Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.401.2019.1.APO
z 6 listopada 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 września 2019 r. (data wpływu 11 września 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy w ramach Zezwolenia nr 78 i nr 189, Wnioskodawcy przysługuje prawo do zastosowania odpowiednio 65% i 60 % współczynnika maksymalnej intensywności pomocy publicznej na potrzeby wyliczenia dochodu zwolnionego z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 września 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy w ramach Zezwolenia nr 78 i nr 189, Wnioskodawcy przysługuje prawo do zastosowania odpowiednio 65% i 60 % współczynnika maksymalnej intensywności pomocy publicznej na potrzeby wyliczenia dochodu zwolnionego z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej również: „Spółka”) jest jednym z największych producentów wyrobów styropianowych w Polsce. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji izolacji cieplnych, siatki podtynkowej, kształtek styropianowych i skosów dachowych. Obecnie działalność Spółki odbywa się w 4 zakładach produkcyjnych, w tym w zakładzie w G. zlokalizowanym na obszarze Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE”).

Spółka w chwili obecnej posiada dwa zezwolenia na działalność w SSE:

  1. Zezwolenie z 8 grudnia 2004 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „Zezwolenie nr 78”), rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wytworzonych wyrobów i świadczonych usług na terenie strefy, określonych w sekcji D podsekcji DH dziale 25 grupie 25.2 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Głównej Urzędu Statystycznego jako wyroby z tworzyw sztucznych. Zezwolenie nr 78 zostało udzielone do 15 listopada 2017 r. W Zezwoleniu nr 78 ustalono m.in. następujące warunki prowadzenia działalności gospodarczej:
    1. poniesienie na terenie strefy wydatków inwestycyjnych, w rozumieniu § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 września 2004 r. w sprawie (…) Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz.U. Nr 222, poz. 2252, dalej: „Rozporządzenie 2004 SSE”), o wartości przewyższającej kwotę 1.000.000 EUR w terminie do 31 grudnia 2007 r.;
    2. utworzenie na terenie SSE co najmniej 20 nowych miejsc pracy, w rozumieniu przepisów § 3 ust. 3 i 6 Rozporządzenia SSE, do 1 stycznia 2008 r. i utrzymanie zatrudnienia na poziomie co najmniej 20 pracowników od 1 stycznia 2008 r. do 1 stycznia 2013 r.;
  2. Zezwolenie z 13 grudnia 2010 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „Zezwolenie nr 189”) rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie strefy, określonych w sekcji C dziale 22 grupie 22.2 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego jako wyroby z tworzyw sztucznych. W Zezwoleniu nr 189 ustalono następujące warunki prowadzenia działalności gospodarczej:
    1. poniesienie na terenie Strefy wydatków inwestycyjnych, w rozumieniu § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U. Nr 232, poz. 1548, z późn. zm„ dalej: „Rozporządzenie SSE”) w wysokości co najmniej 10.000.000 PLN w terminie do 31 grudnia 2013 r.;
    2. zwiększenie dotychczasowego zatrudnienia kształtującego się na poziomie 81 pracowników poprzez zatrudnienie co najmniej 7 nowych pracowników w terminie do 31 grudnia 2013 r. i utrzymanie zatrudnienia na poziomie co najmniej 88 pracowników do 31 grudnia 2016 r.;
    3. zakończenie inwestycji w terminie do 31 grudnia 2013 r.

Zezwolenie nr 78 zostało wydane dla S. Sp. z o.o. (dalej: „S.”). S., po zmianie nazwy na Y. Sp. z o.o., przekształciła się w Y. S.A. W związku z tym, Wnioskodawca, jako następca prawny S. (Y. Sp. z o.o.) ma prawo do korzystania ze Zezwolenia nr 78.

Dla kompletności stanu faktycznego Wnioskodawca wskazuje, że 17 października 2017 r. Minister Rozwoju i Finansów wydał decyzję, w której stwierdził nieważność Zezwolenia nr 78 w części dotyczącej terminu obowiązywania Zezwolenia nr 78. W związku z tym, Spółka w chwili obecnej upoważniona jest do korzystania zarówno z Zezwolenia nr 78 jak i Zezwolenia nr 189.

Spółka stosownie do:

  1. brzmienia § 4 ust. 1 pkt 3 Rozporządzenia 2004 SSE (w brzmieniu na dzień wydania Zezwolenia nr 78), ma prawo do zastosowania współczynnika intensywności pomocy na poziomie 50%. Spółka nie realizuje inwestycji na obszarach należących do podregionów oznaczonych numerami statystycznymi 22, 42, 4, 17 i 30 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 lipca 2000 r. w sprawie wprowadzenia Nomenklatury Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (NTS) (Dz.U. Nr 58, poz. 685, z późn. zm.) - Spółka prowadzi działalność w podregionie 10 (podregion g.). Spółka posiada status średniego przedsiębiorcy, w rozumieniu załącznika 1 do rozporządzenia nr 70/2001/WE z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz.Urz. WE L 10 z 13.01.2001; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 8, t. 2, str. 141) i nie prowadzi działalności gospodarczej w sektorze transportu. W związku z tym, efektywnie współczynnik intensywności pomocy stosowany przez Spółkę w stosunku do Zezwolenia nr 78 ulega zwiększeniu do 65% (podstawowy współczynnik intensywności pomocy ulega zwiększeniu o 15 punktów procentowych - § 4 ust. 2 Rozporządzenia 2004 SSE);
  2. brzmienia § 4 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia SSE (na dzień wydania Zezwolenia nr 189) ma prawo do zastosowania współczynnika intensywności pomocy na poziomie 50% - Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w województwie (…). Spółka posiada status średniego przedsiębiorcy w rozumieniu załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych) i nie prowadzi działalności gospodarczej w sektorze transportu. W związku z tym, efektywnie współczynnik intensywności pomocy stosowany przez Spółkę w stosunku do Zezwolenia nr 189 ulega zwiększeniu do 60% (podstawowy współczynnik intensywności pomocy ulega zwiększeniu o 10 punktów procentowych - § 4 ust. 2 Rozporządzenia SSE).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

  1. Czy prawidłowe jest stanowisko, że Wnioskodawcy, w ramach Zezwolenia nr 78, przysługuje prawo do zastosowania 65% współczynnika maksymalnej intensywności pomocy publicznej na potrzeby wyliczenia dochodu zwolnionego z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865, z późn. zm., dalej: „Ustawa CIT”)?
  2. Czy prawidłowe jest stanowisko, że Wnioskodawcy, w ramach Zezwolenia nr 189, przysługuje prawo do zastosowania 60% współczynnika maksymalnej intensywności pomocy publicznej na potrzeby wyliczenia dochodu zwolnionego z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1)

Prawidłowe jest stanowisko, że Wnioskodawcy, w ramach Zezwolenia nr 78, przysługuje prawo do zastosowania 65% współczynnika maksymalnej intensywności pomocy publicznej na potrzeby wyliczenia dochodu zwolnionego z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT.

Ad. 2)

Prawidłowe jest stanowisko, że Wnioskodawcy, w ramach Zezwolenia nr 189, przysługuje prawo do zastosowania 60% współczynnika maksymalnej intensywności pomocy publicznej na potrzeby wyliczenia dochodu zwolnionego z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT.

I. Regulacje ogólne dotyczące pomocy publicznej

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT, w brzmieniu na dzień wydania Zezwolenia nr 78 i Zezwolenia nr 189, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 117, poz. 1228, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 240, poz. 2055 oraz z 2003 r. Nr 188, poz. 1840), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Kwestie związane z określeniem maksymalnego dopuszczalnego poziomu pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom prowadzącym działalność gospodarczą na terenie specjalnych stref ekonomicznych na podstawie zezwoleń, o których mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych z dnia 20 października 1994 r. (Dz.U. Nr 123, poz. 600, z późn. zm., dalej: „Ustawa o SSE”), regulują:

  1. przepisy ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej z dnia 30 kwietnia 2004 r. (Dz.U. Nr 123, poz. 1291, z późn. zm., dalej: „Ustawa o pomocy publicznej”), oraz przepisy rozporządzeń wykonawczych wydawanych na podstawie Ustawy o pomocy publicznej, oraz
  2. przepisy Ustawy o SSE, oraz przepisy rozporządzeń wykonawczych wydawanych na podstawie Ustawy o SSE, jako przepisy szczególne.

Przepisy ustawy o pomocy publicznej oraz wydanych na jej podstawie rozporządzeń wykonawczych odnoszą się do wszystkich form pomocy publicznej i w stosunku do przepisów strefowych mają charakter ogólny.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o pomocy publicznej, pomoc regionalna, o której mowa w art. 87 ust. 3 lit. a oraz lit. c Traktatu WE, może być udzielana w zakresie wynikającym z mapy pomocy regionalnej.

W dniu udzielenia Zezwolenia nr 78 obowiązywało rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 1 września 2004 r. w sprawie ustalenia mapy pomocy regionalnej (Dz.U. Nr 200, poz. 2050, dalej: „Pierwotna Mapa Pomocy Regionalnej”).

W myśl § 2 Pierwotnej Mapy Pomocy Regionalnej, udzielanie pomocy regionalnej jest dopuszczalne w jednostkach wyróżnionych na poziomie drugim (NTS 2), określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 13 lipca 2000 r. w sprawie wprowadzenia Nomenklatury Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (NTS) (Dz.U. Nr 58, poz. 685, z późn. zm.), zwanych dalej: „obszarami”.

Zgodnie z § 3 Pierwotnej Mapy Pomocy Regionalnej, maksymalna intensywność pomocy regionalnej liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji netto do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, z zastrzeżeniem § 4 ust. 1 oraz § 5 i 6, wynosi:

  1. 50% - na obszarach należących do podregionów niewymienionych w pkt 2 i 3;
  2. 40% - na obszarach należących do podregionów oznaczonych numerami statystycznymi 4, 17 i 30;
  3. 30% - na obszarach należących do podregionów oznaczonych numerami statystycznymi 22 i 42.

Zgodnie z § 6 Pierwotnej Mapy Pomocy Regionalnej, maksymalną intensywność pomocy regionalnej udzielanej małym lub średnim przedsiębiorcom, w rozumieniu załącznika I do rozporządzenia nr 70/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz.Urz. WE L 10 z 13.01.2001 zmienionego rozporządzeniem nr 364/2004 z dnia 25 lutego 2004 r. Dz.Urz. WE L 63 z 28.02.2004), z wyłączeniem prowadzących działalność gospodarczą w sektorze transportu, podwyższa się o 15 punktów procentowych brutto w stosunku do maksymalnej intensywności określonej dla poszczególnych obszarów w § 3 albo maksymalnej intensywności obliczonej zgodnie z § 5.

Na podstawie przytoczonego wyżej § 3 i § 6 Pierwotnej Mapy Pomocy Regionalnej, maksymalna intensywność pomocy regionalnej dla Spółki wynosi 65% (w ramach Zezwolenia nr 78), Spółka nie jest bowiem zlokalizowana na obszarach objętych numerami statystycznymi 4, 17, 30 i 42. Spółka prowadzi bowiem działalność na obszarze, który oznaczony jest numerem statystycznym podregion 10, jednocześnie Spółka spełnia kryteria średniego przedsiębiorcy w rozumieniu powołanych przepisów.

Pierwotna Mapa Pomocy Regionalnej obowiązywała do 31 grudnia 2006 r.

W dniu 1 stycznia 2007 r. weszło w życie rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 13 października 2006 r. w sprawie ustalenia mapy pomocy regionalnej (Dz.U. Nr 190, poz. 1402; dalej: „Nowa Mapa Pomocy Regionalnej”). Nowa Mapy Pomocy Regionalnej była aktem prawnym obowiązującym w dniu udzielenia Zezwolenia nr 189. Zgodnie z § 3 Nowej Mapy Pomocy Regionalnej, maksymalna intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji brutto do kosztów kwalifikujących się do objęcia tą pomocą, z zastrzeżeniem § 4 ust. 1 oraz § 5, wynosi:

  1. 50% - na obszarach należących do województw: lubelskiego, podkarpackiego, warmińsko-mazurskiego, podlaskiego, świętokrzyskiego, opolskiego, małopolskiego, lubuskiego, łódzkiego, kujawsko-pomorskiego;
  2. 40% - na obszarach należących do województw: pomorskiego, zachodniopomorskiego, dolnośląskiego, wielkopolskiego, śląskiego, a w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. na obszarze należącym do województwa mazowieckiego, z wyłączeniem miasta stołecznego Warszawy;
  3. 30% - na obszarze należącym do miasta stołecznego Warszawy oraz w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 30 czerwca 2014 r. - na obszarze należącym do województwa mazowieckiego.

Jednocześnie, w myśl § 5 Nowej Mapy Pomocy Regionalnej, maksymalną intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej udzielanej małym lub średnim przedsiębiorcom, w rozumieniu art. 2 załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 70/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz.Urz. WE L 10 z 13.01.2001, str. 33; Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne rozdz. 8, t. 2, str. 141), w brzmieniu nadanym rozporządzeniem Komisji (WE) nr 364/2004 z dnia 25 lutego 2004 r. zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 70/2001 i rozszerzającym jego zakres w celu włączenia pomocy dla badań i rozwoju (Dz.Urz.UE L 63 z 28.02.2004, str. 22; Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne rozdz. 8, t. 3, str. 64), z wyłączeniem prowadzących działalność gospodarczą w sektorze transportu, podwyższa się o 20 punktów procentowych brutto w przypadku mikroprzedsiębiorców i małych przedsiębiorców oraz o 10 punktów procentowych brutto w przypadku średnich przedsiębiorców, w stosunku do maksymalnej intensywności określonej dla poszczególnych obszarów zgodnie z § 3.

Na podstawie przytoczonego wyżej § 3 i § 6 Nowej Mapy Pomocy Regionalnej, maksymalna intensywność pomocy regionalnej dla Spółki wynosi 60% (w ramach Zezwolenia nr 189), Spółka jest bowiem zlokalizowana na obszarze województwa (…). Jednocześnie, Spółka spełnia kryterium średniego przedsiębiorcy w rozumieniu powołanych przepisów.

Przepisy Nowej Mapy Pomocy Regionalnej obowiązywały do 30 czerwca 2014 r.

Dnia 1 lipca 2014 r. weszło w życie rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie ustalenia mapy pomocy regionalnej na lata 2014-2020 z dnia 30 czerwca 2014 r. (Dz.U. poz. 878, dalej: „Aktualna Mapa Pomocy Regionalnej”).

W myśl § 3 Aktualnej Mapy Pomocy Regionalnej, maksymalna intensywność pomocy regionalnej liczona jako stosunek wartości pomocy regionalnej, wyrażonej w ekwiwalencie dotacji brutto, do kosztów kwalifikujących się do objęcia tą pomocą, z zastrzeżeniem § 4 oraz § 5, wynosi:

  1. 50% - na obszarach należących do województw: lubelskiego, podkarpackiego, podlaskiego, warmińsko-mazurskiego;
  2. 35% - na obszarach należących do województw: kujawsko-pomorskiego, lubuskiego, łódzkiego, małopolskiego, opolskiego, pomorskiego, świętokrzyskiego, zachodniopomorskiego oraz na obszarach należących do podregionów: ciechanowsko-płockiego, ostrołęcko-siedleckiego, radomskiego i warszawskiego wschodniego;
  3. 25% - na obszarach należących do województw: dolnośląskiego, wielkopolskiego, śląskiego;
  4. 20% - na obszarze należącym do podregionu warszawskiego zachodniego;
  5. 15% - na obszarze należącym do miasta stołecznego Warszawy w okresie od dnia 1 lipca 2014 r. do dnia 31 grudnia 2017 r.;
  6. 10% - na obszarze należącym do miasta stołecznego Warszawy w okresie od dnia 1 stycznia 2018 r. do dnia 31 grudnia 2020 r.

Jak stanowi § 5 Aktualnej Mapy Pomocy Regionalnej, maksymalną intensywność pomocy regionalnej udzielanej małym lub średnim przedsiębiorcom, w rozumieniu ustalonym przez Komisję Europejską, z wyłączeniem nowych inwestycji o kosztach kwalifikowanych przekraczających 50 mln euro, podwyższa się o 20 punktów procentowych brutto w przypadku małych przedsiębiorców oraz o 10 punktów procentowych brutto w przypadku średnich przedsiębiorców, w stosunku do maksymalnej intensywności określonej dla poszczególnych obszarów zgodnie z § 3.

Zarówno przepisy Nowej Mapy Pomocy Regionalnej jak i Aktualnej Mapy Pomocy Regionalnej nie zawierają przepisów przejściowych.

Niemniej, jak wynika z Wytycznych w sprawie krajowej pomocy regionalnej na lata 2007-2013 (2006/C54/08) z dnia 4 marca 2006 r. (Dz.Urz.UE. C Nr 54, str. 13, dalej: „Wytyczne 2007-2013”):

„63. Wielosektorowe zasady ramowe z 2002 stracą zatem moc obowiązującą w stosunku do pomocy przyznanej lub zgłoszonej po dniu 31 grudnia 2006 r. i zostaną zastąpione niniejszymi wytycznymi.

(...)

105. Komisja zamierza stosować niniejsze wytyczne w stosunku do wszelkiej pomocy regionalnej, która zostanie przyznana po dniu 31 grudnia 2006 r. Pomoc regionalna, która została już przyznana lub która zostanie przyznana przed 2007 r.. będzie podlegać ocenie według Wytycznych w sprawie krajowej pomocy regionalnej z 1998 r.”.

Z kolei, jak wskazuje się w Wytycznych w sprawie pomocy regionalnej na lata 2014- 2020 (nr 2013/C209/01) z dnia 23 lipca 2013 r. (Dz.Urz.UE. C Nr 209, str. 1, dalej: „Wytyczne 2014-2020”):

„188. Komisja stosuje zasady określone w niniejszych wytycznych do oceny zgodności z rynkiem wewnętrznym całej pomocy regionalnej, która ma zostać przyznana po dniu 30 czerwca 2014 r. Pomoc regionalna przyznana bezprawnie bądź pomoc regionalna, która ma zostać przyznana po dniu 31 grudnia 2013 r. i przed dniem 1 lipca 2014 r., zostanie oceniona zgodnie z wytycznymi w sprawie krajowej pomocy regionalnej na lata 2007-2013”.

Wytyczne 2007-2013 i Wytyczne 2014-2020 nie zawierają definicji dnia przyznania pomocy. Zgodnie jednak z art. 16 ust. 1 Ustawy SSE, zezwolenie jest podstawą do korzystania z pomocy publicznej. W ocenie Wnioskodawcy, za dzień przyznania pomocy należy uznać dzień uzyskania przez przedsiębiorcę zezwolenia. Uzasadniając powyższą tezę należy wskazać na:

1. Uzasadnienie do Ustawy o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych z dnia 30 maja 2008 r. (Dz.U. Nr 118, poz. 746):

„Ad. art. 3 projekt

Z uwagi na to, że zgodnie z art. 2 ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej, dniem udzielenia pomocy publicznej przedsiębiorcom działającym na terenie strefy jest dzień udzielenia zezwolenia, przedsiębiorca otrzymuje pomoc publiczną na zasadach obowiązujących w tym dniu. W związku z tym nowe zasady zmiany zezwolenia mogą dotyczyć wyłącznie zezwoleń wydawanych po wejściu w życie niniejszej ustawy.

  1. Koncepcję rozwoju specjalnych stref ekonomicznych Ministerstwa Gospodarki ze stycznia 2009 r.: Przedsiębiorców, którzy otrzymali zezwolenia po 1 stycznia 2001 r. obowiązują przepisy o udzielaniu pomocy regionalnej z dnia udzielenia zezwolenia, ponieważ jest to data przyznania pomocy.
  2. § 9 ust. 1 Rozporządzenia 2004 SSE (w brzmieniu na dzień uzyskania Zezwolenia nr 78): Koszty inwestycji oraz wielkość pomocy publicznej są dyskontowane na dzień uzyskania zezwolenia (...)
  3. § 7 ust. 1 Rozporządzenia SSE (w brzmieniu na dzień uzyskania Zezwolenia nr 189): Koszty inwestycji oraz wielkość pomocy są dyskontowane na dzień uzyskania zezwolenia.

Mając na uwadze powyższe, Spółce przysługuje maksymalna intensywność pomocy regionalnej:

  1. w stosunku do Zezwolenia nr 78 - w wysokości 65% - na podstawie regulacji Pierwotnej Mapy Pomocy Regionalnej,
  2. w stosunku do Zezwolenia nr 189 - w wysokości 60% - na podstawie regulacji Nowej Mapy Pomocy Regionalnej.


Przepisy Ustawy o SSE oraz rozporządzeń wykonawczych wydanych na podstawie Ustawy o SSE są przepisami szczególnymi w odniesieniu do przepisów Ustawy o pomocy publicznej oraz przepisów rozporządzeń wykonawczych wydanych na jej podstawie.

Zgodnie z art. 4 ust. 4 pkt 5 Ustawy SSE (w brzmieniu na dzień wydania Zezwolenia nr 78), rozporządzenie w sprawie ustanowienia strefy określa wielkość pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom prowadzącym działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1.

Z kolei, w brzmieniu na dzień wydania Zezwolenia nr 189, art. 4 ust. 4 pkt 3 Ustawy SSE, wskazuje, że Rada Ministrów określa warunki udzielania pomocy publicznej przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1.

Zgodnie z § 4 ust. 1 Rozporządzenia 2004 SSE (w brzmieniu na dzień wydania Zezwolenia nr 78), z wyłączeniem przedsiębiorców, o których mowa w art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw (Dz.U. Nr 188, poz. 1840 oraz z 2004 r. Nr 123, poz. 1291), maksymalna intensywność pomocy regionalnej określona w § 3 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 2-4, wynosi:

  1. 30% - w przypadku inwestycji realizowanych na obszarach należących do podregionów oznaczonych numerami statystycznymi 22 i 42, o których mowa w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 13 lipca 2000 r. w sprawie wprowadzenia Nomenklatury Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (NTS) (Dz.U. Nr 58, poz. 685, z późn. zm.);
  2. 40% - w przypadku inwestycji realizowanych na obszarach należących do podregionów oznaczonych numerami statystycznymi 4, 17 i 30, o których mowa w rozporządzeniu wymienionym w pkt 1;
  3. 50% - w przypadku inwestycji realizowanych na pozostałych obszarach.
  4. W myśl § 4 ust. 2 Rozporządzenia 2004 SSE, w przypadku pomocy regionalnej udzielanej małemu lub średniemu przedsiębiorcy, w rozumieniu załącznika I do rozporządzenia nr 70/2001/WE z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz.Urz.WE L 10 z dnia 13 stycznia 2001 r.), z wyłączeniem przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą w sektorze transportu, maksymalną intensywność pomocy podwyższa się o 15 punktów procentowych brutto.

W rezultacie, na podstawie ww. regulacji, maksymalna intensywność pomocy przysługująca Spółce (jako średniemu przedsiębiorcy) w stosunku do Zezwolenia nr 78 wynosi 65%. Rozporządzenie 2004 SSE, obowiązywało do 2 stycznia 2007 r. Dnia 3 stycznia 2007 r. weszło w życie rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie (…) Specjalnej Strefy Ekonomicznej z dnia 5 grudnia 2006 r. (Dz.U. Nr 236, poz. 1704, dalej: „Rozporządzenie 2006 SSE”). Rozporządzenie 2006 SSE utrzymało w podobnym brzmieniu regulacje § 4 ust. 1 i 2 w stosunku do Rozporządzenia 2004 SSE. Zgodnie z § 10 Rozporządzenia 2006 SSE, zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zachowują ważność.

Należy zauważyć, że od wydania Zezwolenia nr 78 następowały zmiany Rozporządzenia 2006 SSE, w szczególności zmiany § 4 Rozporządzania 2006 SSE. Zmiany § 4 Rozporządzania SSE (w stosunku do brzmienia pierwotnego), wprowadzone zostały rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 1 lutego 2007 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie (…) Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz.U. Nr 26, poz. 167, dalej: „Rozporządzanie Zmieniające SSE”). Po zmianach wprowadzonych regulacjami Rozporządzania Zmieniającego SSE, zgodnie ze znowelizowanym brzmieniem § 4 ust. 1 Rozporządzenia 2006 SSE, maksymalna intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji brutto do kosztów kwalifikujących się do objęcia tą pomocą, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, wynosi:

  1. 50% - na obszarach należących do województw: lubelskiego, podkarpackiego, warmińsko-mazurskiego, podlaskiego, świętokrzyskiego, opolskiego, małopolskiego, lubuskiego, łódzkiego, kujawsko-pomorskiego;
  2. 40% - na obszarach należących do województw: pomorskiego, zachodniopomorskiego, dolnośląskiego, wielkopolskiego, śląskiego, a do dnia 31 grudnia 2010 r. na obszarze należącym do województwa mazowieckiego, z wyłączeniem miasta stołecznego Warszawy;
  3. 30% - na obszarze należącym do miasta stołecznego Warszawy oraz w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. - na obszarze należącym do województwa mazowieckiego.

W myśl § 4 ust. 2 Rozporządzenia 2006 SSE (po nowelizacji wprowadzonej Rozporządzaniem Zmieniającym SSE), maksymalną intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej udzielanej małym lub średnim przedsiębiorcom, w rozumieniu art. 2 załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 70/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L 10 z 13.01.2001, str. 33; Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 8, t. 2, str. 141), w brzmieniu nadanym rozporządzeniem Komisji (WE) nr 364/2004 z dnia 25 lutego 2004 r. zmieniającym rozporządzenie Komisji (WE) nr 70/2001 i rozszerzającym jego zakres w celu włączenia pomocy dla badań i rozwoju (Dz.Urz.UE L 63 z 28.02.2004, str. 22; Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 8, t. 3, str. 64), z wyłączeniem prowadzących działalność gospodarczą w sektorze transportu, podwyższa się o 20 punktów procentowych brutto w przypadku małych przedsiębiorców oraz o 10 punktów procentowych brutto w przypadku średnich przedsiębiorców, w stosunku do maksymalnej intensywności określonej dla poszczególnych obszarów.

Jak stanowi § 2 Rozporządzenia Zmieniającego SSE, do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

W ocenie Wnioskodawcy, mając na uwadze uwagi przedstawione w punkcie „I. Regulacje ogólne dotyczące pomocy publicznej” oraz powyższe regulacje, maksymalna intensywność pomocy powinna być określana przez Spółkę na podstawie przepisów obowiązujących w: momencie uzyskania Zezwolenia nr 78, tj. na podstawie regulacji Rozporządzenia 2004 SSE. Późniejsze wejście w życie Rozporządzenia 2006 SSE, a tym bardziej zmiany Rozporządzenia 2006 SSE wprowadzone Rozporządzeniem Zmieniającym SSE nie mają wpływu na powyższą konkluzję.

Rozporządzenie SSE obowiązywało do 29 grudnia 2008 r. Jednocześnie, w dniu 30 grudnia 2008 r. weszło w życie Rozporządzenie SSE. Zgodnie z § 8 Rozporządzenia SSE, do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej. W związku z tym, wejście w życie Rozporządzenia SSE nie wpływa na zasady ustalania pomocy w stosunku dla Spółki w ramach Zezwolenia nr 78.

Jednocześnie, regulacje Rozporządzenia SSE będą w praktyce decydujące w zakresie ustalania intensywności pomocy na potrzeby Zezwolenia nr 189.

Zgodnie z § 4 ust. 1 Rozporządzenia SSE (w brzmieniu obowiązującym na dzień wydania Zezwolenia nr 189), maksymalna intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji brutto do kosztów kwalifikujących się do objęcia tą pomocą, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, wynosi:

  1. 50% - na obszarach należących do województw: lubelskiego, podkarpackiego, warmińsko-mazurskiego, podlaskiego, świętokrzyskiego, opolskiego, małopolskiego, lubuskiego, łódzkiego, kujawsko-pomorskiego;
  2. 40% - na obszarach należących do województw: pomorskiego, zachodniopomorskiego, dolnośląskiego, wielkopolskiego, śląskiego, a do dnia 31 grudnia 2010 r. - na obszarze należącym do województwa mazowieckiego, z wyłączeniem miasta stołecznego Warszawy;
  3. 30% - na obszarze należącym do miasta stołecznego Warszawy oraz w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. - na obszarze należącym do województwa mazowieckiego.

Jak stanowi § 4 ust. 2 Rozporządzenia SSE (w brzmieniu obowiązującym na dzień wydania Zezwolenia nr 189), maksymalną intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej udzielanej małym lub średnim przedsiębiorcom, w rozumieniu załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych), z wyłączeniem przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą w sektorze transportu, podwyższa się o 20 punktów procentowych brutto w przypadku małych przedsiębiorców oraz o 10 punktów procentowych brutto w przypadku średnich przedsiębiorców, w stosunku do maksymalnej intensywności określonej dla poszczególnych obszarów.

Treść Rozporządzenia SSE, w tym § 4, ulegała zmianie od momentu wejścia w życie Rozporządzenia SSE. Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 12 listopada 2014 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U., poz. 1755, dalej: „Rozporządzenie Zmieniające SSE”) - po zmianach wprowadzonych regulacjami Rozporządzania Zmieniającego SSE, zgodnie ze znowelizowanym brzmieniem § 4 ust. 1 Rozporządzenia SSE, maksymalna intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej liczona jako stosunek ekwiwalentu dotacji brutto do kosztów kwalifikujących się do objęcia tą pomocą, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz 6, wynosi:

  1. 50% - na obszarach należących do województw: lubelskiego, podkarpackiego, warmińsko-mazurskiego i podlaskiego;
  2. 35% - na obszarach należących do województw: kujawsko-pomorskiego, lubuskiego, łódzkiego, małopolskiego, opolskiego, pomorskiego, świętokrzyskiego, zachodniopomorskiego oraz na obszarach należących do podregionów ciechanowsko-płockiego, ostrołęcko-siedleckiego, radomskiego i warszawskiego wschodniego;
  3. 25% - na obszarach należących do województw: dolnośląskiego, wielkopolskiego i śląskiego;
  4. 20% - na obszarze należącym do podregionu warszawskiego zachodniego;
  5. 15% - na obszarze należącym do miasta stołecznego Warszawy do dnia 31 grudnia 2017 r.;
  6. 10% - na obszarze należącym do miasta stołecznego Warszawy od dnia 1 stycznia 2018 r.

Zgodnie ze znowelizowanym brzmieniem § 4 ust. 2 Rozporządzenia SSE, maksymalną intensywność regionalnej pomocy inwestycyjnej udzielanej małym lub średnim przedsiębiorcom, w rozumieniu art. 2 pkt 2 rozporządzenia nr 651/2014, podwyższa się o 20 punktów procentowych brutto w przypadku małych przedsiębiorców oraz o 10 punktów procentowych brutto w przypadku średnich przedsiębiorców, w stosunku do maksymalnej intensywności określonej dla poszczególnych obszarów - podwyższenia nie stosuje się w przypadku dużych projektów inwestycyjnych.

Istotne jest, że zgodnie § 2 Rozporządzenia Zmieniającego SSE, przepisów rozporządzenia wymienionego w § 1, w brzmieniu nadanym niniejszym rozporządzeniem, nie stosuje się w odniesieniu do zezwoleń udzielonych przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. Powyższe oznacza, że zmiany wprowadzone Rozporządzeniem Zmieniającym SSE w zakresie intensywności pomocy nie mają wpływu na zasady ustalenia intensywności pomocy dla uprzednio otrzymanych zezwoleń. Innymi słowy, regulacje Rozporządzenia Zmieniającego SSE nie mają wpływu na zasady ustalania intensywności pomocy w stosunku do Zezwolenia nr 189 (ani tym bardziej dla Zezwolenia nr 78).

Podejście zaprezentowane przez Spółkę znajduje potwierdzenie w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe, przykładowo:

  1. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 16 grudnia 2016 r., nr 2461-IBPB-l-3.4510.924.2016.1.APO;
  2. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z 29 stycznia 2013 r., nr ILPB1/415-1045/12-2/AG;
  3. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z 20 stycznia 2012 r., nr IPTPB3/423-248/11-5/GG;
  4. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z 17 stycznia 2012 r., nr ITPB1/415-1053b/l 1/MR.

Podsumowując, dla celów kalkulacji dostępnego limitu zwolnienia podatkowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT, Spółka prawidłowo stosuje współczynnik intensywności pomocy na poziomie:

  1. 65% w stosunku do Zezwolenia nr 78,
  2. 60% w stosunku do Zezwoleni nr 189

-zgodnie z reżimem prawnym według daty udzielenia danego zezwolenia strefowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj