2015.03.27 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/4510-26/15-4/MW
z 27 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 13 stycznia 2015 r. (data wpływu 16 stycznia 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 marca 2015 r. (data wpływu 13 marca 2015 r.) na wezwanie Nr IPPB5/4510-26/15-2/MW IPPP3/4512-25/15-2/RD z dnia 3 marca 2015 r. (data doręczenia 6 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów (pytanie nr 1):
- wartości czynszu za miesiące lipiec – wrzesień 2014 r., zapłaconego tytułem przejętego długu oraz odsetek za zwłokę w zapłacie czynszu – jest nieprawidłowe,
- wynagrodzenia dla Najemcy za przeniesienie praw i obowiązków z Umowy Najmu – jest prawidłowe,
zastosowania art. 15b ustawy w sytuacji wystawienia przez Najemcę na Wnioskodawcę – Nowego Najemcę refaktury czynszu za miesiące lipiec – wrzesień 2014 r. w wykonaniu Porozumienia w części dotyczącej przejęcia długu przez Wnioskodawcę, gdy zapłata zgodnie z Porozumieniem jest należna i nastąpi na rachunek Wynajmującego (pytanie nr 2) – jest bezprzedmiotowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości czynszu za miesiące lipiec – wrzesień 2014 r., zapłaconego tytułem przejętego długu, wynagrodzenia dla Najemcy za przeniesienie praw i obowiązków z Umowy Najmu, odsetek za zwłokę w zapłacie czynszu oraz ustalenia czy w sytuacji wystawienia przez Najemcę na Wnioskodawcę – Nowego Najemcę refaktury czynszu za miesiące lipiec – wrzesień 2014 r., w wykonaniu Porozumienia w części dotyczącej przejęcia długu przez Wnioskodawcę, gdy zapłata zgodnie z Porozumieniem jest należna i nastąpi na rachunek Wynajmującego, znajdzie zastosowanie art. 15b ustawy o CIT, a tym samym, czy Wnioskodawca będzie zobligowany do wyłączenia z kosztów uzyskania przychodu kwoty wynikającej z refaktury.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca – K. Poland Sp. z o. o. jest stroną Porozumienia w Przedmiocie Wstąpienia w Prawa i Obowiązki Najemcy wraz z Przejęciem Długu Najemcy. Celem tego Porozumienia (dalej „Porozumienie”) jest zmiana podmiotowa po stronie najemcy umowy najmu, zawartej pomiędzy Wynajmującym i Najemcą (dalej Umowa Najmu) z inicjatywy Najemcy poprzez zawarcie przez Najemcę z Nowym Najemcą (Wnioskodawcą) za zgodą Wynajmującego umowy o wstąpieniu w ogół praw i obowiązków Najemcy przez Nowego Najemcę na podstawie Umowy Najmu oraz przejęcie przez Nowego Najemcę, za zgodą Wynajmującego, długu pieniężnego Najemcy wobec Wynajmującego, jak również zmiana niektórych postanowień Umowy Najmu. Przedmiotem najmu jest lokal użytkowy, w którym Najemca prowadził działalność gospodarczą, zgodnie z treścią zawartej Umowy Najmu.

Na mocy Porozumienia Nowy Najemca wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki Najemcy na podstawie Umowy Najmu, w tym w zakresie cesji praw oraz przejęcia zobowiązań z Umowy Najmu i staje się stroną Umowy Najmu, a Wynajmujący wyraża zgodę na w/w przeniesienie praw i obowiązków i zmianę po stronie Najemcy. Powyższe wstąpienie w prawa i obowiązki Najemcy przez Nowego Najemcę ma skutki od daty zawarcia niniejszego porozumienia z zastrzeżeniem przejęcia przez Nowego Najemcę długu pieniężnego Najemcy wobec Wynajmującego.

Zgodnie z Porozumieniem pomiędzy Najemcą i Nowym Najemcą, za zgodą Wynajmującego, Nowy Najemca przejmuje wymagalny dług pieniężny Najemcy z tytułu Umowy Najmu w zakresie wymagalnych czynszów najmu za okres lipiec, sierpień, wrzesień 2014 roku wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w zapłacie, ze skutkiem wygaśnięcia z tego tytułu zobowiązania Najemcy i zobowiązuje się do zapłaty w/w wymagalnego długu na rzecz Wynajmującego wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w zapłacie wyliczonymi na dzień dokonania zapłaty przejętego długu na rzecz Wynajmującego. Zapłata przez Nowego Najemcę przejętego długu nastąpi na rzecz Wynajmującego w dacie wskazanej, jako data zawarcia porozumienia przelewem na rachunek bankowy Wynajmującego. Nowy Najemca dostarczy Wynajmującemu w dniu podpisania porozumienia, natychmiast po dokonaniu przelewu, potwierdzenie przelewu zapłaty dokonanego przez Nowego Najemcę na rzecz Wynajmującego przejętego długu.

Strony postanowiły też, że Nowy Najemca zapłaci na rzecz Najemcy kwotę wynagrodzenia dla Najemcy za przeniesienie praw i obowiązków z Umowy Najmu w dniu podpisania Porozumienia na rachunek Najemcy. Najemca zobowiązał się do wystawienia faktury VAT na Nowego Najemcę na łączną kwotę brutto (z VAT) wynagrodzenia dla Najemcy za przeniesienie praw i obowiązków z Umowy Najmu oraz refaktur czynszu najmu, stanowiącego przedmiot przejętego długu, w dniu podpisania Porozumienia.

Stosownie zatem do postanowień podpisanego porozumienia Najemca wystawił na Nowego Najemcę (Wnioskodawcę) refakturę wartości czynszu za miesiące: lipiec - wrzesień 2014 r. oraz fakturę na kwotę wynagrodzenia dla Najemcy za przeniesienie praw i obowiązków z Umowy Najmu, zgodnie z trójstronnym Porozumieniem w przedmiocie wstąpienia w prawa i obowiązki najemcy wraz z przejęciem długu najemcy, w tym za pozostawione wyposażenie oraz zrzeczenie się roszczeń za nakłady w lokalu.

Ponadto Wynajmujący wystawił Notę Odsetkową na Nowego Najemcę tytułem odsetek za zwłokę zgodnie z zawartym Porozumieniem w przedmiocie wstąpienia w prawa i obowiązki Najemcy wraz z przejęciem długu Najemcy.

W uzupełnieniu wniosku na wezwanie tut. Organu, Spółka wskazała, że podstawę prawną dla ustalenia stosunku prawnego między stronami wymienionymi w Porozumieniu, stanowi przepis art. 519 § 1 Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z jego treścią: Osoba trzecia może wstąpić na miejsce dłużnika, który zostaje z długu zwolniony (przejęcie długu).

Przejęcie długu może nastąpić:

przez umowę między wierzycielem a osobą trzecią za zgodą dłużnika; oświadczenie dłużnika może być złożone którejkolwiek ze stron;
oraz tak, jak zostało to przyjęte w Porozumieniu, czyli przez umowę między dłużnikiem a osobą trzecią za zgodą wierzyciela; oświadczenie wierzyciela może być złożone którejkolwiek ze stron; jest ono bezskuteczne, jeżeli wierzyciel nie wiedział, że osoba przejmująca dług jest niewypłacalna.

Wnioskodawca nie otrzymał od Najemcy wynagrodzenia z tytułu transakcji przejęcia długu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy koszty wynikające z Porozumienia:
- wartość czynszu za miesiące: lipiec - wrzesień 2014 r., zapłaconego tytułem przejętego długu,
- wynagrodzenie dla Najemcy za przeniesienie praw i obowiązków z Umowy Najmu,
- odsetki za zwłokę w zapłacie czynszu;
- mogą zostać zaliczone do kosztów podatkowych w spółce K. Poland Sp. z o. o.?
Czy w sytuacji wystawienia przez Najemcę na Wnioskodawcę - Nowego Najemcę refaktury czynszu za miesiące lipiec - wrzesień 2014 r., w wykonaniu Porozumienia w części dotyczącej przejęcia długu przez Wnioskodawcę, gdy zapłata zgodnie z Porozumieniem jest należna i nastąpi na rachunek Wynajmującego, znajdzie zastosowanie art. 15b ustawy o CIT, a tym samym, czy Wnioskodawca będzie zobligowany do wyłączenia z kosztów uzyskania przychodu kwoty wynikającej z refaktury?
Czy dokumentujące opisane powyżej koszty faktury:
- na wartość czynszu za miesiące: lipiec - wrzesień 2014 r., zapłaconego tytułem przejętego długu,
- na wynagrodzenie dla Najemcy za przeniesienie praw i obowiązków z Umowy Najmu,
– są prawidłowo wystawione (tzn. czy ich wystawienie jest zgodne z ustawą o VAT i czy faktury winny zawierać podatek VAT) – w konsekwencji czy Spółka K. Poland Sp. z o. o. będzie miała prawo do odliczenia VAT z tych faktur?

Na obu fakturach wystawionych przez dotychczasowego Najemcę uwzględniono kwotę netto należności, brutto oraz kwotę podatku według stawki 23% VAT.

Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie pierwsze i drugie dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych. W zakresie podatku od towarów i usług, tj. pytania trzeciego, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Wydatki poniesione w związku z zawarciem Porozumienia, czyli:

wartość czynszu za miesiące: lipiec - wrzesień 2014 r., zapłaconego tytułem przejętego długu,
wynagrodzenie dla Najemcy za przeniesienie praw i obowiązków z Umowy Najmu,
odsetki za zwłokę w zapłacie czynszu;

będą dla Spółki stanowiły koszty uzyskania przychodu.

O takiej ich kwalifikacji przesądza treść art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Przepis ten stanowi bowiem, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Z definicji tej wynika, że kosztami uzyskania przychodów będą zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia.

Dalsza analiza tego przepisu, prowadzi do wniosku, że wydatek poniesiony przez podmiot gospodarczy będzie stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, jeśli zostaną spełnione następujące warunki:

wydatek został poniesiony przez podatnika (co oznacza, że w ostatecznym rozrachunku musiał zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika),
wydatek jest definitywny (co oznacza, że wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona),
wydatek poniesiony został w celu uzyskania przychodów (co oznacza, iż wydatek przyczynił się lub mógł przyczynić się do osiągnięcia przychodów przez podatnika) lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
nie został wymieniony w katalogu negatywnym zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
został właściwie udokumentowany.

W ocenie Wnioskodawcy w/w wydatki, poniesione w związku z zawarciem Porozumienia spełniają wszystkie w/w warunki, konieczne dla zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodu. Należy przede wszystkim podkreślić, że przedmiotowe wydatki były logicznym następstwem wstąpienia w ogół praw i obowiązków Najemcy przez Nowego Najemcę oraz przejęcie przez Nowego Najemcę, za zgodą Wynajmującego, długu pieniężnego Najemcy (w postaci zaległych rat czynszu za najmowany lokal) wobec Wynajmującego. Wnioskodawca jako Nowy Najemca będzie w najmowanym lokalu prowadził działalność gospodarczą. Stosownie zaś do zapisów Porozumienia, zostaje ono zawarte pod warunkiem dokonania przez Nowego Najemcę w terminach określonych w porozumieniu, zapłaty na rzecz Wynajmującego przejętego długu Najemcy.

Z kolei Najemca zgodził się na przeniesienie praw i obowiązków z Umowy Najmu na Nowego Najemcę, za odpowiednią odpłatnością. Poniesione przez Wnioskodawcę wydatki zostały zatem poniesione w tym celu, by Porozumienie mogło dojść do skutku, dzięki czemu Wnioskodawca stawał się Nowym Najemcą lokalu, w którym będzie mógł prowadzić działalność gospodarczą. Po pierwsze zatem przedmiotowe wydatki obciążyły majątek Wnioskodawcy, nastąpiło bowiem faktyczne i definitywne przesunięcie określonej wartości jego majątku do majątku Wynajmującego i Najemcy. Po drugie wydatki te nie zostały wymienione w katalogu negatywnym zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Odsetki od przejętego długu w postaci zaległego czynszu a contrario do art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy CIT, będą stanowiły koszt uzyskania przychodu w momencie spłaty. Pozostałe wydatki: zapłata zaległego czynszu na rzecz Wynajmującego i wynagrodzenia na rzecz Najemcy za przeniesienie praw i obowiązków z Umowy Najmu, stanowią wydatki bezpośrednio związane z przychodem. Ich poniesienie było warunkiem wstąpienia w prawa i obowiązki Najemcy, czyli zostania Nowym Najemcą lokalu, który będzie wykorzystywany na cele działalności gospodarczej.

Ponadto należy zauważyć, że zarówno w orzecznictwie jak i doktrynie nigdy nie pojawił się casus kwalifikacji podatkowej czynszu najmu u najemcy. Jest bowiem oczywistym, że ten wydatek u podmiotu, który najmowany lokal wykorzystuje na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, stanowi koszt uzyskania przychodu. W stanie faktycznym przedstawionym w niniejszym wniosku przejęcie długu nie powoduje zmiany stosunku zobowiązaniowego, a zmienia się jedynie podmiot zobowiązany do świadczenia. Wnioskodawca wstąpił we wszystkie obowiązki dotychczasowego dłużnika, stając się w rezultacie zobowiązanym do zapłaty zaległych rat czynszu wraz z odsetkami. Jest zatem oczywistym, że zarówno raty czynszu powstałe po dniu zawarcia Porozumienia jak i raty przejęte jako dług po poprzedniku, będą dla Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodu. Podsumowując należy zauważyć, że poniesione przez Wnioskodawcę wydatki są racjonalnie uzasadnione. Ich poniesienie ma bowiem na celu zwiększenie przychodu. Zostały też odpowiednio udokumentowane poprzez treść Porozumienia i wystawione faktury VAT. Zatem zarówno ze względów czysto prawnych jak i logicznych należy je zakwalifikować jako koszty uzyskania przychodu.

Ad. 2

W przekonaniu Wnioskodawcy, w sytuacji wskazanej w pytaniu drugim, nie znajdzie zastosowania przepis art. 15b ustawy o CIT. Przepis ten nakazuje podatnikowi zmniejszyć koszty uzyskania przychodu o kwotę wynikającą z faktury, jeśli kwotę tę zaliczył do kosztów podatkowych, ale jej nie uregulował w terminie 30 dni od daty upływu terminu płatności. Stan faktyczny opisany we wniosku, nie wypełnia dyspozycji tego przepisu, przede wszystkim dlatego, że zgodnie z Porozumieniem kwota z refaktury wystawionej przez Najemcę na Nowego Najemcę, została uregulowana w dacie wskazanej w Porozumieniu, a zatem w terminie.

Zgodnie z trójstronnym Porozumieniem, nastąpiło przejęcie przez Nowego Najemcę długu Najemcy, za zgodą Wynajmującego. Płatności przejętego zobowiązania Nowy Najemca dokonał, zgodnie z Porozumieniem na rachunek bankowy Wynajmującego. Jemu bowiem należne były zaległe raty czynszu za miesiące lipiec - wrzesień 2014 r. Fakt, iż uczestnicy Porozumienia, od strony formalnej postanowili uregulować kwestię długu poprzez refakturowanie go na Nowego Najemcę, co wiązało się z wystawieniem refaktury, nie zmienia faktu, iż dług został uregulowany. Kwota z faktury została zapłacona na rzecz podmiotu uprawnionego. Gdyby bowiem kwota z refaktury została zapłacona na rzecz Najemcy, Nowy Najemca miałby podstawy do żądania jej zwrotu, ponieważ w świetle postanowień Porozumienia między Najemcą a Nowym Najemcą nie istniał żaden stosunek zobowiązaniowy, który nakazywałby mu zapłatę zaległego czynszu za w/w okres na rachunek bankowy Najemcy. Ta należność była prawnie przypisana Wynajmującemu, co też wyraźnie wynika zarówno ze stosunku najmu jak i zawartego Porozumienia i została uregulowana przez faktycznego dłużnika na rzecz faktycznego wierzyciela.

Nie istnieje zatem obecnie żadne zobowiązanie z refaktury wystawionej przez Najemcę na Nowego Najemcę, ponieważ dług został zapłacony. Skoro zaś zobowiązanie wygasło, nie istnieje główna przesłanka z art. 15b ustawy o CIT, do wyeliminowania z kosztów uzyskania przychodu kwoty z refaktury.

W rezultacie, w przypadku uregulowania przez Wnioskodawcę na rzecz Wynajmującego zobowiązania wynikającego z refaktury wystawionej przez Najemcę (zgodnie z Porozumieniem) przepis art. 15b ustawy o CIT nie znajdzie zastosowania, co oznacza, że Wnioskodawca nie będzie zobligowany do wyłączenia z kosztów uzyskania przychodu kwoty wynikającej z refaktury.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów (pytanie nr 1):
- wartości czynszu za miesiące lipiec – wrzesień 2014 r., zapłaconego tytułem przejętego długu oraz odsetek za zwłokę w zapłacie czynszu – jest nieprawidłowe,
- wynagrodzenia dla Najemcy za przeniesienie praw i obowiązków z Umowy Najmu – jest prawidłowe,
zastosowania art. 15b ustawy w sytuacji wystawienia przez Najemcę na Wnioskodawcę – Nowego Najemcę refaktury czynszu za miesiące lipiec – wrzesień 2014 r. w wykonaniu Porozumienia w części dotyczącej przejęcia długu przez Wnioskodawcę, gdy zapłata zgodnie z Porozumieniem jest należna i nastąpi na rachunek Wynajmującego (pytanie nr 2) – jest bezprzedmiotowe.

Z opisu sprawy wynika m.in., że Wnioskodawca jest stroną Porozumienia w Przedmiocie Wstąpienia w Prawa i Obowiązki Najemcy wraz z przejęciem Długu Najemcy. Celem tego Porozumienia jest zmiana podmiotowa po stronie najemcy umowy najmu zawartej pomiędzy Wynajmującym i Najemcą (dalej Umowa Najmu) z inicjatywy Najemcy poprzez zawarcie przez Najemcę z Nowym Najemcą (Wnioskodawcą) za zgodą Wynajmującego umowy o wstąpieniu w ogół praw i obowiązków Najemcy przez Nowego Najemcę na podstawie Umowy Najmu oraz przejęcie przez Nowego Najemcę, za zgodą Wynajmującego, długu pieniężnego Najemcy wobec Wynajmującego, jak również zmiana niektórych postanowień Umowy Najmu. Przedmiotem najmu jest lokal użytkowy, w którym Najemca prowadził działalność gospodarczą, zgodnie z treścią zawartej Umowy Najmu.

Wnioskodawca nie otrzymał od Najemcy wynagrodzenia z tytułu transakcji przejęcia długu.

Spółka wskazała, że podstawę prawną dla ustalenia stosunku prawnego między stronami wymienionymi w Porozumieniu, stanowi przepis art. 519 § 1 Kodeksu cywilnego.

Przedmiotem wątpliwości zgłoszonych przez Wnioskodawcę jest możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości czynszu za miesiące lipiec – wrzesień 2014 r., zapłaconego tytułem przejętego długu, odsetek za zwłokę w zapłacie czynszu, wynagrodzenia dla Najemcy za przeniesienie praw i obowiązków z Umowy Najmu, a także ustalenie czy w sprawie znajdzie zastosowanie art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w sytuacji wystawienia przez Najemcę na Wnioskodawcę – Nowego Najemcę refaktury czynszu za miesiące lipiec – wrzesień 2014 r. w wykonaniu Porozumienia w części dotyczącej przejęcia długu przez Wnioskodawcę, gdy zapłata zgodnie z Porozumieniem jest należna i nastąpi na rachunek Wynajmującego.

Z przedmiotowego wniosku wynika, że przejęcie długu nastąpi zgodnie z wymogami zawartymi w art. 519 Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 519 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121), osoba trzecia może wstąpić na miejsce dłużnika, który zostaje z długu zwolniony (przejęcie długu).

Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na spłatę przejętego długu, w postaci wartości czynszu za miesiące lipiec – wrzesień 2014 r. oraz odsetek za zwłokę w zapłacie czynszu, płatnych przez Wnioskodawcę, obwarowana jest przede wszystkim przesłankami wynikającymi z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z tym przepisem, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy. Kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, iż jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości. Generalnie można więc przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, której celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Dokonując oceny skutków prawno-podatkowych przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego, w zakresie możliwości zaliczenia przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów wartości czynszu za miesiące lipiec – wrzesień 2014 r. zapłaconego tytułem przejętego długu oraz odsetek za zwłokę w zapłacie czynszu, stwierdzić należy, że stanowisko Spółki w tym zakresie jest nieprawidłowe. Nie uwzględnia ono bowiem treści podstawowych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych regulujących kwestie ustalania kosztów podatkowych, tj. treści art. 15 ust. 1 tej ustawy.

Uwzględniając ten przepis wyjaśnić należy, że w omawianej sytuacji sama wartość przejętego długu, nie może być uznana za koszt uzyskania przychodu, gdyż ustalenie takiej wartości w momencie przejęcia tego długu nie jest czynnością, która równa jest z poniesieniem wydatku, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wartość ta nie musi się też równać z rzeczywiście (faktycznie) poniesionymi przez Spółkę wydatkami związanymi z przejętym długiem.

W świetle powyższego do ustalenia pozostaje kwestia, jakie wydatki Spółki można uznać za poniesione w celu uzyskania przychodu z tytułu przejęcia przez nią przedmiotowego długu.

Należy podkreślić, że tylko w zakresie w jakim z tytułu samej transakcji przejęcia długu podatnik wykazuje przychód podatkowy w wysokości należności przysługujących podatnikowi z tytułu zawarcia takiej transakcji, możliwe jest rozpoznanie kosztów podatkowych związanych z tym przychodem. Wydatki, które podatnik ponosi na spłatę przejętego długu są ściśle związane z tą właśnie transakcją, za którą może przysługiwać nabywcy długu należność od dotychczasowego dłużnika z tytułu przejęcia długu. Należność ta, może mieć dowolną formę np. w postaci pieniężnej, udziałów i może zostać uregulowana np. poprzez zapłatę lub potrącenie. Tak więc wyłącznie w kontekście przysługującej nabywcy długu należności z tytułu transakcji przejęcia długu lub jej braku, należy oceniać istnienie związku ponoszonych przez Wnioskodawcę na spłatę przejętego długu wydatków z przychodem podatkowym podatnika.

Spółka miałaby zatem prawo zaliczenia, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do kosztów uzyskania przychodów, ponoszonych wydatków na spłatę wartości czynszu za miesiące lipiec – wrzesień 2014 r. oraz odsetek od przejętych zobowiązań, pod warunkiem wykazania przychodu podatkowego z tytułu przejęcia tegoż długu.

Natomiast, w przedmiotowej sprawie, przychód taki nie powstanie, gdyż jak podała Spółka w opisie sprawy, nie otrzymała ona od Najemcy wynagrodzenia z tytułu transakcji przejęcia długu.

Nie można również mówić, w przedmiotowej sprawie, o związku wydatków w postaci czynszu za miesiące lipiec – wrzesień 2014 r. oraz odsetek za zwłokę w zapłacie czynszu z przychodami z działalności gospodarczej (operacyjnej) Spółki. Podkreślić należy, że tylko w zakresie w jakim z tytułu samej transakcji przejęcia długu podatnik osiąga przychód podatkowy, możliwe jest rozpoznanie kosztów podatkowych związanych z tym przychodem.

Niewątpliwie, związek taki istnieje w przypadku wynagrodzenia, które Wnioskodawca zapłaci Najemcy za przeniesienie praw i obowiązków z umowy najmu lokalu, w którym, jak wskazał Wnioskodawca, będzie prowadził działalność gospodarczą, a w konsekwencji osiągał przychody.

Nie ulega bowiem wątpliwości, iż kosztem podatkowym, zmniejszającym podstawę opodatkowania, jest tylko taki wydatek, który realizuje cel wskazany w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Cel ten musi być widoczny w momencie jego ponoszenia. Ponoszone koszty winny go realizować bądź co na najmniej zakładać realnie możliwość jego osiągnięcia. Oznacza to, że kosztami uzyskania przychodów są wydatki, które pozostają w związku przyczynowo – skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

W ocenie organu, w przedmiotowej sprawie kluczowe jest zatem przesądzenie występowania związku pomiędzy wydatkiem a przychodem podatkowym (jego osiągnięciem, zachowaniem albo zabezpieczeniem). Zagadnienie to ma bowiem charakter oceny i wymaga każdorazowo szczególnego odniesienia do stanu faktycznego sprawy. Organ interpretacyjny stoi na stanowisku, iż aby można było mówić, że dany wydatek został poniesiony „w celu” osiągnięcia przychodu, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, jego poniesienie winno mieć lub może mieć wpływ na powstanie lub też zwiększenie przychodów. W konsekwencji, możliwość zaliczania danych wydatków do kosztów uzyskania przychodów ma przede wszystkim skłaniać podatników do podejmowania racjonalnych decyzji gospodarczych, w tym znaczeniu, iż przysparzać one będą konkretnych przychodów podatkowych, lub też zachowają źródło przychodów w niezmienionym stanie albo zabezpieczą to źródło przed uszczupleniem czy też zmniejszeniem.

Odnosząc się natomiast do pytania oznaczonego nr 2 wniosku, tj. czy w sytuacji wystawienia przez Najemcę na Wnioskodawcę - Nowego Najemcę refaktury czynszu za miesiące lipiec - wrzesień 2014 r., w wykonaniu Porozumienia w części dotyczącej przejęcia długu przez Wnioskodawcę, gdy zapłata zgodnie z Porozumieniem jest należna i nastąpi na rachunek Wynajmującego, znajdzie zastosowanie art. 15b ustawy o CIT, a tym samym, czy Wnioskodawca będzie zobligowany do wyłączenia z kosztów uzyskania przychodu kwoty wynikającej z refaktury, tut. Organ uznał je za bezprzedmiotowe.

Podkreślić bowiem należy, że art. 15b ustawy od osób prawnych dotyczący kwestii korekty kosztów uzyskania przychodu z tytułu nieterminowego regulowania zobowiązań wobec kontrahentów, ma zastosowanie jedynie w sytuacji gdy podatnik przedmiotowe wydatki zaliczył do kosztów uzyskania przychodu. Skoro, jak wynika z uzasadnienia organu do pytania oznaczonego nr 1, Spółce nie przysługuje prawo zaliczenia wartości czynszu za miesiące lipiec – wrzesień 2014 r., zapłaconego tytułem przejętego długu, do kosztów uzyskania przychodów, tym samym nie znajduje zastosowania art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin