Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/443-947/14/JP
z 28 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2014 r. (data wpływu 11 sierpnia 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 sierpnia 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujący zdarzenie przyszłe.

W dniu 1 października 2012 r. Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą w zakresie usług geodezyjnych występujących w PKD pod kodem 7112Z jako „Działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne”. Wnioskodawca wybrał jako formę opodatkowania zasady ogólne oraz zarejestrował się jako czynny podatnik VAT. W 2014 r. Wnioskodawca chciał skorzystać ze zwolnienia z VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W urzędzie skarbowym właściwym według miejsca wykonywania działalności Wnioskodawca otrzymał informację, iż jako przedsiębiorca prowadzący działalność w ww. zakresie nie może skorzystać ze zwolnienia z VAT z uwagi na występujące w PKD doradztwo techniczne. Wnioskodawca nadmienia, że działalność którą wykonuje polega wyłącznie na świadczeniu usług geodezyjnych i nie obejmuje usług w zakresie doradztwa. W 2015 r., jeżeli Wnioskodawca nie przekroczy kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy chciałby skorzystać ze zwolnienia z VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy jeżeli Wnioskodawca wykonuje wyłącznie usługi geodezyjne i nie świadczy żadnych usług w zakresie doradztwa, o którym mowa w art. 113 ust. 13 ustawy może korzystać ze zwolnienia z VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ww. ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy prawo geodezyjne i kartograficzne przez prace geodezyjne – rozumie się „projektowanie, wykonywanie pomiarów geodezyjnych, wykonanie zdjęć lotniczych, dokonywanie obliczeń, sporządzanie i przetwarzanie dokumentacji geodezyjnej, a także zakładanie i aktualizowanie baz danych, pomiary i opracowania fotograficzne, grawimetryczne, magnetyczne i astronomiczne związane z realizacją zadań w dziedzinie geodezji i kartografii oraz krajowego systemu informacji w terenie”. Działalność gospodarcza jaką wykonuje Wnioskodawca polega wyłącznie na świadczeniu usług geodezyjnych i nie wykonuje oraz nie zamierza wykonywać żadnej usługi w zakresie doradztwa. W PKD z 2007 r. dla usług geodezyjnych nie ma określonego innego numeru PKD niż 7112Z związanego z doradztwem technicznym. Wnioskodawca uważa, że wykonując wyłącznie usługi geodezyjne, wyłączenie przewidziane w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług nie będzie miało w przedmiotowej sprawie zastosowania. Jeżeli w 2014 r. Wnioskodawca nie przekroczy kwoty określonej przepisami art. 113 ust. 1 ustawy o VAT oraz nie wykona żadnej czynności, o której mowa w art. 113 ust. 13 będzie mógł od 2015 r. korzystać ze zwolnienia z VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. – zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Przy czym przez sprzedaż – zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy – rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z kolei przepis art. 113 ust. 2 ustawy stanowi, że do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:




1. transakcji związanych z nieruchomościami,
2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
3. usług ubezpieczeniowych,

– jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Na podstawie art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności – przed dniem wykonania tej czynności.

Z art. 113 ust. 5 ustawy wynika natomiast, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 11 cyt. ustawy podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:

1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
   
2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:


• energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
  
• wyrobów tytoniowych,
  
• samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d. terenów budowlanych

e. nowych środków transportu;

2. świadczących usługi:

c. prawnicze,

d. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

e. jubilerskie;

3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

W świetle powyższego świadczenie usług w zakresie doradztwa wyłącza podatnika z możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w Małym Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 1994), pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć tego, „kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Małego Słownika Języka Polskiego, oznacza „dać radę, udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych, finansowych, a przez doradcę rozumie się tego, kto udziela porad, doradza. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć szeroko.

Jak wynika z wniosku od 1 października 2012 r. prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie usług geodezyjnych jako podatnik VAT czynny. Od 2015 r. zamierza Pan skorzystać ze zwolnienia podmiotowego z uwagi na fakt, że w 2014 r. obrót ze sprzedaży nie przekroczy kwoty 150.000 zł. Prowadzona przez Pana działalność gospodarcza jest klasyfikowana w PKD 71.12 Z jako działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne. Jak Pan podkreślił, mimo tak zadeklarowanej działalności nie wykonuje i nie będzie wykonywał żadnych czynności doradczych, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, a jedynie usługi geodezyjne.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane uregulowania prawne należy stwierdzić, że skoro w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie będzie Pan wykonywać żadnych czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług w tym doradczych, a wartość sprzedaży w 2014 r. nie przekroczy kwoty 150.000 zł, to od 1 stycznia 2015 roku, będzie mógł Pan skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, w związku z art. 113 ust. 11 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.