Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4014.256.2018.2.HS
z 10 stycznia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 800 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 7 listopada 2018 r. (data wpływu 14 listopada 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy o podział majątku wspólnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy o podział majątku wspólnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 27 lutego 2017 r., na skutek oddalenia przez Sąd Okręgowy apelacji pozwanego, uprawomocnił się wyrok Sądu Rejonowego z 2 września 2015 r. w przedmiocie ustanowienia między Wnioskodawczynią i Panem S. (byłym mężem) rozdzielności majątkowej z datą wsteczną, ustaloną na dzień 25 października 2014 r.

Następnie, 20 lipca 2017 r., na skutek wydania wyroku przez Sąd Apelacyjny uprawomocnił się wyrok Sądu Okręgowego z 28 października 2016 r., rozwiązujący przez rozwód małżeństwo Wnioskodawczyni oraz Pana S.

Obecnie pomiędzy Wnioskodawczynią a byłym mężem toczy się przed Sądem Rejonowym postępowanie o podział majątku wspólnego, nabytego w czasie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.

Mając na celu uchylenie stanu niepewności prawnej oraz polubowne zakończenie toczących się spraw, Wnioskodawczyni oraz jej były mąż planują zawarcie umowy ugody oraz podziału majątku wspólnego (dalej: Umowa).

W skład majątku wspólnego Wnioskodawczyni oraz jej byłego męża według stanu na dzień 25 października 2014 r. wchodziły m.in.:

• nieruchomości;
• akcje oraz udziały w spółkach;
• certyfikaty inwestycyjne;
• środki pieniężne, zgromadzone na rachunkach bankowych;
• ruchomości znajdujące się w posiadaniu Wnioskodawczyni oraz jej byłego męża na dzień 25 października 2014 r.
  
  

Na mocy Umowy, część aktywów wchodzących w skład majątku wspólnego zostanie bezwarunkowo przyznana odpowiednio Wnioskodawczyni oraz jej byłemu mężowi.

Pozostała część majątku wspólnego zostanie przyznana byłemu mężowi Wnioskodawczyni, pod warunkiem uiszczenia na rzecz Wnioskodawczyni dopłaty. Dopłata będzie najprawdopodobniej płatna w kilku transzach, niewykluczone jednak, że ww. dopłata będzie płatna jednorazowo.

W związku z dokonanym podziałem majątku wspólnego Pan S. przejmie wszystkie wspólne zobowiązania wobec banków i ewentualnych innych wierzycieli osobistych i rzeczowych. W przypadku braku wyrażenia przez danego wierzyciela zgody na przejęcie długu Umowa wywoła skutki opisane w art. 521 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1025 ze zm.) w zw. z art. 392 Kodeksu cywilnego.

Były mąż Wnioskodawczyni przejmie nadto wszelkie ewentualne zobowiązania cywilnoprawne i publicznoprawne (w tym podatkowe), które mogły powstać w odniesieniu do małżonków lub ich majątku wspólnego zarządzanego przez Pana S. z tytułu wszelkich czynności i transakcji podejmowanych przez Pana S. w odniesieniu do majątku wspólnego do dnia zawarcia Umowy.

Podział majątku dokonany na mocy Umowy będzie wyczerpywał wszelkie wzajemne roszczenia Wnioskodawczyni oraz jej byłego męża.

Umowa zostanie zawarta w formie aktu notarialnego.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy z tytułu zawarcia Umowy na Wnioskodawczyni spoczywał będzie obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawczyni, z tytułu zawarcia Umowy na Wnioskodawczyni nie będzie spoczywał obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1150 ze zm.) – podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

1. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
2. umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
3. (uchylona)
4. umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
5. umowy dożywocia,
6. umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
7. (uchylona)
8. ustanowienie hipoteki,
9. ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
10. umowy depozytu nieprawidłowego,
11. umowy spółki.
    
    

Podatkowi temu podlegają również wszelkie orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak wymienione powyżej czynności cywilnoprawne (art. 1 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych).

Przedstawiony powyżej katalog ma charakter zamknięty. Tym samym, podatkowi od czynności cywilnoprawnych nie podlegają inne, niewymienione w nim zdarzenia, nawet w sytuacji, gdy wywołują one skutki gospodarcze takie same lub podobne do tych, które zostały w katalogu wymienione.

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 682 ze zm.) – z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Wspólność ustawową charakteryzują dwie podstawowe cechy: jest to wspólność dorobku i wspólność o charakterze łącznym. Z powyższego przepisu wynika również, że wspólność majątkowa małżeńska oparta jest na małżeństwie, jako stosunku prawnym osobistym.

Podział majątku wspólnego małżonków jest instytucją typową dla prawa rodzinnego i opiekuńczego. Należy podkreślić, że podział majątku wspólnego małżonków, wykazuje cechy odrębne od zniesienia współwłasności, unormowanego w Kodeksie cywilnym i w związku z tym nie może być traktowany jako zniesienie współwłasności wymienione w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Są to dwie odrębne czynności oparte na odmiennych regulacjach prawnych (odpowiednio Kodeksu cywilnego oraz Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), których nie można ze sobą utożsamiać.

W konsekwencji należy uznać, że z tytułu zawarcia przez Wnioskodawczynię Umowy, tj. czynności niewymienionej w enumeratywnym katalogu umieszczonym w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie będzie na niej spoczywał obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych. Na poparcie swego stanowiska Wnioskodawczyni wskazuje interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

• z 27 lipca 2018 r. Znak: 0111-KDIB2-2.4014.79.2018.2.PB, zgodnie z którą: „Reasumując należy stwierdzić, że zawarcie ugody w przedmiocie podziału majątku wspólnego jako czynność niewymieniona w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.”;
• z 4 czerwca 2018 r. Znak: 0111-KDIB4.4014.160.2018.3.MCZ, zgodnie z którą: „Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że skoro w przepisie art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie zostały wymienione umowy dotyczące podziału majątku dorobkowego małżonków, jako podlegające temu podatkowi, to w rezultacie, sądowy podział majątku małżeńskiego w związku ze zniesieniem ustawowej wspólności małżeńskiej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, co oznacza, że Wnioskodawczyni z tytułu otrzymania spłaty od byłego męża nie jest zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych. Zatem otrzymana spłata od byłego męża nie podlega wykazaniu w zeznaniu podatkowym dla potrzeb podatku od czynności cywilnoprawnych.”;
• z 25 maja 2017 r. Znak: 0114-KDIP3-2.4014.17.2017.1.LS, zgodnie z którą: „Należy zatem zgodzić się z Wnioskodawcą, że nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych podział majątku, dokonany na podstawie wyroku sądu, Wnioskodawcy i jego byłej żony polegający na zniesieniu współwłasności nieruchomości z jednoczesnym obowiązkiem spłaty na rzecz byłej żony dokonany na skutek podziału majątku wspólnego po rozwodzie, które to rozliczenie dokonywane jest na skutek podziału majątku wspólnego i stanowi integralną część każdego rozstrzygnięcia dotyczącego podziału majątku po rozwodzie.”;
• z 29 czerwca 2017 r. Znak: 0111-KDIB4.4014.137.2017.l.MCZ, zgodnie z którą: „Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że skoro w przepisie art. 1 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie zostały wymienione umowy dotyczące podziału majątku dorobkowego małżonków, jako podlegające temu podatkowi, to w rezultacie, zawarcie przez Wnioskodawczynię z małżonkiem umowy o podział majątku małżeńskiego w związku ze zniesieniem ustawowej wspólności małżeńskiej nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, co oznacza, że Wnioskodawczyni z tego tytułu nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.”
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest kwestia dotycząca podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy o podział majątku wspólnego. Natomiast w zakresie podatku od spadków i darowizn oraz w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z przepisem art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej – interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

Mając powyższe na względzie, stosownie do przywołanego art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.