2019.09.30 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.567.2019.1.SR
z 30 września 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2019 r. (data wpływu 17 września 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

braku opodatkowania nieodpłatnego przekazania na rzecz GDDKiA oraz Nadleśnictwa nakładów poniesionych w ramach inwestycji – jest prawidłowe,
prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących wydatki związane z realizacją inwestycji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 września 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania nieodpłatnego przekazania na rzecz GDDKiA oraz Nadleśnictwa nakładów poniesionych w ramach inwestycji, a także prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących wydatki związane z realizacją inwestycji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

K. S.A. (dalej: K., Spółka) jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług rozliczającym się za okresy miesięczne. Przedmiotem działalności Spółki jest wydobycie rud miedzi (w kopalniach głębinowych Spółki) i produkcja z nich metali, będących przedmiotem sprzedaży (i źródłem uzyskiwanego przychodu). Sprzedaż ta podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według stawek innych niż „zwolnione”.

Rozwój Spółki – wiąże się z koniecznością prowadzenia szeregu inwestycji. Jedna z nich związana była ze zmianą funkcji szybu górniczego X, należącego do Oddziału. Zakłady Górnicze (w wyniku której szyb będzie pełnić funkcję materiałowo-zjazdową), co umożliwi w przyszłości dalsze, efektywne wykorzystywanie kopalni, a w konsekwencji pozyskiwanie urobku rud, niezbędnych do produkcji metali.

Nadmienić należy, że pochodną powyższego – będzie istotny wzrost ruchu kołowego w obrębie dróg dojazdowych do szybu (związany z dokonywanymi dostawami i dojazdami pracowników). Istotne dla sprawy jest ponadto to, że ww. szyb położony jest przy drogach publicznych tj. drodze wojewódzkiej, w oddaleniu o około 3 kilometry od skrzyżowania z drogą krajową. Przy tym intensywność ruchu na tym odcinku drogi krajowej jest na tyle duża, że w praktyce wjazd na nią z drogi wojewódzkiej był często, zwłaszcza składem ciężarowym – znacznie utrudniony. Nie bez znaczenia (wziąwszy pod uwagę kwestie związane z bezpieczeństwem pracowników) było także to, że w przeszłości na przedmiotowym skrzyżowaniu miały miejsce wypadki śmiertelne.

W rezultacie – mając na uwadze ww. uwarunkowania oraz brzmienie art. 16 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 2068 ze zm.), zgodnie z którymi:

budowa lub przebudowa dróg publicznych spowodowana inwestycją niedrogową należy do inwestora tego przedsięwzięcia,
szczegółowe warunki budowy lub przebudowy dróg (...) określa umowa między zarządcą drogi a inwestorem inwestycji niedrogowej,

–Spółka zrealizowała zadanie pn. „…”.

W ramach poszczególnych etapów realizacji tego zadania m.in.:

zlecono opracowanie jego koncepcji specjalistycznej firmie projektowej,
ww. koncepcję omówiono na spotkaniu roboczym zorganizowanym z udziałem Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad (dalej: GDDKiA),
zawarto ze Skarbem Państwa – Generalnym Dyrektorem Dróg Krajowych i Autostrad (zarządcą drogi) umowę nieodpłatnego użyczenia gruntu w pasie drogi krajowej, celem zrealizowania i sfinansowania przez Spółkę zadania „...”, a następnie przekazania go na rzecz GDDKiA z jednoczesnym zrzeczeniem się roszczeń o zwrot nakładów (o czym stanowi § 1 ust. 1-3 umowy),
uzgodniono pozytywnie z GDDKiA warunki lokalizacji i realizacji ww. zadania (co potwierdza pismo X),
zrealizowano przedmiotowe zadanie,
podpisano z GDDKiA protokół odbioru końcowego obiektów realizowanych w ramach ww. zadania.

Zrealizowanie inwestycji w powyższym zakresie wymusiło także rozbiórkę istniejącego zjazdu do lasu (znajdującego się na gruntach należących do Nadleśnictwa), w konsekwencji czego zawarto z Nadleśnictwem porozumienie, na mocy którego wybudowano zjazd do lasu w innym, należącym do Nadleśnictwa miejscu. Obecnie natomiast – finalizowane są kwestie związane z nieodpłatnym przekazaniem na rzecz GDDKiA oraz Nadleśnictwa składników majątku powstałych w ramach inwestycji.

Wydatki poniesione na budowę ww. sygnalizacji świetlnej były udokumentowane fakturami zakupu, sporządzonymi przez wykonawców zadania (po realizacji poszczególnych etapów prac) i zostały ujęte w księgach rachunkowych Spółki.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii rozliczenia wydatków poniesionych w ramach opisanego wyżej zadania na gruncie podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy nieodpłatne przekazanie na rzecz GDDKiA oraz Nadleśnictwa składników majątkowych powstałych w ramach opisanej inwestycji – będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki związane z realizacją inwestycji?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1)

W opinii Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym – nieodpłatne przekazanie na rzecz GDDKiA oraz Nadleśnictwa składników majątkowych powstałych w ramach opisanej inwestycji – nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ad. 2)

W opinii Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym – przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki związane z realizacją inwestycji.

Uzasadnienie.

Ad. 1)

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak ponadto wynika z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Ponadto w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT – towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast świadczeniem usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z treści powołanych przepisów jednoznacznie wynika, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu VAT wówczas, gdy jest wykonywana odpłatnie. Ustawodawca przewidział jednak od powyższej reguły wyjątki.

Pierwszy wynika z brzmienia art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, który za odpłatną dostawę towarów uznaje nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

–jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Na marginesie nadmienić należy, że przepis ten jest implementacją do krajowego porządku prawnego art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, który stanowi, iż wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu, jest uznawane za odpłatną dostawę towarów (...).

Drugi wyjątek natomiast wynika z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, w myśl którego za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Przenosząc powyższe na grunt analizowanej sprawy – uznać należy, że nieodpłatne przekazanie na rzecz GDDKiA oraz Nadleśnictwa składników majątkowych powstałych w ramach prowadzonej inwestycji – stanowić będzie dostawę towarów. Przemawia za tym bowiem m.in. to, że:

kluczowym elementem definicji dostawy towarów jest użyty przez ustawodawcę zwrot „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel”. Uznaje się przy tym, że chodzi tutaj przede wszystkim o takie przeniesienie, które daje możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym,
w stanie faktycznym opisanym we wniosku – dojdzie do przekazania na rzecz GDDKiA oraz Nadleśnictwa rzeczy materialnych w postaci sygnalizacji świetlnej oraz zjazdu do lasu.

Podkreślić ponadto należy, że dla sprawy bez znaczenia pozostaje to, że zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 48 i art. 191 KC – nieruchomości wzniesione na cudzym gruncie są własnością właściciela gruntu (a w konsekwencji, że w analizowanym przypadku w myśl prawa cywilnego – właścicielem przekazywanych składników majątkowych od momentu ich powstania – były: GDDKiA oraz Nadleśnictwo, jako właściciele gruntów). Jak wskazuje bowiem piśmiennictwo podatkowe (vide: A. Bartosiewicz, VAT Komentarz, wyd. LEX 2014) „pojęcie dostawy towarów w znacznym stopniu oderwano od cywilistycznej konstrukcji przeniesienia prawa własności”. Zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można ponadto interpretować jako „prawa własności”. W orzecznictwie i praktyce ETS pojawił się w tym kontekście termin „własność ekonomiczna” – tak w orzeczeniu C-320/88 (Shipping and Forwarding Safe B.V. v. Staatsecretaris van Financien).

Bez względu jednak na kwalifikację dokonanego przekazania (dostawa towarów/świadczenie usług) nie spełnia ono przesłanek niezbędnych dla uznania go za czynność opodatkowaną. Wynika to z dwóch zasadniczych powodów.

Po pierwsze – z literalnego brzmienia cyt. przepisów wynika, że za zrównane z czynnościami odpłatnymi ustawodawca uznaje następujące czynności nieodpłatne:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, lub
nieodpłatne świadczenie usług lub użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, lub
darowizny.

Opisane w stanie faktycznym przekazania nie mogą jednak zostać zaliczone do żadnej z powyższych kategorii, gdyż nie są świadczeniem dokonywanym na cele osobiste podatnika lub jego pracowników.

Nie stanowią też darowizny (zdefiniowanej w art. 888 KC), gdyż aby mówić o darowiźnie, muszą zostać spełnione dwie podstawowe przesłanki:

kosztem darczyńcy musi powstać przysporzenie po stronie obdarowanego,
uszczuplenie majątku darczyńcy powinno mieć charakter nieodpłatny i nieekwiwalentny.

Analizując okoliczności przekazania infrastruktury przez Spółkę, trudno doszukać się wystąpienia obydwu wskazanych przesłanek. Co prawda koszt budowy infrastruktury poniósł Wnioskodawca, ale późniejszy koszt utrzymania poniesie już zarządca drogi. Po stronie zarządcy powstało więc zobowiązanie do świadczenia wzajemnego w postaci utrzymania właściwego stanu infrastruktury (z której korzyści, związane z poprawą bezpieczeństwa będzie odnosić pośrednio Spółka) oraz obowiązku zaopatrzenia jej w odpowiednie media.

Po drugie – analizując art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT – należy także zwrócić uwagę na wspólną przesłankę, której spełnienie jest konieczne dla zaistnienia obowiązku zapłaty podatku. Jest nią użycie towarów, lub też świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Tymczasem w okolicznościach niniejszej sprawy wskazana przesłanka nie zostanie spełniona, bowiem całokształt podjętych przez Spółkę działań:

związany jest ze zmianą funkcji szybu górniczego X, należącego do Oddziału Zakłady Górnicze (w wyniku której będzie on pełnić funkcję materiałowo-zjazdową),
będzie on wykorzystywany i ma ułatwić dojazd do ww. szybu oraz służyć poprawie bezpieczeństwa pracowników,

–reasumując więc – służy celom związanym z działalnością gospodarczą.

Reasumując, należy uznać, że skoro nie zostały spełnione przesłanki przywołane w ww. przepisach, wskazane przekazania nie będą stanowić dostawy towarów czy też świadczenia usług, które podlegałyby opodatkowaniu VAT.

Ad. 2)

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Wyjątek od powyższej zasady określa art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne, w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Stosownie zaś do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) tej ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikająca z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W świetle powyższych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas gdy:

odliczenia dokonuje podatnik podatku VAT,
istnieje związek między nabytymi towarami i usługami a wykonywaniem czynności opodatkowanych,
nabycie towarów lub usług jest udokumentowane fakturą VAT,
nie znajdują zastosowania szczególne przepisy wyłączające możliwość odliczenia podatku naliczonego, w szczególności transakcja udokumentowana fakturą podlega opodatkowaniu i nie jest zwolniona z opodatkowania.

Warto przy tym podkreślić, że warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest zarówno bezpośredni, jak i pośredni związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przy czym:

o związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z prowadzoną działalnością można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą dalszej odsprzedaży, lub też gdy nabywane usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy,
o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa, mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganym przez podatnika obrotem podlegającym opodatkowaniu (stawkami innymi niż ZW).

Na tym tle wydatkami mającymi związek pośredni z osiąganymi przez Spółkę obrotami opodatkowanymi VAT będą wszelkie zakupy związane z realizacją opisanej w zapytaniu sygnalizacji świetlnej oraz budową zjazdu do lasu. Wynika to ze specyfiki procesu produkcji metali, będących przedmiotem sprzedaży opodatkowanej VAT. Jego najważniejszymi etapami są:

wydobycie rud miedzi, dla wykonywania czego niezbędna jest budowa kopalń (w tym przebudowa i zmiana funkcji szybu górniczego X) oraz infrastruktury towarzyszącej (w tym ułatwiającej dojazd do szybu sygnalizacji świetlnej),
wzbogacanie rudy miedzi,
produkcja metali w hutach Spółki (które są następnie przedmiotem sprzedaży).

Ewentualny brak ww. sygnalizacji świetlnej czy też opóźnienia w jej budowie mogą natomiast:

utrudnić dojazd do szybu składom transportowym (dostarczającym materiały, maszyny, itp.),
obniżyć bezpieczeństwo dojeżdżających tam pracowników (zwłaszcza, w czasie drogi powrotnej i zjazdu z drogi wojewódzkiej na drogę krajową),

–co może wpłynąć negatywnie na zakładany poziom produkcji oraz osiągnięcie zaplanowanych obrotów.

Jak wykazano wcześniej – przesłanką do odliczenia podatku naliczonego związanego z dokonywanymi zakupami jest wystąpienie związku pomiędzy tymi wydatkami, a osiąganymi przychodami, podlegającymi opodatkowaniu VAT.

Co istotne, związek ten musi być analizowany między innymi z uwzględnieniem rodzaju i zakresu prowadzonej działalności. Nie musi on też mieć charakteru bezpośredniego.

W ocenie Spółki w analizowanej sprawie związek taki istnieje, ma też bardzo wyraźny charakter. W szczególności zakupy związane z budową ułatwiającej dojazd do szybu górniczego sygnalizacji świetlnej – mają bezpośredni związek z generowaniem sprzedaży opodatkowanej VAT. Tym samym, spełniona jest w opinii Spółki ustawowa przesłanka, o której mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, dla odliczenia podatku naliczonego związanego z dokonywanymi zakupami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

˗jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Za odpłatne świadczenie usług, stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Mając na uwadze powyższe regulacje należy wskazać, że co do zasady, opodatkowaniu podlega odpłatne świadczenie usług, w tym przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej. Ponadto, usługa o charakterze nieodpłatnym, tj. w ramach której odbiorca świadczenia nie jest obowiązany do żadnego świadczenia ekwiwalentnego na rzecz świadczącego usługę, może podlegać opodatkowaniu, jeżeli świadczenie usługi nastąpi dla celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Analiza przedstawionych przez Wnioskodawcę okoliczności sprawy prowadzi do wniosku, że przekazania inwestycji na rzecz GDDKiA (sygnalizacji świetlnej wraz z oświetleniem ulicznym) oraz na rzecz Nadleśnictwa (zjazdu do lasu), zrealizowanej na nieruchomościach należących do GDDKiA oraz Nadleśnictwa, nie można rozpatrywać w kategorii dostawy towarów. Z wniosku wynika, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do rozporządzania jak właściciel gruntem, na którym realizowana jest inwestycja. Jak wskazał Wnioskodawca, zawarto ze Skarbem Państwa – GDDKiA (zarządcą drogi) umowę nieodpłatnego użyczenia gruntu w pasie drogi krajowej, celem zrealizowania i sfinansowania przez Wnioskodawcę zadania polegającego na budowie sygnalizacji świetlnej wraz z oświetleniem ulicznym na skrzyżowaniu drogi krajowej z drogą wojewódzką, a następnie przekazania go na rzecz GDDKiA z jednoczesnym zrzeczeniem się roszczeń o zwrot nakładów. Podobnie, na mocy zawartego z Nadleśnictwem porozumienia, zjazd do lasu wybudowany został, jak wynika z okoliczności sprawy, w należącym do Nadleśnictwa miejscu. Zatem, przekazania przez Wnioskodawcę nieodpłatnie ww. inwestycji nie można uznać za dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.

Czynność ta stanowić może wobec tego świadczenie usług w rozumieniu powołanego art. 8 ustawy o VAT. Z uwagi natomiast na fakt, że opisane przekazanie nastąpi nieodpłatnie, kwestia uznania tej czynności za odpłatne świadczenie usług opodatkowane podatkiem od towarów i usług powinna być rozważana na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu powinno być świadczeniem do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika. Jak wynika z okoliczności sprawy, wydatki poniesione w związku z realizacją inwestycji polegającej na budowie sygnalizacji świetlnej wraz z oświetleniem ulicznym na skrzyżowaniu drogi krajowej z drogą wojewódzką ma na celu usprawnić dostęp do szybu górniczego, z którego pozyskiwany jest urobek rud niezbędnych do produkcji metali. Jak wskazał bowiem Wnioskodawca, intensywność ruchu na tym odcinku drogi krajowej jest na tyle duża, że w praktyce wjazd na nią z drogi wojewódzkiej był często, zwłaszcza składem ciężarowym, znacznie utrudniony, a – jak wynika z okoliczności sprawy – dokonana przez Wnioskodawcę zmiana funkcji szybu górniczego powoduje istotny wzrost ruchu kołowego w obrębie dróg dojazdowych do szybu (związany z dokonywanymi dostawami i dojazdami pracowników). Należy zatem uznać, że w sprawie będącej przedmiotem wniosku nieodpłatne świadczenie usług, polegające na nieodpłatnym przekazaniu na rzecz GDDKiA inwestycji zrealizowanej na nieruchomościach należących do GDDKiA ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy.

Jednocześnie należy zauważyć, że zrealizowanie inwestycji polegającej na budowie sygnalizacji świetlnej wraz z oświetleniem ulicznym na skrzyżowaniu drogi krajowej z drogą wojewódzką – jak wskazał Wnioskodawca – wymusiło rozbiórkę istniejącego zjazdu do lasu, w konsekwencji czego zawarto z Nadleśnictwem porozumienie, na mocy którego wybudowano zjazd do lasu w innym miejscu.

Skoro więc, rozbiórka istniejącego zjazdu do lasu i wybudowanie zjazdu w innym miejscu były niezbędne do realizacji wskazanej inwestycji, należy uznać, że również nieodpłatne przekazanie na rzecz Nadleśnictwa inwestycji (zjazdu do lasu) zrealizowanej na nieruchomościach należących do Nadleśnictwa ma pośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy.

Uwzględniając okoliczności sprawy oraz ww. regulacje prawne uznać należy, że nieodpłatne przekazanie inwestycji na rzecz GDDKiA (sygnalizacji świetlnej wraz z oświetleniem ulicznym) oraz na rzecz Nadleśnictwa (zjazdu do lasu) stanowić będzie nieodpłatne świadczenie usług, jednakże czynność ta nie będzie spełniała, wskazanej w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, przesłanki do objęcia jej opodatkowaniem.

W konsekwencji, nieodpłatne przekazanie inwestycji przez Wnioskodawcę na rzecz GDDKiA (sygnalizacji świetlnej wraz z oświetleniem ulicznym) oraz na rzecz Nadleśnictwa (zjazdu do lasu) nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym nieodpłatne przekazanie na rzecz GDDKiA oraz Nadleśnictwa składników majątkowych powstałych w ramach opisanej inwestycji nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jest prawidłowe, jednakże na podstawie innych argumentów niż wskazał Wnioskodawca.

Odnosząc się z kolei do prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących wydatki związane z realizacją inwestycji, należy wskazać, że podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl powołanego przepisu w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przepisy ustawy nie precyzują jednak, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni.

Związek bezpośredni występuje wówczas, gdy nabywane towary służą dalszej odsprzedaży lub też w bezpośredni sposób wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast o związku pośrednim mówimy wtedy, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania podmiotu, a więc w sposób pośredni wiążą się z działalnością gospodarczą i z osiąganymi przychodami. Aby wskazać, czy określone zakupy mają związek pośredni musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy między dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem opodatkowanego obrotu. Pośredni związek dokonanych zakupów z działalnością gospodarczą występuje wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania przychodu, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu opodatkowanego VAT.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności Spółki jest wydobycie rud miedzi (w kopalniach głębinowych Spółki) i produkcja z nich metali, będących przedmiotem sprzedaży (i źródłem uzyskiwanego przychodu). Sprzedaż ta podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według stawek innych niż „zwolnione”. Rozwój Spółki – wiąże się z koniecznością prowadzenia szeregu inwestycji. Jedna z nich związana była ze zmianą funkcji szybu górniczego X, należącego do Oddziału Zakłady Górnicze (w wyniku której szyb będzie pełnić funkcję materiałowo-zjazdową), co umożliwi w przyszłości dalsze, efektywne wykorzystywanie kopalni, a w konsekwencji pozyskiwanie urobku rud, niezbędnych do produkcji metali. Pochodną powyższego będzie istotny wzrost ruchu kołowego w obrębie dróg dojazdowych do szybu (związany z dokonywanymi dostawami i dojazdami pracowników). W związku z powyższym Wnioskodawca zrealizował zadanie pn. „…”. Zrealizowanie inwestycji w powyższym zakresie wymusiło także rozbiórkę istniejącego zjazdu do lasu, w konsekwencji czego zawarto z Nadleśnictwem porozumienie, na mocy którego wybudowano zjazd do lasu w innym miejscu.

Jak wskazano wyżej, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przy czym ustawodawca nie precyzuje, w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć zatem charakter pośredni lub bezpośredni.

Mając na uwadze okoliczności sprawy, z których wynika, że wydatki związane z realizacją ww. inwestycji ponoszone są w celu usprawnienia dostępu do szybu górniczego, z którego pozyskiwany jest urobek rud niezbędnych do produkcji metali, będących przedmiotem sprzedaży, a sprzedaż ta podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według stawek innych niż „zwolnione”, to stwierdzić należy, że wydatki poniesione w związku z realizacją ww. inwestycji mają pośredni związek z prowadzeniem przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej generującej podatek należny.

W przedmiotowej sprawie zachodzi zatem związek przyczynowo-skutkowy między wydatkami poniesionymi na realizację inwestycji przekazanej następnie na rzecz GDDKiA i Nadleśnictwa oraz czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług Wnioskodawcy w ramach działalności gospodarczej polegającej na wydobyciu rud miedzi i produkcji z nich metali, będących przedmiotem sprzedaży. Daje to podstawę do dokonania odliczeń podatku naliczonego przy ponoszeniu wydatków na realizację ww. inwestycji.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących wydatki związane z realizacją inwestycji, jest prawidłowe.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytań) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin