Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-686/14/RS
z 8 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 10 lipca 2014 r. (data wpływu 11 lipca 2014 r.), uzupełnionym w dniu 17 lipca 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazania urządzenia kanalizacyjnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 17 lipca 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazania urządzenia kanalizacyjnego.

We wniosku tym został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wraz z żoną wybudował urządzenie kanalizacyjne, co potwierdza protokół z przeglądu technicznego – końcowego sieci kanalizacyjnej z dnia 6 listopada 2006 r. W związku z tym datę tą można uznać za datę jego wybudowania. W dniu 29 grudnia 2008 r. na podstawie m.in. tego dokumentu, Wnioskodawca zawarł umowę o dostarczenie wody i odprowadzenie ścieków. Fakt ten potwierdza jednoznacznie przyłączenie przez Zakład Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. tego urządzenia kanalizacyjnego do swojej sieci.

Na mocy ugody sądowej z dnia 28 marca 2013 r. Wnioskodawca wraz z żoną przeniósł własność niniejszego urządzenia kanalizacyjnego na Zakład Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. w zamian za zapłatę przez pozwanego solidarnie na rzecz powodów, czyli Wnioskodawcy wraz z żoną, kwoty 9.332 zł 81 gr. Przekazanie urządzenia kanalizacyjnego nastąpiło na podstawie art. 31 ust. 1 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zwrot poniesionych nakładów inwestycyjnych związanych z budową urządzenia kanalizacyjnego stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ okres pomiędzy wybudowaniem urządzenia kanalizacyjnego (data protokołu z przeglądu technicznego - końcowego sieci kanalizacyjnej – 6 listopad 2006 r.) i przyłączeniem tego urządzenia do sieci ZWiK Sp. z o.o. (29 grudnia 2008 r. – data zawarcia umowy o dostarczenie wody i odprowadzenie ścieków) a przeniesieniem na Zakład Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. na mocy ugody sądowej własności należącego do Wnioskodawcy i Jego żony urządzenia kanalizacyjnego jest dłuższy niż pół roku, mając na względzie treść art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota wynikająca z niniejszej ugody w wysokości 9.332 zł 81 gr nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powołanego przepisu wynika zatem, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości;
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej;
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów;
4. innych rzeczy;

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zgodnie natomiast z art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Ustawa o podatku dochodowym nie definiuje pojęcia „rzeczy”, należy więc w tym zakresie odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121). Zgodnie z art. 45 powołanej ustawy, rzeczami są tylko przedmioty materialne. Rzeczy dzielą się na ruchome oraz nieruchomości. W myśl art. 46 § 1 Kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntów przedmiot własności. Z powyższego wynika, że rzeczą ruchomą jest każdy przedmiot materialny niebędący nieruchomością. Część składowa rzeczy, zgodnie z art. 47 § 1 Kodeksu, nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych, natomiast w myśl § 2 tegoż artykułu, częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

W myśl natomiast art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków (Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 z późn. zm.) osoby, które wybudowały z własnych środków urządzenia wodociągowe i urządzenia kanalizacyjne, mogą je przekazać odpłatnie gminie lub przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu, na warunkach uzgodnionych w umowie.

Na podstawie art. 49 § 1 ww. ustawy Kodeks cywilny urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa. Osoba, która poniosła koszty budowy urządzeń, o których mowa w § 1, i jest ich właścicielem, może żądać, aby przedsiębiorca, który przyłączył urządzenia do swojej sieci, nabył ich własność za odpowiednim wynagrodzeniem, chyba że w umowie strony postanowiły inaczej. Z żądaniem przeniesienia własności tych urządzeń może wystąpić także przedsiębiorca (art. 49 § 2 Kodeksu).

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca wraz z żoną wybudował urządzenie kanalizacyjne, co potwierdza protokół z przeglądu technicznego – końcowego sieci kanalizacyjnej z dnia 6 listopada 2006 r. W związku z tym datę tą można uznać za datę jego wybudowania. W dniu 29 grudnia 2008 r. na podstawie m.in. tego dokumentu, Wnioskodawca zawarł umowę o dostarczenie wody i odprowadzenie ścieków. Fakt ten potwierdza jednoznacznie przyłączenie przez Zakład Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. tego urządzenia kanalizacyjnego do swojej sieci.

Na mocy ugody sądowej z dnia 28 marca 2013 r. Wnioskodawca wraz z żoną przeniósł własność niniejszego urządzenia kanalizacyjnego na Zakład Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. w zamian za zapłatę przez pozwanego solidarnie na rzecz powodów, czyli Wnioskodawcy wraz z żoną, kwoty 9.332 zł 81 gr. Przekazanie urządzenia kanalizacyjnego nastąpiło na podstawie art. 31 ust. 1 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że odpłatne przekazanie Gminie lub przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu urządzenia kanalizacyjnego – stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli następuje przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego nabycie – należy zakwalifikować do źródła jakim jest odpłatne zbycie innych rzeczy. Skoro bowiem mamy tu do czynienia z umową odpłatnego przekazania urządzenia kanalizacyjnego, oznacza to, że przedmiotem tej umowy są urządzenia, które – w świetle cyt. art. 49 Kodeksu cywilnego – po fizycznym połączeniu z siecią przestają być częścią składową nieruchomości i uzyskują status samoistnej rzeczy ruchomej.

Przy czym, nabycie przez osobę, która poniosła koszty budowy urządzeń stanowiących elementy odcinka sieci kanalizacyjnej – w kontekście przywołanego art. 49 Kodeksu – ma miejsce w momencie ich przyłączenia do sieci. Wtedy bowiem dane urządzenia uzyskują status samoistnej rzeczy ruchomej (wcześniej, tj. przed przyłączeniem były składnikiem nieruchomości).

W konsekwencji, zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy, odpłatne zbycie tzw. „innych rzeczy” (rzeczy ruchomych) po terminie określonym w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ww. ustawy, tj. po upływie 6 miesięcy licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie nie stanowi źródła przychodu i tym samym nie rodzi obowiązku podatkowego.

W związku z tym, że w niniejszej sprawie odpłatne zbycie urządzenia kanalizacyjnego zostało dokonane po upływie okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym uzyskane przez Wnioskodawcę z tego tytułu środki finansowe nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.