Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-3.4011.385.2018.2.DS
z 7 stycznia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 października 2018 r. (data wpływu 7 listopada 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek – uzupełniony pismem, które wpłynęło 27 grudnia 2018 r. – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest lekarzem-stomatologiem i prowadzi prywatną praktykę dentystyczną w ramach wpisu do CEIDG. Usługi te zakwalifikowane są pod kodem PKD 86.23.Z – prywatna praktyka lekarska.

Wnioskodawca jest opodatkowany podatkiem liniowym, o którym mowa (art. 9a ust. 2 updof), na podstawie Podatkowej Księgi Przychodów i Rozchodów.

W najbliższym czasie zamiarem Wnioskodawcy jest poszerzenie działalności gospodarczej o usługi w zakresie latania zarobkowego (lotnictwo zawodowe) i tym samym osiąganie dodatkowych przychodów. W związku z powyższym w najbliższym czasie Wnioskodawca dokona stosownej zmiany w CEIDG poprzez dopisanie usługi jako PKD 51.10.Z – transport lotniczy pasażerski.

W celu osiągnięcia założonego celu Wnioskodawca najpierw musi jednak ponieść wydatki na szkolenie zawodowe do uzyskania licencji ATPL i tym samym uzyskać zawód Pilota samolotowego.

Program szkolenia zawodowego będzie trwał przynajmniej do końca 2019 r., a jego całkowity koszt to kwota zamykająca się w przedziale 100.000 zł – 110.000 zł.

Wyżej wymieniony wydatek Wnioskodawca zamierza zarachować jako koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia dodatkowego źródła przychodów w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wydatki te będą rozłożone w czasie, a ich wysokość uzależniona będzie od ilości godzin szkolenia w miesiącu lub kwartale, zostanie udokumentowana fakturą oraz przelewem bankowym potwierdzającym poniesienie wydatku.

Założeniem Wnioskodawcy jest rozwijanie działalności gospodarczej poprzez świadczenie nowych usług, jakimi są usługi lotnictwa zawodowego, w rezultacie czego wypracowane zostaną dodatkowe przychody mające związek z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W tym kontekście należy wskazać, że poniesione wydatki na opłatę specjalistycznego kursu na nabycie licencji pilota pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z danego źródła przychodu związanym z zabezpieczeniem przyszłych przychodów z usług latania zarobkowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy poniesione wydatki związane ze szkoleniem w celu uzyskania licencji ATPL będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w związku z jej poszerzeniem o świadczenie usług w zakresie latania zarobkowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na uzyskanie licencji ATPL pilota zawodowego winny stanowić koszty uzyskania przychodów.

Zamierzeniem Wnioskodawcy jest poszerzenie działalności gospodarczej o nową usługę w zakresie latania zarobkowego, w rezultacie czego stanowić będzie ono nowe źródło przychodów.

W tym stanie rzeczy poniesione wydatki za udział w szkoleniu uzyskania licencji ATPL pilota zawodowego będą miały związek przyczynowo-skutkowy z przychodami związanymi z lataniem zarobkowym.

Należy zauważyć, że wydatki na opłatę kursów specjalistycznych, w tym na nabycie licencji pilota, nie zostały wymienione w katalogu zawartym w art. 23 ustawy updof, zatem można przyjąć, że koszty poniesione na zachowanie przyszłego źródła przychodów to takie, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów nadal występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło nadal istniało.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest lekarzem-stomatologiem i prowadzi prywatną praktykę dentystyczną. W najbliższym czasie zamiarem Wnioskodawcy jest poszerzenie działalności gospodarczej o usługi w zakresie latania zarobkowego (lotnictwo zawodowe) i tym samym osiąganie dodatkowych przychodów. W związku z powyższym w najbliższym czasie Wnioskodawca dokona stosownej zmiany w CEIDG przez dopisanie usługi jako PKD 51.10.Z – transport lotniczy pasażerski. W celu osiągnięcia założonego celu Wnioskodawca najpierw musi jednak ponieść wydatki na szkolenie zawodowe do uzyskania licencji ATPL i tym samym uzyskać zawód pilota samolotowego. Program szkolenia zawodowego będzie trwał przynajmniej do końca 2019 r., a jego całkowity koszt to kwota zamykająca się w przedziale 100.000 zł – 110.000 zł.

Zasady kwalifikowania przez podatników podatku dochodowego od osób fizycznych wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają art. 22 i 23 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1509 ze zm.).

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 tej ustawy: kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z niniejszej regulacji wynika, że aby można było uznać wydatek za koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

1. koszt musi zostać poniesiony (memoriałowo lub kasowo),
2. celem jego poniesienia powinno być osiągnięcie przychodów, ewentualnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów,
3. wydatek nie może znajdować się na liście zawartej w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowiącej katalog wydatków, które nie mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.
   
   

Łączne spełnienie tych warunków jest konieczne, aby dany wydatek uznać za koszt uzyskania przychodów.

Należy podkreślić, że przyjęta na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych konstrukcja kosztów uzyskania przychodów oznacza, że do kosztów podatkowych podatnik zaliczać może jedynie wydatki faktycznie poniesione. Jednocześnie pojęcie wydatków zdefiniowane w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest szerokie, a ustawa nie ogranicza wskazanego pojęcia tylko i wyłącznie do wydatków pieniężnych podmiotu. Niemniej jednak z wydatkiem musi się wiązać poniesienie określonego, trwałego ciężaru finansowego (majątkowego).

Podkreślenia także wymaga, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności decyduje podmiot prowadzący tę działalność, lecz nie każdy wydatek ponoszony w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą stanowić może koszt uzyskania przychodu i jako taki podlegać odliczeniu od postawy opodatkowania. Działalność gospodarcza – co do zasady – nastawiona jest na zysk, czyli osiąganie dochodu. Skutki podejmowanych nietrafionych decyzji gospodarczych nie mogą w każdym przypadku być przerzucane na Skarb Państwa przez obniżanie podstawy opodatkowania, dlatego każda decyzja związana z ponoszeniem kosztu powinna być odpowiednio uzasadniona i udokumentowana.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że w złożonym wniosku Wnioskodawca wykazał związek poniesienia wydatków na szkolenie na licencję pilota zawodowego z uzyskiwaniem przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie usług odpłatnego pilotowania samolotów pasażerskich. Wydatki te są bowiem niezbędne dla prowadzenia działalności gospodarczej w niniejszym zakresie.

Zatem skoro Wnioskodawca – chcąc rozszerzyć zakres świadczonych usług o usługi pilotowania samolotów pasażerskich – musi odbyć odpowiednie szkolenie, bez którego nie byłby w stanie uzyskać licencji pilota komercyjnego i tym samym nie mógłby on świadczyć odpłatnych usług pilotowania samolotów, to – zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – może uwzględnić wydatki na kurs w kosztach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Należy również zaznaczyć, że zasadność zaliczenia tych wydatków (w szczególności związek między ich poniesieniem a osiągnięciem przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu) do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej może zostać zweryfikowana w toku ewentualnego postępowania podatkowego, prowadzonego przez uprawniony organ podatkowy.

Zatem wydatki poniesione na szkolenie na licencję pilota zawodowego – zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – mogą zostać uznane jako koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Reasumując – poniesione wydatki związane ze szkoleniem w celu uzyskania licencji ATPL będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w związku z jej poszerzeniem o świadczenie usług w zakresie latania zarobkowego.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.