Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/4512-317/15-4/JSz
z 10 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2015 r. (data wpływu 29 maja 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 24 lipca 2015 r. (data wpływu 31 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% dla dostawy korpusu przekładni oraz innych części montowanych w jednostkach pływających – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% dla dostawy korpusu przekładni oraz innych części montowanych w jednostkach pływających.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 24 lipca 2015 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, wskazanie, że Wnioskodawca oczekuje rozstrzygnięcia w zakresie stanu faktycznego oraz o kwestie związane z reprezentacją.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. jest producentem specjalizującym się w produkcji jednostkowej i krótkoseryjnej wysokiej jakości odlewów staliwnych i żeliwnych służących w przemyśle mineralnym i wydobywczym, maszynowym, energetycznym, hutnictwie, transportowym, stoczniowym i wielu innych. Sp. z o.o. jest również spółką należącą do Grupy - Polska Grupa ... oferującej najwyższej jakości odlewy żeliwne, staliwne oraz odkuwki.

Wnioskodawca w związku ze swoją działalnością, zamierza nawiązywać relacje biznesowe z kontrahentami zajmującymi się produkcją i sprzedażą towarów montowanych na statkach. Przedmiotem tej współpracy będą produkty należące do portfolio Wnioskodawcy. Będą to m.in. korpusy przekładni, korpusy, wsporniki łożysk, pokrywki oraz piasty kół lub inne części, które będą montowane w jednostkach pływających m.in. w jednostce pływającej typu „...”, co oznacza tankowce pełnomorskie. Ww. części będą montowane m.in. na tankowcach jako samodzielne elementy lub jako części większego urządzenia.

Według klasyfikacji PKWiU ww. statek należy do grupy ex 30.11.22.0: „pełnomorskich tankowców do przewozu ropy naftowej, produktów przerobu ropy naftowej, chemikaliów oraz gazów skroplonych”. Przedmiotowe części produkowane przez Wnioskodawcę mogą być również montowane w innych jednostkach pływających, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

W związku z dostawą ww. części na rzecz kontrahentów lub innych części montowanych w jednostkach pływających, Wnioskodawca rozważa zastosowanie dla tej transakcji stawki podatku VAT w wysokości 0%.

Cała dostawa będzie odbywać się na zasadach określonych w art. 83 ust. 1 ustawy o VAT. Dodatkowo Wnioskodawca będzie prowadził odpowiednią dokumentację, z której jednoznacznie będzie wynikać, że świadczenia, które będą wykonywane na rzecz kontrahenta mogą korzystać z preferencyjnej stawki 0%, określonej w art. 83 ustawy o VAT. Dokumentacja będzie m.in. składać się z oświadczenia, w którym kontrahent zapewni Wnioskodawcę, iż zakupione przez niego części będą zamontowane na statkach wymienionych w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Dodatkowo po dostarczeniu ww. opisanych części do kontrahenta, może się zdarzyć, że będzie następowała ich dalsza obróbka. Jest to ciąg dalszy obróbki skrawającej, której wstępny etap został dokonany u Wnioskodawcy. Obróbka ta nie będzie powodowała zmian w parametrach technicznych części. U kontrahenta będzie powstawał już gotowy wyrób, który w dalszym etapie będzie instalowany na statkach, o których mowa w art. 83 ust 1 pkt 1 ustawy o VAT. Po ww. obróbce Kontrahent Wnioskodawcy będzie wysyłał gotowy finalny produkt, część do ostatecznego nabywcy.

Kontrahent ma siedzibę na terytorium Polski oraz miejscem dostawy części jest Polska.

W piśmie z dnia 24 lipca 2015 r., stanowiącym uzupełninie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu ustawy o VAT.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż działając w trybie art. 14b § 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.), dalej Ordynacja podatkowa, złożył w dniu 27 maja 2015 r. wniosek o interpretację indywidualną, w którym opisał transakcje dostaw części na rzecz swoich kontrahentów.

Wnioskodawca w zakresie zaistniałego stanu faktycznego zwrócił się z dwoma pytaniami do Ministra Finansów. Pierwsze pytanie dotyczyło kwestii, czy opisana we wniosku o interpretację dostawa części może korzystać z 0% stawki VAT, o której mowa w art. 83 ust. 1 ustawy o VAT. Drugie pytanie dotyczyło sytuacji, czy dla dostaw części dla jednostek pływających wymienionych w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT ma znaczenie, czy te dostawy są dokonywane bezpośrednio na rzecz armatora morskiego, czy też części te mogą być sprzedawane za pośrednictwem kontrahenta, który będzie dokonywał ich dalszej obróbki, a następnie dostarczy je do finalnego nabywcy, który będzie montował nabyte od Wnioskodawcy części bezpośrednio na statkach lub montował je w większych urządzeniach instalowanych na/w statkach.

Wnioskodawca korzysta z dyspozycji art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT poprzez stosowanie dla dokonywanych przez niego dostaw części 0% stawki podatku VAT.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi jako organ upoważniony przez Ministra Finansów do wydania interpretacji, dalej Dyrektor, wezwał Wnioskodawcę o wskazanie czy dostawy Wnioskodawcy, który opisał we wniosku będą dotyczyły wyposażenia służącego celom rozrywki i sportu.

Proces produkcyjny Wnioskodawcy związany z produkcją części do jednostek morskich wymienionych w art. 83 ust. 1 pkt 1 lit. a-g ustawy o VAT wymaga uwzględniania indywidualnych, specyficznych wymogów technologicznych stawianych przez kontrahentów Wnioskodawcy. Spełnienie ww. wymagań powoduje, iż części (towary) produkowane przez Wnioskodawcę mogą być wykorzystywane wyłącznie do dostaw związanych z budową, przebudową, renowacją, remontem itp. statków, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1 lit. a-g ustawy o VAT.

W ten sposób dostawy części Wnioskodawcy mogą być objęte 0% stawką podatku VAT, o której mowa w art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT.

Stosownie do zapisu art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw części do środków transportu morskiego i rybołówstwa morskiego, o których mowa w pkt 1, i wyposażenia tych środków, z wyłączeniem wyposażenia służącego celom rozrywki i sportu.

Ustawa o VAT nie zawiera definicji zwrotu: „wyposażenia służącego celom rozrywki i sportu”. Wobec powyższego należy skorzystać z definicji słownikowych. Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN, „wyposażenie” oznacza: „urządzenia potrzebne do prawidłowego funkcjonowania czegoś” lub „urządzenie dodatkowe do danej maszyny lub do urządzenia głównego”.

Z wykładni art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT wynika, iż części, o których mowa w pierwszej części przywołanego przepisu, są również „wyposażeniem”. Części te jako wyposażenie nie mogą jednak służyć celom rozrywki i sportu co wynika z drugiej części art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT.

Należy przypomnieć, iż części Wnioskodawcy będą służyły celom związanym z budową określonego statku, jego powstaniem lub remontem, naprawą itp. Każda część Wnioskodawcy jest wykonywana indywidualnie, na specjalne zamówienie. Wnioskodawca nie produkuje np. zbiorczo swoich części, żeby następnie sprzedawać je w sposób hurtowy do innych celów niż budowa, przebudowa, renowacja, remont itp. statków, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Kontrahenci w zamówieniu skierowanym dla Wnioskodawcy określają typ statku, dla którego będzie wytworzona dana część. Dzieje się to poprzez złożenie specjalnego oświadczenia przez kontrahenta wobec Wnioskodawcy, iż dana część zostanie zainstalowana na jednostce morskiej, o której mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1 lit. a-g ustawy o VAT. W ten sposób Wnioskodawca ma pewność, iż wyprodukowana przez niego część będzie zainstalowana w ww. jednostce morskiej i nie będzie służyła celom związanym z rozrywką oraz sportem. Kontrahent dokonuje swojego wyboru na podstawie oferty handlowej Wnioskodawcy. W ten jednak sposób, iż partner handlowy w swoim zamówieniu dokładnie określa jaka część ma być wykonana oraz jakie ma posiadać specyficzne cechy użytkowe. Części są tworzone na podstawie specjalnych rysunków technicznych Wnioskodawcy, które są modyfikowane przez Kontrahentów. Tak skonstruowane części służą wyłącznie celom związanym z jednostkami morskimi, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1 a-g ustawy o VAT. Poprzez indywidualne, zmodyfikowane rysunki techniczne, na podstawie których są konstruowane dane części, osiągają one pewien stopień specjalizacji, wyjątkowości. Ponadto, kontrahenci Wnioskodawcy wymagają, aby każda część posiadała odpowiednie kwalifikacje, przez co dane części - detale, można instalować wyłącznie na statkach żeglugi morskiej.

Spełnienie powyższych wymogów, oznacza iż określone części Wnioskodawcy mogą służyć wyłącznie do budowy, remontu, przebudowy, modernizacji itp., statków o których mowa w 83 ust. 1 pkt 1 lit. a-g ustawy o VAT, przez co nie można ich wtedy wykorzystać do innych celów, tym bardziej związanych ze sportem lub szeroko pojętą rozrywką.

W tym miejscu należy podkreślić, iż w art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT nie ma wymogu, aby dostawa danej części była związana wyłącznie z budową statków, a już nie np. z ich remontem. Należy wyobrazić sobie sytuacje, iż po wybudowaniu statku, a następnie jego zwodowaniu i eksploatacji wykryto by w nim np. istotną wadę konstrukcyjną, która wymagałaby dokonania przebudowy lub remontu statku z wykorzystaniem części, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT.

Należy również przywołać regulacje Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L z dnia 11 grudnia 2006 r. ze zm.), dalej dyrektywa VAT, która została implementowana do polskiego prawa podatkowego na podstawie ustawy o VAT. Według art. 148 pkt c dyrektywy VAT: Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje: (...) „dostawę, przebudowę, naprawę, konserwację, czarterowanie oraz wynajem jednostek pływających, o których mowa w lit. a) oraz dostawę, wynajem, naprawę i konserwację sprzętu, łącznie ze sprzętem rybackim, będącego częścią tych jednostek lub służącego ich eksploatacji; (...)”.

Efektem implementacji powyższego przepisu do polskiej ustawy o VAT jest art. 83 tej ustawy. Oznacza to, iż nie można dokonywać interpretacji ww. przepisu w oderwaniu od dyrektywy VAT. Przywołany przepis dyrektywy VAT nakazuje państwom członkowskim Unii Europejskiej stosowanie zwolnienia z podatku VAT dla dostaw części nie tylko w sytuacji budowy jednostki pływającej, ale też jej remontu, czy przebudowy.

Jak można wywnioskować z treści art. 148 pkt c dyrektywy VAT, ze zwolnienia z omawianego podatku korzysta m.in. dostawa części dla jednostek pływających, które nie tylko są budowane, ale też remontowane lub przebudowywane. Podobnie twierdzi doktryna. Na przykład w W. Modzelewski, P. Wesołowski, A. Strocka, M. Zagórski /w:/ Komentarz do Dyrektywy 2006/112/WE. Kodyfikacja przepisów o VAT. Warszawa 2015. El/Legalis stwierdzono, iż wobec art. 148 dyrektywy VAT: „Ze zwolnienia korzysta duża grupa usług polegająca na stworzeniu warunków technicznych do podejmowania działalności opisanej w przepisie. Jest to szeroki wachlarz czynności: od budowy i przebudowy jednostek aż do konserwacji sprzętu”.

Powyższą argumentacje popiera również orzecznictwo. Na przykład w wyroku WSA w Gdańsku z dnia 25 maja 2007 r., sygn. akt ... sąd wywnioskował, że: „Zatem twierdzenie organów podatkowych sprowadzające się do tego, że ustawodawca nie objął „części zamiennych” preferencyjną stawką podatkową, w sytuacji, gdy dostawy tych części przeznaczone są na środki transportu morskiego i rybołówstwa morskiego, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nie znajduje oparcia w tymże przepisie. Gdyby rzeczywiście taka było wola ustawodawcy, to niewątpliwie dokonałby wprost takiego wyłączenia. Zdaniem Sądu organy podatkowe dokonały nieuprawnionej, zawężającej wykładni przepisu art. 83 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy podatkowej”. Podobny pogląd wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 26 stycznia 2007 r., sygn. akt ....

Należy również zauważyć, iż nie ma znaczenia kto będzie odbiorcą części, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, co zostało również opisane we wniosku o interpretację z dnia 27 maja 2015 r. Na potwierdzenie powyższej tezy można przywołać stanowisko doktryny, według którego: „Z drugiej wszakże strony organy podatkowe wskazują, że stosowanie stawki 0% nie jest uzależnione od osoby odbiorcy. Z tych też względów np. dostawa części do producenta silników okrętowych może być objęta stawką 0%” (A. Bartosiewicz /w:/ VAT. Komentarz, el/ LEX, 2015. Podobnie twierdziły również organy podatkowe, np. w piśmie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kielcach z dnia 24 stycznia 2005 r., nr .....

Dla lepszego zrozumienia tematu należy również dokonać interpretacji takich pojęć jak „służącego celom rozrywki oraz sportu”. Według internetowego Słownika PWN „rozrywka” to np. „to, co służy odprężeniu, wypoczynkowi”, natomiast sport to m.in. „ćwiczenia i gry mające na celu rozwijanie sprawności fizycznej i dążenie we współzawodnictwie do uzyskania jak najlepszych wyników”.

Mając na uwadze powyższe definicje oraz treść wniosku o interpretację Wnioskodawcy z dnia 27 maja 2015 r. nie sposób stwierdzić, iż dostawy części Wnioskodawcy w jakikolwiek sposób dotyczą dostarczania wyposażenia służącego celom rozrywki oraz sportu.

W kontekście ustawy o VAT nie można odnieść się wyłącznie do definicji słownikowych ww. pojęć. Według literatury przedmiotu 0% stawka VAT „nie będzie przysługiwać w odniesieniu do tych elementów wyposażenia, które służą celom rozrywki i sportu, np. sprzęt RTV. W przypadku gdy dany przedmiot może służyć zarówno celom związanym z żeglugą, jak i celom rozrywkowo-sportowym (np. sprzęt komputerowy), stosowanie stawki 0% będzie uzależnione od przeważającego przeznaczenia danego elementu. Przykładowo komputer, który służy przede wszystkim celom związanym z nawigacją, ale oprócz tego można z niego korzystać do innych celów (np. korzystać z internetu, grać w gry itp.), powinien być objęty stawką 0%, ponieważ jego przeważające przeznaczenie uprawnia do stosowania tej stawki” (A Bartosiewicz Komentarz do art. 83 ustawy o podatku od towarów i usług /w:/ VAT. Komentarz. el/LEX, 2015).

Dostawa części Wnioskodawcy nie posiada cech, które byłyby związane np. z elementami „rozrywkowo-sportowymi”. W żaden sposób nie można stwierdzić, iż części opisane we wniosku o interpretację z dnia 27 maja 2015 r. służą celom związanym np. ze sportem. Należy przypomnieć, iż części opisane ww. wniosku to np. korpus przekładni oraz inne części montowane samodzielnie na statkach wymienionych w art. 83 ust. 1 pkt 1 lub w większych urządzeniach instalowanych na ww. statkach. Ani te części samodzielnie, ani jako będące elementem większego urządzenia np. jednostki napędowej - silnika nie mogą służyć celom związanym z rozrywką lub sportem. Można z pełnym przekonaniem stwierdzić, iż dostawa części Wnioskodawcy będzie służyła celom związanym np. z napędem lub sterowaniem, czyli zapewnieniem możliwości poruszania się statku.

Bez dostaw części Wnioskodawcy określony statek nie mógłby działać w prawidłowy sposób. Według Wnioskodawcy „wyposażenie służące celom rozrywki i sportu” to np. przedmioty, które są zbędne dla ogólnego działania statku jako jednostki pływającej. Takimi przedmiotami jest np. sprzęt RTV, o czym można przeczytać w przywołanej powyżej literaturze. Natomiast części dostarczane przez Wnioskodawcę są niezbędne, aby określony statek mógł w ogóle działać, funkcjonować.

Ponadto dyspozycja art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, wymaga aby określone części służyły wyłącznie do statków, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, bez możliwości ich wykorzystania w inny sposób.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż dostawa części, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, a które produkuje Wnioskodawca, mogą być używane wyłączne do budowy, remontu, modernizacji itp. jednostek morskich, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1 lit. a-g ustawy o VAT. Części produkowane przez Wnioskodawcę nie mogą być wykorzystane do celów rozrywkowych i sportowych, przez co dostawa części Wnioskodawcy nie dotyczy wyposażenia służącego celom rozrywki i sportu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca ma prawo opodatkować dostawę Korpusu przekładni oraz innych części montowanych w jednostkach pływających jako samodzielne elementy lub jako części innych urządzeń stawką podatku VAT w wysokości 0% w przypadku zawierania umów z kontrahentami krajowymi?
   
2. Czy dla dostaw części dla jednostek pływających wymienionych w art. 83 ust 1 pkt 1 ustawy o VAT ma znaczenie, czy te dostawy są dokonywane bezpośrednio na rzecz armatora morskiego, czy też części te mogą być sprzedawana za pośrednictwem kontrahenta, który będzie dokonywał ich dalszej obróbki, a następnie części te będą instalowane bezpośrednio na statkach lub montowane w większych urządzeniach instalowanych na/w statkach?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W oparciu o art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, są identyfikowane za pomocą klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W art. 7 ust. 1 ww. ustawy, ustawodawca zdefiniował dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnionymi od podatku.

Na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw części do środków transportu morskiego, rybołówstwa morskiego i statków ratowniczych morskich, o których mowa w pkt 1, i wyposażenia tych środków, z wyłączeniem wyposażenia służącego celom rozrywki i sportu.

W treści ust. 1 pkt 1 powołanego artykułu, zostały wymienione następujące jednostki pływające:

1. Liniowce pasażerskie, statki wycieczkowe itp. jednostki pływające do przewozu osób; promy wszelkiego typu (PKWiU ex 30.11.21.0),
2. Tankowce do przewozu ropy naftowej, produktów przerobu ropy naftowej, chemikaliów, gazów skroplonych (PKWiU ex 30.11.22.0),
3. Chłodniowce, z wyłączeniem tankowców (PKWiU ex 30.11.23.0),
4. pozostałe statki pełnomorskie do przewozu ładunków suchych (stałych), z wyłączeniem barek morskich bez napędu (PKWiU ex 30.11.24.0),
5. Statki rybackie; statki przetwórnie oraz pozostałe jednostki pływające do przetwarzania lub konserwowania produktów rybołówstwa (PKWiU ex 30.11.31.0),
6. dostawa armatorom morskim pchaczy pełnomorskich (PKWiU ex 30.11.32.0),
7. dostawa armatorom morskim statków szkolnych i badawczych rybołówstwa morskiego oraz statków ratowniczych morskich (PKWiU ex 30.11.33.0).
   
   

Zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy o VAT, przez PKWiU ex rozumie się zakres wyrobów lub usług węższych niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Ponadto należy zaznaczyć, że zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11), zainteresowany podmiot sam klasyfikuje m.in. swoje produkty (wyroby i usługi), według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Na podstawie ww. przepisów i klasyfikacji PKWiU, Wnioskodawca zaliczył statek Kontrahenta na rzecz, którego będą dokonywane dostawy do grupy wymienionej w art. 83 ust. 1 pkt lit. b ustawy o VAT.

W art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT nie są wymienione jakie dostawy korzystają ze stawki 0%.

W związku z tym można stwierdzić, iż dostawa w tym wypadku może dotyczyć wszelkiego rodzaju urządzeń, przyrządów, części, materiałów. Jedynymi warunkami jakie stawia art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT jest to, aby dostawa była ściśle związana z katalogiem wymienionym w art. 83 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy oraz musi być wykonana na terenie Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego m.in. korpus przekładni oraz inne części będą stanowić części do statków wymienionych w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Zgodnie natomiast z art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw części do środków transportu morskiego, rybołówstwa morskiego i statków ratowniczych morskich, o których mowa w pkt 1, i wyposażenia tych środków, z wyłączeniem wyposażenia służącego celom rozrywki i sportu. W związku z brakiem definicji ustawowej „części” w przepisach ustawy o VAT, należy odnieść się do powszechnie przyjętego rozumienia tych pojęć. Internetowy Słownik Języka Polskiego PWN określa „część” jako – „jeden z elementów, na które dzieli się jakaś całość, pewna ilość z całości”, natomiast „część robocza maszyny” oznacza „część maszyny spełniająca czynności związane bezpośrednio z wykonywaniem określonej pracy”. Taką „częścią” w myśl przytoczonych definicji jest z pewnością m.in. korpus przekładki oraz inne części montowane w jednostkach pływających.

Podobne stanowisko, mówiące o tym, iż można w stosunku do pojęcia „części” zastosować wykładnię językową zostało ugruntowane w praktyce orzeczniczej, m.in. w Wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 16 listopada 2007 r., sygn. akt .... stwierdzono iż: „Sąd nie podziela w tym względzie stanowiska strony skarżącej, iż pojęcie to rozumieć należy jako część składową w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego (...) przy ustalaniu zakresu znaczeniowego pojęcia „część” użytego w powyższym przepisie VATU kierować należy się jego potocznym znaczeniem. (...) Przez część należy rozumieć zatem dający się wyodrębnić element większej całości”. Podobnie stwierdzono w wyrokach Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 26 stycznia 2007 r., sygn. akt I SA/GD 430/06 oraz z dnia 25 maja 2007 r., sygn. akt I SA/GD 163/07.

Czyli dostawa korpusu przekładni oraz innych części montowanych samodzielnie na/w statkach lub w większych urządzeniach instalowanych na/w statkach w myśl przytoczonych wykładni, będzie dotyczyć „dostaw części” w rozumieniu art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT. Co oznacza, iż przy takiej dostawie będzie miała zastosowanie preferencyjna stawka podatku VAT w wysokości 0%.

Dodatkowo Wnioskodawca chce zauważyć, iż przepisy ustawy o VAT nie wskazują, w jaki sposób można udowodnić, że dostawa części dotyczyła statków wymienionych w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Dlatego należy przyjąć, iż oświadczenia, które Wnioskodawca zamierza uzyskiwać od swoich kontrahentów spełniają rolę dowodów w zakresie zastosowania stawki 0%. Przepisy ustawy o VAT w art. 83 ust. 2 dotyczą wyłącznie prowadzenia dokumentacji potrzebnej do zastosowania stawki 0% dla czynności, które są określone w art. 83 ust. 1 pkt 7-18 i 20-22 ustawy. Wnioskodawca jednak mając na uwadze regulacje art. 180 Ordynacji podatkowej zamierza prowadzić odpowiednią dokumentację w postaci oświadczeń kontrahentów, iż dana część dotyczy dostawy określonej w art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT.

Ad. 2

Ustawa o VAT nie zawiera definicji „armatora morskiego”, który jest podmiotem wymienionym w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Dlatego w takiej sytuacji w ramach wykładni systemowej można odnieść się do definicji zawartych w innych aktach prawnych.

Według art. 7 ustawy z dnia 18 września 2001 r. - Kodeks morski (t.j. Dz.U. z 2013 poz. 758) armatorem „jest ten, kto we własnym imieniu uprawia żeglugę statkiem morskim własnym lub cudzym”. Z wykładni art. 83 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy wynika, iż preferencyjną stawkę podatku VAT w wysokości 0% stosuje się m.in. do dostaw armatorom morskim, statków, które są enumeratywnie wyliczone w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Oznacza to, iż przedmiotem dostawy określonej w art. 83 ust. 1 pkt 1 jest cały statek, tankowiec, prom itp. Dodatkowo dostawa określona w tym przepisie może być dokonana wyłącznie na rzecz armatora morskiego.

W myśl art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT nie ma już mowy o dokonywaniu dostaw wyłącznie na rzecz armatora morskiego. Są natomiast wymienione dwa warunki konieczne, aby zastosować preferencyjną stawkę VAT określoną w art. 83 ust. ustawy o VAT. Pierwszy warunek związany jest z przedmiotem dostawy, którym mogą być wyłącznie części oraz wyposażenie z wyłączeniem wyposażenia służącego celom rozrywki i sportu. Drugi warunek dotyczy tego, aby dostawa była związana z przedmiotami enumeratywnie wymienionymi w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

W takim wypadku dla zastosowania art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT nie ma znaczenia, czy dostawa części jest dokonywana na rzecz armatora morskiego.

Wielokrotnie w tej kwestii wypowiadał się Minister Finansów. M.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 26 listopada 2010 r., sygn. ILPP2/443-1423/10-4/PG, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy zauważył, iż: „Z powyższych regulacji wynika, iż stawka podatku w wysokości 0% ma zastosowanie do dostawy części do ww. środków transportu morskiego oraz wyposażenia tych środków, z wyłączeniem wyposażenia służącego celom rozrywki i sportu, bez względu na to, kto jest ich dostawcą, lub nabywcą. Wskazane przepisy dokonują jedynie odesłania w zakresie wymienionych enumeratywnie środków transportu morskiego, rybołówstwa morskiego i statków ratowniczych morskich (kryterium przedmiotowe), a nie odesłania w zakresie podmiotu, na rzecz którego dokonywana jest sprzedaż (kryterium podmiotowe). W efekcie, dla możliwości zastosowania stawki podatku w wysokości 0%, na podstawie powołanego przepisu, decydujące znaczenie ma rodzaj środka transportu morskiego, rybołówstwa morskiego lub morskiego statku ratowniczego, dla którego następuje dostawa części i wyposażenia. Natomiast bez znaczenia pozostaje fakt, na rzecz jakiego podmiotu (armatora morskiego, czy innego podmiotu) będzie dokonywana ta dostawa”.

Podobnie stwierdzono w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 6 kwietnia 2011 r., sygn. ITPP2/443-134/11/RS oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 17 czerwca 2013 r., sygn. ITPP2/443-291/13/AP.

Na podstawie ww. interpretacji Wnioskodawca jest zdania, iż bez znaczenia jest na rzecz kogo będzie dokonywana dostawa części określona w art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT. Dostawa może być równie dobrze dokonana na rzecz podmiotu pośredniczącego w dostawie jak i na rzecz ostatecznego odbiorcy jakim jest np. armator morski. Najważniejszym kryterium w tym względzie jest fakt, iż art. 83 ust. 3 ustawy o VAT odsyła wyłącznie do katalogu zawartego w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, czyli „kryterium przedmiotowego”. Liczy się tylko końcowy efekt, w którym dany towar, przedmiot stanie się częścią lub wyposażeniem m.in. środka transportu morskiego, rybołówstwa morskiego lub morskiego statku ratowniczego wymienionego w art. 83 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy należy stwierdzić, iż dokonanie przez Wnioskodawcę dostawy m.in. korpusu przekładni oraz innych części podlegają opodatkowaniu 0% stawką podatku VAT i bez znaczenia jest fakt, czy kontrahent Wnioskodawcy jest armatorem morskim. Istotnym jest, aby części te były instalowane samodzielnie lub jako element większego urządzenia na/w jednostkach pływających, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Jeżeli zatem, Wnioskodawca będzie dysponował oświadczeniem od swoich kontrahentów (niebędących armatorami), z którego będzie wynikało, że zakupione towary (części) będą montowane bezpośrednio w jednostkach pływających lub z oświadczenia będzie wynikało, że będą montowane w większych urządzeniach montowanych na/w jednostkach pływających Wnioskodawca będzie miał prawo do zastosowania stawki 0% zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT.

Dla niniejszej transakcji nie ma również znaczenia fakt, iż w opisanej transakcji będą uczestniczyć trzy podmioty, to znaczy Wnioskodawca, kontrahent dokonujący finalnej obróbki części oraz końcowy nabywca.

W wypadku tej transakcji liczy się przede wszystkim przedmiot transakcji, czyli to aby były to „części”, o których mowa w art. 83 ust. 3 ustawy o VAT. Części te będą finalnie zamontowane na statkach wymienionych w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Przepisy w tym wypadku nie wymagają, aby była to transakcja jedynie pomiędzy dwoma podmiotami, ważne jest iż ostatecznie dana część, np. korpus przekładni zostanie ostatecznie zainstalowany, stanie się elementem, częścią większego przedmiotu jakimi są statki wymienione w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT co wypełni przesłanki dzięki, którym będzie można zastosować dyspozycję art. 83 ust. 3 ustawy o VAT, a przez to zastosować stawkę VAT w wysokości 0%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Towarami – w świetle art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Nie każda jednak czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw armatorom morskim:

1. pełnomorskich liniowców pasażerskich, pełnomorskich statków wycieczkowych i tym podobnych jednostek pływających do przewozu osób; pełnomorskich promów wszelkiego typu (PKWiU ex 30.11.21.0),
2. pełnomorskich tankowców do przewozu ropy naftowej, produktów przerobu ropy naftowej, chemikaliów oraz gazów skroplonych (PKWiU ex 30.11.22.0),
3. pełnomorskich chłodniowców, z wyłączeniem tankowców (PKWiU ex 30.11.23.0),
4. pozostałych statków pełnomorskich do przewozu ładunków suchych (stałych), z wyłączeniem barek morskich bez napędu (PKWiU ex 30.11.24.0),
5. pełnomorskich statków rybackich, pełnomorskich statków przetwórni oraz pełnomorskich pozostałych jednostek pływających do przetwarzania lub konserwowania produktów rybołówstwa (PKWiU ex 30.11.31.0),
6. pchaczy pełnomorskich (PKWiU ex 30.11.32.0),
7. statków szkolnych i badawczych rybołówstwa morskiego oraz statków ratowniczych morskich (PKWiU ex 30.11.33.0).
   
   

Z kolei art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy stanowi, że stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw części do środków transportu morskiego, rybołówstwa morskiego i statków ratowniczych morskich, o których mowa w pkt 1, i wyposażenia tych środków, z wyłączeniem wyposażenia służącego celom rozrywki i sportu.

Zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex – rozumie się zakres wyrobów lub usług węższych niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Zatem, stawka podatku w wysokości 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy ma zastosowanie wyłącznie w sytuacji, kiedy łącznie spełnione są następujące przesłanki:

• przedmiotem dostawy są części lub wyposażenie (za wyjątkiem wyposażenia służącego celom rozrywki i sportu), których charakter wymusza użycie ich jako elementu części czy wyposażenia statku,
  

• powyższe części lub wyposażenie dotyczą środków transportu morskiego, rybołówstwa morskiego lub statków ratowniczych morskich, enumeratywnie wymienionych w ust. 1 pkt 1 ww. artykułu.
  
  

Niespełnienie chociażby jednej z wyżej wymienionych przesłanek powoduje, że powyższa stawka preferencyjna nie ma zastosowania.

Przepisy ww. ustawy nie zawierają regulacji stanowiącej o możliwości zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w przypadku dostawy wszelkich towarów przeznaczonych i faktycznie wykorzystywanych bezpośrednio przy budowie statków - bez względu na etap zaawansowania budowy statku w momencie dostawy. Aby zastosować stawkę 0% dla dostawy części do statków morskich konieczne jest aby części te były na tyle specyficzne, że ich charakter wymusza użycie właśnie danego towaru jako elementu części, czy wyposażenia statku. Jeśli natomiast dostarczany towar nie ma takiego wyjątkowego charakteru, wówczas jego sprzedaż – nawet na cele wytworzenia części, czy też wyposażenia statku morskiego – nie może być objęta stawką 0%.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że – jak wynika z okoliczności sprawy – Korpusy przekładni oraz inne części, o których mowa we wniosku, stanowią części montowane w jednostkach pływających wymienionych w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy. W konsekwencji dostawa przedmiotowych części podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki w wysokości 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy, o ile ww. statki nie są wskazane w wyłączeniach wynikających z art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednocześnie należy zauważyć, że przepis art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy nie uzależnia zastosowania 0% stawki podatku od podmiotu, na rzecz którego dokonywana jest sprzedaż. Decydujące znaczenie ma jedynie rodzaj środka transportu morskiego, rybołówstwa morskiego lub morskiego statku ratowniczego, dla którego następuje dostawa części i wyposażenia. Tym samym, bez względu na to czy przedmiotowe dostawy są dokonywane bezpośrednio na rzecz armatora morskiego, czy też części te mogą być sprzedawane za pośrednictwem kontrahenta, który będzie dokonywał ich dalszej obróbki, w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie preferencyjna stawka podatku VAT.

W związku z powyższym, oceniając stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.