Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.480.2018.1.BKD
z 14 stycznia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 800, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 listopada 2018 r. (data wpływu 14 listopada 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od składników majątku otrzymanych w związku z przekształceniem zakładu budżetowego w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, nabytych przez zakład budżetowy ze środków pochodzących z dotacji – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od składników majątku otrzymanych w związku z przekształceniem zakładu budżetowego w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, nabytych przez zakład budżetowy ze środków pochodzących z dotacji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Uchwałą Nr X Rada Miasta zdecydowała, że z dniem 31 grudnia 2015 r. likwiduje się samorządowy zakład budżetowy działający pod nazwą Zakład Gospodarki Komunalnej w celu jego przekształcenia w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka”), której jedynym wspólnikiem będzie Gmina. Postanowiono, że przedmiotem działalności Spółki będzie prowadzenie dotychczasowej działalności zakładu. Zakład budżetowy funkcjonował do dnia 31 grudnia 2015 r.

Dnia 17 listopada 2015 r. dokonano aktu przekształcenia samorządowego zakładu budżetowego w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością oraz przyjęto akt założycielski Spółki. Przekształcenia dokonano na podstawie art. 6 i nast. ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej, a jedynym wspólnikiem Spółki stała się Gmina. Bilans zamknięcia przekształcanego zakładu budżetowego sporządzony na dzień 31 grudnia 2015 r. stał się bilansem otwarcia Spółki. Na podstawie art. 22 i 23 ustawy o gospodarce komunalnej składniki mienia przekształconego zakładu budżetowego stały się majątkiem Spółki, w którym kapitał zakładowy stanowił 19.000.000,00 zł, zaś pozostała część majątku Spółki stanowi kapitał zapasowy o wartości 36.897,01 zł. Spółka wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki przekształcanego samorządowego zakładu budżetowego.

W dniu 7 grudnia 2015 r. pomiędzy Gminą a Spółką z o.o. w organizacji zawarta została umowa (w formie aktu notarialnego) przeniesienia aportu do Spółki. Wartość aportu wyceniona została na kwotę 19.036.897,01 zł. Aportem były składniki mienia likwidowanego samorządowego zakładu budżetowego w postaci prawa użytkowania wieczystego zabudowanej nieruchomości wraz z prawem własności, stanowiącego odrębną nieruchomość budynku biurowego, a także składniki mienia w postaci środków trwałych oraz składniki mienia w postaci wyposażenia, szczegółowo opisane odpowiednio w Załącznikach do umowy. Spółka przejęła również pracowników zatrudnionych w zakładzie budżetowym. Wniesienie mienia zakładu do Spółki stanowiło wniesienie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55[1] ustawy Kodeks cywilny. Powstała Spółka zapewniała i zapewnia ciągłość działalności zaspakajającej zbiorowe potrzeby mieszkańców Gminy, dotyczące w szczególności zaopatrzenia w wodę oraz odprowadzanie ścieków.

W związku z powyższym powstało pytanie, na jakich zasadach Spółka powinna amortyzować składniki majątku przejęte od Gminy w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Środki trwałe zlikwidowanego zakładu budżetowego obejmowały środki trwałe, które były finansowane ze środków własnych zakładu i zakład dokonywał od nich amortyzacji podatkowej. Natomiast od środków trwałych przejętych przez Zakład w trwały zarząd, otrzymanych nieodpłatnie oraz nabytych przez zakład ze środków pochodzących z dotacji, zakład nie dokonywał amortyzacji podatkowej.

Do chwili obecnej Spółka kontynuuje zasady amortyzacji, także kosztowej, przyjęte w zakładzie budżetowym.

Obecnie Spółka powzięła wątpliwości co do takiego stosowania zasad amortyzacji. Powstają one z faktu przeniesienia do Spółki nieruchomości i środków trwałych wykorzystywanych poprzednio przez zakład budżetowy. W przypadku Spółki nieruchomość w postaci działki gruntu zabudowanej budynkiem biurowym pozostawała w trwałym zarządzie zakładu budżetowego. Trwały zarząd zakładu budżetowego nad nieruchomością wygasł na mocy decyzji Burmistrza Miasta z dnia 17.11.2015 r., a prawo trwałego zarządu gruntem stało się prawem użytkowania wieczystego Spółki. Następnie nieruchomość (prawo użytkowania wieczystego oraz prawo własności budynku) została wniesiona do Spółki na mocy umowy przeniesienia aportu z dnia 07 grudnia 2015 r. razem z pozostałymi składnikami mienia zakładu, wymienionymi w załącznikach do aktu notarialnego.

Taka struktura i chronologia przekształcenia zakładu w Spółkę powoduje takie konsekwencje, że zgodnie ze stanowiskiem przedstawianym w orzecznictwie sądowym (wyrok WSA w Opolu z dnia 10 lutego 2015 r. sygn. I SA/Op 678/14) i urzędowych interpretacjach przepisów, w przypadku likwidacji zakładu budżetowego wygasa trwały zarząd nad składnikami majątku oddanymi mu przez gminę i składniki te przechodzą na własność gminy. W konsekwencji tego rodzaju składniki majątku mogą przejść na własność spółki dopiero w drodze aportu wniesionego przez gminę, a nie w ramach następstwa prawnego spółki po zakładzie. Dlatego amortyzacja środków trwałych, pozostających poprzednio w trwałym zarządzie zakładu budżetowego, powinna być oceniana na innych zasadach niż amortyzacja środków trwałych przejętych przez spółkę w ramach następstwa prawnego, to jest na zasadach właściwych dla środków trwałych nabytych poprzez aport. Stanowisko takie może budzić pewne wątpliwości, gdyż wygaśnięcie trwałego zarządu zakładu budżetowego nad majątkiem gminy jest elementem procesu przekształcenia zakładu w spółkę. Zakład budżetowy nie jest odrębną osobą prawną, zatem składniki majątku w trakcie trwałego zarządu zakładu oraz po jego wygaśnięciu stanowią nadal majątek gminy, który może być przekazany do spółki. Niemniej jednak przyjmując za prawidłowy pogląd prezentowany w orzecznictwie, do amortyzacji środków trwałych pozostających poprzednio pod trwałym zarządem zakładu budżetowego zastosowanie powinien znaleźć art. 16g ust. 1 pkt 4) ustawy o CIT, zgodnie z którym za wartość początkową środków trwałych uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego wniesionego do spółki - ustaloną przez podatnika na dzień wniesienia wkładu wartość poszczególnych środków trwałych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka ma prawo do zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowiących aport wniesiony przez Gminę na poczet kapitału zakładowego w związku z likwidacją i przekształceniem zakładu w Spółkę, które zostały nabyte przez zakład ze środków pochodzących z dotacji przekazanej przez Gminę, a które nie były amortyzowane podatkowo w zlikwidowanym zakładzie budżetowym?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka może zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od wszystkich składników majątku wniesionych aportem do Spółki przez Gminę w związku z przekształceniem Zakładu w Spółkę (z wyłączeniem prawa wieczystego użytkowania gruntów).

Zgodnie z art. 16g ust. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przepis ust. 9 ma zastosowanie, jeżeli z odrębnych przepisów wynika, że podmiot powstały z przekształcenia, podziału albo połączenia lub podmiot istniejący, do którego przeniesiono w wyniku wydzielenia część majątku podmiotu dzielonego, wstępuje we wszelkie prawa i obowiązki podmiotu przekształconego, połączonego albo podzielonego. Ponadto zgodnie z art. 16h ust. 3 cyt. ustawy, podmioty, o których mowa w art. 16g ust. 9 ustawy, powstałe z przekształcenia, podziału, z zastrzeżeniem ust. 5, albo połączenia podmiotów oraz podmioty, które przejęły całość lub część innego podmiotu na skutek tych zdarzeń, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot przekształcony, podzielony, połączony z uwzględnieniem art. 16i ust. 2-7.

Powoływane przepisy statuują zasadę kontynuacji dokonywania odpisów amortyzacyjnych, która ma zastosowanie w zakresie wartości początkowej środków trwałych, wysokości odpisów oraz kontynuacji przyjętej metody amortyzacji, ale tylko w przypadku, gdy środki trwałe były objęte ewidencją środków trwałych przekształconego podmiotu oraz nastąpiło wstąpienie nowego podmiotu we wszystkie prawa i obowiązki dotychczasowego podmiotu. Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z 13 marca 2014 r., sygn. akt I SA/Go 8/14, zasada kontynuacji odpisów amortyzacyjnych dotyczy wyłącznie wartości początkowej, wysokości odpisów i metody, a nie odnosi się do kwestii zaliczania odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów; (...) do zaliczenia w Spółce do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych nie ma znaczenia czy takie odpisy były zaliczone do kosztów uzyskania przychodów zakładu budżetowego. Spółka ma prawo rozpoznania jako kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych od otrzymanych jako wkład niepieniężny środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych na utworzenie kapitału zakładowego, mimo nie dokonywania amortyzacji podatkowej tych środków trwałych w zlikwidowanym zakładzie budżetowym, gdyż Spółka nie otrzymała nieodpłatnie tych składników majątku, lecz w zamian za udziały. W tej sytuacji nie znajdzie zastosowania wyjątek od zasady dokonywania odpisów amortyzacyjnych przewidziany w art. 16 ust. 1 pkt 63 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, niezależnie od zasady dokonywania odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wartości początkowej, wysokości odpisów i przyjętej metody, Wnioskodawca ma prawo również dokonywania amortyzacji podatkowej od tych środków trwałych, które zostały sfinansowane dotacją przekazaną przez Gminę Zakładowi, a następnie zostały nabyte przez Spółkę na utworzenie kapitału zakładowego w zamian za udziały. Nabycie przez Wnioskodawcę środków trwałych w drodze wniesienia wkładu niepieniężnego przez jedynego wspólnika - Gminę, który utracił własność tego mienia w zamian za udziały o łącznej wartości 19.000.000,00 zł nie może być uznane za nabycie nieodpłatne. W wyroku sygn. akt I SA/Go 8/14, WSA w Gorzowie Wielkopolskim przyjął, że Spółka ma prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych oraz wartości niematerialnych i prawnych wniesionych przez Gminę do Spółki na pokrycie kapitału zakładowego w związku z likwidacją i przekształceniem zakładu w Spółkę, niezależnie od tego czy środki te i wartości niematerialne i prawne zakład otrzymał odpłatnie, nieodpłatnie czy też zakupił z własnych środków. Podobny pogląd został wypowiedziany w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, sygn. akt II FSK 1936/14. Zdaniem Wnioskodawcy, środki trwałe wniesione wkładem niepieniężnym Wnioskodawca może amortyzować, gdyż z chwilą wniesienia wkładu Spółka spełniła warunek dokonywania amortyzacji w postaci przysługiwania prawa własności zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W ocenie Wnioskodawcy, Spółka może dokonywać amortyzacji kosztowej tych środków trwałych, z uwzględnieniem ich wartości początkowej na dzień wniesienia wkładu zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko takie wyrażone zostało w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej Znak: 0114-KDIP2-3.4010.73.2017.1.MC z dnia 31 maja 2017 r. oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy Znak: ITPB3/423-546/13/MK z dnia 21 lutego 2014 r., a także Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 29 sierpnia 2014 r. Znak: IBPBI/2/423-683/14/BG.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na wstępie zauważyć należy, że niniejsza interpretacja stosownie do zadanego pytania wyznaczającego jej zakres dotyczy wyłącznie możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowiących aport wniesiony przez Gminę na poczet kapitału zakładowego, które zostały nabyte przez zakład ze środków pochodzących z dotacji przekazanej przez Gminę.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 827 ze zm.), organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego mogą tworzyć, łączyć, przekształcać w inną formę organizacyjno-prawną i likwidować samorządowe zakłady budżetowe zgodnie z przepisami ustawy oraz przepisami ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych. Stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy o gospodarce komunalnej, organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego może, w drodze uchwały, zdecydować o likwidacji samorządowego zakładu budżetowego w celu zawiązania spółki akcyjnej albo spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przez wniesienie na pokrycie kapitału spółki wkładu w postaci mienia samorządowego zakładu budżetowego pozostałego po jego likwidacji. W myśl art. 23 ust. 1 ww. ustawy, składniki mienia samorządowego zakładu budżetowego przekształconego w spółkę stają się majątkiem spółki. Jednocześnie art. 23 ust. 3 cytowanej ustawy stanowi, że spółka powstała w wyniku przekształcenia wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki związane z działalnością samorządowego zakładu budżetowego. Ustawowa konstrukcja przekształcenia samorządowego zakładu budżetowego w spółkę kapitałową polega więc na likwidacji samorządowego zakładu budżetowego w celu utworzenia spółki, do której zostaje wniesione pozostałe po likwidacji tego zakładu mienie jako wkład na pokrycie kapitału.

Tak więc przekształcenie samorządowego zakładu budżetowego w spółkę prawa handlowego musi się odbyć poprzez likwidację tego zakładu, dokonaną w celu zawiązania jednej z wymienionych rodzajów spółek, a nie w celu definitywnego zakończenia działalności komunalnej prowadzonej dotychczas przez daną jednostkę.

Tym samym, powyższe przekształcenie wyczerpuje dyspozycję zawartą w art. 93b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.), zgodnie z którą, art. 93 i art. 93a § 1-3 stosuje się odpowiednio do łączenia się i przekształceń samorządowych zakładów budżetowych. W związku z powyższą regulacją, w niniejszej sprawie będzie miała miejsce sukcesja praw i obowiązków podatkowych, o której mowa w art. 93–93a Ordynacji podatkowej. Na Spółkę zatem przeszły wszelkie skutki podatkowe zdarzeń zaistniałych w zakładzie budżetowym, które wystąpiłyby w tym zakładzie, gdyby nie było przekształcenia. Należy do nich zaliczyć nie tylko przejęcie obowiązków podatnika, ale również praw, w tym w szczególności prawa do naliczania odpisów amortyzacyjnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 ze zm., dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Właściwe określenie kosztów uzyskania przychodów, jak również właściwe ustalenie momentu ich poniesienia jest o tyle istotne, że rzutuje na wysokość podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, a w konsekwencji rzutuje na prawidłowe rozliczenie podatku dochodowego od osób prawnych.

Określona grupa wydatków, w tym związana z finansowaniem środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (ich nabyciem czy wytworzeniem) może być zaliczana do kosztów uzyskania przychodów tylko poprzez odpisy amortyzacyjne. Wynika to z art. 15 ust. 6 updop, który stanowi, że kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Stosownie do art. 16a ust. 1 updop, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Na podstawie art. 16b ust. 1 updop, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte od innego podmiotu, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej,
7. wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W myśl art. 16c pkt 1 updop, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Jak wynika z art. 16f ust. 1 updop, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 16b.

Podstawą naliczania odpisów amortyzacyjnych jest wartość początkowa ustalona na zasadach określonych w art. 16g updop. Sposób jej ustalania jest zróżnicowany w zależności m.in. od sposobu nabycia składników majątku trwałego.

Na podstawie art. 16g ust. 9 updop, w razie przekształcenia formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, z zastrzeżeniem ust. 19, dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów - wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o której mowa w art. 9 ust. 1, podmiotu przekształconego, połączonego albo podzielonego.

W myśl art. 16g ust. 18 updop, przepis ust. 9 ma zastosowanie, jeżeli z odrębnych przepisów wynika, że podmiot powstały z przekształcenia, podziału albo połączenia lub podmiot istniejący, do którego przeniesiono w wyniku wydzielenia część majątku podmiotu dzielonego, wstępuje we wszelkie prawa i obowiązki podmiotu przekształconego, połączonego albo podzielonego.

Zgodnie z art. 16h ust. 3 updop, podmioty o których mowa w art. 16g ust. 9 updop, powstałe z przekształcenia, podziału, z zastrzeżeniem ust. 5, albo połączenia podmiotów oraz podmioty, które przejęły całość lub część innego podmiotu na skutek tych zdarzeń, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot przekształcony, podzielony, połączony z uwzględnieniem art. 16i ust. 2-7 updop.

Powyższe regulacje wyrażają tzw. zasadę kontynuacji ustalania wartości początkowej oraz dokonywania odpisów amortyzacyjnych dla podmiotów powstałych z przekształcenia, połączenia, czy podziału. Przy czym, zasada ta znajduje zastosowanie, jeżeli z odrębnych przepisów wynika, że powstały w powyższy sposób podmiot wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki podmiotu przekształconego, połączonego lub podzielonego, tj. ma miejsce tzw. sukcesja generalna.

Uwzględniając powyższe, jeżeli w następstwie określonych zdarzeń prawnych dokonywane odpisy amortyzacyjne nie stanowiły w całości lub w części kosztów uzyskania przychodów w zlikwidowanym zakładzie budżetowym (na podstawie art. 16 ust. 1 updop), to stosownie do art. 15 ust. 6 updop, w związku z art. 93b Ordynacji podatkowej, nie będą one również takim kosztem u podmiotu będącego sukcesorem tego zakładu (w tym przypadku - Spółki). Tym samym, jeżeli w stosunku do podmiotu przekształcanego miały zastosowanie ograniczenia wynikające z przepisu art. 16 ust. 1 updop, to będą one miały zastosowanie także do podmiotu powstałego w wyniku przekształcenia (tj. Spółki).

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Uchwałą Rady Miasta został zlikwidowany samorządowy zakład budżetowy działający w celu jego przekształcenia w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka”), której jedynym wspólnikiem będzie Gmina. Postanowiono, że przedmiotem działalności Spółki będzie prowadzenie dotychczasowej działalności zakładu. Bilans zamknięcia przekształcanego zakładu budżetowego stał się bilansem otwarcia Spółki. Składniki mienia przekształconego zakładu budżetowego stały się majątkiem Spółki. Spółka wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki przekształcanego samorządowego zakładu budżetowego. Pomiędzy Gminą a Spółką z o.o. w organizacji zawarta została umowa (w formie aktu notarialnego) przeniesienia aportu do Spółki. Aportem były składniki mienia likwidowanego samorządowego zakładu budżetowego w postaci prawa użytkowania wieczystego zabudowanej nieruchomości wraz z prawem własności, stanowiącego odrębną nieruchomość budynku biurowego, a także składniki mienia w postaci środków trwałych oraz składniki mienia w postaci wyposażenia. Spółka przejęła również pracowników zatrudnionych w zakładzie budżetowym. Środki trwałe zlikwidowanego zakładu budżetowego obejmowały środki trwałe, które były finansowane ze środków własnych zakładu i zakład dokonywał od nich amortyzacji podatkowej. Natomiast od środków trwałych przejętych przez Zakład w trwały zarząd, otrzymanych nieodpłatnie oraz nabytych przez zakład ze środków pochodzących z dotacji, zakład nie dokonywał amortyzacji podatkowej.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi kwestia możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które zostały nabyte przez zakład ze środków pochodzących z dotacji.

Mając powyższe na względzie zauważyć należy, że w odniesieniu do środków trwałych zakupionych przez zakład budżetowy z dotacji, zastosowanie znajdą regulacje zawarte w art. 16 ust. 1 pkt 48 updop, z których wynika, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Wobec powyższego, Spółka, będąca następcą prawnym przekształcanego zakładu budżetowego, nie będzie uprawniona do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów z tytułu dokonywanych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zakupionych z dotacji.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należy uznać za nieprawidłowe.

Reasumując, przedstawione we wniosku stanowisko Spółki, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od składników majątku otrzymanych w związku z przekształceniem zakładu budżetowego w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością nabytych przez zakład ze środków pochodzących z dotacji przekazanej przez Gminę – jest nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.