Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.364.2019.2.KK
z 4 października 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 sierpnia 2019 r. (data wpływu 19 sierpnia 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 września 2019 r. (data wpływu 25 września 2019 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 13 września 2019 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.364.2019.1.KK (doręczone Stronie w dniu 17 września 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a przy sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem parterowym – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 sierpnia 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, uzupełniony pismem z dnia 24 września 2019 r. (data wpływu 25 września 2019 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z dnia 13 września 2019 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.364.2019.1.KK (doręczone Stronie w dniu 17 września 2019 r.), dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a przy sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem parterowym.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

(…) z siedzibą w (…), ul., jest właścicielem od 1981 r. działki budowlanej nr ewidencyjny (…), o powierzchni 695 m2, położonej przy ulicy w (…), dla której prowadzona jest księga wieczysta (…). Wymieniona działka jest zabudowana budynkiem murowanym parterowym o powierzchni użytkowej 90 m2, w którym prowadzona była działalność handlowa. Działka jest wpisana do ewidencji środków trwałych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że jest czynnym podatnikiem VAT. Według zachowanych i posiadanych dokumentów Wnioskodawca przejął działkę nr (…) od swojego poprzednika prawnego (…) w (…) a następnie sam władał nieruchomością. W roku 1994 został złożony do Sądu Rejonowego Wydział Cywilny ul. w (…) wniosek o stwierdzenie zasiedzenia wyżej wymienionego nieruchomości. Z uzasadnienia powyższego wniosku wynika, że Wnioskodawca ok. roku 1950 przejął działkę nr (…) w użytkowanie jako następca prawny (…) w (…). Budynek murowany został prawdopodobnie wybudowany przez ww. Spółdzielnię i został przejęty wraz z działką nr (…) – brak szczegółowych dokumentów na temat budowy budynku posadowionego na tej działce. Postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 12 września 1994 roku przyznano (…) nabycie własności działki nr (…) poprzez zasiedzenie. Od 1981 roku decyzja ta jest prawomocna.

W dniu 15 listopada 1994 roku Wnioskodawca złożył wniosek do Sądu Rejonowego dla (…) – (…) VIII Wydział Ksiąg Wieczystych o sporządzenie Księgi Wieczystej dla nieruchomości położonej w (…)zabudowanej budynkiem murowanym parterowym o pow. użytkowej 87 m2. Wnioskodawca nie ma informacji o prawie do odliczenia VAT podczas budowy budynku. Przez Wnioskodawcę nie były ponoszone nakłady na ulepszenie i modernizację, które przekroczyły 30 % wartości budynku.

Nieruchomość nr 298 jest wynajmowana innym użytkownikom:

• W okresie od 2 października 1990 r. do 21 stycznia 1993 r. sklep w (…) był prowadzony na podstawie umowy agencyjnej jako punkt sprzedaży detalicznej przez Pana M. K.
  

• W roku 1997 nieruchomość w (…) wynajęto z dniem 1 listopada 1997 r. Pani K. K. w celu prowadzenia działalności gospodarczej – sklep spożywczy – umowa na czas nieokreślony trwała do 30 września 2003 roku.
  

• Kolejną umowę zawarto z dniem 15 października 2003 r. z Panem S. S. w celu prowadzenia działalności gospodarczej – sklep spożywczy – umowa na czas nieokreślony trwała do 31 maja 2014 roku.
  

• Później nieruchomość we wrześniu 2016 r. na krótko została wynajęta na magazyn.
  

• Od 31 stycznia 2017 r. nieruchomość stoi pusta – nie jest wynajmowana i nie jest zagospodarowana. Podatek od nieruchomości jest płacony na bieżąco przez okres wynajmu.
  
  
  

W chwili obecnej Wnioskodawca zamierza w najbliższym czasie sprzedać opisaną ww. działkę wraz z budynkiem. Wnioskodawca zamierza skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż nieruchomości zabudowanej budynkiem może skorzystać ze zwolnienia wymienionego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, który jest właścicielem działki budowlanej nr ewidencyjny (…) o powierzchni 695 m2, położonej w (…) zabudowanej budynkiem parterowym murowanym, dla której prowadzona jest księga wieczysta nr (…). Wymieniona działka jest zabudowana budynkiem parterowym murowanym – budynek nie był wybudowany przez Wnioskodawcę oraz nie był odliczony podatek VAT przy budowie.

Nieruchomość w (…) wraz z budynkiem na przestrzeni okresu 1994 – 2016 roku była wynajmowana – dzierżawiona innym podatnikom, gdzie najemca prowadził własną działalność gospodarczą.

Wnioskodawca ww. działkę nabył przez zasiedzenie na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w (…) z dnia 12 września 1994 r. sygnatura akt (…)z dnia 1 stycznia 1981 roku. W momencie nabycia działki budynek był już wybudowany i nie był odliczony podatek VAT.

Do końca 2015 roku wymieniona nieruchomość była dzierżawiona innym podatnikom przez Wnioskodawcę. Nie były ponoszone żadne nakłady inwestycyjne przekraczające 30% wartości budynku.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż nieruchomości zabudowanej ww. może skorzystać ze zwolnienia wymienionego w art. 43 ust. 1 pkt 10a, ponieważ przedmiot dostawy był użytkowany dłużej niż 5 lat, nie były ponoszone wydatki modernizacyjne przekraczające 30% wartości wymienionej nieruchomości. Sprzedaż nie jest pierwszym zasiedzeniem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych towarów i czynności stawkami preferencyjnymi oraz zwolnienie od podatku.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli i ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z obowiązującą od dnia 1 września 2019 r. treścią art. 2 pkt 14 stosownie do art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r., poz. 1520) - rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. „Pierwsze zasiedlenie” budynku lub jego części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika – bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że zwolnienie uregulowane w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ma charakter zwolnienia fakultatywnego, gdyż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynków, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest od 1981 r. właścicielem działki budowlanej nr ewidencyjny (…), o powierzchni 695 m2. Wymieniona działka jest zabudowana budynkiem murowanym parterowym o powierzchni użytkowej 90 m2, w którym prowadzona była działalność handlowa. Działka jest wpisana do ewidencji środków trwałych. W chwili obecnej Wnioskodawca zamierza w najbliższym czasie sprzedać opisaną ww. działkę wraz z budynkiem.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że jest czynnym podatnikiem VAT. Według zachowanych i posiadanych dokumentów Wnioskodawca przejął działkę nr (…) od swojego poprzednika prawnego (…) a następnie sam władał nieruchomością. W roku 1994 został złożony do Sądu Rejonowego wniosek o stwierdzenie zasiedzenia wyżej wymienionej nieruchomości. Budynek murowany został prawdopodobnie wybudowany przez ww. Spółdzielnię i został przejęty wraz z działką nr (…). Postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 12 września 1994 roku przyznano Wnioskodawcy nabycie własności działki nr (…) poprzez zasiedzenie.

W latach 1990 - 2014 nieruchomość nr (…) w (…) wynajmowano na sklep spożywczy a następnie we wrześniu 2016 r. na krótko została wynajęta na magazyn. Od 31 stycznia 2017 r. nieruchomość stoi pusta – nie jest wynajmowana i nie jest zagospodarowana. Przez Wnioskodawcę nie były ponoszone nakłady na ulepszenie i modernizację, które przekroczyły 30 % wartości budynku.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia, czy sprzedaż wskazanej we wniosku nieruchomości zabudowanej budynkiem o nr (…) wraz z gruntem będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

W celu ustalenia czy w niniejszej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy zostały spełnione warunki wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jak wskazał Wnioskodawca budynek wraz z nieruchomością nr (…) zostały wprowadzone do środków trwałych. Wnioskodawca posiada działkę jako następca prawny (…) (od roku 1950) a następnie zasiedzoną od 1981 r. (potwierdzona wyrokiem Sądu Rejonowego z dnia 12 września 1994 r.). W latach 1990-2016 nieruchomość zabudowana budynkiem była wynajmowana/dzierżawiona innym osobom na cele związane z działalnością gospodarczą. Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że w odniesieniu do budynku doszło do pierwszego zasiedlenia i od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili transakcji jego sprzedaży miną co najmniej dwa lata. Ponadto, Wnioskodawca nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie przedmiotowego budynku, które stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej budynku. Tym samym do transakcji sprzedaży budynku znajdzie zastosowanie zwolnienie z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Ponadto, w oparciu o art. 29a ust. 8 ustawy, również sprzedaż gruntu, na którym posadowiony jest budynek będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Wobec zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w związku ze sprzedażą ww. nieruchomości, bezzasadne jest badanie możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a i pkt 2 ustawy, gdyż zwolnienia te mają zastosowanie do dostawy budynków, budowli lub ich części nieobjętej zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Podsumowując, sprzedaż nieruchomości zabudowanej budynkiem nr (…) wraz z gruntem będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Należy także wskazać, że Wnioskodawca może skorzystać z opcji opodatkowania dostawy przedmiotowego budynku przy zachowaniu warunków określonych w wyżej powołanych przepisach art. 43 ust. 10 i art. 43 ust. 11 ustawy o podatku od towaru i usług.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.