Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB4.4014.277.2019.4.BD
z 23 października 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z 07 sierpnia 2019 r. (data wpływu – 12 sierpnia 2019 r.), uzupełnionym 09 października 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z posadowionymi na nim naniesieniami:

  • w części dotyczącej innych przedmiotów sprzedaży niż budynki oraz prawo wieczystego użytkowania gruntu – jest nieprawidłowe,
  • w pozostałej części − jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 sierpnia 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z posadowionymi na nim naniesieniami.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym w piśmie z 26 września 2019 r., znak: 0114-KDIP1-1.4012.432.2019.2.IZ, 0111-KDIB4.4014.277.2019.3.BD wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 09 października 2019 r.

We wniosku złożonym przez:

  • Zainteresowanego będącego stroną postępowania: A Sp. z o.o. („Spółka”, „Kupujący”, „Nabywca”),
  • Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: B Sp. z o.o. („Sprzedający”, „Zbywca”),

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

  1. Strony Transakcji

    Zainteresowany będący stroną postępowania (dalej: Spółka, Kupujący) jest spółką prawa polskiego zajmującą się działalnością deweloperską. Projekty realizowane/planowane przez Spółkę obejmują zarówno budowę celem odsprzedaży jak i budowę celem wynajmu (dzierżawy). W celu realizacji projektów, Spółka aktywnie poszukuje nieruchomości do zakupu.

    Zainteresowany niebędący stroną postępowania (dalej: Sprzedający) jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży, serwisu oraz wynajmu pojazdów samochodowych.

  2. Przedmiot transakcji

    Sprzedający jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości o powierzchni ok. 14,57 ha zlokalizowanej na terenie (…), wyodrębnionej aktualnie w ramach jednej księgi wieczystej o numerze (…) i składającej się z jednej działki ewidencyjnej o numerze (…) (dalej: Nieruchomość). Kupujący oraz Sprzedający planują zawrzeć transakcję (dalej: Transakcja) sprzedaży Nieruchomości.
    Nieruchomość nie jest objęta planem zagospodarowania przestrzennego. Nieruchomość objęta jest uchwałą Rady Miejskiej z dnia 15 lutego 2018 r. w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Możliwy jest zarówno scenariusz, zgodnie z którym Transakcja zostanie dokonana przed uchwaleniem i wejściem w życie planu zagospodarowania przestrzennego dla Nieruchomości jak i scenariusz, w którym Transakcja zostanie dokonana po uchwaleniu lub wejściu w życie planu zagospodarowania przestrzennego.
    W związku z tym strony przewidują, że cena za Nieruchomość będzie wariantowa, tzn.:
    (i) w przypadku zawarcia Transakcji przed uchwaleniem i wejściem w życie planu zagospodarowania przestrzennego, cena będzie określona kwotowo;
    (ii) w przypadku zawarcia Transakcji po uchwaleniu i wejściu w życie planu zagospodarowania przestrzennego, cena będzie określona kwotowo oraz będzie przewidywała zapłatę wartości dodatkowej w wysokości tzw. opłaty planistycznej, tzn. świadczenia pieniężnego ustalanego przez organ gminy na podstawie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z 27 marca 2003 r. (Dz.U. z 2018 r., poz. 1945).
    Na Nieruchomości znajdują się obecnie następujące obiekty lub ich części:
    (i) budynek portierni o powierzchni ok. 42 m2,
    (ii) budynek warsztatów technicznych („ślusarnia”) o powierzchni ok. 711m2 (wpisany do rejestru zabytków),
    (iii) budynek – wiata o konstrukcji stalowej dostawiona do budynku ślusarni,
    (iv) budowla – fragmenty stałego ogrodzenia,
    (v) budowla – niezidentyfikowany obiekt o żelbetowej podstawie obsypanej gruntem,
    (vi) budowla – żelbetowe wejście do obiektu niezidentyfikowanego,
    (vii) budowla – zasieki w konstrukcji ścian żelbetowych,
    (viii) budowla – fragmenty starej myjni samochodowej w konstrukcji żelbetowej,
    (ix) budowla – podziemna część żelbetowego bunkra,
    (x) budowla – nawierzchnia utwardzona tłuczniem,
    (xi) fragmenty sieci technicznych (wodociągowych, kanalizacyjnych i energetycznych).
    Powyższe obiekty spełniają przesłanki określone prawem budowlanym do uznania ich za budynki i budowle.

    Założeniem Transakcji jest, że Nieruchomość zostanie sprzedana w stanie wolnym od obciążeń.

    Należy podkreślić, że nie jest intencją Spółki kupującej ani Sprzedającego zbycie/nabycie całego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części Sprzedającego. W ramach Transakcji – poza Nieruchomością – nie zostaną nabyte ani przekazane żadne inne materialne składniki ani prawa majątkowe Sprzedającego, w szczególności transakcją nie będą objęte:
    • nazwa przedsiębiorstwa Sprzedającego,
    • własność innych nieruchomości lub ruchomości,
    • wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,
    • koncesje, licencje i zezwolenia,
    • patenty i inne prawa własności przemysłowej,
    • majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,
    • tajemnice przedsiębiorstwa Sprzedającego,
    • księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
    Wnioskodawca nie przejmie również żadnych pracowników ani współpracowników Sprzedawcy.

  3. Sposób nabycia Nieruchomości przez Sprzedawcę

    Historycznie, przed wprowadzeniem do polskiego systemu prawnego podatku od towarów i usług, Nieruchomość była użytkowana jako zakład fabryki (…).

    Po wprowadzeniu podatku od towarów i usług do systemu prawa polskiego, Nieruchomość została oddana pierwotnie w użytkowanie wieczyste na podstawie decyzji Wojewody (…) z dnia 5 listopada 1994 r., na podstawie której stwierdzono nabycie z mocy prawa z dniem 5 grudnia 1990 r. przez Przedsiębiorstwo X (przedsiębiorstwo państwowe) prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości na okres 99 lat wraz z prawem własności budynków i innych urządzeń znajdujących się na gruncie. Wynikało to z tzw. ustawy uwłaszczeniowej, która przewidywała przekazanie własności aktywów znajdujących się w tzw. trwałym zarządzie państwowych osób prawnych (w tym przypadku w zarządzie (…)). Transakcja ta – jako dotycząca przedsiębiorstwa nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

    Ponieważ przedsiębiorstwo X nie wywiązało się z płatności ceny za przedsiębiorstwo, Skarb Państwa stał się powrotnie właścicielem i dysponentem Nieruchomości.

    Zainteresowany niebędący strona postępowania nabył prawo użytkowania wieczystego Nieruchomości bezpośrednio od Skarbu Państwa wraz z własnością posadowionych na Nieruchomości budynków na podstawie umowy sprzedaży z dnia 31 maja 2004 r. całego przedsiębiorstwa X. W skład nabytego przedsiębiorstwa wchodziło prawo użytkowania wieczystego Nieruchomości, która w tym czasie była podzielona na cztery działki geodezyjne: nr 1, nr 2, nr 3 i nr 4 oraz zabudowana budynkami i budowlami, stanowiącymi odrębny od gruntu przedmiot własności. Transakcja – jako dotycząca przedsiębiorstwa – nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

    W 2017 r. poszczególne działki Nieruchomości zostały geodezyjnie scalone i aktualnie Nieruchomość składa się wyłącznie z jednej działki geodezyjnej nr 1. Większość budynków i budowli oryginalnie występujących na Nieruchomości zostało wyburzonych. Należy zaznaczyć, że aktualnie istniejące (pozostałe) na Nieruchomości budynki i budowle posadowione obecnie na jednej, scalonej działce nr 1 nie obejmowały swymi obrębami wszystkich działek gruntu przed procesem scalenia, tzn. nie wszystkie działki przed procesem scaleniowym były zabudowane budynkami i budowlami opisanymi w pkt 2 opisu zdarzenia przyszłego.

  4. Stan oraz sposób użytkowania Nieruchomości

    Według oświadczenia Sprzedającego, pierwotną intencją nabycia Nieruchomości był jej zakup pod budowę nowej siedziby firmy, a w szczególności pod budowę zakładu produkcyjnego. Sprzedający nie przystąpił jednak do realizacji tej intencji, nie poniósł w tym celu żadnych wydatków.

    Po zakupie Nieruchomości przez Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania, została ona wprowadzona na środki trwałe. W okresie od lipca 2004 r. do września 2006 r. Nieruchomość wraz z obiektami budowlanymi i liniami technologicznymi była oddana w odpłatną dzierżawę do podmiotu trzeciego o nazwie P. S.A. Czynność ta podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

    W 2011 r. zostało dokonane przekwalifikowanie Nieruchomości na inwestycję w nieruchomości. Nieruchomość do chwili obecnej w ewidencji księgowej Sprzedającego jest ujęta jako inwestycja w nieruchomości.

    Sprzedająca nie wykorzystywał ww. budynków i budowli dla własnych potrzeb. Za wyjątkiem okresowej dzierżawy do P. S.A., budynki i budowle nie były przedmiotem najmu, dzierżawy lub umowy o podobnym charakterze (zawarte przez Sprzedającego umowy najmu dotyczyły wyłącznie fragmentów samego gruntu).

  5. Uwagi końcowe

    Nieruchomość nie została wyodrębniona przez Sprzedającego w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa. W szczególności, nie dokonano wyodrębnienia prawnego, organizacyjnego oraz pełnego wyodrębnienia księgowego (Sprzedający, traktując Nieruchomość jako aktywo inwestycyjne wyodrębnił jedynie konto przychodów i kosztów związanych z Nieruchomością).

    Sprzedający nie dokonywał i nie będzie dokonywał żadnych nakładów na Nieruchomość, w szczególności takich, które podnosiłyby wartość początkową budynków lub budowli w stopniu przekraczającym 30 %.

    Należy zaznaczyć, że Kupujący (Zainteresowany będący stroną postępowania) nie zmierza do kontynuacji działalności Sprzedającego, tzn. nie ma zamiaru budowy biura pod własną siedzibę. Zainteresowany będący stroną postępowania ma zamiar nabytą Nieruchomość wykorzystać dla działalności deweloperskiej, tzn. w celu realizacji inwestycji budowlanej na sprzedaż lub wynajem (na dzień składania wniosku, plany Zainteresowanego będącego stroną postępowania obejmują realizację osiedla mieszkaniowego z niewielkim udziałem lokali usługowych).

    Strony przewidują również możliwość nabycia – w ramach odrębnej transakcji – innej nieruchomości składającej się z jednej działki gruntu znajdującej się w sąsiedztwie Nieruchomości oraz pozostającej we własności Sprzedającego. Działka ta będzie przedmiotem odrębnego wniosku o interpretację podatkową.

W uzupełnieniu wniosku z 09 października 2019 r. Zainteresowani wskazali m.in., że Sprzedający jest właścicielem fragmentów sieci technicznych opisanych we wniosku, nie będąc jednocześnie przedsiębiorcą przesyłowym. Zgodnie z art. 49 Kodeksu cywilnego, urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa. Fragmenty sieci technicznych opisane we wniosku nie są przyłączone do sieci przesyłowych i tym samym nie stanowią „sieci przesyłowych” w rozumieniu art. 49 Kodeksu cywilnego. Jednocześnie, nie stanowią one części składowych żadnych Budynków. Są one odrębną budowlą w rozumieniu prawa budowlanego i na mocy art. 235 § 1 Kodeksu cywilnego stanowią własność Sprzedającego jako prawo związane z użytkowaniem wieczystym.

We wniosku o interpretację wskazano, które obiekty budowlane posadowione na Nieruchomości stanowią budynki, a które stanowią budowle w rozumieniu prawa budowlanego. Z przedstawionej listy wynika, że – w ocenie Zainteresowanych – definicję budynku spełniają:

  • budynek portierni,
  • budynek warsztatów technicznych („ślusarnia”),
  • budynek-wiata o konstrukcji stalowej dostawiony do budynku „ślusarni”.

Budynki te stanowią nieruchomości budynkowe w rozumieniu Kodeksu cywilnego.

Pozostałe obiekty stanowią – w ocenie Zainteresowanych – budowle w rozumieniu prawa budowlanego i nie stanowią nieruchomości budynkowych w rozumieniu Kodeksu cywilnego.

Organ zaznacza, że przywołując za Zainteresowanymi treść opisu zdarzenia przyszłego pominięto tę jego część, która znajduje się w pozostałej treści uzupełnień, gdyż odnosi się ona wyłącznie do zagadnień dotyczących podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Transakcja będzie podlegała opodatkowani podatkiem od czynności cywilnoprawnych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 4).

Zdaniem Zainteresowanych, Transakcji będzie w całości podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W uzasadnieniu swojego stanowiska Zainteresowani wskazali, że zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

  1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
  2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
    • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach.


Przy założeniu, że strony Transakcji dokonają – na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług rezygnacji ze zwolnienia Transakcji od opodatkowania jej podatkiem od towarów i usług, o którym mowa w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, sprzedaż całej Nieruchomości – jako podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji, Organ przywołał powyżej tylko tę część stanowiska Zainteresowanych, która odnosi się do podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w części zostało uznane za prawidłowe, natomiast w części za nieprawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Zainteresowanych wyłącznie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie – interpretacja z 18 października 2019 r., znak: 0114-KDIP1-1.4012. 432.2019.3.IZ.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2019 r., poz. 1145) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy – podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Stosownie do zapisu art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. W myśl art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

W oparciu o art. 6 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy stawki podatku od umowy sprzedaży wynoszą:

  1. nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym − 2%,
  2. innych praw majątkowych − 1%.

Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych nie zawiera własnej definicji nieruchomości lub jej części. Z tego względu, aby zakwalifikować daną rzecz jako nieruchomość dla celów opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych należy odwołać się do przepisów Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2019 r., poz. 1145) nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

W oparciu o art. 47 § 1 ww. Kodeksu część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego (§ 2 cyt. przepisu). Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych (§ 3 ww. przepisu).

Zgodnie z tą zasadą wszystko, co jest trwale związane z gruntem stanowi jego część składową i nie może być odrębnym przedmiotem obrotu prawnego.

W myśl art. 48 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

W świetle art. 235 § 1 Kodeksu cywilnego budynki i inne urządzenia wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gruncie należącym do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków przez wieczystego użytkownika stanowią jego własność.

W prawie polskim obowiązuje zasada superficies solo cedit, zgodnie z którą budynki i urządzenia trwale z gruntem związane, drzewa i inne rośliny, a także inne przedmioty trwale z gruntem związane są jego częściami składowymi, a tym samym nie mogą być odrębnym od gruntu przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

W art. 48 wyraźnie przewidziana została jednak możliwość istnienia wyjątków od zasady wyrażonej w art. 47 § 2 Kodeksu cywilnego. Chodzi w szczególności o budynki i inne urządzenia znajdujące się na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym (art. 235 § 1).

Odrębna własność budynków istnieje w przypadku budynków pozostających na gruncie oddanym w użytkowanie wieczyste: budynki wzniesione przez użytkownika wieczystego na gruncie oddanym w użytkowanie wieczyste stanowią jego własność (art. 235 § 1 zdanie pierwsze Kodeksu cywilnego).

Z uwagi na brak w Kodeksie cywilnym definicji budynku, Sąd Najwyższy (m.in. w wyroku z dnia 22 grudnia 2004 r., sygn. II CK 262/04) opowiedział się za dopuszczalnością odwołania się do definicji budynku z ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2018, poz. 1202, ze zm.). Zgodnie z art. 3 pkt 2 tej ustawy, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Obiektem budowlanym jest budynek, budowla bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych (art. 3 pkt 1 ustawy).

Przechodząc ponownie na grunt przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych należy podkreślić, że umowa sprzedaży podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na kupującym.

W ustawie przewidziano jednak sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

  1. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
  2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
    • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
    • umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.



Z treści art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest z tego podatku zwolniona. Przy czym, mimo zwolnienia z podatku od towarów i usług, wyłączenie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie będzie miało miejsca wówczas, gdy czynność będzie dotyczyć m.in. umowy sprzedaży a jej przedmiotem będzie m.in. nieruchomość lub prawo wieczystego użytkowania. Jednocześnie podkreślić należy, że z treści cytowanego przepisu (lit. a) wynika, że wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych jest czynność tylko w tym zakresie, w jakim jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r., poz. 2174, ze zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego oraz jego uzupełnienia wynika, że Zainteresowany będący stroną postępowania jako Kupujący zamierza na podstawie transakcji nabyć od Sprzedającego (Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania) „Nieruchomość”. W skład „Nieruchomości” wchodzi prawo wieczystego użytkowania gruntu – działki, na której znajdują się:

  • budynek portierni,
  • budynek warsztatów technicznych („ślusarnia”),
  • budynek-wiata o konstrukcji stalowej dostawiony do budynku „ślusarni”,
  • fragmenty stałego ogrodzenia,
  • niezidentyfikowany obiekt o żelbetowej podstawie obsypanej gruntem,
  • żelbetowe wejście do obiektu niezidentyfikowanego,
  • zasieki w konstrukcji ścian żelbetowych,
  • fragmenty starej myjni samochodowej w konstrukcji żelbetowej,
  • podziemna część żelbetowego bunkra,
  • nawierzchnia utwardzone tłuczniem,
  • fragmenty sieci technicznych (wodociągowych, kanalizacyjnych i energetycznych).

Sprzedający jest właścicielem fragmentów sieci technicznych opisanych we wniosku, nie będąc jednocześnie przedsiębiorcą przesyłowym. Fragmenty sieci technicznych opisane we wniosku nie są przyłączone do sieci przesyłowych i tym samym nie stanowią „sieci przesyłowych” w rozumieniu art. 49 Kodeksu cywilnego. Jednocześnie, nie stanowią one części składowych żadnych Budynków. Są one odrębną budowlą w rozumieniu prawa budowlanego i na mocy art. 235 § 1 Kodeksu cywilnego stanowią własność Sprzedającego jako prawo związane z użytkowaniem wieczystym.

W związku z tym należy podkreślić, że jakkolwiek zapytanie Zainteresowanych dotyczy opodatkowania umowy sprzedaży podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy sprzedaż Nieruchomości dokonana pomiędzy wskazanymi we wniosku Stronami – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia umowy sprzedaży podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W interpretacji indywidualnej wydanej 18 października 2019 r., znak: 0114-KDIP1-1.4012. 432.2019.3.IZ, dotyczącej podatku od towarów i usług, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, m.in. że spełnione są przesłanki do zastosowania dla planowanej Transakcji, której przedmiotem są opisane we wniosku budynki i budowle, zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym w zw. z art. 29a ust 8 ustawy o podatku od towarów i usług zastosowania zwolnienia od podatku dla zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym ww. obiekty są posadowione. Z powołanego art. 43 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że ustawodawca umożliwia podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Zatem dostawa opisanych we wniosku budynków i budowli korzystać będzie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, jednakże Sprzedający może skorzystać z opcji opodatkowania dostawy przedmiotowych nieruchomości przy zachowaniu warunków określonych w wyżej powołanych przepisach art. 43 ust. 10 i art. 43 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Zainteresowanych, Transakcji będzie w całości podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Natomiast przy założeniu, że strony Transakcji dokonają – na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług – rezygnacji ze zwolnienia Transakcji od opodatkowania jej podatkiem od towarów i usług, o którym mowa w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, sprzedaż całej Nieruchomości – jako podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Z rozstrzygnięcia zawartego w interpretacji dotyczącej opodatkowania planowanej czynności podatkiem od towarów i usług wynika, że planowana sprzedaż (Transakcja jako całość) będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług (zwolnieniem od podatku od towarów i usług objęte jest zbycie prawa użytkowania gruntu, na którym przedmiotowe Budynki i Budowle są posadowione). Przy czym w sytuacji, gdy Zainteresowani złożą oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, to wówczas cała transakcja podlegała będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

To oznacza, że do całej transakcji sprzedaży Nieruchomości znajdzie zastosowanie wyłączenie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego stanowisko Zainteresowanych w tej części należało uznać za prawidłowe.

Natomiast w przypadku gdy Zainteresowani nie złożą oświadczenia o rezygnacji z przedmiotowego zwolnienia w zakresie podatku od towarów i usług, to do omawianej transakcji sprzedaży zastosowanie znajdzie uregulowanie zawarte w art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W takiej sytuacji opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych będzie podlegała ta część transakcji, która dotyczy prawa wieczystego użytkowania gruntu oraz składników spełniających w świetle powołanych powyżej przepisów Kodeksu cywilnego definicję nieruchomości, czyli dotycząca także budynków.

Wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych będzie natomiast ta część transakcji, która dotyczyć będzie innych obiektów niż szczegółowo wymienione w lit. b) art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, a zatem innych przedmiotów transakcji niż budynki i prawo wieczystego użytkowania gruntu.

Wobec powyższego, stanowisko Zainteresowanych w tej części należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj