Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.932.2018.1.RSZ
z 7 stycznia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 grudnia 2018 r. (data wpływu 11 grudnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z 17 grudnia 2018 r. znak: … (data wpływu 17 grudnia 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia kwoty podatku VAT naliczonego z tytułu zakupów towarów i usług dokonanych w związku z realizacją projektu pn. „…” w ramach Osi Priorytetowej 4 - „Efektywność energetyczna” działania „Wspieranie wytwarzania i dystrybucji energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych” objętego Regionalnym Programem Operacyjnym Województwa na lata 2014-2020 współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 grudnia 2018 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia kwoty podatku VAT naliczonego z tytułu zakupów towarów i usług dokonanych w związku z realizacją projektu pn. „…” w ramach Osi Priorytetowej 4 - „Efektywność energetyczna” działania „Wspieranie wytwarzania i dystrybucji energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych” objętego Regionalnym Programem Operacyjnym Województwa na lata 2014-2020 współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 17 grudnia 2018 r. znak: … (data wpływu 17 grudnia 2018 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy oraz adres elektroniczny do doręczeń w systemie ePUAP.

We wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny:

Gmina (dalej: Wnioskodawca lub Gmina) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (podatku VAT) i dokonała centralizacji rozliczeń podatku VAT: prowadzi wspólne rozliczenie wraz ze swoimi jednostkami organizacyjnymi (w tym jednostkami oświaty). Wszystkie wydatki ponoszone przez Gminę i jej jednostki organizacyjne są dokumentowane fakturami wystawianymi na Gminę. Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994, z późn. zm.), Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym sprawy z zakresu ochrony środowiska, zaopatrzenia w energię elektryczną i edukacji publicznej.

Gmina zawarła dnia 29 grudnia 2017 r. umowę o dofinansowanie projektu „…” w ramach Osi Priorytetowej 4 - „Efektywność energetyczna” działania „Wspieranie wytwarzania i dystrybucji energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych” objętego Regionalnym Programem Operacyjnym Województwa na lata 2014-2020 współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Przedmiotem projektu jest budowa 5 nowych instalacji fotowoltaicznych na budynkach użyteczności publicznej położonych na terenie Gminy: Szkoła Podstawowa w B., Szkoła Podstawowa w Z., Szkoła Podstawowa w Sz., Zespół Przedszkolno-Szkolny w T. oraz Przedszkole Samorządowe w P. Głównym celem projektu jest poprawa efektywności energetycznej Gminy oraz redukcja emisji CO2 do atmosfery. Do celów szczegółowych zaliczono m.in.: ograniczenie wykorzystywania pierwotnej energii elektrycznej przez obiekty użyteczności publicznej, zwiększenie udziału odnawialnych źródeł energii w ogólnym bilansie energetycznym Gminy i uniezależnienie regionu od dostaw energii ze źródeł zewnętrznych.

Okres realizacji projektu trwa od 30 kwietnia 2018 r. do 31 marca 2019 r. Całkowita wartość projektu wynosi 557.155,56 zł, w tym wydatki kwalifikowane 557.155,56 zł. Dofinansowanie, zgodnie z umową, wynosi 473.582,23 zł, czyli 85% wydatków kwalifikowanych (współfinansowanie UE).

Załącznikiem do wniosku o płatność jest interpretacja indywidualna przepisów prawa podatkowego dotycząca możliwości odzyskania podatku VAT w zakresie realizowanego projektu. Gmina jako Wnioskodawca zalicza koszty podatku VAT do wydatków kwalifikowanych projektu i może otrzymać na nie dofinansowanie, jeżeli wykaże, że podatek VAT nie będzie mógł być przez Gminę odzyskany.

Zarówno beneficjentem projektu, podmiotem realizującym projekt, jak i właścicielem wybudowanych instalacji oraz budynków, na których zostały zamontowane, jest Gmina. W budynkach tych prowadzona jest działalność oświatowa.

W związku z realizacją projektu Gmina nabyła usługi, a poniesione wydatki udokumentowano fakturami VAT wystawionymi na Gminę. Umowę na budowę instalacji fotowoltaicznych Gmina zawarła 18 czerwca 2018 r., natomiast odbiór końcowy robót nastąpił 25 października 2018 r. Instalacje w poszczególnych jednostkach zostały uruchomione odpowiednio: Szkoła Podstawowa w B. - 19 listopada 2018 r., Szkoła Podstawowa w Z. - 9 listopada 2018 r., Szkoła Podstawowa w Sz. - 2 listopada 2018 r., Zespół Przedszkolno-Szkolny w T. 29 października 2018 r. oraz Przedszkole Samorządowe w P. - 2 listopada 2018 r.

Po zakończeniu realizacji projektu Gmina nie będzie wykorzystywać budynków ani instalacji fotowoltaicznych do żadnych czynności odpłatnych, w szczególności zamiarem Gminy nie jest sprzedaż energii elektrycznej, wynajem pomieszczeń w budynkach, w których zamontowano instalacje, ani jakakolwiek inna forma odpłatnego udostępniania budynków zajętych przez biorące udział w projekcie jednostki oświatowe.

Planuje się rozliczenie energii wytworzonej za pomocą instalacji fotowoltaicznych bezgotówkowo. Jednostki oświatowe będą prosumentami energii elektrycznej, jej nadmiar będzie magazynowany przez zakład energetyczny do późniejszego wykorzystania. Nadmiar wytworzonej energii nie będzie sprzedawany.

Realizacja projektu następuje w ramach zadań własnych gminy, a przedmiot projektu nie będzie wykorzystywany odpłatnie.

W ww. piśmie z 17 grudnia 2018 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – Wnioskodawca wskazał, że nabywane towary i usługi oraz efekty projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w ww. piśmie z 17 grudnia 2018 r.):

Czy Gmina w odniesieniu do opisanej w pkt G inwestycji będzie miała prawo odliczenia naliczonego podatku VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Gmina nie będzie miała prawa odliczenia naliczonego podatku VAT, ponieważ towary i usługi nabywane w ramach projektu nie będą służyły czynnościom opodatkowanym.

Zgodnie z dyspozycją art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 122 z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Ustawa wyłącza możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Realizacja przedmiotowej inwestycji odbywa się w ramach tzw. władztwa publicznego, w tym zakresie Gmina działa jako organ administracji publicznej. W tej części swojej działalności Gmina nie działa jako podatnik podatku od towarów i usług, ponieważ wykonuje zadanie własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty wymienione w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. Po zakończeniu realizacji projektu budynki oświatowe, w których zamontowano instalacje, nie będą wykorzystywane do żadnych czynności odpłatnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powołanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle wskazanych unormowań, jednostki samorządu terytorialnego, na gruncie podatku od towarów i usług, występować mogą w dwoistym charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
  
  

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy o samorządzie gminnym – do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym).

W szczególności zadania własne obejmują sprawy utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 15 ww. ustawy o samorządzie gminnym).

Rozważając możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę z prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „…” współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego należy wskazać, iż w świetle art. 86 ustawy o VAT, najistotniejszym warunkiem umożliwiającym podatnikowi realizację tego prawa jest związek dokonanych zakupów z wykonaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Zatem prawo do odliczenia powstaje, jako konsekwencja dokonania przez podatnika określonych zakupów, które są następnie wykorzystywane do czynności opodatkowanych generujących podatek należny.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie zostały spełnione, gdyż Wnioskodawca realizując przedmiotowe zadanie nie działa w charakterze podatnika VAT, ponieważ zadanie wykonywane jest przez organ władzy publicznej w zakresie realizowania zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, a nabywane towary i usługi oraz efekty projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Zatem w tej sytuacji Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego od poniesionych wydatków związanych z realizacją ww. projektu na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.