Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-887a/14/RS
z 31 grudnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2014 r. (data wpływu 2 października 2014 r.), uzupełnionym w dniu 19 grudnia 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń otrzymywanych z USA - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 19 grudnia 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń otrzymywanych z USA.

We wniosku tym został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Decyzją Social Security Administration, USA z dnia 24 marca 2014 r. zostało przyznane Wnioskodawcy świadczenie emerytalne (w wysokości 74 USD/miesiąc) począwszy od lipca 2012 r., za przepracowane w tym kraju dwa lata. W Stanach Zjednoczonych Wnioskodawca przebywał i pracował legalnie na podstawie przyznanej Jemu „Zielonej Karty” nadającej (obowiązujący nadal) status stałego rezydenta Stanów Zjednoczonych oraz odpowiedniego numeru Social Security. Już od pierwszego przelewu świadczenia (marzec 2014 r.) na walutowy rachunek bankowy Wnioskodawcy, bank potrąca składkę na ubezpieczenie zdrowotne. Ponieważ bank miał wątpliwości, czy od tego rodzaju świadczenia powinien pobierać także zaliczki na podatek dochodowy, w dniu 14 lipca 2014 r. pisemnie zwrócił się do Wnioskodawcy o dostarczenie zaświadczenia dotyczącego opodatkowania świadczenia z zagranicy. Wnioskodawca wystąpił o stosowne zaświadczenie do Biura Świadczeń Federalnych. W odpowiedzi otrzymał pismo z dnia 22 sierpnia 2014 r. o treści: „ … USA niniejszym zaświadcza, że od Pana amerykańskich świadczeń emerytalnych, wypłacanych do Polski przez Zarząd Ubezpieczeń Społecznych w B. (Social Security Administration) amerykański federalny podatek dochodowy nie jest potrącany z uwagi na obywatelstwo USA lub zachowany status stałego rezydenta Stanów Zjednoczonych”.

Po przekazaniu do banku kopii ww. zaświadczenia, pismem z dnia 29 sierpnia 2014 r. Wnioskodawca został poinformowany, że bank jest zobligowany do pobierania zaliczek na podatek dochodowy od świadczeń emerytalno-rentowych księgowanych na Jego rzecz. Jednocześnie bank zwrócił się o wyrażenie zgody na pobranie zaliczek za miesiące: marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec oraz sierpień 2014 r.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że miejscem zamieszkania Wnioskodawcy dla celów podatkowych jest Polska. Świadczenie emerytalne z USA nie jest Jemu wypłacane z tytułu pracy lub osobiście świadczonych usług jako pracownikowi Rządu Stanów Zjednoczonych lub jakiejkolwiek jego agendy w związku z pełnionymi funkcjami rządowymi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy świadczenie Wnioskodawcy podlega opodatkowaniu w Polsce?

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, gdy podatek w USA nie jest potrącany „z uwagi na (…) zachowany status stałego rezydenta Stanów Zjednoczonych”, który obok statusu obywatelstwa USA stanowi podstawę do zaniechania, w tym przypadku pobierania federalnego podatku dochodowego, a więc traktujący te dwa statusy tożsamo, świadczenie Wnioskodawcy, wobec postanowienia art. 19 umowy, nie powinno być w Polsce opodatkowane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy) podlegają w Polsce osoby fizyczne jeśli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ww. przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy źródłem przychodu jest m.in. emerytura lub renta.

W myśl art. 12 ust. 7 ww. ustawy, przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych.

Stosownie do art. 5 ust. 1 umowy z dnia 8 października 1974 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178), osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł z tego drugiego Umawiającego się Państwa i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.

Ograniczenie takie wprowadza np. art. 19 ust. 1 i 2 ww. umowy, zgodnie z którym płace, wynagrodzenia i podobne świadczenia, włączając emerytury i renty lub podobne dochody, wypłacane z funduszy publicznych jednego z Umawiających się Państw obywatelowi tego Umawiającego się Państwa z tytułu pracy lub osobiście świadczonych usług jako pracownikowi Rządu tego Umawiającego się Państwa lub jakiejkolwiek jego agendy w związku z pełnionymi funkcjami rządowymi, będą zwolnione od opodatkowania przez drugie Umawiające się Państwo.

Praca lub osobiście świadczone usługi, wykonywane przez obywatela jednego z Umawiających się Państw, będą traktowane przez drugie Umawiające się Państwo jako pełnienie funkcji rządowych, jeżeli taka praca lub osobiście świadczone usługi są tak traktowane przez wewnętrzne prawo obu Umawiających się Państw.

Z uwagi na to, że dochód z emerytur (z wyjątkiem emerytur wypłacanych z tytułu pełnienia funkcji publicznych) nie jest odrębnie uregulowany w innych postanowieniach polsko-amerykańskiej umowy, należy uznać, iż świadczenia emerytalne uzyskiwane z tytułu wykonywanej w przeszłości pracy wypłacane z USA będą podlegały opodatkowaniu zarówno w Polsce jak i w USA na zasadach określonych w art. 5 ust. 1 umowy.

Jednocześnie podwójnego opodatkowania w Polsce unikać się będzie na zasadach określonych w art. 20 ust. 1 polsko-amerykańskiej umowy. W myśl tego przepisu, zgodnie z postanowieniami prawa polskiego i z zachowaniem przewidzianych w nim ograniczeń (z uwzględnieniem dokonywanych zmian bez naruszenia podstawowych zasad) Polska zezwoli osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce na zaliczanie na poczet należnych w Polsce podatków odpowiednich kwot podatków, zapłaconych w Stanach Zjednoczonych.

Art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.

Zasadę tę stosuje się również w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, uzyskującego wyłącznie dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie są zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (art. 27 ust. 9a ustawy).

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy stwierdzić, że świadczenie emerytalne z USA otrzymywane przez Wnioskodawcę, tj. osobę posiadającą nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce, stosownie do art. 5 ust. 1 i art. 20 ust. 1 polsko-amerykańskiej umowy, podlega opodatkowaniu w Polsce, z uwzględnieniem zasad określonych w art. 27 ust. 9 lub 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto – wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy – ograniczenie wynikające z art. 19 umowy nie znajdzie w niniejszej sprawie zastosowania, bowiem przepis ten stosuje się do świadczeń, w tym emerytalnych, wypłacanych osobie, która była pracownikiem Rządu Stanów Zjednoczonych lub jakiejkolwiek jego agendy w związku z pełnionymi funkcjami rządowymi.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.