowiedzi na pytanie nr 2 wskazane we wniosku jedynie w sytuacji uznania jego stanowiska w zakresie pytania nr 1 dotyczącego zwolnienia od podatku VAT sprzedaży 1/5 udziału w zabudowanej nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 za nieprawidłowe. Uwzględniając zatem udzieloną odpowiedź na pytania nr 1, w której uznano stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe, udzielenie odpowiedzi na pytania nr 2 stało się zbędne.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko -Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj