Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-3.4012.655.2018.1.EZ
z 10 stycznia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 listopada 2018 r. (data wpływu 4 grudnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupem aparatu USG – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 grudnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupem aparatu USG.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Od dnia 22 lutego 2011 r., na podstawie wpisu do rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym – dokonanego przez Sąd Rejonowy, Wnioskodawca prowadzi działalność usługową w zakresie opieki medycznej służącej profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu i poprawie zdrowia.

Dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, w dniu 24 września 2018 r. Spółka zakupiła na fakturę aparat USG z wyposażeniem za kwotę netto X zł. Podatek VAT wg stawki 8% X zł, brutto X zł. Aparat USG wprowadzono w dniu 27 września 2018 r. do ewidencji środków trwałych w wartości brutto.

Prowadzona przez Spółkę działalność w zakresie opieki zdrowotnej jest przedmiotowo zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto Wnioskodawca osiąga inne przychody podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług: najem, sterylizacja sprzętu medycznego, badania lekarskie osób ubiegających się o pozwolenie na broń, sporadyczna sprzedaż wyrobów medycznych.

Wartość sprzedaży nie przekracza 200.000,00 zł. Spółka korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W ramach regionalnego programu operacyjnego dla województwa na lata 2014-2020, osi priorytetowej 13 infrastruktura społeczna, działania 13.1 infrastruktura ochrony zdrowia, Wnioskodawca otrzymał dofinansowanie ze środków europejskich w wysokości nie więcej niż 71,4% kwoty całkowitych wydatków kwalifikowanych. Zgodnie z paragrafem 4a ust. 6 pkt 1 umowy o dofinansowaniu, beneficjent pod rygorem odmowy uznania podatku od towarów i usług za wydatek kwalifikowany ma obowiązek dostarczyć podatkową, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego o braku możliwości odliczenia podatku VAT.

Zakupiony aparat USG będzie wykorzystywany do świadczenia usług medycznych zwolnionych przedmiotowo na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca, nie będąc zarejestrowanym podatnikiem VAT, korzystającym ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, świadczący usługi zwolnione przedmiotowo z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług, ma prawną możliwość odzyskania podatku VAT zawartego w fakturze na zakup aparatu USG? (zaistniały stan faktyczny)
2. Czy w przypadku rezygnacji ze zwolnienia od podatku VAT, bądź utraty prawa do zwolnienia z podatku VAT, Wnioskodawca będzie miał w przyszłości możliwość odliczenia podatku VAT zawartego w fakturze na zakup aparatu USG, w sytuacji gdy aparat ten będzie wykorzystywany wyłącznie do świadczenia usług zwolnionych przedmiotowo od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy podatku od towarów i usług? (zdarzenie przyszłe)
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma On prawnej możliwości odzyskania lub odliczenia naliczonego podatku VAT, zarówno w przypadku pytania nr 1 dotyczącego stanu faktycznego, jak również pytania nr 2 związanego z ewentualnym zdarzeniem przyszłym.

1. Podatnicy zwolnieni podmiotowo z podatku od towarów i usług nie mają prawa do odzyskania podatku VAT.
   Art. 88 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów, które nie są zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT.
2. Podatnicy VAT nie mają prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT od zakupu środków trwałych służących działalności zwolnionej przedmiotowo z VAT.
   Art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług warunkuje prawo do rozliczenia podatku VAT naliczonego od tego, aby nabyte towary i usługi (w tym środki trwałe) były wykorzystywane do wykonywania działalności opodatkowanej.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Stosownie do treści tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT lub/i niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak, na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Powyższe oznacza, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze, w sytuacji gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast przepis art. 88 ust. 4 ustawy stanowi, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z uwagi na brzmienie cytowanych wyżej przepisów należy zauważyć, że obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi oraz zwolnionych od podatku.

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Na podstawie art. 96 ust. 1 ustawy – podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne (art. 96 ust. 3 ustawy).

Stosownie do art. 96 ust. 4 ustawy – naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Z art. 113 ust. 1 ustawy wynika, że zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy – do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
   3. usług ubezpieczeniowych
   - jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
   
   

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonywanej czynności – przed dniem wykonania tej czynności.

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1 – art. 113 ust. 9 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że od dnia 22 lutego 2011 r. Wnioskodawca prowadzi działalność usługową w zakresie opieki medycznej służącej profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu i poprawie zdrowia. Dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej w dniu 24 września 2018 r. Spółka zakupiła na fakturę aparat USG z wyposażeniem. Aparat USG wprowadzono w dniu 27 września 2018 r. do ewidencji środków trwałych w wartości brutto. Prowadzona przez Spółkę działalność w zakresie opieki zdrowotnej jest przedmiotowo zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy. Ponadto Wnioskodawca osiąga inne przychody podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług: najem, sterylizacja sprzętu medycznego, badania lekarskie osób ubiegających się o pozwolenie na broń, sporadyczna sprzedaż wyrobów medycznych. Wartość sprzedaży nie przekracza 200.000,00 zł. Spółka korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. W ramach regionalnego programu operacyjnego dla województwa na lata 2014-2020, osi priorytetowej 13 infrastruktura społeczna, działania 13.1 infrastruktura ochrony zdrowia, Wnioskodawca otrzymał dofinansowanie ze środków europejskich. Zakupiony aparat USG będzie wykorzystywany do świadczenia usług medycznych zwolnionych przedmiotowo na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy.

Na tle powyższego wątpliwości Zainteresowanego dotyczą możliwości odzyskania podatku VAT naliczonego w związku z zakupem aparatu USG zarówno w sytuacji korzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. 1 ustawy, jak i w przypadku rezygnacji, bądź utraty prawa do tego zwolnienia.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunek ten nie jest/nie będzie spełniony, gdyż – jak wskazał Zainteresowany – zakupiony aparat USG będzie wykorzystywany do świadczenia usług medycznych zwolnionych przedmiotowo na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy. Nie jest/nie będzie zatem w analizowanym przypadku spełniona przesłanka wykorzystywania towarów i usług do wykonywania czynności opodatkowanych tym podatkiem.

W konsekwencji powyższego, Wnioskodawcy nie przysługuje/nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturze dokumentującej nabycie aparatu USG, zarówno w sytuacji korzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113, jak również w przypadku rezygnacji, bądź utraty prawa do tego zwolnienia.

W związku z poniesionymi wydatkami, Wnioskodawca nie ma/nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Zainteresowany nie spełnia/nie będzie spełniał tych warunków, nie ma/nie będzie miał zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cytowanego rozporządzenia.

Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, Wnioskodawca nie ma/nie będzie miał możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z zakupem aparatu USG zarówno w sytuacji korzystania ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ustawy, jak i w przypadku rezygnacji, bądź utraty prawa do tego zwolnienia. Powyższe wynika z faktu, że zakupiony aparat USG nie jest/nie będzie wykorzystywany przez Zainteresowanego do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Z powyższych względów, w oparciu o przepisy dotyczące podatku od towarów i usług, Wnioskodawca nie może/nie będzie mógł również odzyskać podatku VAT w związku z zakupem aparatu USG.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tutejszy organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, w szczególności na informacji, że nabyty aparat USG będzie służył wyłącznie do wykonywania czynności zwolnionych od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy. W świetle powyższego, tutejszy organ zaznacza, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile stan faktyczny/zdarzenie przyszłe pokrywać się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy, wydana interpretacja straci zatem swoją aktualność.

Należy podkreślić, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z tym tutejszy organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Należy zatem zaznaczyć, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii zwolnienia od podatku VAT – zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy – dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług, gdyż nie postawiono w tym zakresie pytania i nie przedstawiono stanowiska, a fakt ten przyjęto jako element przedstawionego opisu sprawy.

Jednocześnie należy podkreślić, że pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.